Hoe prep ik mijn kind?

[wodan]

Hallo,

 

ik heb een vraagje over hoe je het beste je kind kan leren om te preppen en of er uberhaupt zoiets als een survival menu voor kleuters bestaat (misschien een stomme vraag)

Ik zie het n.l. al gebeuren, wanneer ik niet nu begin met mijn dochtertje voor te bereiden dat op het moment dat de nood aan de man is ik een kind heb die bloemetjes gaat plukken en vlinders achterna gaat. Ookal is ze hoogbegaafd, ze is en blijft wel een kind

 

Groetjes,

 

Jennifer

Als ik dit lees, denk ik direct aan:

[FincaInSpanje]

@jennifer,

 

Wacht totdat je kind een jaar of 6 is. Dan kun je ze leren met geld omgaan, spulletjes, uitleggen hoe het werkt in het leven en waarom jij doet wat je doet. Verder ben ik altijd eerlijk geweest tegenover mijn kinderen. Dus nooit smoesjes of leugens vertellen, ook niet om ze te sparen. Kom altijd je beloftes na, zeker aan een kind. Beter altijd eerlijk, open en duidelijk zijn op hun eigen niveau. Dan zullen ze ook eerlijk zijn tegen jou. Verder kun je spelenderwijs een kind bepaalde dingen aanleren. Leg de lat niet te hoog voor het kind.

[JohnVonSchutz]

Idd het beste is spelenderwijs. Dit jaar ga ik voor het eerst met de kinderen in het bos een keer kamperen. De oudste (8)mag thuis nu de openhaard aansteken als we erbij zijn natuurlijk. Af en toe een beetje vissen en pas geleden een brand oefening gehouden. Die vonden ze erg leuk omdat ze toen over het dak mochten lopen en van de schutting af mochten klimmen.

[jennifer]

Toen ik heel jong was heb ik veel geleerd aan spelende wijze . Nou ik dacht dat het een spel was mijn eigen moestuin toen ik 5 was mijn eigen kip en konijn . Maar later werd het gewoon geconsumeerd zoals de rest . Nu ik oud ben en veel wijzer ben ik mijn ouders toch een beetje dankbaar dat ik op die wijze ben opgevoed . Ook ik heb mijn kinderen veel mee gegeven al spelend al zijn het meiden ze slaan spijkers als de besten zagen planken maken vuur . De jongste is zelf heel bedreven met de tractor . Op spelende wijze kan je nog wat leren .

 

Geert

 

Hoi Geert,

 

Dank je voor je reactie. Dat zou mijn dochtertje ook leuk vinden, "hamertje tik" vind ze niks, maar ben ik met gereedschap bezig biedt ze altijd lief haar hulp aan . Vond wel dat ze nog een beetje jong was, maar ik denk dat ik maar eens met haar "op avontuur" ga

 

Groetjes,

 

Jennifer

[jennifer]

Geweldig toch! Een kind dat bloemmetjes plukt en achter vlinders aanrent!!!

Dat betekent dat ze gelukkig is en een kind kan en mag zijn

 

Koop een kinder plantenboek (bij de hema verkopen ze momenteel hele leuke) en leer haar welke wat zijn, welke je kan eten en hoe.

Leer haar de inhoud van de ehbo doos, hoe je 112 belt in noodgevallen, welke kanten ze op moet bij brand, dat ze noet zomaar met vreemden maar ook niet met bekenden moet meegaan.

Speel verstoppertje en leer wat veilige plekken zijn om zich te verstoppen. Leer haar hoe ze dan stil moet zijn. Leer haar te denken in oplossingen en niet in problemen.

Leer haar de basisbeginselen van zelfverdediging etc. etc.

 

Alles spelenderwijs en maak er iets leuks van.

 

En het allerbelangrijkste:

Leer haar genieten van het kind zijn!

Volwassen zijn is al zo moeilijk.

