Werken aan onafhankelijkheid : onderhandelen.

[lewieke]

[ATTACH=CONFIG]12164[/ATTACH]

Bizar dat ik er niet eerder op ben gekomen. Laat ons er even van uitgaan dat de maatschappij zoals we ze vandaag kennen niet meer werkt. De overheid voorziet niet meer in onze levensbehoeften, de markt is verstoord, voedsel, energie, huisvesting wordt gerantsoeneerd, kortom ... schaarste alom. Veel vraag, weinig aanbod. Weinig geld. En toch moet je zien te overleven. Dan moeten we wat gaan ... ritselen.

 

Nu is er maar één ding waar ik echt goed in ben. Zonder pretentie. Ik ben een uitstekende onderhandelaar en bewees dat al op verschillende domeinen. Vanzelfsprekend ga je niet onderhandelen over elk brood of elk stuk vlees wat je koopt. Tenminste vandaag niet. Je zoekt een leverancier die aan je behoefte kan voldoen. Die de juiste kwaliteit levert tegen een voor jou aanvaardbare prijs. En dan ga je op automatische piloot. Meestal.

 

Ik heb de onhebbelijkheid veel dingen in vraag te stellen. Zo ga ik om de twee jaar na of mijn verzekeringen nog goed zitten, elk jaar ga ik na of mijn energie- telefoonbedrijf, internetprovider, tv distributie, ziekenfonds, hospitalisatieverzekering, ... nog de juiste dienst aanbieden tegen een correcte prijs. Heel vaak is dat niet zo. Mijn ervaring leert dat eenmaal als je je gaat nestelen in comfort en er van uitgaat dat je niet genaaid zal worden, dat je nét dan wèl wordt een oor aangenaaid.

 

In het verleden heb ik verschillende markten opgezet, voor enkele bedrijven gewerkt, maar altijd in marketing en verkoop. Door de investeringsgoederen die ik verkocht ken ik de technieken als geen ander en ik blonk er ook in uit. In totaal heb ik in 15 jaar tijd ongeveer voor 75.000.000€ aan goederen omgezet. Niet vaak voor eigen rekening, meestal in dienst van werkgevers. Ik was ooit een van de jongste commercieel directeurs in Vlaanderen en was in mijn branche gekend als degelijk, betrouwbaar en prettig om zaken mee te doen. Ik werd gerespecteerd en mensen deden vaak in vertrouwen een beroep op mijn expertise. Toch ging het er vaak bikkelhard aan toe. Je kan het zo gek niet bedenken of ik heb het wel meegemaakt : onderhandelen met een geladen pistool op tafel, een dame die verleidelijk haar slipje toont, aanbiedingen voor nachtelijk vertier, omkoperij, chantage, onderhandelen bij chique diners, verkopen aan mensen die er uitzien als armoezaaiers maar in realiteit schatrijk zijn, onderhandelingen met ministeries van defensie (ook het Nederlandse!), de eerste deal met Rusland (1992), de cosa nostra, ... .

 

Onderhandelen is iets wat je moet leren. Het gaat niet vanzelf. Daarbij zijn er een paar dingen die je moet overwegen om er voor te zorgen dat je succesvol uit de deal komt. Dat komt voor je technieken van onderhandelen gaat gebruiken. De basisvoorwaarden zeg maar :

 

1/ Zorg dat je perfect geïnformeerd bent over je handelspartner.

[ATTACH=CONFIG]12165[/ATTACH]

 

Weet met wie je aan tafel gaat zitten. Zorg dat je zijn reputatie kent, zijn vrienden, zijn betrouwbaarheid en loyauteit. Hoe gaat hij/zij om met afspreken, met engagementen? Hoe zit het met rechtszaken ? Hoe is zijn/haar financiële positie ? Zijn er redenen tot ongerustheid ? Hoe voelt het aan ?

 

vb. Toen ik mijn woning kocht had ik : info over de verkoper, kende ik zijn aankoopprijs van de grond, had ik kopies van de fakturen van de bouwmaatschappij, beschikte ik over bouwplannen en vergunningen, kende ik de financiële toestand van de verkoper, wist ik wie zijn partner was, was ik op de hoogte van de gerechterlijke problemen, was ik op de hoogte van zijn verslaving aan vrouwen, drank en paardenrennen, ... . Ik wist àlles. Die kennis heeft me toegelaten om mijn woning te kopen met een korting op de marktrpijs van 45% !

 

vb. Toen het bedrijf waar ik werkte werd overgenomen, ging ik de gangen na van de nieuwe CEO. Zijn pedigree wees uit dat hij tientallen bestuursfuncties had, diverse bedrijven overnam en dat zijn techniek er in bestond bedrijven te ontmantelen, aantrekkelijk te maken voor verkoop en weer van de hand te doen. Op basis van die informatie gaf ik mijn ontslag. Dezelfde technieken werden gebruikt en uiteindelijk ging het (bloeiende) bedrijf 5 jaar later op de fles.

