Hoe prep ik mijn kind?

[Gast tom666]

Ikzelf heb dus 2 dochters.

Eentje is er 3 en een bijna 8.

De oudste is veel ''groter'' geworden na de scheiding van mn ex en mij.

Ze doet heel veel zelf en kan al heel goed bepaalde zaken gaan doorgronden voor haar leeftijd.

Bij mn ex wordt nooit aan preppen of survival gedacht....tot daar maar de oudste weet dat papa steeds met zo een zaken bezig is en daar toont ze altijd veel interesse voor.

Zo laat ik haar (natuurlijk heel voorzichtig ) al een aantal plankjes doormidden hakken met het kapbijltje.

Dit lukt beter dan je je zou voorstellen. Een vuurtje mag ze samen met mij aansteken en ze weet verdomd goed wanneer het goed brandt of er een beetje meer van dit of dat nodig is.

Als ik sleutel aan de wagen neemt ze zelf haar fiets onder handen. Ze neemt de moersleutel en probeert zaken uit. dat is heel goed want op zo een manier leert ze spelenderwijs wat voor wat dient.

Ze vraagt soms wat gezaagde plankjes en kan ze een volledige namiddag het leuk vinden om nageltjes te kloppen of schroefjes in te draaien.

Met een mes mag ze omgaan onder begeleiding...dan helpt ze aardappelen schillen of prei snijden...laat ze gewoon doen.

En op die manier stap voor stap leren ze hun plan trekken en dat is ook preppen....hun plan trekken.

[Stuudje]

Preppen en kinderen, je kinderen voorbereiden, voorlichten wat ze moeten doen...kan ook levens van anderen redden.

Ik vond onderstaand verhaal een mooi voorbeeld van een driejarig kind wat voorbereid is, én daar in dit geval een ander mee helpt.

 

Peuter-3-redt-man-uit-oververhitte-auto

[Gast jan . u]

Wat een zot idee, hoe bezorg je een klein kind een trauma.

Wordt eens WAKKER uit je prep droom

[lewieke]

Wat een zot idee, hoe bezorg je een klein kind een trauma.

Wordt eens WAKKER uit je prep droom

@jan . u Je hebt gelijk dat je kinderen op jouw manier wil beschermen. Alleen dan wel graag op de juiste manier. Kinderen moeten zorgeloos kunnen spelen en onbezorgd in het leven staan. Anderzijds wil je ze als ouder voorbereiden op een veranderende maatschappij. Niet omdat je dat zo graag wil maar omdat het niet anders kàn. Vandaag is onze maatschappij uitermate dynamisch. Wie daar geen rekening mee houdt, die telt straks niet meer mee.

 

De dingen die ik al doe en waarbij ik mijn kinderen betrek :

 

- Ze leren gevechtssport. Trainen 2x per week en leren hierbij : instructies opvolgen van de trainer, regels respecteren, respect hebben voor hun tegenstander, incasseren, karakter wordt gevormd, ze leren voor zichzelf opkomen en sporten. Wat is daar mis mee ?

 

- Ze volgende een EHBO-cursus voor kinderen. Op een aangename, kindvriendelijke manier kregen ze inzicht in de basis van EHBO. Technieken waarmee ze ooit misschien iemand de eerste zorgen kunnen toedienen of minstens geen grote fouten maken. Misschien ben jij wel blij als mijn kinderen in de buurt zijn en jij hulp nodig hebt.

 

- Ze helpen in de groententuin. Ze leren hoe groeten telen werkt, wat gezonde voeding is, wat de belangrijkste plagen zijn, hoe je ze bestrijdt. Ze leren de volle smaak kennen van échte groenten. Geen blikkenvoer.

 

- Ze leren studeren. Ze krijgen van mij studietechnieken, een warm en veilig nest, een rustige omgeving en alle nodige ondersteuning aangeboden om hun schoolwerk ter harte te nemen. Ze leren prioriteiten stellen, het onderscheid maken tussen hoofd- en bijzaken én ze halen topresultaten. Omdat een goede job binnen enkele jaren alleen nog voor de besten zal weggelegd zijn. Ze volgen studierichtingen die aansluiten op hùn individuele mogelijkheden. Had je ook moeten doen.

