Erelijst

We zijn ons, net als vele consumenten, als preppers nog meer bewust van de economische en ecologische crisis. We hebben voor onszelf besloten dat we niet bij de pakken willen blijven zitten. We willen controle over de wereld die ons omgringt. Hoe pakken we dat aan ? We zijn kritisch, stellen eisen aan de wereld rond ons en we willen best wel creatief zijn om de problemen op te lossen. Vaak zijn we overheden die zwaaien met nieuwe belastingen, heffingen, tollen, ... te slim af. We passen ons gedrag aan de nieuwe situatie aan en we worden hierbij geholpen door nieuwe media en technologie die ons efficiënter maken en toelaten om dingen te doen zoals wij het willen, wanneer wij het willen. De probleemstelling : [ATTACH=CONFIG]11323[/ATTACH] De voedselprijzen zijn sterk stijgend. [ATTACH=CONFIG]11322[/ATTACH] Ook andere grondstoffen volgen. Gelukkig zijn wij als consumenten creatief, flexibel én bereid om nieuwe wegen te bewandelen zolang we maar niet gedwongen worden door wetten en regeltjes tenminste. In onze (westerse) wereld zijn er nog alternatieven mogelijk maar ook bij ons stijgt het aandeel van voeding in ons gezinsbudget. We stellen hoe langer hoe meer vast dat onze koopkracht daalt. Dus zoeken we alternatieven en gaan we meer zelf doen. Al reageert niet iedereen op dezelfde manier. Er zijn verschillende types consumenten te onderscheiden, van heel passief tot heel actief en bezig met duurzaamheid. Ik vermoed dat preppers in de mate dat ze fanatiek zijn behoren tot minimaal de middengroep van redelijk geïnteresseerd tot heel actief en bijna volledig zelfredzaam. Voor de meeste (moderne) gezinnen ligt de waarheid ergens in het midden. We functioneren niet volledig onafhankelijk, maar we hoeven ook niet volledig afhankelijk te zijn. Vanzelfsprekend zijn er verschillende groepen consumenten en elk van die groepen reageert anders om de nieuwe omstandigheden. Van volledige ontkenning tot quasi volledige aanpassing aan de nieuwe omstandigheden. En een volledig scala er tussenin dat anders reageert, afhankelijk van socio-financiële achtergrond. De laatste groep is voor ons - preppers- de interessantste. De verschillende types consumenten die ik in mijn omgeving waarneem en hun manier van reageren. Een poging tot beschrijving in functie van hun profiel. - Bewuste jongeren, middenklasse en oplossingenzoekers : 30% van de bevolking. Jongeren krijgen -mijn inziens onterecht- een slechte naam. Het is altijd wat. 90% van de jongeren die ik ken (en dat zijn er echt heel veel) zijn voorname, beleefde, vriendelijke jongeren die positief denken, zelfredzaam zijn, hun plan trekken en creatieve oplossingen zoeken. Dit uit zich ook in het gezinsbudget. Jongeren informeren in veel gevallen hun ouders over energie, mobiliteit, voeding. - Sparen is voor jongeren veel minder belangrijk dan voor ons vroeger. - Ze passen zich aan hun budget aan en maken (vaak noodgedwongen) gebruik van het openbaar vervoer of de fiets. Van autobezit zien ze de nadelen en ze vinden het niet meer nodig om keihard te werken en dan alles af te dragen aan de overheid omdat ze een auto moeten betalen. Een rijbewijs hoeft voor hen niet meer. Behalve als ze een firmawagen krijgen. - Werken doen ze wel, maar hun arbeidsethos is veranders. Ze werken om te leven en niet meer omgekeerd. Er is weinig werk te vinden. Als ze wat vinden, werken ze, maar ook dan hoeft het allemaal niet op de spits gedreven te worden. - Jongeren weten dat ze langer moeten werken, ze kunnen er weinig aan doen, leven onder andere daardoor meer in het nu, combineren genieten en werken. Gaan zuinig om met hun middelen. Houden meer feestjes thuis voor ze uitgaan, zo sparen ze op hun drankverbruik. - Jongeren zoeken oplossingen bij elkaar. Ze delen materiaal, muziekinstrumenten, auto's, ruilen kledij, geven elkaar een gebruikte kinderuitzet ... . - Ze staan samen sterk, geloven in het collectief. Huren samen een bungalow voor hun