Doorzoek de community

Een kleine test met het koken op een petroleumstel, in dit geval een Edy driepitter. Deze heb ik eerst leeggemaakt, afgewassen en goed gedroogd. Vervolgens voorzien van drie nieuwe lonten, die vooraf in azijn zijn geweekt en weer gedroogd. Daarna uiteraard de lonten nat maken met petroleum en in laten braden. Nu brand hij lekker: Het water uit de kraan is goed koud, bijna 10 graden en twee hele liters: Het campingpannetje past perfect op het stelletje, er moet een rand over blijven voor de lucht: Dit gaat lekker: Om 21:20 de pan op het stelletje gezet. Blijkt dat ik na een minuut of vijf de pitten lager moet draaien, door het opwarmen gaan ze steeds harder branden en dus kwalmen. Na tien minuutjes is hij al 64 graden: Vervolg in volgende post.....

Hallo, Ik ben momenteel bezig met mijn afstudeerstage en wil een website aan gaan bieden waar men boeken kan bestellen. Wat ik me af vroeg is of men momenteel nog gebruikt maakt van een receptenboek? En als er de mogelijkheid bestaat om je favorieten gerechten, die je hebt gemarkeerd op een gerechtensite zoals Smulweb, af te laten drukken in een boek, zou je hier behoefte aan hebben? Als er iets onduidelijk is, vraag het me dan gerust. Ik zou hier zoveel mogelijk nuttige antwoorden uit willen halen. Alvast bedankt.

Grootmoeder was zo gek nog niet. Al lang voordat de Zibro was uitgevonden, stookte zij haar huis warm met een petroleumkachel. Zelf heb ik er ook eentje: een naoorlogse Valor 525. Nieuw is zo’n kacheltje niet meer te koop. Ik kocht de mijne via MarktPlaats en betaalde € 35. Ze worden regelmatig aangeboden. Veel techniek zit er niet in de Valor. De brander doet denken aan de brander van een ouderwetse olielamp. Erg handig is de brandstofindicator: Ik heb altijd volop olie in huis omdat ik vaak plaatselijk stook, om zo niet mijn hele huis te hoeven verwarmen. Daarvoor gebruik ik een Zibro laserkachel en een ‘normale’ Zibro. Het grote voordeel van een Zibro is dat je hem nauwelijks ruikt zolang je de originele Zibro-petroleum gebruikt. Ondanks dat je voor de Valor 525 geen rookkanaal nodig hebt, ruik je deze wel. Voor mij reden om hem niet dagelijks te gebruiken. Maar tijdens noodgevallen is de Valor ideaal: hij brandt op alle petroleum en lampenolie, geeft veel warmte af, je kunt de bovenkant gebruiken om wat op te koken en bovendien is het verbruik ook nog eens een stuk lager dan van een Zibro! Om het nog maar niet over de gezelligheid te hebben, die het apparaat uitstraalt… Kortom: als back-up ideaal dus. De lonten zijn nog gewoon leverbaar, ik kocht de mijne in de USA. Net zo ideaal zijn de twee petroleumstelletjes die ik zeer regelmatig gebruik om bijvoorbeeld soep of draadjesvlees op klaar te maken. We staan er niet bij stil, maar gas is duur. Door het gebruik van dergelijke petroleumstelletjes kun je behoorlijk besparen, want hun verbruik is zeer gering. Daarnaast is het gasnet, net zoals het elektriciteitsnet, in tijden van crisis erg kwetsbaar. Om het nog maar niet te hebben over de leeghoofden in Den Haag die deze nutsvoorzieningen aan buitenlandse bedrijven hebben verkocht… Zelf heb ik twee van dergelijke stelletjes De linker is een vierpits Beccon, de rechter een eenpits Putter. Voor mij zijn ze werkelijk ideaal. Je ruikt ze bijna niet, en omdat ik deels op petroleum stook heb ik daarvan altijd wel zoveel op voorraad dat ik het daarmee maanden, zo niet jaren, kan volhouden. Petroleumstelletjes worden tweedehands nog volop aangeboden. Ze kosten wat kleingeld. Ook aan lonten is niet moeilijk te komen. Tip: bewaar enkele reservelonten in het bakje waarin zich de petroleum bevindt.