 

- Wereldbeeld. Zonder ze te betuttelen krijgen de kinderen informatie over de wereld rondom hen, in hun onmiddelijke omgeving en wat verder weg. Ze worden gewezen op bedreigingen en kansen en leren er op een verstandige manier mee omgaan. Zonder dat ze daarbij de realiteit uit het oog verliezen. Ze worden geleerd om anderen te helpen waar mogelijk en valkuilen te vermijden waar nodig. Minder bedeelden uit onze omgeving worden geholpen, bedelaars of straatlopers krijgen niets. Dat zijn keuzes maar weloverwogen. Je maakt ze weinig wijs over de wereld maar we zorgen dat ze er vrolijk onder blijven.

 

- Budget en sparen. Ze worden betrokken bij het winkelen, helpen keuzes maken, leren hoe ze prijzen en kwaliteit vergelijken. Vandaag is het zo dat onze jongste (12j) er ons op aanspreekt als we een product kiezen dat per liter/kg duurder is dan een concurrerend product. Uitleggen waarom je die keuze maakt (kwaliteit?) verduidelijkt veel. Daarnaast worden ze actief betrokken bij het beheer van hun spaargeld. Ze beslissen zelf of ze gouden of zilveren munten willen kopen, of liever een deposito hebben of het liever uitgeven. Ze leren dat je soms beter geld uitgeeft om latere kosten te vermijden of te besparen. Als je je spaargeld net zo goed beheert als zij, dan ben je al beter af dan de gemiddelde Nederlander.

 

- Mobiliteit. We laten hen nadenken over vervoer en mobiliteit en geven zelf het voorbeeld. De auto zal in de toekomst alleen nog voor de elite zijn. We bieden hen alternatieven en tonen dat het ook kan met de fiets, openbaar vervoer, te voet. We leren hen organiseren, trajecten combineren. Een voorbeeldje. Ze vinden probleemloos hun weg in Boedapest en Parijs. Zelfs alleen lukt het hen zonder probleem.

 

- Kledij. Ze gaan mee kledij kiezen, worden erbij betrokken en leren beslissen. We kopen voor het hele gezin tijdens de solden. We tonen hen dat je soms met hetzelfde budget veel verder komt.

 

- Koken en huishouden. Ook de kinderen krijgen hun deel van de verantwoordelijkheid in het huishouden. Geen verschil tussen jongens of meisjes. Ze leren koken, bakken brood, dekken de tafel, halen kliekjes uit de koelkast, maken hun bed op, ruimen de tafel af, vullen en legen de vaatwas. Hun partner zal hen later dankbaar zijn. Iedereen draagt naar bestwil en vermogen bij in het huishouden. Er bestaan geen jobs voor jongens en meisjes. Eén uitzondering. Mijn zoon van 12 rijdt het gras af en mijn dochter van 14 niet. De jongste wil het graag doen, de dochter is veel te onhandig en niet beredeneerd genoeg om dat te doen op een veilige manier. Let wel dat ik altijd toezicht houd en in de buurt ben.

 

- Sigaretten, drank, alcohol, seks. Alle onderwerpen zijn bij ons thuis bespreekbaar en worden ook besproken. Ze leren omgaan met de 'verlokkingen' uit onze omgeving. We leren hen dat alcohol een probleem is als je het zuipt maar dat er ook zoiets is als genieten. Dat seks niet vies is maar hoort bij een normale relatie. Dat tabak te mijden is en drugs een absolute no go. Ook van medicijnen leren ze dat je daar heel verstandig moet mee omgaan.

 

Nu mag jij me een keer vertellen wat er precies fout is. En dan wens ik je even wereldwijze, gezonde, sociale, verstandige, intelligente en aangename kinderen toe. Misschien even in gedachten houden dat probleemkinderen niet bestaan, alleen probleemouders. Je oogst wat je zaait. Letterlijk.