vakantie omdat dat goedkoper is dan een hotel. - middenklasse : De grootste groep, zelfredzaamheid staat hoe langer hoe meer centraal.uit noodzaak en als gevolg van de economische crisis. Deze groep heeft werk (meestal) een behoorlijk inkomen (al zijn de echte toplonen er niet meer bij). Ze vervangen de intussen gepensioneerde babyboomers. Tegen een lager salaris, dit terwijl de kosten verhogen, de belastingen stijgen, voedsel duurder, een eigen woning en energie onbetaalbaar worden.. De tweede auto ging er in veel gevallen al uit. Vakantie is er wel nog maar ze is een paar dagen ingekort. Om budget te sparen. Zelfredzaamheid om de levensstandaard op peil te houden. De middenklasser probeert dat te doen door samen te werken met anderen. We zien het in de groepsaankopen voor energie, het ruilen van kinderkledij via facebook, het aanbieden en kopen van meer tweedehandsspullen via marktplaats, tweedehands, … . Ze zoeken ‘kwaliteit’ en ‘waarde voor hun geld’ waarbij ze toch oog hebben voor duurzaaamheid (omdat ze beseffen dat de grondstoffen eindig zijn) en ecologie (om hun kinderen een leefbare wereld te bieden). In de loop van de laatste 10-20 jaar zag ik een aantal veranderingen in gedrag. Ze (we) nemen maatregelen om energie te besparen (spaarlampen, A-label apparaten, zuiniger automotoren, condensatiegasketels, warmtepompen, PV panelen) of opteren voor groene energie. Ook op het vlak van mobiliteit wordt openbaar vervoer belangrijker. Enerzijds ging de tweede auto er uit, anderzijds wil de werkende mens liever niet in de file staan om op het werk te komen (met het risico om er een bekeuring bovenop te krijgen). Dit zorgt voor meer qualitytime voor partner en kinderen én is een streep door de rekening van de overheid die dacht straffeloos de accijnzen tot in het oneindige te verhogen. Niet dus. Ze kiezen voor efficiëntie en onafhankelijkheid. De middenklasse heeft op het werk geleerd om flexibel te zijn en trekt de lijn door in de andere domeinen van haar bestaan. Ze zoeken slimme oplossingen. Ook op het vlak van voeding zijn er subtiele veranderingen aan de gang. De prijzen bij de bakker stegen de laatste jaren sterker dan de lonen. Dus wordt er meer thuis gebakken. Dit verklaart het succes van broodmachines (wie heeft er nog geen?) en bak-en kookcursussen. Ook restaurantbezoek wordt sinds een jaar of vijf door deze groep gemeden wegens te duur. We kiezen weer meer voor gezellig eten met vrienden. Kwaliteit is nog altijd belangrijk, we kopen meer ‘light’ en ‘bio’ maar ook weer lokaler. Bij de groentenboer en de landbouwer. Ook tuinieren is weer in, een teken aan de wand … . Deze consument koopt steeds vaker online, zoekt naar oplossingen. De aangeleerde flexibiliteit uit zich op alle domein van zijn leven : werk, leveranciers en zelfs relaties. Geen enkele relatie is nog levenslang. Steeds vaker wordt van leverancier, werkgever of zelfs van partner gewisseld. - oplossingenzoekers : Behoort tot de onderkant van de middenklasse, is een stukje jonger. Hij is vegetarisch of eet veel minder vlees om het budget en ideologisch. Kiest niet meer voor een eigen wagen maar gaat autodelen of huren. Ze zijn mobiel in hun bestedingsgedrag en houden het niet bij vaste leveranciers. Ze speuren het net af voor de beste deals. Ze boeken vakanties via AirBnb of HolidayLettings. Ze wonen kleiner maar zijn altijd in contact met hun onlinevrienden via smartphone of tablet. Alles wat ze doen is vluchtig en onzeker : afspraken, vrienden, leveranciers, werkgevers, ... . - De armen en nieuwe armen. 