 

Hoi Gamble,

 

Dank je wel voor je tips! Ze is een schatje en kind mag ze blijven van mij.. verstoppertje spelen wilt ze wel spelen, maar als ze mij niet ziet of kan vinden raakt ze helemaal in paniek. Dat wordt nog even oefenen. Ik ben van plan om een walkie talkie set te kopen zodat ze kan "bellen", want als de SHTF heb je misschien niets aan een mobieltje.

 

Groetjes,

 

Jennifer

[GuywithAplan]

@jennifer Als je een @ zonder spatie voor iemands naam zet wordt die blauw en krijgen zei een mention

 

Erg leuk dat je je kind er ook bij wil gaan betrekken.

Zoals al eerder is vermeld misschien spelenderwijs proberen.Planten en bloemen zoeken die eetbaar zijn.Of misschien een speurtocht uitzetten

En er zijn ook genoeg DIY projectjes waar je kinderen bij kunt betrekken op de site hier kan je een hele sectie vinden met DIY.

 

Succes

[Kvgorp]

Ik snap wat je bedoelt Jennifer. Mijn dochtertje is 1 en kan nog niet eens lopen. Prep dat maar eens.

[Greener]

Ik laat mijn kinderen vooral kind zijn zonder dat ze de zieke wereld voor ogen hebben zoals hun vader dat heeft.

 

Dat gezegd hebbende willen ze vaak vuurwerk maken.

Lees, spelen met een firesteel.

 

Greener

[lewieke]

Die van mij bakken brood.

[jennifer]

[ATTACH=CONFIG]9060[/ATTACH]

 

 

 

 

Spelenderwijs kan natuurlijk ook:rolleyes:

 

Hoi @Ronin Kogaratsu,

 

Dank je voor de link, die film heb ik nog niet gezien.

Laat ik m'n dochtertje maar eerst de nodige basis kennis bijleren

 

Groetjes,

 

Jennifer

[jennifer]

Wij leren onze kinderen spelenderwijs met het preppen omgaan.

 

Ieder jaar gaan wij een paar keer kamperen en leren de kinderen dan dingen als: wat is eetbaar in de natuur en wat niet, een hut bouwen als schuilplaats en daar een nachtje in slapen, spoorzoeken, water zoeken enz. Wij noemen het ook geen preppen maar survivalen.

 

Uiteraard begint het thuis al doordat ze zelf hun tas moeten pakken. Wij gaan dan met ze de tas nalopen en uitleggen wat wel en wat niet handig is om mee te nemen. Ook hebben we ze even laten rond lopen met hun (uiteraard) veel te zware tas en uitgelegd dat al die onnodige dingen je tas veel te zwaar maken.

Ik denk dat het erg belangrijk is dat je veel met je kinderen praat, en ook duidelijk uitlegt wat wel en wat niet goed is en wat de gevaren zijn en hoe ze zich daarop voor kunnen bereiden. Al van jongs af aan je kinderen vertellen dat ze niet met vreemde mensen mee mogen gaan bijvoorbeeld, zelfs niet als die aardige man zijn hondje kwijt is en dat soort zaken. Doe dit wel op een rustige manier, je wilt niet dat ze angstig worden!!! Of wat ze moeten doen als het luchtalarm afgaat. Ook houden wij regelmatig brandalarm oefening. Spelenderwijs allemaal en je ziet dat ze er nog lol in krijgen ook.

 

Wat ook leuk is, is om de kinderen een spreekbeurt of werkstuk te laten maken voor school. Laat ze zelf op zoek gaan naar informatie over "overleven/survival" en je zult nog versteld staan wat ze eigenlijk al weten en wat ze nog weten te vinden.

 

Voor ons werkt het op deze manier goed. Met uitzondering van onze oudste dochter (nu 21 jaar), die vindt overleven zonder smartphone met facebook en twitter al zinloos (waarom zou je willen overleven als er geen facebook meer is) LOL. Maar ook zij heeft de basis meegekregen in haar opvoeding. Dus als het echt nodig is, weet ze zich wel te redden.