Ik dacht dat dit misschien wal handig zou zijn voor een Bug in. Geen gevaarlijke out door campingvuurtjes voor in huis (Ik heb wel al deze kleine gasbrandertje). Maar wat heb ik nodig om dit te laten werken tijdens bv een elektriciteitsstoring? Een simpele zonnelader zal niet sterk genoeg zijn. Nu ik weet dat er al meerdere gelijkaardige vragen zijn maar ik zie door het bos de bomen niet meer en snap nog steeds niets van elektriciteit. http://nl.aldi.be/aldi_elektrische_kookplaat_48_5_1041_12253.html

Beste gebruikers van het forum... In mijn poging om de wereld te redden dit jaar wil ik graag mijn energieverbruik verminderen. Ik heb al wat leuke ideeen opgedaan over verwarming/koeling op dit forum en ik vroeg me af of dit ook kon met koken. Wie heeft hier ervaring mee? Je mag het zo breed mogelijk benaderen, van goedkope klimaat neutrale brandstoffen tot groentes die maar heel kort hoeven te koken... MvG. nog steeds Bot Mes

Inleiding Na veel verschillende dingen uitgeprobeerd te hebben, en vooral genoten (daar gaat de objectiviteit al...) is hij er dan de review van van de Envirofit G3300 aangeboden door Robert Kattenberg van http://www.envirofit.nl , http://www.hetbrugwachtershuis.nl en http://www.bonfirebuitenkeuken.nl. Verpakking [ATTACH=CONFIG]1410[/ATTACH] Zo kwam hij binnen, in de originele doos, goed dicht getaped. Naast een standaard limonade fles om een idee van de grote te krijgen. In de doos zaten de volgende dingen. De papieren inhoud: - Gebruiksaanwijzing (geprint A4, was gescheurd) - Garantieformulier vanuit de fabriek (geprint A4, was gescheurd) - Flyer van het brugwachtershuis.nl en van bonfirekeuken.nl - Flyer Envirofit - Visite kaartje van Envirofit/Rober Kattenberg De fysieke inhoud: - De stove - Een grate (deze zit in de stove om het hout van de bodem te houden) - Een rack (deze zet je voor de stove om het hout in te voeren en ook van de grond te houden) [ATTACH=CONFIG]1411[/ATTACH] Een valse start - Zoals hierboven al genoemd was een deel van de papieren inhoud gescheurd, tevens vind ik losse velletjes A4 uit de printer niet heel veel goeds voorspellen. - Er bleek er een deuk in de achterkant te zitten. - En de steen in de stove was erg gekarteld aan de randen, dit kan natuurlijk zijn ivm de steen soort, het kan ook een voorbode zijn voor het scheuren van een sommige steensoorten. [ATTACH=CONFIG]1412[/ATTACH] Even een belletje naar Robert Kattenberg. Dit was een relaxt en fijn gesprek, waarin hij liet weten dat hij verschillende manieren van verzenden had geprobeerd en waarin hij openstond voor ideeën (deze komen hieronder). De gebruiksaanwijzing, had ik binnen het uur al digitaal in mijn mailbox en ook werd me verzekerd dat de deuk en de kartels het functioneren niet zou moeten beïnvloeden. Al met al een goed gesprek en tijd voor wat tips. - Gebruiksaanwijzing en garantieformulier op een beter kwalitatief papier, vergelijkbaar met de flyers, een soort foto papier. - Alle papieren inhoud in een envelop met Envirofit logo, zodat het niet door de doos zit en beschadiging voorkomen word. - Ondanks dat ik geen oorzaak heb gevonden voor de deuk (de doos was nog zonder schade aan het karton), zou ik willen aanraden om toch nog een extra doos te gebruiken, niet alle pakket bezorgers zijn even zorgvuldig. Maar dan nu, de fik er in! Een goede doorstart [ATTACH=CONFIG]1414[/ATTACH] Met het uitpakken valt me vooral op dat hij veel lichter is dan dat hij er uit ziet. Echter heeft hij voldoende massa om stevig op zijn plek te staan tijdens het koken (wel zo veilig). Hij voelt erg solide, maar blijft door het gewicht erg handzaam. De materialen: - De cilinder(orange) lijkt alluminium. - De zwarte accenten en de handvatten zijn van kunstof. - De top/kookplaat is lijkt van gietijzer. - De bodem in de stove is van natuursteen. - De roosters voor het hout zijn van ijzer. Qua gewicht erg handzaam en makkelijk blijkt later om even leeg te gooien, maar tegelijkertijd er stevig. Een goede eerst indruk. De fik er in zei ik...., oke, vrouw en kinderen naar buiten om takken te verzamelen zodat er vanavond gegeten kan worden. De eerste keer heb ik niet moeilijk gedaan en heb ik een aanmaakblokje aangestoken met een aansteker. Later op de avond met pluis uit de droger, firesteel. Beide manieren werkt. De tweede manier, het was winderig, koude handen, als je het nog niet blind kan, mensen blijf oefenen. [ATTACH=CONFIG]1415[/ATTACH] Maar hij brand, en het werkt heel gemakkelijk, de takken die niet volledig droog waren branden goed. Als hij net aanstaat met vochtig hout, dan rookt hij wel. Als hij echter op temperatuur is, is dit zelfs met nat hout niet meer het geval. Tijd voor deel twee ivm de foto limiet

