Kind wil zakmes

[Vladimir]

4 uur geleden, larik zei:

Beter een goed en 'veilig' kindermes kopen van bv victorinox of opinel en samen ermee aan de slag, dan dat ze zelf een gevaarlijk prut ding kopen en stiekem gaan klooien. 

Absoluut doen, vind ik. 

 

Die opinels zijn

Op 3-3-2020 om 20:36, Pantoffel zei:

 

 

https://www.scoutshop.nl/landingpaginas/opinel-zakmes-no-07-kid-rvs-fuchsia

 

Blijft jammer dat ze die alleen in een kleine maat maken waardoor hij (bij mij iig) niet lekker in de hand ligt, het is wel een ideaal brood/kookmes voor trektochten.

[Ronin Kogaratsu]

Je kan van een groter exemplaar de punt ook stomp vijlen zonder moeite. Kijk ik ken het kind niet, ieder kind is anders en sommige volwassenen vertrouw ik niet eens met een mes toe haha

[Flanker]

Mijn jongens  hebben allebei een Opinel gekregen, toen ze 7/8 waren. Voor op schoolkamp.... De eerste keer, dat ik dit op de meeneemlijst voor  kamp zag staan,  kwamen er ook vragen  in mij op. Maar onder begeleiding en  met duidelijke regels; (goed scherp,  altijd eerst vragen  of hij het mag gebruiken,  altijd onder toezicht gebruiken voorlopig, van  jezelf en  anderen afsnijden) niets aan  de  hand. Misschien  samen met zijn moeder "op les"? 

Oja,  dat Zwitserse zakmes  lijkt mij nog niets met al die losse onderdeeltjes, die kwijt kunnen raken. Mag  hij verdienen na een tijdje verstandig gebruik van bijvoorbeeld een Opinel?

15 maart 2020 aangepast door Prepp

[Zoompro]

Zelf toen ik 7 was voor scouting mijn eerste zakmes gekregen:
https://www.vindingrijkbreda.nl/webshop/curiosa/overig/leger-zakmes-kl-86/

 

Met een punt. En ja, daar heb ik mijzelf per ongeluk meerdere keren mee geprikt. Dat leer je snel genoeg af. Ik denk dat het gevaarlijkste gedeelte nog wel de snede is. Ja je kan je prikken met de punt. Maar als je op die leeftijd stokjes aan het slijpen bent en je plaatst je vingers in het pad van de scherpe snede, is een flinke snee erger dan een prik in je hand. 

Grtz,
Zoom

[carismo]

misschien is een victorinox junior delemont 03 met een veiligheid op het mes wel een goed plan deze heeft ook een schaartje...  is de kinderversie van de huntsman (zonder de haak)

 

Ik had mijn eerste zakmes ook zo rond die leeftijd echter was het meer stiekem zo'n victorinox clone dat ik een de werkplaats van m'n vader had gevonden..  en  dat ding beetje roestig was en het niet open kreeg zonder een tangetje ?  rond mijn 10 een andere gekocht van m'n zakgeld en veel kampen mee gebouwd op de camping.

heb zelf geen kids maar denk dat 7-8 jaar ideaal is om ze op een veilige manier te leren kennis maken... en ja ze zullen zich waarschijnlijk snijden maar het is dan beter dat ze het ervaren met een ouder in de buurt dat de wonde kan verzorgen.

 

[Dutch013]

@carrismo hij heeft een nu first ondertussen.
Kan er redelijk goed mee overweg.
We hebben al veel tijd geoefend nu met achtertuin kampvuurtjes.

Opvallend: hij was zich meteen bewust van de gevaren en gevolgen.
Dat had ik niet verwacht, hij kan een behoorlijke lompe boer zijn af en toe.

[noiseyMP7]

Ik ben rond mijn 7e begonnen met mijn eerste zakmes op scouting. Was een "scout proof" victorinox met 2 messen, een blik opener en een priem.

De dag dat ik 'm voor 't eerst kreeg tot in den treuren stokken geslepen met dat mes, daardoor word ie bot genoeg dat je er geen ernstige schade aan doet maar blijf hij scherp genoeg dat hij nog wel bruikbaar is als mes. Daarna steeds meer de messen leren slijpen. 

 

Nu 17 jaar later een flinke verzameling opgebouwd en nog nooit mezelf of een ander open gehaald. Inmiddels slijp ik ze zodanig scherp dat ik mezelf er mee kan scheren. 

[Gast OBL-Rien]

2 uur geleden, Dutch013 zei:

Opvallend: hij was zich meteen bewust van de gevaren en gevolgen.

 

Kinderen weten over het algemeen heel goed wat ze wel en niet kunnen, inclusief het omgaan met gevaarlijk gereedschap. Ouders zijn vaak te beschermend (al is dit wel onderhevig aan de moraal des tijds)

 

Neemt niet weg dat ik verwacht dat hij zich wel degelijk zal snijden... sommige dingen kun je nu eenmaal niet leren van anderen. Maar met een goede basis zal de wond slechts oppervlakkig zijn, en is in zekere zin zelfs karaktervormend ?.