25% van de bevolking. Hebben een laag of vervangingsinkomen. Alle leeftijdsgroepen. Wellicht 20% van de bevolking. Door een beperkt inkomen of weinig kansen op de arbeidsmarkt moeten ze vergaan tot drastische maatregelen. Als ze werk zoeken/vinden, zoeken ze werk dicht bij hun woonplaats zodat ze geen auto (meer) nodig hebben. Ze gaan op zoek naar de goedkopere winkels. Je vindt ze in de Action, Lidl, Zeeman, Wibra. Ze kopen goedkope merken of merkloos, een trend die we zien dat ze binnen hun groepje oplossingen zoeken. Denk maar aan de jonge allochtonen die met een man of vier een auto delen. Ze zijn uit noodzaak kritsch. Je vindt ze op tweedehandssites. Het zijn die consumenten die nog wat proberen af te pingelen. Eigenaardig genoeg besteden ze ook aandacht aan de herkomst van goederen. Ze kopen groenten bij de landbouwer of op de plaatselijk markt. Ze zijn klant bij de plaatselijk kringloopwinkel voor kledij, gaan naar rommelmarkten en soldenverkopen. Sommigen moeten keuzes maken omdat hun budget te klein is. Schoolrekeningen, garagekosten, telefoonrekeningen, verzekeringen blijven vaak onbetaald liggen. - De jongeren met het gouden nest syndroom. 20-29 jaar. 10% van de bevolking. Zijn alleen geïnteresseerd in plezier maken, uitgaan, blijven voor het gemak thuis wonen, lekker comfortabel op hotel bij mama en pap. In het beste geval leveren ze een (erg) bescheiden bijdrag in het huishouden. Dit soort jongeren omvat de alternatieven, de creatieve drugsgebruikers, de ohohcherso jongeren, de jongeren die verder studeren omdat ze geen zin hebben om te werken, het soort dat net na hun afstuderen een sabatjaar neemt en zo lang mogelijk de maatschappelijke verantwoordelijkheid ontloopt. Ze functioneren in hun eigen beperkte sociale kringetje : jeugdvereniging, studentenclub, sportclub, vrienden. Voorbeeld : mijn eigen buurjongens, eindelijk afgestudeerd op zijn 24ste. Nu nog even relaxen en een sabatjaar inlassen want wat word je moe van die studies. Vakantiejobs hebben ze nooit gedaan. Waarom ook. Ze leven nog in de tijd van voor de crisis en weigeren hun gedrag aan te passen. Ze kregen wat ze nodig hadden van de ouders en hun wensen zijn beperkt. Maar laat ze in godsnaam met rust. Voorbeeld uit mijn omgeving : mijn buurjongens. - de babyboomers : 55- 75 jaar, hebben geld zat. 25% van de bevolking. Ze hebben een gezin met 2 personen want de kinderen zijn al lang het huis uit. Maar wel twee auto's. Een voor meneer en een voor mevrouw want stel je voor dat ze elk ergens heen moeten. Ze genieten van een hoog pensioen. Hebben geld, aandelen, eigendommen. Niet onbelangrijk : ze erfden ook van de voorgaande generatie, mijn grootouders. Die keihard werkten en weinig consumeerden. Dat geld, die inspanningen van de voorgaande generaties hoort hen toe. Dat van de volgende generatie hoort hen ook toe. Ze eigenen zich grote pensioenen toe die betaald worden door de toekomstige generaties en de huidige werkende klasse. Ze zijn de generatie die met 55 op pensioen ging. Ze voelen zich aangetrokken tot nieuwe producten, verre landen en andere gebruiken. Ze reizen 4 keer per jaar, altijd buiten het piekseizoen (want goedkoper) verblijven in viersterrenhotels genre RIU op semi-exotische bestemmingen : Turkijke, Tenerife, Eilat, Malaga, ... . Ze vinden kwaliteit belangrijk. Via het internet zoeken ze de gunstigste aanbiedingen op en eisen kwaliteit en persoonlijke dienstverlening. Tegen discountprijzen. Hun vermogen, verzameld in de golden 60's en 70's met stijgende lonen, dalende prijzen en economische sprongen, moet op. De volgende generatie moet er ook maar voor werken. Het is toch hùn recht. Het is dié generatie die in het stemhokje beslist dat de huidige jongeren langer moeten werken. Om hùn pensioen te betalen. Af en toe gooien ze hun kinderen een geschenk toe. Omdat ze zo denken dat ze macht krijgen. Het is de generatie die wil 'profiteren' van het leven. Letterlijk : reizen maken, nog snel een dure auto voor ze niet meer mogen rijden, nog een nieuwe veranda, een nieuwe keuken en badkamer in de woning, nog snel een zwembad plaatsen. Ze zijn ook bewogen door het milieu en kopen in de supermarkt veel light producten, bio-label (tegen het dubbele van de prijs) en ze eten ook alternatief. Op restaurant. Voorbeeld : mijn ouders. - De rijken : De minst interessante groep.