Ik heb een gasdamptank van een heftruck en vraag me af of ik deze kan gebruiken om op LPG te koken. Koken op LPG gaat (is mengsel van butaan en propaan) dus dat is niet het probleem. Ik heb echter geen idee of het gasreduceertoestel welk op een butaan of propaan gasfles zit ook op een LPG gasdamptank moet. Mr google geeft me ook geen echt uitsluitsel. Zijn er hier die koken op LPG? Voordeel is dat het goedkoper per Liter is en dat het ook bij

Is er iemand die iets weet over de houdbaarheid van butaan/propaan/lpg? Ik heb een leuk aantal bussen en busjes op voorraad, maar waar ik van petroleum weet dat er ergens een eind is aan de houdbaarheid, van gas weet ik niets. Iemand...?

Hoe kook je met je voorraad? Een uitdaging of gewoon zoals altijd? Ik persoonlijk kook het liefst zo vers mogelijk. Mijn basisvoorraad bevat dan ook veel standaard ingredienten als bloem, suiker,zout,kruiden,gist,eipoeder,melkpoeder, crisco, etc. Gezien mijn grote hobby ben ik altijd op zoek naar goede recepten. Liefst e nummer vrij! Ook recepten met houdbare -lees blik- zijn van harte welkom! Wie kan mij verblijden?

Ik ben een beetje verliefd geworden op de Frontier draagbare stove... Lijkt mij ideaal in noodsituaties, koken en warmte door dit apparaat. 2KW Kan het met een bochtstuk plaatsen als vervanging van mijn gaskachel waar eens een kolenkachel heeft gezeten in mijn woonkamer of met rechte pijp in mijn katoenen tent. Ik begrijp dat in zo'n kleine kachel het hout of andere vaste materialen goed droog moeten zijn. Zijn er andere aspecten waar ik op zou moeten letten? Of andere haken en ogen aan het gebruik van deze stoof? Ze is warm, je kunt haar klep dichtdoen, die laatste optie krijg je niet bij een vriendin/vrouw. Is dit product aan te bevelen of niet... alvast vriendelijk bedankt voor de reacties. KOOS

Vanmiddag was de stroom voor twee uur uitgevallen. Zo als wij preppers zijn, hebben wij hier geen probleem mee. mijn vriendin moest haar vlees bakken voor avonddienst. zo hebben we even snel een fornuis in elkaar getoverd. had trouwens even het gasstelletje niet bij de hand maar dit ging zeker perfect! Greetz.

Ik kwam vandaag deze tegen bij de hema: http://www.hema.nl/winkel?fh_location=%2F%2Fnlhema%2Fnl_NL%2F%24s%3DBeker%2Fpnl_product_type%3E%7Bbooks%3Bshop%7D&fh_secondid=pnl_80321002 En wat blijkt, past precies een 500ml waterflesje in: Handig voor een EDC/GHB? Een multitool om de beker van en op het vuur te zetten heeft iedereen wel toch? EDIT: 107gram

Na "Heel Holland bakt", komt er nu een moestuinprogramma in vermoedelijk een soortgelijk format. Het wordt binnenkort uitgezonden door de EO: "Van Hollandse Bodem" heet het. Ik ben benieuwd of mensen uit andere provincies ook mee mogen doen. De deelnemers krijgen per aflevering twee oogst-, en twee kookopdrachten, en natuurlijk vallen er elke aflevering deelnemers af. http://vanhollandsebodem.eo.nl/magazine/van-hollandse-bodem-0/#/6/vooruitblik Smakelijk!