 

Niet dat je ze moet aanmoedigen om zichzelf te snijden, maar wees er ook niet bang voor dat het zal gebeuren.

Geheel ten overvloede: dit is/was mijn reactie op wanneer het gebeurd:

1) eerste hulp, ik zeg er niets over voordat de wond niet goed verzorgt is,

2) medeleven tonen: "voel je er iets van? ja dat kan best zeer doen (en met 7 jaar mag er ook best nog een knuffel bij)

3) les geven: weet je nog wat je gedaan hebt toen het gebeurde? dat ga je ze zeker anders doen in het vervolg ... (ik zou nooit zeggen hoe hij het moet doen, tenzij hij er om vraagt)

4) en tenslotte: ik zou nooit bestraffen door bv mes weg te nemen, dit lijkt me de ergst mogelijke reactie omdat ik bij een toekomstig ongelukje verwacht dat hij het zou verzwijgen.

 

Btw: Zelfs ik snij me nog af en toe !!!

[Red]

Hier wel hun eigen mes als we op weg zijn. is een zelf gemaakt snij mesje. Niet speciaal scherp en niet veel groter dan een groentesnijmesje. Daarmee kunnen ze mij prima helpen met het snijden van groente en fruit en zelfs houtjes snijden. 

En ja, ze hebben zich wel eens gesneden. Maar dan wordt schoongemaakt, pleister erop en klaar. En als het dan nog steeds heel erg pijn doet, vraag ik of ik de vinger/ledemaat moet wegknippen, want is de pijn ook weg en dan roepen ze vaak hard lachend nee, krijgen ze een kus op de wond en is het goed... 

[Gast]

Begin vroeg , met een niet te scherp mes, zonder punt.

Laat ze mee wortels schrapen en snijden, aardappelen schillen, paprika snijden, 

en zo ma aan hun kant krijgen

Laat het niet mee naar school nemen, kunnen ze tegenwoordig niet mee lachen.

Was vroeger geen probleem.

 

Mijn eerste mes was een Victorinox, enkel mes, en ik was 6.

Met 9 liep ik met een, lichtgewicht, Duits Scouting mes rond.

bij 10 een stevige Duitser.

Heb vanaf jonge leeftijd mee groente moeten snijden.

En first blood was waarschijnlijk rond 5.

Bij ons was ma die het mes voorzag, en de luchtbuks training gaf (voor 6).

Pa leerde het slachten, maar nooit het mes gebruik.

Dat was de training van ma.

Aardappelen schillen vééééél beter met een eigen zakmes.

En vis schoonmaken moet met een vast mes, vandaar het scouting mes.

Ga nog steeds niet zonder zakmes de deur uit.

Lastig als je op de arbeidsrechtbank komt, en je geeft het, bij binnenkomst rechtbank, bij de balie af.

Vinden ze niet echt leuk.

 

3 juni 2020 aangepast door Gast

[Danny]

Moeilijk.

Een mes kan je lelijk snijden maar is een nuttig stuk gereedschap.

Ouders kunnen het zelf het beste inschatten hoewel ze soms te voorzichtig of juist te makkelijk zijn.

Ga met je kinderen kamperen, geef ze taken en kijk hoe ze omgaan met een mes is het enige zinnige wat ik kan zeggen.

[QuickFix]

Mijn jongste wilde lang geleden zo graag een zakmes, dat ik het hem voor zijn 12e verjaardag gegeven hebt... met een doos pleisters.

Het is nu een grote volwassen kerel met al z'n vingers nog intact.

 

't Is denk ik een beetje hoe je ermee omgaat en begeleidt.

[Vantazzy]

Een mes waar je wel mee kunt snijden, maar niet mee kunt steken - lijkt mij een beter mes voor kinderen. 



Zouden er ook kettingzagen zijn voor kinderen?

[Roel]

Mijn beide jongens "speelden" al met grote scherpe messen vanaf hun vierde. Heeft misschien drie of vier pleisters gekost en toen was het over met de ongelukjes.

Je kunt ze er nauwelijks vroeg genoeg mee in aanraking brengen. Het is blijkbaar net als met talen leren, hoe vroeger, hoe beter.

De mannen zijn nu 35 en 33 en nog steeds in het bezit van alle vingers etc.

[Hermanusb]

3 uur geleden, Roel zei:

Mijn beide jongens "speelden" al met grote scherpe messen vanaf hun vierde. Heeft misschien drie of vier pleisters gekost en toen was het over met de ongelukjes.

Je kunt ze er nauwelijks vroeg genoeg mee in aanraking brengen. Het is blijkbaar net als met talen leren, hoe vroeger, hoe beter.

De mannen zijn nu 35 en 33 en nog steeds in het bezit van alle vingers etc.

de meesten hier hadden vroeger wel een zakmesje.

en we zouden het niet in ons hoofd halen om er iemand mee te steken.

 

we sneden hout, takken in het bos of langs de sloten.

tegenwoordig worden kinderen van 8 jaar vd weg geplukt met een mes...

want stel je voor dat je jezelf moet verdedigen...
of je hebt hem nodig uit veiligheid

 

de messen die ik nu heb zou mijn vader helemaal naar van worden.