Al was t maar, als ze het niet redden (door verder niet voorbereid te zijn) dat wij preppers het kunnen gebruiken daarna...........

Ik heb gevonden voor 100% zuivere Natriumdichloorisocyanuraat (NaDCC): 25 gram 28,90 (Hinmeijer Chemie, helaas als poeder). Een WTSHTF waterzuiverings tabletje bevat 8,5mg NaDCC. Eén tablet is goed voor 1 Liter water en 30 min behandeltijd. In het buitenland of bij zichtbaar vervuild water gebruik je 2 tabletten. Ik heb de volgende doseringen gevonden op het internet: Sodium Dichloroisocyanurate 8.5mg-For treatment of 1 litre water. Sodium Dichloroisocyanurate 17 mg-For treatment of 2 litres water. Sodium Dichloroisocyanurate 33 mg-For treatment of 5 litres water. Sodium Dichloroisocyanurate 67 mg-For treatment of 8 litres water. Sodium Dichloroisocyanurate 75 mg-For treatment of 10 litres water. Sodium Dichloroisocyanurate 167 mg-For treatment of 20 litres water. Sodium Dichloroisocyanurate 1.67 gm-For treatment of 200 litres water. Sodium Dichloroisocyanurate 2.0 gm-For treatment of 250 litres water. Sodium Dichloroisocyanurate 4.0 gm-For treatment of 500 litres water. Sodium Dichloroisocyanurate 8.5 gm-For treatment of 1000 litres water. Sodium Dichloroisocyanurate 8.68 gm-For treatment of 1000 litres water. Verdere gegevens om mee te rekenen: 100% zuivere NaDCC bevat 100*2*35,5/220 = 64,5% actief chloor. 1 gram "actief chloor" komt overeen met: 1/0,645 = 1,55 gram NaDCC (100%) of: 1,55gram /0,7 = 2,21 gram voor 70% NaDCC. Een tablet bevattende 1,5 "actief chloor" komt overeen met 2,32 gram NaDCC volgens tabel hierboven is één tablet dus goed voor de desinfectie van 2,32g*250L/2,0g =290 liter water. Een zéér grote hoeveelheid water, bv. een flinke volle regenton. Een andere benadering is een balans aan te schaffen waarmee je 100 mg kunt afwegen. Je zou dan voor NaDCC poeder moeten gaan. Hiermee (100 mg) zou je dan 100mg*10L/75mg = 13 Liter (10 tot 15 liter) water mee kunnen desinfecteren. Een veel gemakkelijker handelbare hoeveelheid water. Alvorens te beslissen in dit draadje moeten we dus eerst nadenken wat we willen doen: Gaan voor tabletten en absurde grote hoeveelheden water of voor NaDCC-poeder (100%) en een gevoelige balans. @All D. Survivalist @Wafels @Vempain @Emergency @aidandask @vheeswijk (huischemicus)

Wanneer heb je de knoflook geplant? Die kun je het beste voor de winter (okt. nov.) in de grond stoppen. Dan worden ze groter.