 

2/ Zorg dat je de waarde kent van je (gewenste) goed of dienst.

[ATTACH=CONFIG]12166[/ATTACH]

 

 

Dit houdt in dat je je eerst informeert en pas nadien beslist. Dit is een eerste valkuil. Aanbiedingen die te mooi lijken om waar te zijn, zijn meestal ook niet waar. Het vraagt een beetje karakter, het gaat in tegen je natuur. Maar WEIGER er op in te gaan. Beslist, duidelijk, gemeend. Dat voelt de tegenpartij onmiddellijk en dan zoekt ze een gemakkelijk(er) slachtoffer.

 

vb. Een smartphone die tegen spotprijs wordt aangeboden op straat blijkt een baksteen in een doos.

vb. Als je geld wisselt op straat loop je het risico een slechte koers of vals geld te krijgen.

vb. Een twintigjarig leuk uitziend meisje dat een vent van 45 aanspreekt op straat doet dat niet voor zijn mooie ogen maar voor zijn portefeuille.

 

3/ Zorg voor een alternatief.

[ATTACH=CONFIG]12167[/ATTACH]

 

 

Eerder van toepassing als je iets wil kopen. Fixeer je niet op dié ene leverancier. Hoe uniek is hij ? Is hij de enige die je dit goed/dienst kan bieden ? Vast niet. Misschien zie je het niet onmiddellijk. Als dat zo is ZOEK dan een alternatief. Wees creatief, denk out-of-the-box. Je zorgt ALTIJD voor een plan B. Dat is niet altijd het meest wenselijke, je hoopt dat je het niet nodig hebt maar je hebt tenminste een UITWEG voor als je deal fout gaat.

 

vb. Je wil een woning kopen/huren. Lijst de voorwaarden op waaraan je woning moet voldoen. Ga niet zomaar af op je 'gevoel'. Schakel vanzelfsprekend 'specialisten' in (zie punt 1 en 2), gaat de deal niet door, dan heb je een uitwijkmogelijkheid.

 

vb. Vergelijk verschillende verzekeringsmaatschappijen met elkaar. Onderhandel met de goedkoopste en vertel dat hij te duur is. Bij een regelmatig terugkerende behoefte kan je dat zelfs bewijzen door af en toe (kleinere) hoeveelheden te kopen bij de duurdere leverancier. Als je elders koopt moét hij wel te duur zijn. Zo speelde ik een jaar lang 2 aardappelhandelaren tegen elkaar uit. Ze hebben nooit gesnapt hoe het werkte :-).

 

4/ Wil het niet te graag.

[ATTACH=CONFIG]12168[/ATTACH]

 

Laat je tegenpartijd merken dat je interesse hebt. Niet dat je wanhopig bent. Durf het risico te nemen dat je je deal niet binnenhaalt. Neem geen genoegen met een 'redelijk' voorstel. Onderhandel op het scherpst van de snee en maak afspraken over : kwaliteit, prijs, levertijd, betalingsvoorwaarden, compensaties, vaststellen van de conformiteit, bevoegde rechtbanken bij eventueel geschil, contractvoorwaarden, ... Het goed/dienst en de prijs zijn maar één element. Soms zijn andere elementen veel belangrijker.

 

vb. Kopen met voorafbetaling en dus risico dat het goed/dienst niet voldoet of niet geleverd wordt of betaling achteraf tegen een iets hogere prijs ?

vb. Mogelijkheid om de koop te annuleren (internetverkoop) of een leverancier aan de deur die je niet kent ?

vb. Een jarenlange zakenrelatie bij wie je geen kat in een zak koopt of een goedkopere nieuwe leverancier (vaak met mindere kwaliteit/service)

 

5/ Eenmaal je bovenstaande dingen voor jezelf op orde hebt kan je gaan onderhandelen.

[ATTACH=CONFIG]12170[/ATTACH]

 

Van mijn meest gebruikte technieken wil ik er elke dag één gaan toelichten met voorbeelden uit mijn praktijkervaring. Er zijn een tiental technieken die ik ga duiden. Hierbij hoort (slechts één) bijkomende regel : Je tegenpartij mag niet weten welke techniek(en) je gaat gebruiken. Een verrassingsaanval is het efficiëntst.

 

Wil je meer horen over dit topic. Geef dan een plusje. :-)

 

Morgen meer over de verschillende onderhandelingstechnieken die ik gebruik(te). Afhankelijk van wat ik koop leveren de verschillende technieken mij per jaar tussen 5 en 10.000€ op. In de private sfeer. Dan praten we niet over zaken doen voor een bedrijf. Werken aan onafhankelijkheid betekent ook verder komen met je schaarse budget !