 

@jan . u Je komt net kijken. Ik ben benieuwd hoe jouw leven is ingericht, wat jij hebt gerealiseerd, of jij kinderen hebt. Volgens mij wil jij ook dat ze functioneren in onze maatschappij, dat ze voor elkaar zorgen, opkomen voor hun rechten zonder anderen daarbij te schaden, respect hebben voor elkaar en hun omgeving. Als jouw opvoedingsproject geslaagd is, dan heb je recht van spreken, in het andere geval : 'Word eens wakker uit je consumptiedroom en krijg eens oog voor het feit dat onze maatschappij straks helemaal anders wordt ingevuld.' Wij kunnen niet alle oplossingen aanbieden maar we bieden onze kinderen wel een denkkader en technieken om met die veranderende wereld om te gaan. Die van mij zullen de juiste keuzes maken, goed functioneren, een bijdrage leveren en zorgen voor een aangenamere, menselijker wereld. En die van jou ?

[FincaInSpanje]

Wat een zot idee, hoe bezorg je een klein kind een trauma.

Wordt eens WAKKER uit je prep droom

 

Ik was gisteren op het strand naar een groepje jonge meiden te kijken van 18-20 jaar schat ik. 2 van de 3 hadden hun haartjes al in de verf en 1 had zelfs al plastic tieten en iets aan haar gezicht laten doen. Ze waren alleen maar bezig met mooi zijn en hun smartphone. Verder blinkten ze zo ongeveer uit in onkunde en ze konden hun handdoek nog niet zandvrij houden.

 

Wij nemen daarentegen onze halve inboedel mee en zijn op alle voorbereid. Waterfilter en andere zaken zelfs bij ons, weliswaar in de auto. Mijn kids die allen onder de 10 zijn hebben spelenderwijs en uit nieuwsgierigheid meer kennis opgedaan in hun jonge leventje als 3 jongvolwassen barbiepoppen bij elkaar. Ik dacht als er nu iets gebeurt in de wereld dan zouden dit soort mensen als eerste het loodje leggen.

[Tanfana]

+ 1 kudo voor @lewieke.

[Nazdrovje]

Ik was gisteren op het strand naar een groepje jonge meiden te kijken van 18-20 jaar schat ik.

 

Ja, ja dat ken ik... ouwe snoeperd! Zeker dat je een donkere zonnebril op had?

[Rataplan]

Wat een zot idee, hoe bezorg je een klein kind een trauma.

Wordt eens WAKKER uit je prep droom

 

Ik ben wakker, maar droom jij gerust verder zzzzzzzzzzz.

[Gast jan . u]

@jan . u Je hebt gelijk dat je kinderen op jouw manier wil beschermen. Alleen dan wel graag op de juiste manier. Kinderen moeten zorgeloos kunnen spelen en onbezorgd in het leven staan. Anderzijds wil je ze als ouder voorbereiden op een veranderende maatschappij. Niet omdat je dat zo graag wil maar omdat het niet anders kàn. Vandaag is onze maatschappij uitermate dynamisch. Wie daar geen rekening mee houdt, die telt straks niet meer mee.

 

De dingen die ik al doe en waarbij ik mijn kinderen betrek :

 

- Ze leren gevechtssport. Trainen 2x per week en leren hierbij : instructies opvolgen van de trainer, regels respecteren, respect hebben voor hun tegenstander, incasseren, karakter wordt gevormd, ze leren voor zichzelf opkomen en sporten. Wat is daar mis mee ?

 

- Ze volgende een EHBO-cursus voor kinderen. Op een aangename, kindvriendelijke manier kregen ze inzicht in de basis van EHBO. Technieken waarmee ze ooit misschien iemand de eerste zorgen kunnen toedienen of minstens geen grote fouten maken. Misschien ben jij wel blij als mijn kinderen in de buurt zijn en jij hulp nodig hebt.

 

- Ze helpen in de groententuin. Ze leren hoe groeten telen werkt, wat gezonde voeding is, wat de belangrijkste plagen zijn, hoe je ze bestrijdt. Ze leren de volle smaak kennen van échte groenten. Geen blikkenvoer.

 

- Ze leren studeren. Ze krijgen van mij studietechnieken, een warm en veilig nest, een rustige omgeving en alle nodige ondersteuning aangeboden om hun schoolwerk ter harte te nemen. Ze leren prioriteiten stellen, het onderscheid maken tussen hoofd- en bijzaken én ze halen topresultaten. Omdat een goede job binnen enkele jaren alleen nog voor de besten zal weggelegd zijn. Ze volgen studierichtingen die aansluiten op hùn individuele mogelijkheden. Had je ook moeten doen.