 

Hoi @phtvs,

 

Dank je voor je tips! Denk dat ik daar ook eens mee ga beginnen en er een avontuur van maak.

Wanneer we bij mijn zus gaan logeren laat ik m'n dochtertje ook d'r tas inpakken...met trots laat ze d'r tasje zien:hello kitty tasje vol gepropt met knuffels, knuffels en nog eens knuffels ...en haar prinsessen jurk!

Ze is nog een beetje jong voor een spreekbeurt, maar dat is zeker een goed idee!

Hahaha, waar ben je zonder social media tegenwoordig? Helemaal mee eens, alles wat je je kind leert borrelt van zelf naar de oppervlakte wanneer het nodig is.

 

Groetjes,

 

Jennifer

[Lindaja]

@jennifer hebben ze geen meebrengkring op school ?

Bij ons is dat iedere vrijdag , is een soort voorbereiding op spreekbeurten . ze mogen wat meenemen en erover vertellen.

[jennifer]

Die kleine van mij is al lekker aan het boogschieten en in mijn naieviteit heb ik hem geleerd met zo'n lightmyfireflint en watten een fikkie te maken.

Aangezien hij nog 3 is vond mijn vrouw dat laatste een wat minder goed idee ..... maar ach, 't ventje vind het leuk en als hij lacht lachen wij

Naar Duits voorbeeld lieten we hem vanaf het moment dat hij kon lopen ook gewoon lopen (en niet zoals menigeen met fopspeen in z'n wagentje laten zitten omdat dat makkelijk is) en het komt eigenlijk zelden voor dat meneer me vraagt hem te dragen omdat hij moe is.

En het slapen in z'n eigen hangmat lukt hem trouwens ook bijzonder goed ...... samen met het feit dat ie net als Lindaja's dochter luisterd op het moment dat het echt moet denk ik dat 't met hem in zo'n geval wel goedkomt.

 

Er is me ooit verteld dat in het midden en noordelijk deel van Finland ze een soort van bushcraft klasjes voor jonge kinderen hebben ..... schijnen daar pas écht buiten te mogen spelen als ze het e.e.a. aan basiskennis hebben omdat waar pappa's gemaaide gazonnetje ophoud de wildernis begint.

't leek me wel wat voor hem.... maar aangezien hij geen Fins spreekt wordt het wat lastig

 

 

...... en voor de rest 'm lekker laten spelen en 'm op z'n gemak laten zijn in de natuur ..... denk dat dat het belangrijkst is, dat ie zich op z'n gemak voelt.

 

Hoi @Järv,

 

Dank je wel voor je leuke reactie, naast leerzaam voor mij als nieuwkomer, ook heel grappig de manier hoe je het brengt . Wat mij opvalt, niet alleen uit jou verhaal, dat iedereen die reageert zo relaxed om gaat met het voorbereiden van hun kinderen en dit het heel veel liefde en humor doen. Heerlijk om al die verhalen te lezen en dat is wat ik ook wil voor mijn dochtertje.

 

Groetjes,

 

Jennifer

[jennifer]

Misschien is dit wat?

 

http://www.theprepperjournal.com/2013/10/01/teaching-your-kids-to-be-prepared/

 

Oh wow @phaelin, bedankt voor de link!

[jennifer]

ik heb zelf geen kinderen en weet niet hoe oud je kind is maar vanaf ene jaar of 6 kun je ze aanmelden bij de scouting/padvinderij oid

dan leren ze spelenderwijs ook al een en ander.

ook kun je bv als je een dagje naar de efteling of iets anders druks/onbekends gaat oefenen met afspreken wat te doen als je elkaar kwijt raakt, op die manier leren ze ook logischer te handelen ipv in paniek te raken

ik zou het wel luchtig houden want kinderen krijgen onbewust toch meer mee dan je denkt, zo is mijn moeder heel erg bang voor onweer en dat heeft mij wel beinvloed.

