Hoe sterk ben jij, mentaal gezien?

[driehart]

Je bent mentaal sterk als je jezelf kan herpakken.

Iedereen zit wel eens in de put. negatieve gedachten. heb ik weer. er komt geen eind aan. enz. enz.

 

Als je in zo'n situatie de draad weer kan oppakken en nuttige en positieve dingen kan doen dan kom je vanzelf weer in een positieve flow. Of in ieder geval je kan je weer vastklampen aan positieve zaken.

Alles wat je aandacht geeft dat groeit immers. Je kan je compleet de put in denken en doen of juist eruit denken en werken.

 

Je bij dingen neerleggen, niet achteruit kijken, maar zaken aftikken en vooruit kijken helpt ook.

 

Belangrijkste is denk ik om je gemoedstoestand bij jezelf te herkennen en direct om te buigen.

 

Driehart

[f150]

Ik weet het niet. Iedereen maakt het nodige mee, en lief en leed gaat ook ons gezin en familie niet voorbij. Maar hoe je reageert als je écht alles achter moet laten, honger en dorst hebt en in uitzichtloze omstandigheden handelt, kun je vooraf niet bedenken. Dat Leonardo da Vinci briljant was, wisten we al. Kende je deze wijze spreuk?

I love those who can smile in trouble, who can gather strength from distress, and grow brave by reflection. 'Tis the business of little minds to shrink, but they whose heart is firm, and whose conscience approves their conduct, will pursue their principles unto death.

[Arisaka]

Heb diverse BHV en anti aggressie trainingen gedaan. Vind deze trainingen zeer goed omdat je hier met redelijk realistische situaties te maken krijgt.

[lewieke]

Als ik in de knoei zit, dan ga ik lekker eten. Zo zaten we eens compleet aan de grond, we hadden nog omgerekend 75€ voor een hele maand te besteden. Ik ben met mijn vrouw naar een bistro gegaan, we hebben er ribbetjes met frietjes gegeten, een grote pint gedronken, en we zijn voldaan naar huis gegaan. We hadden daarna nog 20€, genoeg voor een paar broden en confituur. Een paar dagen later had ik het probleem opgelost.

[Tanfana]

Hoe sterk we mentaal zijn wordt (bijna) nooit bepaalt door een situatie, hoe vervelend die ook kan zijn, maar ons denken over de situatie. Onze gedachten bepalen hoe wij mensen ons voelen.

Wat zo mooi is aan ons menselijk brein is het vermogen om ons denken te veranderen waardoor je mentaal ‘sterker’ wordt. Dit kun je bereiken door je niet productieve irrationele denken om te vormen tot productieve rationele gedachten. Een techniek die je hiervoor kunt gebruiken is RET (Rationele Emotieve Therapie of Rationele Effectiviteits Training)

Dit is niet iets nieuws, Epictetus een filosoof die leefde 55-135 n. Chr. stelde al dat "Niet de dingen zelf maken de mensen van streek, maar hun gedachten erover."

Ook hier geldt weer: kennis is macht en macht is kracht!

 

Groet,

P.

 

[i)

 

Nu, met een gevulde buik en warme voeten, is het makkelijk om hierop te reageren. Maar ik ben het met @Paratoi eens dat RET erg bruikbaar is om helpende gedachtepatronen te houden. Het help mij om bij tegenslag niet in de put te raken. Door RET te gebruiken zat ik lachend bij de tandarts in de stoel toen mijn verstandskies getrokken werd.

 

Gelukkig heb ik geen ervaring met een shtf van twee weken zonder g/w/l . We hebben wel eens in de winter drie dagen zonder gezeten, maar dat voelde toch echt als vakantie. Koken op een houtvuurtje, wassen bij de regenton, hudo gegraven, geen batterij of waterfles te krijgen in de winkel maar in de kelder genoeg te eten voor een paar weken. Hierbij moet ik wel zeggen dat ik vroeger met mijn ouders weken ging wildkamperen.

[rumble]

Ik zou het niet weten, ik kan heel onzeker zijn en af en toe een contole freak, maar ik ben mijzelf ook in situaties tegengekomen dat ik er gewoon stond.

Verder is mij alles altijd komen aanwaaien en ken ik eigenlijk al 44 jaar een zorgeloos leven met veel liefde en geluk om me heen.

Ik vraag me dan ook wel is af waarom ik dan zo zorgen kan maken. Mens zit raar in elkaar.