 

- Wereldbeeld. Zonder ze te betuttelen krijgen de kinderen informatie over de wereld rondom hen, in hun onmiddelijke omgeving en wat verder weg. Ze worden gewezen op bedreigingen en kansen en leren er op een verstandige manier mee omgaan. Zonder dat ze daarbij de realiteit uit het oog verliezen. Ze worden geleerd om anderen te helpen waar mogelijk en valkuilen te vermijden waar nodig. Minder bedeelden uit onze omgeving worden geholpen, bedelaars of straatlopers krijgen niets. Dat zijn keuzes maar weloverwogen. Je maakt ze weinig wijs over de wereld maar we zorgen dat ze er vrolijk onder blijven.

 

- Budget en sparen. Ze worden betrokken bij het winkelen, helpen keuzes maken, leren hoe ze prijzen en kwaliteit vergelijken. Vandaag is het zo dat onze jongste (12j) er ons op aanspreekt als we een product kiezen dat per liter/kg duurder is dan een concurrerend product. Uitleggen waarom je die keuze maakt (kwaliteit?) verduidelijkt veel. Daarnaast worden ze actief betrokken bij het beheer van hun spaargeld. Ze beslissen zelf of ze gouden of zilveren munten willen kopen, of liever een deposito hebben of het liever uitgeven. Ze leren dat je soms beter geld uitgeeft om latere kosten te vermijden of te besparen. Als je je spaargeld net zo goed beheert als zij, dan ben je al beter af dan de gemiddelde Nederlander.

 

- Mobiliteit. We laten hen nadenken over vervoer en mobiliteit en geven zelf het voorbeeld. De auto zal in de toekomst alleen nog voor de elite zijn. We bieden hen alternatieven en tonen dat het ook kan met de fiets, openbaar vervoer, te voet. We leren hen organiseren, trajecten combineren. Een voorbeeldje. Ze vinden probleemloos hun weg in Boedapest en Parijs. Zelfs alleen lukt het hen zonder probleem.

 

- Kledij. Ze gaan mee kledij kiezen, worden erbij betrokken en leren beslissen. We kopen voor het hele gezin tijdens de solden. We tonen hen dat je soms met hetzelfde budget veel verder komt.

 

- Koken en huishouden. Ook de kinderen krijgen hun deel van de verantwoordelijkheid in het huishouden. Geen verschil tussen jongens of meisjes. Ze leren koken, bakken brood, dekken de tafel, halen kliekjes uit de koelkast, maken hun bed op, ruimen de tafel af, vullen en legen de vaatwas. Hun partner zal hen later dankbaar zijn. Iedereen draagt naar bestwil en vermogen bij in het huishouden. Er bestaan geen jobs voor jongens en meisjes. Eén uitzondering. Mijn zoon van 12 rijdt het gras af en mijn dochter van 14 niet. De jongste wil het graag doen, de dochter is veel te onhandig en niet beredeneerd genoeg om dat te doen op een veilige manier. Let wel dat ik altijd toezicht houd en in de buurt ben.

 

- Sigaretten, drank, alcohol, seks. Alle onderwerpen zijn bij ons thuis bespreekbaar en worden ook besproken. Ze leren omgaan met de 'verlokkingen' uit onze omgeving. We leren hen dat alcohol een probleem is als je het zuipt maar dat er ook zoiets is als genieten. Dat seks niet vies is maar hoort bij een normale relatie. Dat tabak te mijden is en drugs een absolute no go. Ook van medicijnen leren ze dat je daar heel verstandig moet mee omgaan.

 

Nu mag jij me een keer vertellen wat er precies fout is. En dan wens ik je even wereldwijze, gezonde, sociale, verstandige, intelligente en aangename kinderen toe. Misschien even in gedachten houden dat probleemkinderen niet bestaan, alleen probleemouders. Je oogst wat je zaait. Letterlijk.