[Dontor]

Altijd leuk om uw stukken te lezen.

Ze doen me keer op keer nadenken :-)

[Ron Doe]

En bedankt weer! Weer een illusie armer.

 

Ik hoop elke dag weer aangesproken te worden door een leuk meisje juist vanwege mijn mooie ogen en nu blijkt dat het als het ook daadwerkelijk gebeurt het waarschijnlijk zal gaan om mijn portefeuille...

[lewieke]

En bedankt weer! Weer een illusie armer.

 

Ik hoop elke dag weer aangesproken te worden door een leuk meisje juist vanwege mijn mooie ogen en nu blijkt dat het als het ook daadwerkelijk gebeurt het waarschijnlijk zal gaan om mijn portefeuille...

 

Je kan het ook positief bekijken. Wellicht ben je een desillusie rijker.

[Ron Doe]

@lewieke

Grijns... in elk geval spaart het mij geld uit, dat dan weer wel!

[LogicSix]

Hoe geef je een plus met tapatalk??

[lewieke]

Hoe geef je een plus met tapatalk??

 

Je gooit 't ding keihard tegen de muur en neemt je laptop.

[Charlie]

Bizar dat ik er niet eerder op ben gekomen. Laat ons er even van uitgaan dat de maatschappij zoals we ze vandaag kennen niet meer werkt. De overheid voorziet niet meer in onze levensbehoeften, de markt is verstoord, voedsel, energie, huisvesting wordt gerantsoeneerd, kortom ... schaarste alom. Veel vraag, weinig aanbod. Weinig geld. En toch moet je zien te overleven. Dan moeten we wat gaan ... ritselen.

 

Dit is weer een gaaf item, Lewieke

[Flow]

Je kan nooit te vroeg beginnen met een ritselnetwerk;)

[Changing the mindset]

Goeie posting!:thumbup:

[FincaInSpanje]

@lewieke, het wordt tijd dat we jou een eigen stukje forum geven. Wederom een mooi draadje wat mensen aanzet de grijze cellen te gebruiken.

[lewieke]

Je voert een gesprek over alle aspecten van de deal. Je hebt over alle punten een consensus of je bereikt een aanvaardbaar compromis. De verkoper investeerde heel wat tijd en wil gaan afronden. Voor hem is deze deal belangrijk. Jij laat de verkoper geloven dat je een akkoord wil afsluiten. Dat de buit binnen is. De bestelbon komt op tafel, de voorwaarden worden netjes overgenomen. Het papier wordt je toegeschoven om te tekenen. Je zet de punt van de pen op het blad. Je ziet in de ogen van de verkoper een glans van triomf. En dan vraag je : 'Deze auto is toch met metaalkleur hé.' En dat terwijl je het enkel over standaardkleuren had. De verkoper ziet de deal uit zijn handen glippen. Als het een jonge verkoper is geeft hij toe, zo dicht bij de overwinning. Gun hém zijn bestelbon. Als hij toegeeft. Het is niet je bedoeling de deal te laten afspringen. Je wil een extra krijgen. Gun de verkoper zijn overwinning in de vorm van een bestelbon. Laat hem/haar merken dat je het gunt.

 

Hoe ga je hiermee om :

 

- Als koper : Je moet beseffen dat je een vertrouwensbreuk creëert. Je kan een dergelijke stunt niet (te vaak) uithalen met een regelmatige leverancier anders gaat hij zijn 'verloren' winst doorrekenen in zijn volgende verkoop. Ook als je nadien nog onderdelen/service nodig hebt let je op met deze techniek. Deze is goed voor eenmalige aankopen.

 

- Als verkoper : Je wijst de koper op de afspraken gemaakt tijdens het gesprek. Een goede verkoper dekt zich hiertegen in door tijdens het gesprek kort te noteren wat werd overeengekomen. Je toont je notitie waarin je punt kort beschreven staat en wijst beleefd op het misverstand. Je wil de deal niet 'opblazen' maar je wil ook niet toegeven. Je zal dit diplomatisch, beleefd, vriendelijk moeten oplossen. Toch geef ik niet toe.

Tegenzet : Je wijst de klant er op dat je een prima product of dienst biedt tegen een eerlijke prijs. Je kàn het niet goedkoper aanbieden zonder te beknibbelen op kwaliteit of service. Hiermee wijs je de klant erop dat je een eerlijke relatie wil en er niet op uit bent om iets anders te leveren dan wat werd afgesproken.

 

Ideaal voor :

- Eenmalige grote investeringen : een auto, een woning, een motorfiets, meubilair, tuinaanleg, het afsluiten van een hypotheek, ... .