[Loesje1980]

niet

 

klinkt misschien heel stom na alle stoere verhalen hierboven en ik zou graag willen dat het anders was....

maar de waarheid is dat ik een verwend meisje ben ( enigskind van rijke ouders) veel is me komen aanwaaien

ik heb een lage pijngrens en hou van comfort, ben getrouwd met een man die preppen onzin vind en snel opgeeft, ik ben bang dat ik liever honger lijdt dan dat ik een dier slacht ( ben veggi ) dus onze kansen zien er niet zo goed uit

 

ik hoop dus met heel mijn hart dat de shtf nog heel lang wegblijft

[Floesh]

niet

 

klinkt misschien heel stom na alle stoere verhalen hierboven en ik zou graag willen dat het anders was....

maar de waarheid is dat ik een verwend meisje ben ( enigskind van rijke ouders) veel is me komen aanwaaien

ik heb een lage pijngrens en hou van comfort, ben getrouwd met een man die preppen onzin vind en snel opgeeft, dus onze kansen zien er niet zo goed uit

 

ik hoop dus met heel mijn hart dat de shtf nog heel lang wegblijft

 

Wat ik het meest lastige vind, is het niet kunnen delen van inzichten en gevoelens die het opwekt.

Mijn vriendin, inmiddels ex-vriendin, nam het me bijna kwalijk.

Heb jij dit ook en hoe ga je er mee om dat je het niet met je partner kan delen?

[hhpp]

Sterk. Onderbouwing: ik ben er nog steeds. Das mijn houvast.

[Loesje1980]

@Floesh

 

ik heb de "" overtuig" pogingen opgegeven, ik ga voor de lieve vrede.

mijn man weet niet beter dat we een noodpakket hebben voor 3 dagen wat de overheid aanbeveelt.

voor de rest heb ik wat geheime voorraad gekocht van mijn eigen geld her en der in huis verstopt

 

ik merk ook wel dat mijn man en ik een zelfde artikel in de krant heel anders opvatten, bij mij irriteert het gelukkig niet, het verbaast soms wel

maar soms is het wel een angstig idee dat als het ooit mis gaat ik de sterkste moet zijn en ik ben niet zo sterk

[Gast]

@Floesh

 

ik heb de "" overtuig" pogingen opgegeven, ik ga voor de lieve vrede.

mijn man weet niet beter dat we een noodpakket hebben voor 3 dagen wat de overheid aanbeveelt.

voor de rest heb ik wat geheime voorraad gekocht van mijn eigen geld her en der in huis verstopt

 

ik merk ook wel dat mijn man en ik een zelfde artikel in de krant heel anders opvatten, bij mij irriteert het gelukkig niet, het verbaast soms wel

maar soms is het wel een angstig idee dat als het ooit mis gaat ik de sterkste moet zijn en ik ben niet zo sterk

 

Ik denk dat je sterker bent dan dat je bent. Je kracht om dingen aan te gaan blijkt al uit het feit dat je op zoek bent naar oplossingen ipv denken in problemen o.a. dmv hier te komen op de site.

Ik ken veel sterke vrouwen die veel en dan ook veel sterker zijn dan hun mannen en waar ik meer vertrouwen in heb tijdens een shtf dan hun eigen man.

[Floesh]

@Loesje1980

Je doet wat je kan doen en daarnaast leg je je eigen wil niet op aan de ander en dat is iets moois vind ik.

Persoonlijk heb ik dat ook niet gedaan, ook geen overtuig poging want ik geloof in individuele vrijheden.

Toch vind ik het wel moeilijk om het alleen te moeten doen.

[Stuudje]

Dat kan nog wel eens anders uitpakken, juist omdat je er nu al mee bezig bent doe je veel kennis op. Kennis is het belangrijkste wat je kan hebben.

Als er daadwerkelijk een SHTF komt, is hij degene die je sowieso gelijk moet geven en dan is hij vast wel minder negatief over je voorbereidingen...dan krijg je misschien ook een stukje emotionele steun, samen sterk zijn, terug.

 

Een heel lastige situatie, sterkte ermee.