 

@jan . u Je komt net kijken. Ik ben benieuwd hoe jouw leven is ingericht, wat jij hebt gerealiseerd, of jij kinderen hebt. Volgens mij wil jij ook dat ze functioneren in onze maatschappij, dat ze voor elkaar zorgen, opkomen voor hun rechten zonder anderen daarbij te schaden, respect hebben voor elkaar en hun omgeving. Als jouw opvoedingsproject geslaagd is, dan heb je recht van spreken, in het andere geval : 'Word eens wakker uit je consumptiedroom en krijg eens oog voor het feit dat onze maatschappij straks helemaal anders wordt ingevuld.' Wij kunnen niet alle oplossingen aanbieden maar we bieden onze kinderen wel een denkkader en technieken om met die veranderende wereld om te gaan. Die van mij zullen de juiste keuzes maken, goed functioneren, een bijdrage leveren en zorgen voor een aangenamere, menselijker wereld. En die van jou ?

 

Als je eens kijk naar de éérste pagina, daar vraagt Jennifer preppen voor kleuters, als tweede lindaja haar dochter 5 jaar. dat zijn geen puberende kids waar jij over praat Wakker.

ten tweede ik zat hier al 2 jaar voor jou op deze site onder een andere naam, voorzorg preppen is denken wissel van naam of wil je ook 2 a 5 duizend berichtjes achter je naam.

[lewieke]

Als je eens kijk naar de éérste pagina, daar vraagt Jennifer preppen voor kleuters, als tweede lindaja haar dochter 5 jaar. dat zijn geen puberende kids waar jij over praat Wakker.

ten tweede ik zat hier al 2 jaar voor jou op deze site onder een andere naam, voorzorg preppen is denken wissel van naam of wil je ook 2 a 5 duizend berichtjes achter je naam.

 

We leren de kinderen gaandeweg dingen bij. In functie van hun leeftijd en hun bevattingsvermogen. Ook kleuters krijgen al wat basis mee. Inhoudelijk heb je alvast weinig constructiefs geboden. Je beperkt je tot een ongefundeerde kritiek beperkt tot twee regels. Maar waarschijnlijk heb jij veel meer en betere economische, maatschappelijke en pedagogische inzichten dan ikzelf. Ook de vraag wat jij dan wel presteerde wat de moeite waard is negeer je netjes. Get a life.

[Lekker]

zat hier al 2 jaar voor jou op deze site onder een andere naam, voorzorg preppen is denken wissel van naam of wil je ook 2 a 5 duizend berichtjes achter je naam.

 

Zeer goed en steekhoudend argument in deze topic. (niet)

[White Eagle]

Leuk onderwerp! Ik heb 2 jongens: 1 van 6 (bijna 7) en 1 van 9. Het lijkt me superleuk om een van de kinder buschcraft weekenden te doen van : http://www.indeoutback.nl

 

Iemand ervaring mee?

[Gast ghostwhiper]

Als je eens kijk naar de éérste pagina, daar vraagt Jennifer preppen voor kleuters, als tweede lindaja haar dochter 5 jaar. dat zijn geen puberende kids waar jij over praat Wakker.

ten tweede ik zat hier al 2 jaar voor jou op deze site onder een andere naam, voorzorg preppen is denken wissel van naam of wil je ook 2 a 5 duizend berichtjes achter je naam.

 

Heb je ook wat positiefs mede te delen of is je oude account geband vanwege trollen?

 

Ben het wel met @Lekker eens.

[Gast jan . u]

We leren de kinderen gaandeweg dingen bij. In functie van hun leeftijd en hun bevattingsvermogen. Ook kleuters krijgen al wat basis mee. Inhoudelijk heb je alvast weinig constructiefs geboden. Je beperkt je tot een ongefundeerde kritiek beperkt tot twee regels. Maar waarschijnlijk heb jij veel meer en betere economische, maatschappelijke en pedagogische inzichten dan ikzelf. Ook de vraag wat jij dan wel presteerde wat de moeite waard is negeer je netjes. Get a life.

 

Get a life, lewieke is dat 3663 berichtjes in één jaar heb je wel tijd voor je kinderen.

en verder laat ik me niet verleiden tot onzinnig mee lopen, get a live humor.

[lewieke]

Get a life, lewieke is dat 3663 berichtjes in één jaar heb je wel tijd voor je kinderen.

 

En je punt is ? Blijkbaar kan ik beter organiseren dan jij. Begrijpend lezen is ook duidelijk niet je sterkste punt.