 

vb. De eerste servicebeurt is toch inbegrepen in de prijs van deze auto hé. Bij aankoop van een auto vraag je vooraf de prijzen voor onderhoud op zodat je geen verrassingen krijgt. Tijdens de garantieperiode ga je naar de merkgarage waar je de wagen kocht. Nadien ga je bij een kleine(re) hersteller die tegen lagere prijzen werkt.

vb. Voor onze huishoudapparaten hebben we één leverancier. Een kleine zelfstandige die ook herstellingen doet. Zijn verkoopprijzen zijn een fractie hoger dan bij de ketens. Standaard vraag ik gratis teruglevering en terugname van het oude defecte apparaat. Dat spaart je rug, tijd en schade aan je auto. Uiteindelijk is hij hierdoor ook goedkoper dan de ketens die het niet gratis doen.

 

[ATTACH=CONFIG]12171[/ATTACH]

 

De onderhandelingstips bieden géén garantie op succes. Het is een beetje zoals leren fietsen, het gaat met vallen en opstaan. En veel oefenen. Tegenwoordig neem ik bij grote aankopen nooit genoegen met de standaardvoorwaarden. Ik wil er altijd iets bovenop. Het hoeft niet altijd groot te zijn. Ook vele kleintjes maken een groot.

 

Als deze genoeg gelezen wordt, volgt er morgen een nieuwe tip.

[creske]

Ik heb mij 1 keer geweldig in 't zak laten zetten, en sindsdien vertrouw ik geen enkele verkoper meer met hun gladde praatjes. Onderhandelen doe ik al met tegenzin, maar ik word er wel beter in. Zelfvertrouwen heb je er alvast voor nodig.

 

Er staat een nieuwe badkamer op de planning, dus dit draadje gaat me geweldig helpen.

En ik merk dat er nog heel veel ruimte voor verbetering is.

 

Goe bezig @lewieke

[lewieke]

Deze techniek wordt tegenwoordig ook gebruikt door de overheid om besparingen verkocht te krijgen aan het grote publiek. Wij hebben een salami en de overheid wil er door stijgende belastingen en besparingen steeds een stukje van afsnijden. Tot ze de volledige salami hebben. Iedereen weet dat een salami bestaat uit veel sneetjes. Het is niet altijd zinvol om te véél in één keer te willen. Je kan beter werken met kleine stapjes. En de verkoper laten geloven dat hij de order krijgt.

 

Deze techniek gebruikte ik om een -op het eerste gezicht- moeilijk te overtuigen klant zo ver te krijgen dat hij uiteindelijk een contract afsloot. Door in kleine stapjes tegemoet te komen aan zijn wensen werk je naar één doel toe. Op die manier kan de klant bijna niet anders dan ook akkoord gaan met het afsluiten van de overeenkomst.

 

Ook als je iets wil gaan kopen kan je deze techniek gebruiken. Zie het maar als een spel waarbij je zo veel mogelijk stukken van de tegenpartij aan jouw kant krijgt. Je hebt een duidelijk doel nodig. Een strategie, anders haal je het niet. Je moet er goed over nadenken in welke stapjes je de verkoper zo ver krijgt dat hij concessies gaat doen. Zorg dat je stappen logisch in elkaar zitten.

 

Vb. De bank waar ik een hypotheek wilde afsluiten wilde niet gelijk meegaan in mijn prijsvoorstel. In eerste instantie vroeg ik bij 3 banken offertes. Die vergeleek ik en ik weerhield er twee. Ik stapte eerst naar de goedkoopste en vertelde hen dat ik best wel met hen zaken wilde doen maar dat ze te duur waren. Er werd me verteld dat ze aan het tarief weinig konden doen. Daarna ging ik de salamimethode gebruiken en vroeg hen wat de precieze voorwaarden waren.

 

Voorstel 1 van de bank : Financiering over 20 jaar, vaste mensualiteiten, tegen x%. Gewaarborgd door een hypotheek van 100%.

Ik vroeg om een beter voorstel. Omdat het zogenaamd niet competitief genoeg was in vergelijking met de concurrerende bank.

 

Voorstel 2 van de bank : zelfde voorwaarden. Gewaarborgd door een borgstelling van mijn kant. Hiermee vermijd je de hypothecaire inschrijving en de bijhorende kosten (die best hoog zijn).

Dat voorstel weigerde ik omdat het een te groot beslag legde op mijn beschikbare liquiditeiten.

 

Voorstel 3 van de bank : zelfde voorwaarden. Met een belofte tot hypotheek. De kosten van hypothecaire inschrijving worden vermeden omdat er in eerste instantie geen hypotheek wordt gevestigd maar bij eventuele wanbetaling of niet nakomen van de verplichtingen kan alsnog (op mijn kosten) een hypotheek worden gevestigd.