[Loesje1980]

@Gamble en @Stuudje en @Floesh

 

dank voor de mentale support

gelukkig bestaat het leven uit veel meer dan alleen preppen

 

ik denk dat partnerkeuze dan ook niet moet af hangen van prep vaardigheden of interesse in preppen

[Gast]

@Gamble en @Stuudje en @Floesh

 

dank voor de mentale support

gelukkig bestaat het leven uit veel meer dan alleen preppen

 

ik denk dat partnerkeuze dan ook niet moet af hangen van prep vaardigheden of interesse in preppen

 

Als je dat maar nooit vergeet

[carismo]

gelukkig bestaat het leven uit veel meer dan alleen preppen

 

ik denk dat partnerkeuze dan ook niet moet af hangen van prep vaardigheden of interesse in preppen

 

Een gevoelig onderwerp. Maar respect omdat je hier zo openlijk over praat.

 

Bij een SHTF situatie is de sterkte van een groep of een gezin maar zo sterk als de zwakste schakel, in vele gevallen is dat het onvermogen om zich aan te passen en/of weigeren te luisteren naar ideeën, raad of instructies van mensen die er meer verstand van hebben. Ik zeg niet dat dit in het geval van jou partner zo is maar zo komt het voor mij wel een beetje over.

 

Een partner dat je jouw eigen ding een beetje laat doen en zich kan aanpassen wanneer het nodig is, is volgens mij het minimum en ook iets wat je eventueel op die manier zou moeten kunnen 'verkopen' of een compromis in zou kunnen sluiten. Een relatie moet idd niet draaien om preppen maar het is wel nuttig dat beide partijen er zich een beetje in informeren.

 

Er is al vaker gezegd dat een verwijzing naar extra verzekeringen (die bijvoorbeeld niet verplicht zijn) een brug kan zijn om het begrip 'voorbereid tegen onvoorziene omstandigheden' te introduceren om dan over te gaan naar prepping en zo voor een extra voorraad een compromis te vinden.

Ook jezelf een beetje informeren over de voorzieningen in je huis en af en toe je man aan een testje onderwerpen (water afzetten, verwarming afzetten, elektriciteit afzetten,...) kan hem het nodige zetje geven om om zich eens in de materie te verdiepen persoonlijk vind ik de boeken van Cody Lundin hiervoor mooie lectuur.

 

Ik heb het geluk een partner te hebben dat begrip voor mijn 'activiteiten' en interesses kan opbrengen. Ze heeft enkele van mijn revalidatieprocessen meegemaakt en ondanks mijn moeilijke situatie mij al jaren dik en dun blijven steunen (Wat imo ook belangrijk is om te kunnen relativeren). Ik heb verschillende boeken die ook laat lezen aan haar (althans interessante stukken) en heb deze verder uitgelegd indien nodig. Ze kan inmiddels zelfstandig haar plan trekken indien ik niet thuis ben als 1 van de boven vernoemde voorzieningen zou uitvallen of er een lamp vervangen moet worden volgens de veiligheidsvoorschriften, alsook kan ze de nodige controles en aanvullingen doen aan haar wagen (olie, koelvloeistof, ruitensproeier, lampje vervangen, brandstof aftappen (als het nodig is),... en een band vervangen, ik heb haar ook van een auto edc voorzien.. enkele knopen geleerd om zelfstandig een tarp en een hangmat op te hangen. Ze kan vuur maken met een magnesiumstick en zelfgemaakt aanmaakmateriaal en weet de meeste items aan mijn Leathermantools correct te gebruiken. Basic kamperen voor de fun zal ze niet zo snel doen maar ik heb vertrouwen in haar indien we het met slechts enkele spullen moeten redden ze de knop kan omzetten en het ook zullen redden.

 

Voor alle duidelijkheid ik ben ook geen 'specialist' op geen enkel gebied van prepping en survival maar een geringe kennis in een paar belangrijke aspecten ervan kan nooit kwaad. Eens die vertrouwd zijn en deze kan toepassen (al dan niet met een beetje denkwerk) is dit ook een goede basis voor de mentale weerbaarheid. Relativeren is de sleutel en dat is imo met het vermogen om aan te passen de moeilijkste te trainen skills (waar ik ook niet feilloos in ben)

[Loesje1980]

@carismo

 

ik begrijp heel goed wat je probeert te zeggen in je stukje en ik besef heel goed dat onze kansen twijfelachtig zijn tov van de gemiddelde prepper maar nog als beter dan de kansen van de gemiddelde burger.. Ooit hadden we een real life scenario topic ???? en daar heb ik toen ook mijn praktische angsten zoals niet willen ratsoeneren beschreven.