[Ron Doe]

Ik heb zelf geen kinderen, het is er nooit van gekomen. Een aantal jaar geleden kwam een jong gezin langs bij mijn BOL (vader, moeder, zoontje en dochterje en -kan het nog gemiddelder- 1 hond). Ze wisten niet dat ik nu eigenaar was van de BOL, maar ze picknickten altijd op de finca en 'of dat nu ook mocht?'. Tuurlijk, altijd goed. En toen ik dat zo zag, het hele gezin, inclusieg hond met rugzak en bergschoenen (die had de hond dan weer niet) dacht ik wel even: Ja, dat mis je dus....

Ik heb echter ook de ongetwijfeld beruchte rampverhalen gehoord van ouders die werkelijk alles hebben gedaan om hun kind de beste start mee te geven in het leven en waar het dan toch nog mis gaat, helaas... Ja, gelukkig heb ik daar dan ook geen last van.

Ik heb alle berichtjes gelezen en als ik dan de post van @lewieke zie denk ik: Àls ik ze had gehad, had ik gewild dat ik ze zo had opgevoed. Top man (excuus trouwens indien je een dame bent, ik zit hier nog maar pas).

 

Groeten, Ron.

[Loreen]

@jan . u Zelf heb ik 2 kinderen, een meid van 10 en een knul van 8. Twee heerlijke jong, al geloof ik dat ik niet helemaal objectief ben.

 

De opvoeding van mijn kinderen neem ik erg serieus. Ik zie het als de belangrijkste taak die ik heb gekregen. Daarom moeten mijn kinderen ook altijd hun gordel om in de auto. "voor het geval dat" noemen wij dat. Ik heb ze namelijk uitgelegd waarom dat moet. Je kan nou eenmaal een ongeval krijgen met de auto. We gaan er niet van uit, maar "voor het geval dat" moeten ze toch hun gordel om. Ik heb persoonlijk niet het idee dat ze daar getraumatiseerd door zijn geraakt.

Vanuit precies hetzelfde principe hebben we ook een voorraad eten, water en medicatie in huis. Waarvoor is al dat eten, vroegen ze. "Voor het geval dat", zei ik. We gaan er niet van uit, maar er kan altijd wat gebeuren waardoor we geen boodschappen meer kunnen doen in de winkel. Ik legde ze uit dat ik in het bezit ben van de twee grootste kostbaarheden van de wereld, en dat ik daar dan ook goed voor moet en wil zorgen, óók "in het geval dat". Ik heb persoonlijk niet het gevoel dat ze daar getraumatiseerd door zijn geraakt.

Daarnaast hebben ze beiden, en mijn zoon in het bijzonder, enorm veel interesse in educatieve dingen, al helemaal als het gaat over de natuur. Daarom had ik voor beide kids een survival-boekje gekocht, met allemaal weetjes. Wat je moet doen als je je verbrand, wat je moet doen als je een beer, haai of slang tegen komt, wat je moet doen als je in drijfzand terecht komt, wat je moet doen als je met de auto te water raakt. Ik had er bij gezegd dat het allemaal dingen zijn waar we niet van uitgaan dat ze ooit zullen gebeuren, maar dat het wel handig is om te weten, "voor het geval dat". Laatst had mijn dochter een splinter die begon te irriteren. Mijn zoontje wist vervolgens precies te vertellen wat ze moest doen en hoe, want dat had hij in het survivalboekje gelezen. Ik geloof niet dat ze daar getraumatiseerd door zijn geraakt...

[Gast]

[ATTACH=CONFIG]12019[/ATTACH]

 

Ik geloof ook niet dat mijn zoon een traumatische ervaring had gisteravond....

[Gast ghostwhiper]

@Gamble dat is eng vuur

Daarnaast is het hartstikke onhygiënisch

[Gast Peerke]

Soms, vind ik het jammer dat ik geen kinderen en geen kinderwens heb. Het is mijn keuze. Ik ben bijna 43. Heb er respect voor, zoals ik respect heb voor mijn ouders.

[Shadow]

@jan . u Zelf heb ik 2 kinderen, een meid van 10 en een knul van 8. Twee heerlijke jong, al geloof ik dat ik niet helemaal objectief ben.