De naam is ontleend aan Augustin-Jean Fresnel, de Franse uitvinder van deze lens. De juiste uitspraak is dan ook: frènnèllens (zonder s, met de klemtoon op de tweede lettergreep). De fresnel lens is een stuk kunststof van een paar tientjes. De lens krijgt geen aandacht en geen promotie. Omdat het werken ermee uiteraard levensgevaarlijk is. Er worden in korte tijd brandtemperaturen bereikt die metaal doen smelten! De waarheid is: als je een gevulde watertank van 500 of 1000 liter probleemloos kan opwarmen naar 90 graden, elke dag dat de zon schijnt. Kwestie van 15 min. gedisciplineerd werken. Dan kun je je hele huis verwarmen, tegen een fractie van de kosten van aardgas, hout, of zonnepanelen. [video=youtube;C_yhi_fy-Q0]

Stel, er is een shtf en er is geen stroom geen gas niets. Maar je bent ook geen prepper of je heb niet de juiste materiaal in huis om te kunnen koken. Hoe kook je dan zonder dat je de boel af fikt?? Ben ik eigenlijk wel benieuwd naar

Zoals de TT als zegt is dat de vraag die ik voor mezelf probeer te beantwoorden. Voordat ik wat serieuzer over preppen begon na te denken "leunde" ik voor koken in noodgevallen op de gedachte dat ik mijn campingspullen zou kunnen gebruiken. En met mijn butagasfles en wegwerpgasblikjes red ik het ook wel een paar weken. Met een kooktoestel op vloeibare brandstof hou je het volgens mij langer uit omdat de brandstof makkelijker op voorraad te houden is en mogelijk ook langer verkrijgbaar blijft. In deze sectie van het forum heb ik inmiddels talloze apparaten voorbij zien komen en er zitten prachtige juweeltjes (antiek) bij. Als prepper beginner wil ik echter niet te veel tijd steken in het opscharrelen van een kooktoestel waar wellicht nog van alles aan gedaan moet worden. De denkbeeldige prepkas is bovendien nog nagenoeg vol dus het mag ook wel wat kosten. Wat is objectief bekeken dan de beste keuze; een ouderwets petroleumstel aanschaffen op marktplaats of gaan voor een fonkelnieuwe multi-fuel brander?

Leuk en boeiend boekje te downloaden via onderstaande link. Ondertitel op omslag: wat elke huisvrouw in tijd van oorlog en distributie moet weten omtrent de voedselbereiding Op de omslag ook: Hoe bespaar ik op: koffie thee suiker en gas? http://www.geheugenvannederland.nl/?/nl/items/EVDO02:NIOD05_2769

Ik weet niet of ik dit bericht hier mag plaatsen. Anders haalt de MOD het maar weg. http://http://www.outdooroutfitter.nl/activiteiten/open-dag-oerkoken/ Op zaterdag 14 juni organiseert Outdoor Outfitter samen met de Oerkok Willem ter Steeg een open dag. U kunt tijdens deze dag een kijkje nemen in de Oerkeuken waar –op vuren- diverse gerechten bereid worden. Ook de showroom van Outdoor Outfitter is geopend en er zijn die dag leuke aanbiedingen. Het programma ziet er als volgt uit. 11.00u Lezing “Oerkoken, terug naar de vuurplaats” door Willem ter Steeg, een pleidooi om zelf echt te koken. 12.30u Diverse vuren waarop Oergerechten bereid worden. U kunt aan de koks vragen stellen en de bereide gerechten proeven. Kinderen kunnen hun eigen volkoren spelt “stokbroodje” bakken. 14.00u Natuurwandeling waarbij eetbare wilde planten verzameld worden onder leiding van Michiel Bussink, schrijver van het boek “Lekker Landschap”. 15.30u Willem ter Steeg signeert op verzoek zijn boek. “Oerkoken, terug naar de vuurplaats”. 16.00u Einde open gedeelte. De toegang voor deze leuke buitendag is gratis. 17.00u Oerdiner Een lekkere 3 gangen maaltijd die we samen onder het genot van een drankje nuttigen. Voor deze maaltijd moet u zich aanmelden, het aantal plaatsen is beperkt! De kosten hiervoor zijn € 25,= p.p. inclusief consumpties . Als u mee wilt koken voor het diner kan dat, vermeld dat dan bij de reservering voor de maaltijd. Aanmelden via info@outdooroutfitter.nl Waar Outdoor Outfitter, Groessen.

Hallo beste preppers, In deze video kun je zien hoe je van water, gas maakt met behulp van een autobatterij (of zonnepanelen)!