Ja dat schijnt geloof ik iets van vroeger te zijn, Mijn opa en oma hadden vroeger ook kasten met voorraad staan, mijn moeder ook en mijn tante heeft geloof ik helemaal een giga voorraad.. Maar ben toch blij dat ze me dat iig meegegeven hebben.

@lewieke, doe geen moeite, probeer ik al meer dan tien jaar full-time ;-)

Ik erger me er helemaal kapot aan dat generaties tegen elkaar opgezet worden, en dat jullie daar nog intrappen ook! Vooral lekker schoppen tegen DE babyboomers, kinderen! Je raad het vast al, ik hoor bij de groep aow uitvreters:-) Zonder koophuis en afkomstig uit een groot arm gezin, mijn man was de oudste van 12 en geloof maar niet dat je in de jaren 60 als kind van arbeider dan langer naar school kon dan verplicht was....maakt niet uit allemaal we zijn erg tevreden met weinig luxe en genieten vooral van onze grote familiekring en eenvoudige hobbies, heel veel meer waard dan 4 keer per jaar op vakantie zoals Wij horen te hebben volgens wat ik de laatste tijd steeds meer lees als het over mijn generatie gaat. Ik word hier echt boos over...onze kinderen zijn van een generatie waar de meeste van zijn op dit forum schat ik zo in, 39 en 42. Ook die passen niet in het hokje waar ze in zouden horen! Stop hiermee a u b en denk zelf na en kijk verder dan u eigen babyboom ouders die 2 auto's hebben en een ton of wat op de bank.

Bedankt voor je reactie, ben blij dat ik dit forum gevonden heb. Bewustwording is niet altijd even makkelijk, maar uiteindelijk wel beter. Preppen is niet alleen maar je hele huis vol stoppen met voedsel en water of van je huis een kazerne maken.