Ik weigerde dat vorostel omdat het in wezen hetzelfde is als voorstel 1 én omdat de bank de volledige controle heeft.

 

Voorstel 4 van de bank : zelfde voorwaarden. Hiermee overschreden we de bevoegdheden van de kantoorverantwoordelijke. Hij zou moeten een beroep doen op de gewestelijk verantwoordelijke. Wat ik hem dan ook prompt aanraadde. Het is altijd goed nieuws als je aan de bevoegdheidsgrenzen van je gesprekspartner komt. Ik stelde voor om een vergadering te beleggen met die verantwoordelijke. (Wat je zelf onderhandelt doe je beter is mijn idee!) Stilaan ging ik door voor een moeilijke klant. 2 dagen later een mail.

 

Voorstel 5 van de bank : zelfde voorwaarden. De bank nam genoegen met een naakte belofte. Dat betekent dat ze mij dat geld geven. Ze krijgen mijn handtekening en ik beloof plechtig het terug te betalen zoals beschreven in de voorwaarden. Zonder zakelijke garantie.

 

Ik drukte mijn appreciatie uit voor het voorstel en vertelde dat ik daar eventueel wel mee kon akkoord gaan. Alleen de dossierkosten van 250€, daar had ik toch nog problemen mee.

 

Dat kon niet van afgeweken worden, want dat waren de regels.

 

Waarop ik antwoordde dat de regels ontworpen werden door mensen van de bank en dat diezelfde mensen ze ook wel konden wijzigen. Ik raadde de kantoorverantwoordelijke aan om contact te zoeken met de provinciaal verantwoordelijke. De arme ziel werd er zowaar een beetje ongelukkig van.

 

Voorstel 6 van de bank : zelfde voorwaarden, met naakte belofte. Ik zou de kosten betalen maar ze zouden worden teruggestort als ik een bedrag op mijn spaarrekening stortte. Daarna zou het bedrag van de dossierkosten worden teruggestort. Binnen de 4 weken.

 

Ik drukte mijn appreciatie uit en stelde dat ik met dat voorstel wel kon akkoord gaan. We tekenden de overeenkomst.

 

Ik kreeg de middelen, in ruil voor mijn handtekening. Ik stortte het overeengekomen bedrag op mijn spaarrekening. De dossierkosten werden na vier weken overgemaakt naar mijn zichtrekening. Waarna ik mijn spaarrekening weer leeghaalde. (Dat was niet de overeenkomst maar er werd ook nergens gezegd dat het niét mocht.) Het is dezelfde bank die ik verantwoordelijk houd voor het verlies van een deel van mijn spaargeld door frauduleuze praktijken.

 

Door in kleine stapjes te werken kreeg ik wat ik wilde. Uiteindelijk kreeg de bank een dooie mus in ruil. Intussen heb ik (2 jaar later) de financiering grotendeels versneld terugbetaald (omdat de huidige rentestand véél te laag is en het risico op een bail-in veel te groot. Door mijn spaargelden in te zetten om de financiering te delgen verklein ik mijn blootstelling aan een systeemrisico.

 

Het is een techniek die wrevel kan opwekken omdat mensen het nu eenmaal niet prettig vinden als je telkens weer met iets nieuws komt aanzetten. Je moet een beetje aanvoelen hoe ver je kan gaan. Je moet de tegenpartij een beetje manipuleren al zijn er nog wel betere manieren om dat te doen, maar dat is voor een volgend stukkie.

 

[ATTACH=CONFIG]12189[/ATTACH]

 

Het volgende stukje gaat over het toneeltje dat ik samen met mijn partner opvoer als we een middelgrote aankoop willen doen waarbij we te maken hebben met een verkoper. Bij 10 plusjes werk ik het volgende stukje uit.

 

@creske @Dontor @Ron Doe @Flow @Charlie @LogicSix @FincaInSpanje @Changing the mindset

[Ron Doe]

@lewieke

 

Ik vind je stukjes doorgaans geweldig, deze ook weer trouwens. Bijkomend voordeel is dat ik ook steeds meer Vlaamse begrippen leer kennen

[Ron Doe]

@lewieke

 

Oké, no offence trouwens. Laat niet af dat ik nu al veel van je geleerd heb.