 

maar laten we er geen drama er van maken, ik heb daar oprecht vrede met de situatie.

ik heb 2 jaar geprobeerd met diverse invalshoeken om mijn man te bereiken over dit onderwerp maar zonder succes, het ligt buiten mijn cirkel van invloed ( google op covey als je het niet kent ) en als iets buiten je cirkel van invloed ligt kun je er nog zo veel energie insteken maar het gaat je niks opleveren. het advies is dan ook laten rusten.

 

dus ik heb de situatie inmiddels geaccepteerd zoals die is, het is niet anders, de wereld is niet altijd maakbaar of naar onze hand te zetten

bovendien is het een goede les, het leren accepteren van vervelende situaties, pijn, angst of ongemak. Je kunt niet alles bestrijden

 

bovendien is het een beetje karaktertrekje van mij : als iedereen links af gaat, heb ik de neiging rechts af te gaan.

als iedereen schrijft, oo ik heb zoveel meegemaakt en ik ben daar sterker van geworden, vind ik een eerlijk tegengeluid ook wel op zijn plaats

[popeye]

niet

 

klinkt misschien heel stom na alle stoere verhalen hierboven en ik zou graag willen dat het anders was....

maar de waarheid is dat ik een verwend meisje ben ( enigskind van rijke ouders) veel is me komen aanwaaien

ik heb een lage pijngrens en hou van comfort, ben getrouwd met een man die preppen onzin vind en snel opgeeft, ik ben bang dat ik liever honger lijdt dan dat ik een dier slacht ( ben veggi ) dus onze kansen zien er niet zo goed uit

 

ik hoop dus met heel mijn hart dat de shtf nog heel lang wegblijft

 

 

Hallo @Loesje1980,

Mijn vrouw moet ook niets van het preppen weten.

Maar misschien denkt je man er anders over als hij het hieronder staande filmpje ziet.

 

filmpje is gemaakt door @Communicator en ook terug te vinden op de wiki pagina

 

Met vriendelijke groet, Popeye.

[phaelin]

Ik zat me net te bedenken. Ik houd voor mezelf een dagboek en droomjournaal bij. Handgeschreven in een mooi leren dagboek dat ik daarvoor heb aangeschaft. Mijn handschrift is normaal gesproken verschrikkelijk dus om het leesbaar te houden moet ik er echt rustig voor gaan zitten eenmaal per dag. Het brengt een stukje zen voor mij met zich mee en ik kan er goed m'n gedachten en gevoelens van die dag in kwijt.

Voor mij is het dus ook echt een prep om materiaal in huis of bij me te hebben om in te kunnen schrijven. Heb zopas een nieuw mooi leren exemplaar aangeschaft want m'n eerste volume was bijna vol. Doe er wel lang mee, ik schrijf maar relatief korte stukjes. Degene die nu bijna vol is ben ik begonnen in 2003.

 

En het is natuurlijk niet gevoelig voor ellende met stroom. Een pennetje/podlootje en een lichtje en je bent er. Ik heb niet de illusie dat het een erg interessant gebeuren is voor iemand die het na m'n dood vind maar voor mij is het een van m'n schatten die ook altijd weer de kluis in gaat in hetzelfde tasje met de identiteitsbewijzen, cash geld en andere zaken die ik er snel uit wil kunnen grissen om in de BoB te doen. Ik prep niet voor een bugout maar je weet nooit. Ik neem het nooit ergens mee naartoe, als ik langer dan een dag ergens heen ga neem ik gewoon een noteblokje mee en een pennetje. Heb ik dan wat te melden schrijf ik het later netjes over

 

Voor mij zou dit tijdens een shtf situatie een soort anker zijn waaraan ik me kan vasthouden en waarin ik ook kan teruglezen hoe ik me maanden of jaren geleden voelde. En er staan natuurlijk prep tips in die ik hier of elders tegenkom. Niet geindexeerd maar wel redelijk makkelijk terug te vinden als het nodig is. Zoals de verhoudingen voor Dakin's oplossing, dingen die je kunt doen met baking soda enzovoort.