[JJ&A]

Soms is het wel handig als er een dokter in de nabijheid woont.

Het deed amper pijn, voordeel van een scherp mes, eerst kwam en vocht gelijk aan melk, toen kwamen er vetoogjes op en daarna bloed.

Een net gesneden schilmesje werd als eerste door mij gebruikt al puber, de snee was aardig diep:

 

[JJ&A]

Nog even een aanvulling.

 

Als je kleine kinderen leren schaatsen zal je als ouder de eerste jaren of momenten bij je kinderen in de buurt voor het geval er iets mis is, en om je kinderen bij te staan.

Dat zou je zeker moeten doen met een mes.

Leer het net als met schaatsen en met zwemmen hoe het mes te gebruiken, nooit zo als ik met het mes richting je lichaam snijden.

Ook zou er een afspraak moeten komen dat het mes na gebruik, het mes weer aan de ouder word gegeven, en blijf altijd in de buurt ik had b.v.b flauw kunnen vallen en teveel bloed verliezen met alle gevolgen, je zal het je zelf nooit meer kunnen vergeven als het gebruik van het mes ernstige gevolgen zou krijgen.

 

Ik ben een keer als jonge knaap bedrijft door een groepje jongens, had het een vaste mes met metalen schede en wilde zo de knapen van mij afhouden, het had fataal kunnen aflopen, natuurlijk hebben de knapen mijn te pakken genomen en het mes weg gegooid, vond het later weer terug, gelukkig is het niet tegen mij gebruikt.

 

Wees wijs doe wat echt verstandig is.

 

Ik heb altijd een "mes gereedschap setje" bij mij aan de broekriem, je zal me er nooit zonder zien.

Ik gebruik het vaak, jong geleerd oud gedaan, ik heb mijn lessen geleerd door ongelukjes.

 

Mhg,

@JJ&A

[JJ&A]

Update met aanvulling.

 

Ik ben een keer als jonge knaap bedrijft door een groepje jongens, had het een vaste mes met metalen schede en wilde zo de knapen van mij afhouden, het had fataal kunnen aflopen, natuurlijk hebben de knapen mijn te pakken genomen en het mes weg gegooid, vond het later weer terug.

 

gelukkig is het niet tegen mij gebruikt, want één knaap zat op judo, daar leer je hoe een mes van de aanvaller in zijn hand te draaien en in zijn eigen lichaam te duwen.

Ik denk dat veel kinderen in angst zich er wel mee verdedigt hadden en er een blijvende trauma aan over hadden gehouden als het fataal was geworden.

 

En welk gevoel had je er zelf aan over gehouden.

En je kind kan het je later verwijten.

Wees wijs, doe wat echt verstandig is.

[JJ&A]

Door de grote zelfstandigheid die ik al vroeg had leerde ik als snel hoe messen vlijmscherp te maken, en het leuke er van als ik messen scherp maakte mijn moeder mij er geld voor gaf en ik kon heel goed sparen, zo kocht ik een elektrische slijpmachine van Philips met een afneembare scharen geleider, toen kon in nog beter en mooier slijpen.

Ik sleep scharen, messen, scherpe stalen pijl en boog punten die nu verboden zijn.

Ook kon ik op de hoek van het slijpsteentje gekartelde boterham messen slijpen af vrij snel had ik het de slijpmachine terug verdient, ik liet ook wel mijn slijpwerk aan de buren zien en dat ik er ook geld voor krijg van mijn moeder, en je kan het al raden ze vonden het leuk geld te geven aan het jonge buurjongen die goed werk leverde.

 

Dat is dus de keerzijde van kinderen laten omgaan met messen.

__________________________________________________________________

 

Later als begin tiener ging ik ook andere gereedschappen voor mijn vader slijpen, ha en dan krijg ik van mijn moeder er geld voor.

Ook heb ik een zeis geslepen, en ging daar mee klaver voor de konijnen snijden, regelmatig een beste zak jutte zak vol, daar kreeg ik ook weer wat geld voor, voor de vijver met grote goudvissen ging ik watervloeien vangen uit een sloot waar geen vissen en kikkers zaten zo was er veel watervloeien te vinden, ook verkocht ik de watervloeien aan mensen met aquariums die betaalden al gauw een gulden tot een rijksdaalder voor een wel gevulde plastiek zak met water vlooien.  

 

Ha door mijn moeder heb ik leren denken hoe geld te verdienen, en dat is mijn verdere leven gebleven, ik heb ook door vele soorten reparaties leuk wat geld verdient en uitgespaard, daar zou ik een heel verslag van kunnen schrijven haha maar dat doe ik maar niet in deze topic.

 

Nogmaals houd een heel goed contact met je kinderen wees als vrienden maatjes van je kinderen, weet wat er in hen leeft, en je kan je kinderen een geweldig fundament voor het leven geven, en een hechte vriendschap voor het leven opbouwen.

 

Laat je er niet van weerhouden in deze gehaaste maatschappij die je helemaal kan opslurpen en het ten koste gaan van je waardevolle gezinsleven, je kan het nooit meer terug draaien.