[wodan]

Rollenspel spelen, al dan niet in je hoofd en dus virtueel wisselen van kant, maakt dat je kan anticiperen op de argumenten van de tegenpartij... Als je telkens met een gevat antwoord komt,

zorgt dat ook dat de tegenpartij het soms sneller opgeeft omdat ze meent het toch niet te gaan halen... Vaak, zoals lewieke al vertelde, wordt het dan geëscaleerd naar een persoon hoger in rang,

die wel beslissingsrecht heeft (onderhandelen met iemand die niets mag beslissen, is zinloos, dus dit eerst achterhalen is de sleutel, of je verschiet al een deel van je pijlen). Dit valt dan

ook onder de noemer van je vooraf goed te informeren (ook al aangehaald door lewieke). De salamie methode is vergelijkbaar met het langzaam gaar koken van de kikker in koud water

dat je traag aan de kook brengt... voor je het weet geeft ie vetoogjes af :D

[phaelin]

Om te beginnen zou ik waarschijnlijk dingen VERkopen ipv Inkopen. Suiker bijvoorbeeld. Daar wil ik dan iets hebben dat echt iets waard blijft. Goud bijvoorbeeld. Maar hoe zie ik aan goud hoeveel karaats het is en hoeveel karaats is ongeveer hoeveel waard? Ik zal eens gaan zoeken naar een tabelletje daarover morgen. Als ik 't vind komt 't op het forum.

[lewieke]

Om te beginnen zou ik waarschijnlijk dingen VERkopen ipv Inkopen. Suiker bijvoorbeeld. Daar wil ik dan iets hebben dat echt iets waard blijft. Goud bijvoorbeeld. Maar hoe zie ik aan goud hoeveel karaats het is en hoeveel karaats is ongeveer hoeveel waard? Ik zal eens gaan zoeken naar een tabelletje daarover morgen. Als ik 't vind komt 't op het forum.

 

De technieken kunnen in beide gevallen gebruikt worden. Het is ook belangrijk dat je ze herkent. Omdat zelfredzaamheid voor veel van ons niet realistisch is zullen we wellicht voedsel en brandstof en andere belangrijke dingen moeten kopen als SHTF lang duurt.

[creske]

Haha, @lewieke

 

Als er iemand met de salami methode bij mij iets wil kopen, gaat die toch van een koude reis terugkomen. Ik heb veel geduld, maar dat lappen ze mij toch niet meer.

Overlangs had ik een partij spullen te koop gezet, netjes met een degelijke vraagprijs. Of ze mochten komen kijken naar de spullen? Uiteraard. En dan begon het.. Kan dit, en dat, en als we het zo eens regelen, en en en... Ik heb ze uiteindelijk alle spullen uit handen genomen en ze buiten gezet.

 

Mooi dat jij je bankdeal nog hebt weten af te ronden. Of misschien beter dat die andere nog genoeg geduld over had

[lewieke]

Haha, @lewieke

 

Als er iemand met de salami methode bij mij iets wil kopen, gaat die toch van een koude reis terugkomen. Ik heb veel geduld, maar dat lappen ze mij toch niet meer.

Overlangs had ik een partij spullen te koop gezet, netjes met een degelijke vraagprijs. Of ze mochten komen kijken naar de spullen? Uiteraard. En dan begon het.. Kan dit, en dat, en als we het zo eens regelen, en en en... Ik heb ze uiteindelijk alle spullen uit handen genomen en ze buiten gezet.

 

Mooi dat jij je bankdeal nog hebt weten af te ronden. Of misschien beter dat die andere nog genoeg geduld over had

 

Het is een moeilijke techniek die wat oefening vraagt. Daarnaast moet je goed aanvoelen hoe ver je kan gaan. Mijn ervaring is dat je deze techniek best gebruikt bij grote aankopen waarbij je de beslissing een tijdje voor je uit kan schuiven. Van eerste contact tot het afsluiten van de overeenkomst duurde het toch wel een drietal weken. Bij deze techniek is tijd nodig anders geeft je gesprekspartner het voortijdig op.

 

Voor het aankopen van je partij spullen had ik een andere techniek gebruikt. Die leg ik ook nog wel uit.

[lewieke]

Voor deze techniek ben je met twee. Het is belangrijk dat je op elkaar bent ingespeeld en dat je vooraf doorneemt wat de stappen zijn. Ik heb dit spel nooit met collega's gespeeld omdat het wel eens wil mislukken. Mijn partner daarentegen is zo ingespeeld dat het gewoon niet meer fout kàn gaan. De eerste keren had ze het er moeilijk mee. Nadien is ze er de lol van gaan inzien. Het begon allemaal met de aankoop van een kinderwagen.

 

Je kent het wel. Mevrouw is zwanger en de nestdrang begint te spelen. Ze willen alles voor de spruit in wording. Een nieuw behang op de kamer, liefst groen want roze is voor meisjes en blauw voor jongens, kleertjes, een wiegje, een ververstafel, nog een hoop onbestemde prullen en ... een kinderwagen. Tegenwoordig zou ik dat gewoon tweedehands kopen maar toen was ik nog wat onervaren op dat vlak en mevrouw verdient ook haar pleziertje. Dus naar de winkel.