 

Hoi @Loesje1980,

 

Dank je wel voor je tip, zal nog even moeten wachten met een aanmelding bij de scouting, maar gaat zeker gebeuren.

Vervelend voor je, soms vergeten ouders dat ze door hun handelen en of emoties hun kinderen omtzettend kunnen beinvloeden. Wil het wel op zo'n manier brengen dat ze er ook plezier in heeft.

 

Groetjes,

 

Jennifer

[jennifer]

Ik wil haar ook graag een zelfverdedigings cursus laten volgen en (wanneer nodig) als ze ouder is met een kruisboog te leren omgaan.

Dank je voor je advies.

 

Groetjes,

 

Jennifer

 

Jennifer,

 

Je dochter op zelfverdedigingsles sturen kan nooit kwaad. Sterker nog, Rond 6 a 7 jaar is een mooie leeftijd om te starten.

 

Zelf hebben mijn ouders mij toen ik 10 was op judo gestuurd, toen ik 18 was ben ik overgestapt op jiu-jitsu. En tussendoor nog een goeie 5 jaar karate beoefend.

 

Welke vecht'sport' je ook kiest, het is goed om weerbaar te zijn, in plaats van kwetsbaar !

 

Hoi @phaelin,

 

Dat is ook een goeie, nooit zo over na gedacht...dank je wel!

[Stuudje]

Hoe oud is je dochter nu @jennifer?

Er is al tuimeljudo voor kleuters, je kan eens kijken of het ook in jou buurt is.

Groot ander voordeel is dat ze goed leren vallen

[jennifer]

Hoi Jennifer,

Ik heb zelf 2 echte meiden-meiden (5 en 6 jaar); dansen, poppen, theeserviesjes en nagellakken, maar mijn kinderen leren het nodige van ons.

Niet dat ik ze preppertjes wil maken, maar ik wil ze wel leren om te léven.

Bij het leven hoort dankbaarheid voor voorspoed, maar ook omgaan met tegenslag of onvoorziene omstandigheden.

 

Zelfverdediging noemen we stoeien en een noodvoorraad heet een voorraadkast.

Spelenderwijs wil ik ze leren wat ik zelf vroeger zelf heb moeten uitvinden.

Zelf ontdekken is natuurlijk wel belangrijk.

 

Concreet leer ik ze bijv.:

- zelfverdediging

- belang van water

- tuinieren

- ontruimingsoefening

- omgaan met hun BOB.

- omgaan met geld/sparen

- OPSEC

- plantenkennis

- eenvoudige skills; tent maken, vuur maken

 

Natuurlijk is gewoon samen creatief met problemen omgaan altijd goed.

Samen dingen doen met je kind is heel belangrijk; samen voetballen is dus best leuk, maar je kunt ook een vuurtje maken en een kopje thee maken erop.

 

Doe wat bij je past.

 

Hoi @Noach,

 

Dank je wel voor je response. Hoe meer reacties ik van voornamelijk de mannelijke leden lees, hoe meer ik het erg vind voor m'n dochtertje en tot het besef kom wat ze eigenlijk moet missen. Maar goed, het is niet anders....dank je wel voor je advies.

 

Groetjes,

 

Jennifer

[Gast Peerke]

Demonstratie van Enpi en Kankudai (Shotokan Karate) door een 6 jarig meisje.

 

Zo als zij het doet kan ik niet meer met mijn 42 jarig lijf.

 

 

Zeer de moeite waard om te zien.

[jennifer]

Hoe oud is je dochter nu @jennifer?

Er is al tuimeljudo voor kleuters, je kan eens kijken of het ook in jou buurt is.

Groot ander voordeel is dat ze goed leren vallen

 

Te gekke tip @Stuudje, ze is nu vier zal 'ns kijken of ze dat hier in de buurt geven. Dank je wel!

[jennifer]

Welkom op het forum

 

Dank je wel @tothemax

[jennifer]

http://www.indeoutback.nl/met-kinderen.html

 

@Gamble bedankt voor de link, echt top!