Ik schreef al eerder dat ik mijn huis deels verwarm op petroleum en soms ook op petroleum kook. http://preppers.nl/forum/threads/3412-Review-Grootmoeders-prep-Valor-amp-petroleum-stelletje?highlight=grootmoeders Mijn ex-vrouw vond dat prima en zag zeker de voordelen in van het alleen maar, met Zibro, verwarmen van kamers waar je daadwerkelijk bent. Maar tegen olielampen kon ze gek genoeg niet, terwijl ik die alleen maar wilde branden voor de sfeer. Op een of andere manier kreeg ze er hoofdpijn van. Ik beschouw petroleum als een energiebron die voor een prepper veel voordelen heeft; het is makkelijk op te slaan en in verhouding tot hout en bijvoorbeeld kolen neemt het relatief weinig ruimte in. Bovendien lijkt het me als prepper uiterst zinnig je zoveel mogelijk te beperken tot één brandstof om te verwarmen, om op te koken en om de boel te verlichten. Bijkomend voordeel is dat de gebruikte techniek doorgaans uiterst simpel is en er dus weinig kan misgaan. Vandaar dat ik mijn kleine verzameling olielampen weer eens goed bekeken en zo nodig hersteld heb. Niets ten nadele van mijn ex-vrouw, maar zelf heb ik nog nooit enige last gehad van de bescheiden uitstoot van dergelijke lampen, en ik ken verder niemand – ook niet bij navraag – die er last van heeft. Het is wel belangrijk de lamp goed af te stellen en er voor te zorgen dat deze niet gaat walmen. Als je voor het eerst een nieuwe lont gebruikt, is het raadzaam met weinig petroleum te vullen, en daarna de lamp helemaal te laten uitbranden. Dat stinkt behoorlijk, maar de bovenkant van de lont is dan overal gelijk van hoogte t.o.v. de brander. De volgende keer brandt de lamp rondom gelijkmatiger, feller dus, kun je hem lager zetten, bespaar je dus op de brandstof en heb je minder geur. Een andere tip heb ik van mijn moeder. Vraag me niet waarom, het mensje is dood en ik weet het niet, maar het schijnt zo te zijn dat een olielamp beter brandt als je een nieuwe lont eerst een nachtje in de azijn laat weken. Bij gebruik van Zibro Kamin brandstof, of petroleum van de pomp, ruik je sowieso amper iets en mocht je iets ruiken dan lijkt het net alsof je er aan went en ‘verdwijnt de geur vanzelf’. Het is juist dat wat als lámpenolie wordt verkocht dat problemen veroorzaakt. En dan vooral die flessen die ook nog eens ‘geparfumeerd’ zijn. Mijn advies: niet kopen dus, of alleen in de openlucht gebruiken. Olielampen heb je in allerlei soorten en maten. De z.g. stormlampen kent iedereen wel. Van de aller-goedkoopste die bijvoorbeeld de Action voor een paar euro verkoopt – Made in China of nog erger – kun je het beste afblijven. Ze roesten bij het minste of geringste, het tandrad waarmee de lont moet worden versteld is van inferieur blik en het schroefdraad van de brander en de vuldop beschadigt al van normaal gebruik. Weggegooid geld dus. Je zult zien dat zo’n lamp het laat afweten op het moment dat je hem het hardste nodig hebt. Voor een paar euro extra, vanaf zo’n € 10, heb je al een Duitse Dietz 76. De mijne zijn verchroomd of vernikkeld, ik kan