[Shush]

De meeste dingen die je in je voorbeeld omschrijft, zijn dingen waar je voorbereidingen in kan treffen. Warmte, water, voedsel, leren wat en hoe te doen zonder elektriciteit... en het zijn allemaal zaken die je mentale kracht kunnen versterken of in ieder geval genoeg comfort kunnen bieden om niet te breken. Iedereen heeft daarbuiten zijn of haar eigen prioriteiten en bezigheden om een gezond werkend hoofd te houden. Weten wat je kan doen om jezelf bezig te houden en je brein van voeding te voorzien is erg belangrijk. (Mooi voorbeeld van @phaelin)

 

In je voorbeeld heb je het over een situatie waarin je in feite aan je huis gebonden raakt, binnen moet blijven. De vervuiling zal wel meevallen (in ieder geval in een preppershuis ) Schoonmaken en opruimen kan prima zonder stofzuiger of wasmachine en een eco-toilet is zo gebouwd. Ik denk wel dat mensen de impact van binnen zitten onderschatten. Door mijn gebrek aan energie zit ik al jaren thuis. Het heeft lang geduurd voordat ik niet meer tegen de muren opliep. Ik wil niet weten hoe lastig dit zal zijn voor gezonde mensen.

 

Dat brengt me op wat ik als inzicht of tip wilde meegeven: Die 'knop' die al een aantal keer genoemd is, is naar mijn inzien de mogelijkheid om het leven zoals je het kent los te laten.

Je werk, je vrijetijdsbestedingen, de tv, het internet, de manier waarop iedereen zo zijn/haar routines heeft in het leven. Sommige mensen breken al wanneer zij hun baan verliezen, omdat hun gehele zelfbeeld afhankelijk is van de positie die ze bekleden (even los van de financiële consequenties). Hoe meer je zelfbeeld verbonden is met de buitenwereld, hoe lastiger het wordt wanneer die wereld ineens veranderd. Hoe meer je zelfbeeld verbonden is aan (jaja) jezelf, de dingen die je zelf in de hand hebt, hoe beter je zal kunnen dealen met een SHTF. (Wat @Loesje1980 al zegt met 'je cirkel van invloed')

Überhaupt het nadenken over en het inzien dat het kan gebeuren, helpt daarbij al. Onverwachte veranderingen zijn altijd moeilijker dan verwachtte. Ik denk daarom ook dat veel mensen die zo'n situatie niet zien aankomen, uiteindelijk domme dingen gaan doen omdat ze gewoonweg te rusteloos zijn om zich stil te houden. Ze zullen ondanks waarschuwingen tóch de straat op gaan, proberen hun routines weer op te pakken en daardoor in de problemen komen. Zeker wanneer de dreiging onzichtbaar is, zoals bijvoorbeeld bij een uitbraak van een besmettelijke ziekte. (In geval van die vogels zijn de consequenties zó direct, dat niemand het in z'n hoofd zal halen een voet buiten de deur te zetten... en dan zijn er waarschijnlijk nog steeds stommelingen die denken dat ze onsterfelijk zijn )

 

Ik denk dus dat het voor iedereen belangrijk is om te weten wat ze in zo'n situatie nog wél kunnen doen. Want eerlijk is eerlijk, je kan je huis niet blijven schoonmaken, je plantjes niet blijven wieden en je sudoku boekje is na een week echt wel vol... Jezelf bezig houden om het bezig houden werkt maar een korte tijd. Onherroepelijk komt het moment dat je je totaal nutteloos voelt en wat doe je dan? Waar haal je werkelijk je voldoening uit? Wat geeft jou het gevoel dat je nuttig bezig bent? We zijn in deze westerse wereld zo getraind om hard te werken en nuttig bezig te zijn, dat veel mensen hun gevoel van waarde verliezen wanneer ze dat niet meer kunnen (dat hard werken en nuttig zijn). Leren omgaan met niks (kunnen) doen is voor veel mensen moeilijk. Zeker voor mensen die gewend zijn aan drukke dagen en volle agenda's. In veel SHTF-situaties is het veel realistischer dat je dagen na verloop van tijd rustiger worden, dat er minder te doen is en dat je meer tijd over houdt in een dag. Zeker voor mensen die al heel goed voorbereid zijn. De tuin en de kas leveren genoeg eten, de watervoorziening is op orde, het huis is solide, warm en aan kant, en dan.... ? Wanneer er geen acute dreigingen meer zijn, kan het leven erg saai worden als je niet weet te genieten van de rust. (In dat geval is volgens mij het gevleugelde advies om een geit te nemen )

Ik denk dus dat het in die situatie zowel heel belangrijk is om te weten waar je voldoening uit haalt in het dagelijks leven als om te kunnen genieten van rustige tijden.

 

Met dat ik dit schrijf realiseer ik me dat ik op dit forum nog maar weinig gelezen heb over het omgaan met het leven ná een SHTF... Dat kan natuurlijk heel goed liggen aan wat ik heb gelezen Toch denk ik dat dat net zo belangrijk is om over na te denken. Met alle skills die iedereen opdoet over het overleven van dramatische gebeurtenissen, wordt de kans natuurlijk veel groter dat je het ook werkelijk overleefd!