 

De uiterst vriendelijke verkoopster nam de tijd om ons te woord te staan en ze zag haar kassa in gedachten al rinkelen. Nieuwe ouders kopen zelden alléén maar een kinderwagen. Dus peilde ze naar de wensen. Het ding moest vooral dummyproof zijn zodat ook de papa er mee uit de voeten kon, het ding kon uitvouwen, ... . Dat was allemaal mogelijk met het modelletje wat ze in gedachten had. Ze ging druk aan het demonstreren, opvouwen, uitvouwen, probeer het even hier in de gang, bevalt de kleur, nog een regenhoesje er bij en meer van dat moois. Mevrouw helemaal blij en in de wolken. We besluiten dat spul te kopen.

 

De bestelbon komt boven, de specificaties worden genoteerd, het merk, het type, ... of ze een handtekening mocht (natuurlijk wel) en of ze ook een voorschot mocht vragen. Intussen stond er een rij klanten achter ons. 'Vanzelfsprekend mag je de vragen' zei ik. Het probleem is alleen dat je dat van mij niet krijgt. Ze verschoot van kleur, kreeg zowat een toeval. Ze kon dat zelf niet accepteren zei ze, beleid weet je wel ze zou het de manager vragen. 'Zeker doen' antwoordde ik gevat.

 

De manager kwam er bij en ging niet akkoord. Ik motiveerde dat ik hun aankopen niet wilde financieren én dat ik die kinderwagen ook wel tijdig wilde krijgen omdat die kleine wel met zekerheid kwam maar dat de levering van die kinderwagen toch wel een risico was. Succesvol was die poging dus niet. We kwamen niet tot een vergelijk, lieten de kinderwagen staan en mevrouw was de hele rest van de dag bokkig. We kochten 's anderendaags hetzelfde model in een andere kleur in een andere winkel, tegen ongeveer de helft van de prijs.

 

Intussen is mevrouw wel al wat gewoon. Nu passen we die techniek wél succesvol toe. Mevrouw kiest de kant van de verkoper, die netjes zijn argumenten en voorwaarden op tafel legt. Eenmaal alle voorwaarden gekend zijn en de verkoper denkt dat de zaak binnen is, kiest mevrouw de kant van meneer, die toch veel kritischer is en mag de arme verkoper de zaak afhandelen met meneer. De toon verandert, er wordt op het scherpst van de snee onderhandeld en de arme verkoper levert steevast een deel van zijn winst in.

 

Volgende keer, bij tien plusjes, uitleg over de onderhandelingstechniek 'kersen plukken'.

[FincaInSpanje]

Meestal toon ik interesse en pas ik de salamitactiek toe. Dat werkt vooral wanneer men echt iets aan je wilt verkopen. Bij onderhandelingen op MP of andere zoekertjes sites biedt ik meestal en stuur een mail waarom ik dat wil betalen. Vaak ga ik dan ook niet hoger.

[Loesje1980]

leuk topic !!

 

ik heb nog wat tips voor beginnelingen :

 

1 glimlach !!, je krijgt dan zoveel meer voor elkaar

2 bereken je uurloon : stel je krijgt door je 5 min ongemakkelijk te voelen om korting te vragen 50 euro, das 600 euro per uur !!

3 mijn ervaring dat iets extra's gratis krijgen makkelijker is dan korting, dus gratis riem bij die nieuwe spijkerbroek is makkelijker te regelen dan 20 euro korting op die broek. ( let op dat je wel iets krijgt wat je kunt gebruiken )

4 vind je het nog steeds eng/moeilijk maak dan van die kwetsbaarheid je kracht ( werkt vooral goed als vrouwelijke klant bij een mannelijke verkopr)

bijvoorbeeld je staat in een elektronicazaak : zeg dan ik heb in de consumentengids gelezen dat 10 % korting heel gebruikelijk is en dat ik moet onderhandelen maar pff ik weet niet zo goed hoe ik moet beginnen, jij maakt dit vast dagelijks mee, kun je me op weg helpen ?

bij een tuinmeubelboer : ik vind de set heel mooi en wil hem graag hebben maar ik heb vanavond een feestje en als mijn ooms horen hoeveel ik heb betaald lachen ze me vierkant uit...Zij kunnen altijd zo goed dingen reglen voor een prikkie

Tien tegen een dat je verkoper er om moet lachen en je met een goed gevoel de winkel uit wil laten gaan en je tegemoet komt

5 gun je zelf tijd, onderhandelen is iets wat je moet leren door het veel te doen, vier ook de kleine successen

Al krijg je maar 5 euro korting das toch weer een paar blikken soep voor je voorraad

[lewieke]

Onderhandelen. Mooi. Maar soms wel een beetje moeilijk of vervelend. Soms zijn er betere manieren om een betere deal uit de brand te slepen. Zonder dat je àl te veel moet onderhandelen. Het is een techniek die werkt voor grotere en ingewikkelder aankopen. Ik leg het even uit met een voorbeeld waarbij ik de techniek zelf toepaste.