[jennifer]

Veel herkenbaar hier en weinig op toe te voegen. Vooral mijn dochter is een lastige, die 'lust' namelijk geen water... en het is heel lastig om dat te doorbreken

 

Hoi @houthe,

 

Feline, zo heet m'n dochtertje, heeft gelukkig geen moeite met water drinken. Misschien zou je een kan met water vullen en er gewoon fruit in doen en het laten staan, zodat de smaak van het fruit erin trekt?

We drinken ook bijna elke dag sole, water met een beetje Celtisch of Himalaya (zee) zout voor de extra mineralen. Feline drinkt het zo en soms doe ik er voor haar ook een beetje palmsuiker door (de pure zonder toegevoegd rietsuiker) Palm suiker is een van de beste natuurlijke zoetmiddelen met een laag

Gl index (35) smaakt een beetje naar caramel.

 

Groetjes,

 

Jennifer

[Järv]

Hoi @Järv,

Dank je wel voor je leuke reactie, naast leerzaam voor mij als nieuwkomer, ook heel grappig de manier hoe je het brengt . Wat mij opvalt, niet alleen uit jou verhaal, dat iedereen die reageert zo relaxed om gaat met het voorbereiden van hun kinderen en dit het heel veel liefde en humor doen. Heerlijk om al die verhalen te lezen en dat is wat ik ook wil voor mijn dochtertje.

Groetjes, Jennifer

 

Hej Jennifer,

 

Ik weet niet hoe jou dochter is (ik vrees niet veel anders dan die van mij) maar je moet het wel met liefde, geduld en spelenderwijs leren .... want als je het opdringt in wat voor vorm dan ook gooien ze hun kont tegen de kribbe en kan je het vergeten

ik heb misschien wel mazzel op dit gebied dat de mijne vaak wil doen wat hij mij ziet doen (boogschieten, hangmat, vuur maken) .....en waar we nog maar ff niet aan beginnen is de hakbijl en schieten ondanks dat hij zegt dat hij dat best kan, echt waar pappa.

 

Het enige wat ons op dit moment zorgen baart zijn de keurig gestapelde houtjes in z'n boomhut .... dikkere stammetjes onderop, daarop iets dunner en hele dunne takjes bovenop .... "ja, dat is net alsof vuur pappa, mooie hé" ....... eh..... we hebben de aanstekers en lucifers meteen wat beter opgeborgen.

[jennifer]

feminist betekent streven naar gelijke rechten en mogelijkheden als dat mannen hebben

weet je zeker dat je er geen bent ?

 

Hoi @Lindaja,

 

Met mijn reactie bedoelde ik eigenlijk dat ik geen mannen haatster ben. De meeste mannen in mijn omgeving associeren het woord feminist veel al met vrouwen die een gruwelijke hekel aan mannen hebben.

Ik vind het heel belangrijk dat je als vrouw zijnde jezelf vaardigheden meester maakt die als mannelijk gezien worden, zodat je niet met je handen in je haar zit wanneer je iets moet fixen ofzo. Toch vond ik het ook heerlijk, toen ik nog getrouwd was, om mij te kunnen verschuilen achter m'n ex man. Dus om op je vraag terug te komen of ik zeker weet dat ik geen feminist ben? Misschien een beetje, maar ja is dat feminisme? Iemand heeft me wel eens verteld dat je niet een beetje zwanger kan zijn, je bent zwanger of je bent het niet. Ik zou een hypocriet zijn als ik mijzelf een feminist zou noemen, want als je A zegt moet je ook B zeggen. Nu ik single ben heb ik geen andere keus dan op mijzelf te vertrouwen, maar wat ik heerlijk vond om tegen mn exman te kunnen zeggen:Schat, ik denk dat de wc verstopt is. Een echte feminist zou dat probleem zelf gefixed hebben, denk ik....

 

Groetjes,

 

Jennifer