Há, ik heb ooit ook eens een felle discussie gehad met een groepje 'babyboomers'. Zij vertelden maar al te graag hoe goed hun kroost het heeft met al die vakanties naar het buitenland ed. en dat zij dat vroeger niet gekend hebben. Tja, vroeger toen je nog gewoon over straat kon lopen, slapen onder de sterren. Dat je een sloop auto ergens van het erf kon trekken en met je vrinden crossen door de mooie natuur. APK, maximum snelheid, tja dat was er allemaal niet. Er was nog een soort van eenheidsgevoel. Je ging vanaf een korte school periode op zoek naar werk en dat was er genoeg. Op het werk werd je geschoold en kon je een specialist worden. Na verloop van tijd verdubbelde je salaris en kreeg je er steeds meer bij, je kreeg steeds meer rechten en de werkgever plichten en ja dat had ook zo z'n voordelen en nadelen. Maar je moest wel heel wat afprutsen voordat je ontslagen werd en was je het er echt niet mee eens dan ging je staken en dat mocht. Nee, dan de jeugd na de 70 jaren. De vorige generatie wilde het beste voor hun kinderen, maar schoten door. Je moest lang kind kunnen blijven, bekijk maar eens alle kinderprogramma's uit die tijd. Dan moest je ook nog eens lang op school blijven, niets geen inkomen. Voor een gedeelte ging dat wel, maar wat voor die kinderen die liever aan het werk waren gegaan net als hun vader. De meeste ouders wilden dat niet, nee zoon, studeren!! Anders wordt het nooit wat. Maar Pa! Hoe heb jij het dan gedaan?? Na 23 jaar kon je dan eens aan het werk. Slechter betaald en snel zoekend naar een huis. Wat jij per maand over kon houden werd een huis ook duurder. De babyboomers konden hun geluk niet op, tonnetje of twee was hun huis extra waard. Daar konden ze mooi leuke spullen voor kopen. Een Lange opleiding was nog geen kans op een goed betaalde baan. Dan loop je tegen de 40, je huis is net zoveel waard als je er voor betaald hebt (heb je nog mazzel). Echt geleerd met geld omgaan heb je ook niet, immers dat deden je ouders ook niet. Je werkgever heeft je pensioen in een risicovolle belegging gestopt, poef weg. Tja die bescherming heb je niet meer. Dan mag je straks ook nog eens 10 jaar langer werken!! Vast contract, wat is dat. Als je dan weer eens ontslagen bent dan ben je een nietsnut omdat het zoeken naar een andere baan steeds langer duurt. Goh, amerika zal vol met nietsnutten hebben gezeten tijdens de grote depressie. Dan ben je op een gegeven ogenblik voor 5 euro aan het werk en kun je ook nog een grote bek krijgen van je baas omdat je 15 min eerder weg moet omdat je je kind moet ophalen. Kijk elke generatie heeft zo z'n goede en slechte momenten. Ik heb een leuke onbezorgde (te) jeugd gehad. Helaas heb ik te lang op school gezeten om de babyboom leraren een goede boterham te bezorgen. Loonsverhogingen, nee dat zat er niet in of ik moest op zoek naar een malafide baantje om met getallen of teksten te googelen. Premie A woning, nee daarvoor was mijn inkomen niet hoog genoeg voor. Maar als je met z'n tweeën ging werken, kon je misschien wel een huis kopen. Zo konden de babyboomers daar ook weer veel aan verdienen. Vervolgens werd alles duurder en zaken wat eerst incl de btw en belasting was moest nu apart betaald worden. Eigenlijk zitten we in een groot piramide spel en als je in het begin van dat spel zit is het altijd leuk. Maar in dit spel zijn de spelregels constant aangepast voor een bepaalde groep. Dit heeft er voor gezorgd dat de gemiddelde stres veel hoger ligt en men veel individualistischer, egocentrischer en materialistischer is geworden. Door het zwakke dokter syndroom heeft deze maatschappij er ook een hoop stinkende wonden bij gekregen. Het voedsel is zo verwerkt dat mensen er ziek van worden. Dat is niet de schuld van de fabrikant, nee van de persoon zelf. In Engeland, een land wat voedsel maar al te graag industrieel verwerkt wordt geven de cijfers nu aan dat de volgende generatie korter (maar zeker zieker) zal leven. In Nederland wordt er ook maar te graag gegoogeld met getallen. Alsof we nu echt langer leven dan 50 jaar terug. Nee natuurlijk niet het enige wat echt met sprongen is vooruit gegaan en gelukkig, fantastisch zijn de kindersterfte cijfers en ja. Dat gooit het gemiddelde behoorlijk omhoog. Waarom moeten we straks langer werken, omdat het geld op is. De vorige generatie heeft het pensioen voor hun zelf gebruikt. De generatie erna zoekt het maar uit. Heb ik het tot nu toe slechter dan mijn ouders gehad? Nee, maar wel anders. Er zal een moment zijn geweest dat wij meer voorspoed hadden, vooral omdat we in die periode het DINKy's (double income, no kids) tijdperk hadden. Dit tijdelijke voordeel werd echter later flink afgestraft. Daarbij zullen wij armere bejaarden zijn dan mijn ouders nu. Het is meestal makkelijker arm geboren te worden en rijk te worden dan visa versa. Is het dan raar dat ik die zogenaamde welvaart nu overboord aan het gooien ben en op zoek ben naar het meer 'simpeler' leven van de tijd van mijn ouders. Maar, ja niet iedereen is hetzelfde.

Heel het stuk staat vol met oordelen, verder probeer je in dat stuk een classificatie te maken van mensen. Was jij nou geen leraar?

Joh vertel, waarom dan de mention? Dictated to a slave and sent by carrier pidgeon

Is rijk zijn niet per definitie een 'state of mind'?

Yep, alles wat afwijkt van de eigen kleinburgerlijke moraal wordt voor het gemak maar onder het hokje "nietsnutten" geplaatst. Grappige is dat ik volgens zijn definitie een driedubbele nietsnut ben. Vraag me dan toch af waar ik dat eigen huis, bovenmodale salaris en die 10 weken vakantie per jaar vandaan haal? Ik proef nogal wat jaloezie en afgunst in het stukje...jammer.... Dictated to a slave and sent by carrier pidgeon

Shit...zoiets?

Oh oke, dat heb ik dan anders geleerd, ik had het idee toen ik dit recept zag dat het water en vet weer zal gaan scheiden.