 

De opvoeding van mijn kinderen neem ik erg serieus. Ik zie het als de belangrijkste taak die ik heb gekregen. Daarom moeten mijn kinderen ook altijd hun gordel om in de auto. "voor het geval dat" noemen wij dat. Ik heb ze namelijk uitgelegd waarom dat moet. Je kan nou eenmaal een ongeval krijgen met de auto. We gaan er niet van uit, maar "voor het geval dat" moeten ze toch hun gordel om. Ik heb persoonlijk niet het idee dat ze daar getraumatiseerd door zijn geraakt.

Vanuit precies hetzelfde principe hebben we ook een voorraad eten, water en medicatie in huis. Waarvoor is al dat eten, vroegen ze. "Voor het geval dat", zei ik. We gaan er niet van uit, maar er kan altijd wat gebeuren waardoor we geen boodschappen meer kunnen doen in de winkel. Ik legde ze uit dat ik in het bezit ben van de twee grootste kostbaarheden van de wereld, en dat ik daar dan ook goed voor moet en wil zorgen, óók "in het geval dat". Ik heb persoonlijk niet het gevoel dat ze daar getraumatiseerd door zijn geraakt.

Daarnaast hebben ze beiden, en mijn zoon in het bijzonder, enorm veel interesse in educatieve dingen, al helemaal als het gaat over de natuur. Daarom had ik voor beide kids een survival-boekje gekocht, met allemaal weetjes. Wat je moet doen als je je verbrand, wat je moet doen als je een beer, haai of slang tegen komt, wat je moet doen als je in drijfzand terecht komt, wat je moet doen als je met de auto te water raakt. Ik had er bij gezegd dat het allemaal dingen zijn waar we niet van uitgaan dat ze ooit zullen gebeuren, maar dat het wel handig is om te weten, "voor het geval dat". Laatst had mijn dochter een splinter die begon te irriteren. Mijn zoontje wist vervolgens precies te vertellen wat ze moest doen en hoe, want dat had hij in het survivalboekje gelezen. Ik geloof niet dat ze daar getraumatiseerd door zijn geraakt...

 

Damn... Wat traumatiseer jij jouw kinderen... Not...

 

Nee, volgens mij is jouw aanpak van "voor het geval dat" nog niet zo verkeerd.

Toen ik echter dat stukje van "wat je moet doen als je je verbrand" las, moest ik echter wel denken aan zojuist toen ik m'n kachel aanstak. Op een gegeven moment rook ik iets van verschroeide haren en toen dacht ik bij mezelf "eikel, haald die hand boven die kaars vandaan" (iets wat beter toegelicht kan worden in dat topic over financiële onafhankelijkheid, om maar een speurtocht naar berichten op te zetten en hier niet off topic te gaan ).

Sinds ik aan Reiki doe, verbrand ik me nauwelijks meer, ook al raak ik met m'n vingers een gloeiend hete kachel aan, of krijg ik er redelijk grote spetters hete olie uit de pan op...

Pas geleden nog een kleinkind van kennisen geprept met een cursusje Reiki, iets wat meerdere ouders zouden moeten (laten) doen.

[Loreen]

 

Ik geloof ook niet dat mijn zoon een traumatische ervaring had gisteravond....

 

Oh bij jou ook al!!

Hier hadden de kinderen gisteren ook al zo'n vre-se-lijk traumatiserende dag!

 

Workshop vuur maken (met slagijzer en vuursteen)

Zelf brood bakken

 

Arme kinderen toch =(

Misschien kunnen jouw zoon en mijn kids samen een clubje oprichten?

[lewieke]

Een zelfhulpgroepje ? Kunnen we de kids van Jan u. opvangen. Misschien moet Jan zelfs helemaal aansluiten bij het clubje.

[Loreen]

Een zelfhulpgroepje ? Kunnen we de kids van Jan u. opvangen. Misschien moet Jan zelfs helemaal aansluiten bij het clubje.

 

Een Ow-jee-wat-traumatiserend-dat-onze-ouders-voor-ons-willen-zorgen-clubje. Of misschien iets anders, OJWTDOOVOWZC bekt niet erg lekker =/

[lewieke]

Een Ow-jee-wat-traumatiserend-dat-onze-ouders-voor-ons-willen-zorgen-clubje. Of misschien iets anders, OJWTDOOVOWZC bekt niet erg lekker =/

 

Oei en het probleem is dat Jan ook helemaal niet voorkomt in de afkorting. Volgens mij is het ook al een tijd geleden sinds hij bekte.