dat verschil nooit goed zien, maar je hebt ze ook met een kleurtje. De lampen op de foto staan bij mij zomers vaak buiten, soms dagen achter elkaar, en ik kan nog steeds geen roest vaststellen. Ondanks dat ze zeker tien jaar oud zijn. Ik ben er zuinig op. Maar toch hebben ze regelmatig het een en ander te verduren, zeker ook omdat ik ze ook tijdens mijn vakanties meeneem. Eentje uit grootmoeders tijd is de veel grotere Uhu stormlamp, van het Duitse Bing uit Nürnberg. Deze lamp is een militaire uitvoering en werd zowel in 1914 – 1918 als in 1939 – 1945 aan het front gebruikt. Het ding is werkelijk onverslijtbaar, toch ga ik er heel voorzichtig mee om want er is volgens mij niet meer aan het glas te komen. Van een heel andere orde is mijn Franse olielamp uit ongeveer 1880. Hij zou uitstekend in het interieur van Frans Bauer passen en is niet bepaald mijn smaak. Toch ben ik eraan gehecht. Grootmoedertijd pur sang: hij is al lang in mijn familie en ik kreeg hem van mijn … grootmoeder. Door zijn hoogte is het eigenlijk een gevaarlijk onding. Als je even niet oplet, valt hij om. Wel zorgt de lamp voor gezelligheid. De extra glazen kap uit Bohemen, om het glas op de brander, zorgt voor diffuus licht. Ik kom nog uit een tijd waarin mijn ouders me vertelden dat je het beste antiek kon kopen, omdat dat nooit waarde zou verliezen. Nou: mooi niet! De prijzen van antiek zijn enorm gekelderd en omdat de huidige generatie(s) een hekel aan het poetsen van koper heeft, is koper voor een groot deel uit de hedendaagse interieurs verdwenen. Mij maakt dat niet zoveel uit: ik creëer toch wel de sfeer die mij aanspreekt, ongeacht of anderen dat mooi vinden of niet. Voor preppers betekent het dat kringloopwinkels en rommelmarkten vaak koperen olielampen in de aanbieding hebben. Dit is troep, het plaatje heb ik van internet: Het is wat vroeger in de handel een Teheranlamp werd genoemd. Ze werden eind zeventiger jaren in Nederland massaal , vanuit Irak, geïmporteerd waar het grif verkocht werd omdat antiek in de mode was. Dun koper, uiterst kwetsbaar mechaniek, kortom veredeld afval. Maar goed. Je kunt ook een lampje als deze aantreffen. Een eerlijk lampje zonder poespas, naar schatting uit het begin van de twintigste eeuw: Kostte me een euro of twee, drie in de plaatselijke kringloopwinkel. Eerlijkheidshalve moet ik erbij vertellen dat er een koperen buisje tussen de voet en de brander zat, die ingedeukt en geknikt was, en ik deze daarom verwijderd heb. Vandaar misschien de prijs. Nou begrijp ik wel dat niet iedereen verstand van antiek of olielampen heeft en het mooie is dat je dat eigenlijk ook helemaal niet hoeft te hebben. Kijk goed of het mechaniek, datgene waardoor de lont omhoog en omlaag gaat, soepel werkt en niet schoksgewijs. Als verder alles goed op elkaar aansluit, dan heb je voor weinig geld uitstekend geprept. Met een litertje petroleum kom je wat betreft verlichting verder dan met dozen vol batterijen, en het geeft ook nog eens warmte. Als er belangstelling voor is laat ik meer lampen zien.