[FincaInSpanje]

https://www.earth-matters.nl/26/10680/spiritualiteit/vijf-manieren-om-je-vrijer-te-voelen.html

 

Om je mentaal te sterken.

[Ćevapči]

@Loesje1980

 

Alles hangt af van de mindset, alles.

I will never marry a sheep!

 

Ćevapči

[Loesje1980]

@cevapci

Dat kun is makkelijk gezegd maar de praktijk is soms anders, minder kortzichtig.

Voor mij bestaat het leven uit veel meer dan preppen en het leven hangt ook van toevalligheden aan elkaar. Niet elke beslissing maak je rationeel.

En bij een partnerkeuze komt meer kijken dan een "survival of the fittest"inschatting

Ik heb express een "zachte "partner gekozen ipv een testosteron bom. Ik ben vroeger meerdere malen sexueel misbruikt door verschillende mensen gepaard met fysiek geweld en vernedering. (allemaal gebeurd voor mijn van 18e). daar sta je dan als 18 jarige met een wereldbeeld van alle mannen zijn klootzakken.

Toen leerde ik mijn huidige man kennen ( hij was 51 kg bij 1 meter 85 en had een soft karakter) waardoor ik me weer open durfde te stellen.

Mijn filosofie was destijds : als hij me slaat, dan kan ik harder terug slaan

Door deze partner keuze heb ik het trauma kunnen verwerken en de daders kunnen vergeven ( die wonen in het zelfde dorp en ik kom ze nog regelmatig tegen)

Inmiddels heb ik weer vertrouwen in de mensheid en dat is veel waard.

 

Tja onze kansen bij een shft zijn waardeloos, dat is dan maar zo. ( tuurlijk probeer ik ze een beetje op te krikken maar dan kan maar zeer beperkt, met name bug-out is een probleem. bug-in iets minder)

Ik durf dat tenminste eerlijk toe te geven. Ik denk er best wel mensen op deze site rondzwerven die hun kansen schromelijk overschatten.......

Dan ben ik liever de underdog

[Gast Toef]

@Loesje1980

 

Mooie post Loesje, knap en ook waardevol dat je bovenstaande wilde delen.

Ik als, nou ja ... weet niet hoe ik/je het moet noemen maar ik zou door ramen en deuren gaan om jullie te helpen bij een SHTF om een BOL te bereiken, ik ben een andere man (beetje testosteron wel) maar met zachte gedachten bij het punt wanneer ik behulpzaam moet zijn...main thing in mijn ogen.

Ben ook geen master prepper, maar mentaal behoorlijk sterk durf ik te zeggen.

Als de SHTF situatie het toelaat kom ik jullie halen !

 

Nogmaals bedankt voor je post.

 

ps,

 

PM me als je denkt.... daar wil ik gebruik van maken als mogelijk, plot ik het in als het mogelijk is.

[Range]

Mooie vraag, antwoord is erg divers.

 

Voor mij is het de diversiteit en altijd bruikbaar te zijn. Hetzij in materiaal, hetzij in kennis. hetzij in arbeid (groepen).

 

Niet alleen om bij vijandelijkheden jezelf eruit te onderhandelen maar ook voor jezelf om bezig te blijven. Kortom jezelf werkelijk nuttig maken.

 

Want iedereen moet eten op een dag, iedereen moet poepen op een dag en warmpjes erbij lopen of goed materiaal hebben om zijn of haar taak uit te voeren. Kortom er is zoveel te doen dat je elke situatie mentaal gezien het kopje boven water kan houden.

 

In geval van moi, ik geef nooit op. Een slag kun je op mij winnen, een oorlog niet. Motivatie is wat men sterkt en dat zet aan tot beweging. Beweging naar het aanpassen van je situatie, het comfortabeler maken, gemakkelijker, vindingrijker om de 'harde condities' te verzachten.

 

En je preps geven je een aanzienlijke voorsprong om dit te kunnen bereiken.

 

Maar wat nou als er nooit een grote SHTF in je leven gaat gebeuren, dan heb je alles gedaan voor niks toch?

 

Nope... kijk maar naar @niki, haar droom is uitgekomen. En in mijn geval helpen mijn preps om te besparen op de vaste lasten.

 

En dat sterkt mij mentaal, vooruitgang! Zie mijn onderschrift... zegt genoeg !