 

We wilden een nieuwe keuken kopen. Er zijn een paar mogelijkheden : van budgettair tot top of the bill. De kunst is om jouw droomkeuken te krijgen tegen een voor jou aanvaardbare prijs.

 

Een keuken bestaat uit een aantal verschillende elementen :

 

- de kastjes, lades, ...

- het werkblad, tegeltjes, afwerking

- de gootsteen en sanitair werk

- dampkap, oven, microgolf, vaatwasser, fornuis, koelkast (eventueel met vriezer).

 

Stap 1. Mevrouw mocht van mij op verkenning naar de verschillende handelaren, kijken in toonzalen, folders vragen, uitleg vragen, kortom een idee krijgen.

 

Stap 2. Meneer en mevrouw bestuderen de folders en kijken wat ze willen.

 

Stap 3. Terug naar de handelaars en offertes vragen. Volgens jouw wensen, met jouw specificaties. Alles werd beschreven : het gebruikte hout, het merk van scharnieren, het aantal scharnieren, de lades, het ladensysteem, de vormgeving, de kleur, de afwerking, de plinten, ... . Meestal vraagt de keukenverkoper ook welke apparaten je wenst. Apparaten maakt hij niet. Hij is (in het beste geval) een kastjesmaker die er apparaten in plaatst waarop hij een flinke commissie verdient. Daarnaast wilden we een werkblad in graniet. Ook het werkblad komt van een gespecialiseerd bedrijf. De dampkap komt van een dampkapbouwer, de gootsteen van een gespecialiseerd bedrijf en de kraan van Grohe.

 

Stap 4. Je vraagt aan de handelaars om de verschillende prijzen apart aan te geven.

 

Stap 5. Je gaat de verschillende elementen met elkaar vergelijken en zoekt prijsverschillen/prijsvoordelen.

 

Stap 6. Je vraagt aan meneer de kastjesbouwer of hij bereid is om (tegen vergoeding van het uurloon) jouw apparaten in te bouwen. Sommigen willen dat dus niet en vallen dus af als leverancier-kanshebber.

 

Stap 7. Je zoekt je apparaten aan de juiste prijs.

 

Stap 8. Je laat alles leveren/installeren en geniet van je keuken. Met het uitgespaarde geld ga je lekker eten, boek je een luxueuze vakantie en ga je shoppen.

 

Conclusie : Uiteindelijk lieten we een kleine gespecialiseerde onderneming een keuken bouwen OP MAAT voor de prijs van serieproductie, volledig naar ONZE zin. Het werkblad, daarvoor betaalden we 10% te veel omdat we dat ook bij die onderneming kochten maar het voordeel was wel dat de plaatsing perfect in orde was en wij niet de aansprakelijkheid hadden. De apparaten die WIJ aankochten (met een korting van 53%) installeerde de ondernemer uiteindelijk zonder een meerprijs te rekenen. Hij was tevreden met een eerlijke prijs voor zijn werk en zijn materiaal. De keuken is de droomkeuken van mijn vrouw en volledig naar onze zin. Voor de ondernemer maakten wij veel (gratis) publiciteit en we zijn super tevreden over zijn werk.

 

Wat de prijs betreft : We bespaarden 35% op de aankoopsom en kochten de apparaten met een korting van 53%. De gootsteen in RVS kochten we met een korting van 40% via het net, idem voor de dampkap en de mengkraan. Door dié elementen uit de deal te halen die voor ons interessant waren konden we flink besparen op de kostprijs. Een kastjesbouwer bouwt kastjes, geen vaatwassers. Waarom zouden we die electro dan ook bij hem kopen ?

 

Hetzelfde principe pas je toe als je :

- je woning laat verbouwen

- een verande/terras plaatst

- het plaatsen van een vijver

- grote werken in/rond je woning.

 

TIP : Soms kan je een korting krijgen als je meehelpt bij het uitvoeren bepaalde werken. Bijvoorbeeld zet materialen klaar voor de metselaars, voer kruigwagens met gestabiliseerde grond aan, help met de schop, help ... . Werkuren zijn vandaag vaak de duurste component van een aankoop !

 

Vermijd een totaalaanbod en kies voor offertes waarin alle verschillende elementen afzonderlijk worden aangegeven. Als het mogelijk/verantwoord is kan je de lekkerste kersen uit de deal halen bij verschillende leveranciers. Smakelijk !

 

[ATTACH=CONFIG]12235[/ATTACH]

 

Bij 10 plusjes licht ik nog een stukje van de sluier op en krijg je weer een nieuwe techniek die ik wel eens gebruik.