Tja, daar loop je dan. Over het lege weiland, door het stille bos, in het uitgestorven stadspark, langs de verlaten weg. Wanhopig op zoek naar wat te eten, voor je hongerende kinderen, en je jammerende vrouw, of man. Geen dier te zien, niets dan gras, korstmos, en boomschors om te oogsten. Had je nu maar wat basiskennis van paddenstoelen. Want die kom je overal tegen. Sommigen zelfs het hele jaar door. Bijvoorbeeld de Judasoren. De watte? Voor al diegenen die hier afhaken, verbaast opkijken, met de mond vol tanden staan, en zich achter het (eigen) oor krabben: Het Paddenstoelenboek. Als de schrijver van een boek zegt dat het het beste is om de door hem gegeven informatie toch ook echt met een ander naslagwerk te vergelijken, dan kan dat twee dingen betekenen: – Hij vertrouwt zijn eigen kennis niet. – Hij weet donders goed waar hij het over heeft, maar wil absoluut niet dat zijn lezer(es) fouten maakt. Na het lezen van 'Het Paddenstoelenboek' ben ik overtuigd van het laatste. Dit boek is geschreven door een liefhebber, een kenner, en een lekkerbek. Dat merk je aan elke bladzijde, in veel alinea's, en in heel wat zinnen. Raak je hiervan niet overtuigd door de eerste 95 bladzijden, dan toch zeker door de heerlijke recepten in het laatste deel van het boek. Die recepten, daarover moet nog iets belangrijks vermeld worden. Ze zijn ontstaan uit een samenwerkingsverband met een meesterkok! Heerlijk! Gegrilde zeebaars op kruidenrisotto met eekhoorntjesbrood en wilde Hollandse cantharellen, verse tortellini met voorjaarspronkridderzwammen en weidekringzwammen, stoofschotel van riblappen met shiitakes en judasoren. Goed, ik stop hier even, en ren naar de koelkast. Dit boek behandeld het gehele spectrum betreffende de eetbare paddenstoel. Het vinden, determineren, de gevaren, zelf kweken, oogsten, conserveren, en het bereiden. Alles komt aan bod. Laten we beginnen bij het begin. De schrijver, Edwin Florés, heeft er bewust voor gekozen om slechts een klein aantal eetbare paddenstoelen te behandelen. Waarbij voorop staat dat deze niet of nauwelijks te verwarren zijn met giftige soorten. In hoofdstuk 1 wordt de basiskennis behandeld: Wat zijn paddenstoelen, in welke groepen worden ze verdeelt, wat doen ze, hoe leven ze. Hoofdstuk 2 geeft je alle benodigde informatie over het daadwerkelijke zoeken naar de paddenstoelen: De drie groepen die belangrijk zijn voor de zoeker, waar moet je op letten bij het determineren, wat heb je er voor nodig, waar en wanneer zijn ze te vinden, wat zijn de algemene spelregels bij het zoeken. Er wordt hier ook een klein lijstje gegeven met paddenstoelen waar je voor moet oppassen, incl. de gevaren ervan. Nu wordt het interessant, want hoofdstuk 3 bevat de lijst van 21 eetbare paddenstoelen die niet te verwarren zijn met giftige paddenstoelen, mits je je aan de regels houdt. Van elke paddenstoel wordt beschreven wat de kenmerken zijn, waar je ze kunt vinden, het seizoen, hoe ze te verwerken, waar je op moet letten bij mogelijke verwarring met een schadelijke soort. Inclusief hele duidelijke foto's. En dat vind ik wel een pre voor een boek over paddenstoelen. Ik geef een voorbeeld: Cantharel Waar te vinden Op zure zandgronden in heel Nederland, vooral op de Veluwe, in Utrecht, en in Drenthe. Ze leven in symbiose met bomen als ........ Seizoen van eind juni tot in ........ Verwerken Het lekkerst is deze paddenstoel als je hem bakt in wat boter en serveert bij ........ Let op! Je zou de gele cantharel kunnen verwarren met de valse hanenkam (Hygrophoropsis aurantiaca) ........ Hij ziet eruit als een cantharel, maar je kunt hem niet verwisselen, want cantharellen groeien niet op bomen. Kenmerken Volgt een lijstje met kenmerken. Hoofdstuk 4 gaat in op het kweken van paddenstoelen. Dat lijkt wel wat voor mensen die denken makkelijk aan paddenstoelen te komen, maar er komt het een en ander bij kijken. Vooral geduld. Maar ook wat arbeid. Nu goed, als het eenmaal groeit, komen de paddenstoelen je al snel de neus uit. Je vindt hier ook de beste adressen (in Nederland en België) voor het aanschaffen van het 'broed'. Zeg maar, de schimmel waar de paddenstoel uit groeit. Diverse soorten paddenstoelen zijn heel goed zelf te kweken. Het aanschaffen van kant en klare 'groeibaaltjes' is ook een optie. Dan, als kroonstuk op het werk, het koken met paddenstoelen in hoofdstuk 5. Zorg ervoor als je dit hoofdstuk leest dat je wat te eten bij de hand hebt. Of op z'n minst een handdoekje voor het kwijlen. Ik kreeg er in ieder geval ontzettend veel zin van om het bos in te rennen, en gelijk aan het koken te slaan. In ieder geval heb ik hiermee het boek gevonden waarmee ik als beginner aan de slag ga. Luisterend naar de tip die Edwin Florés aan zijn lezers geeft, begin ik met 1 soort. En ga ik verder met een volgende als ik wat ervaring heb opgebouwd. Na het lezen van dit boek heb ik er alle vertrouwen in dat ik het onder de knie ga krijgen zonder met paars aangelopen hoofd op de keukenvloer gevonden te worden. Natuurlijk zijn er ook wat nadelen. Ik zou dit boekje graag als pocket zien. Dan loop je er wat makkelijker het bos mee in. Op pagina 18 vroeg ik me af bij de zin "Deze twee groepen hebben een totaal verschillende vorm." wat die vormen dan wel zijn. Nu ja, ik had ook de moeite kunnen nemen om even wat verder te bladeren. Of de prijs van € 17,95 ook een nadeel is, dient een ieder voor zich uit te maken. Je krijgt een hoop kennis voor die prijs. Al met al, in mijn ogen hét ideale boek om te beginnen met het zoeken van paddenstoelen. En minstens zo belangrijk, het bereiden ervan. Het Paddenstoelenboek, € 17,95, op Bol.com. Leuker is het natuurlijk om het boek op de website van Edwin Florés zelf aan te schaffen, want: "inclusief een Koningsoesterzwam groeibaaltje" Hardcover, 128 pagina's. Schrijver: Edwin Florés, www.casaforesta.nl Becht's Uitgevers-Maatschappij, H.J.W. November 2012 ISBN10 9023013719 ISBN13 9789023013716 NUR 440

http://www.youtube.com/watch?v=R51Fa4IehlQ Schitterend stukje van Hairy Bikers Best of British Food. Het roosteren van een koe, naar middeleeuws recept. Wow. Vuurtje ook zeg. Wow.

De Sint mét zwarte pieten was wee in het land. Een gepaste traditie zijn hierbij klaaskoeken. Om het een beetje comfortabel te houden, wil ik die maken met de broodmachine. Momenteel ben ik aan het experimenteren met volgend recept : 5 theelepels droge gist water 200 g melkpoeder 4 theelepels een snuifje kaneel 80 gr boter + 5 gram 1 ei 70 gr suiker + 5 gram 1 zakje vanillesuiker 500 gr bloem Alle ingrediënten in de bakmachine doen, de machine haar werk laten doen op het programma deeg maken. Daarna 30 min laten rusten en rijzen. Daarna 15 min op 50 graden laten rijzen in de oven. Instrijken met lauwe melk (of eigeel?) en 14 minuten afbakken op 220°. Zodra ze klaar zijn, post ik een foto. Het is mogelijk dat het recept nog moet aangepast worden. Ik schat dat de kostprijs ongeveer 1.5€ is tov 10€ in de winkel. Een besparing van 85% [ATTACH=CONFIG]6780[/ATTACH] En het resultaat. Ook de smaaktest bevalt goed. Ik heb kaneelstokjes gebruikt, wat geen goed idee is, dus dat maar vervangen door kaneelpoeder. Ook mag er een ietsepietsie meer suiker in en iets meer boter.(daar doen we dus 5 gram bij). Het werkt prima met eigeel. Dat doe ik er volgende keer op zodra ik de broodjes laat rijzen in de oven, geen idee of dat even goed werkt. Het recept kan je zonder kaneel gebruiken voor sandwiches.

Ik heb er eigenlijk zelden bij stilgestaan, alleen op momenten dat je niet goed weet van welk hout pijlen maken, of als je niet weet welk recept best past bij welk product dat je net op de kop kon tikken voor een zacht prijsje. Het staat in elke Vlaamse -zichzelf respecterende- keuken. Het was het eerste boek wat ik kocht nadat ik alleen ging wonen, intussen 20 jaar geleden. Je krijgt pagina's leesplezier, tips over inmaken, over gelei, confituur, bakken, koken, slaatjes, ijs, ... alles wat eet- en drinkbaar is én gangbaar is in Vlaanderen. Misschien willen Nederlanders ook wel eens kennis maken met de Vlaamse keuken. Het gaat om het énige echte kookboek van de landelijke vrouwen (boerinnenbond). Het kookboek staat vol recepten, tips, stappenplannen, zelfs al ben je een kluns in de keuken, dan nog kan je daarmee aan de slag. Zowel voor een feestmaal als het gewone dagelijkse eten kan je bij dat éne boek terecht. Zelf gebruik ik het minimaal wekelijks. Al jarenlang. No nonsen, correcte recepten, eenvoudig geschreven en niet duur voor zo een boekwerk. Misschien is dit wat voor onder de kerstboom. Dan krijgen jullie in Nederland ook eens fatsoenlijk eten. Vraag maar aan alle Vlamingen op het forum hier, wie het in huis heeft. Het kookboek van de boerinnenbond, de bijbel voor de keuken.[ATTACH=CONFIG]6778[/ATTACH] Mijn exemplaar. http://www.kvlv.be/NL/Nieuws/tabid/4320/articleType/ArticleView/articleId/309/Nieuw-Ons-Kookboek.aspx

Vandaag een een eerste poging gedaan om iets te bakken van eikel-meel. Er heeft al eens een mooie post gestaan over eikeltjes koffie maar ik wilde eens meel maken van eikels en er iets van bakken. Zo gezegd zo gedaan. Een paar handen vol eikels geraapt. Tijdens het rapen al even door midden gesneden zodat ik geen aangetaste eikels mee nam. Thuis de eikels gepeld en in een pannetje water gekookt. Het kookwater 2x ververst. Het water wordt aardig bruin en ik wil voor mijn eerste poging geen risico lopen e.o.a. vergiftiging op te lopen tannine en zo... Na het koken de noten geplet en gemalen.Een nacht laten drogen en nog verder gemalen, het lijkt nu echt meel. Verder heb ik er voor mijn eerste experiment simpele zandkoekjes van gebakken. eitje en een klontje boter erdoor, 15 minuutjes op 200 graden en klaar. Ik vond ze heel lekker. Als ze in de winkel verkocht zouden worden zou ik ze kopen! Dit wat mijn eerste brouwsel met eikeltjesmeel maar ik ga er zeker meer mee experimenteren. Zo makkelijk om een zak vol eikels te rapen en daarna kan je er alles mee maken wat je wilt. Nu nog op zoek naar de ultimate prepper recipe voor iets met eikeltjesmeel en een drupje water op een rocketstove