Niemand meer te vertrouwen

[Gast]

Dat klopt, Het is een eerlijkheid die ik ook mezelf probeer op te leggen, Hoe graag ik ook zonder verwachting zou willen helpen, er is iets vanbinnen die wel degelijk een soort van scorelijst of weegschaal bijhoud. Dat ontkennen maakt dat je er niet aan kunt werken om het te verbeteren.

 

yep, dat is de kern van Zen, en vele andere meditatietechnieken. Alles weggeven en alles ontvangen. Geven zonder er iets voor terug te verwahten dus onbaatzuchtig.

Geen bezit etc. etc.

 

Als dat iemand echt lukt dan ben je waarlijk "verlicht". En dat lukt overigens niet "eenzaam" in je kluis of grot maar kan je alleen tussen de mensen.

Ga er maar aan staan.

[Winchester 1893]

Wat rekenen jullie als vrienden ?

 

Je kunt wel 300+ facebook vrienden hebben maar het overgrote deel daarvan zie ik niet als vrienden maar meer als kennissen .

 

 

 

Ik zelf heb 2 echt goede vrienden , dat is niet veel maar ik weet wel dat ik op hun kan vertrouwen en rekenen wanneer ik hulp nodig heb . Andersom ook , wanneer ik iets voor hun kan doen zal ik dat ook altijd doen .

 

Als een goede vriend je om je hulp vraagt kan ik me niet voorstellen dat iemand daar geld voor vraagt , Dat zou ik zelf nooit doen en ik zou het ook niet leuk vinden als een goede vriend dat bij mij zou doen .

[Marc67NL]

@Gamble

Toffe foto! Die me hielp herinneren dat ik ergens op dit forum eens het volgende tegenkwam, en opgeslagen heb:

 

An old Cherokee told his grandson:

...

"My son, there's a battle between two wolves inside us all...One is Evil. It's anger, jealousy, greed, resentment, inferiority, lies and ego."

...

"The other is Good. It's joy, peace, love, hope, humility, kindness and truth."

...

The boy thought about it, and asked:..."Grandfather, which wolf wins ?"

...

The old man quietly replied: "The one you feed."

 

 

........

Volg je hart en gebruik je verstand.

 

Doe eens gek en vertrouw je intuitie eens

Woorden van goud!

Mijn intuïtie heeft achteraf nog nooit ongelijk gehad.

Toch jammer dat ik er niet altijd naar luister.

 

 

Wat rekenen jullie als vrienden ?

 

Je kunt wel 300+ facebook vrienden hebben maar het overgrote deel daarvan zie ik niet als vrienden maar meer als kennissen .

 

 

 

Ik zelf heb 2 echt goede vrienden , dat is niet veel maar ik weet wel dat ik op hun kan vertrouwen en rekenen wanneer ik hulp nodig heb . Andersom ook , wanneer ik iets voor hun kan doen zal ik dat ook altijd doen .

 

Als een goede vriend je om je hulp vraagt kan ik me niet voorstellen dat iemand daar geld voor vraagt , Dat zou ik zelf nooit doen en ik zou het ook niet leuk vinden als een goede vriend dat bij mij zou doen .

Goede vrienden hoef je inderdaad niet om geld te vragen. Het gaat om al die andere 'vrienden'.

[**Royale**]

@Gamble

Toffe foto! Die me hielp herinneren dat ik ergens op dit forum eens het volgende tegenkwam, en opgeslagen heb:

 

 

 

 

 

Woorden van goud!

Mijn intuïtie heeft achteraf nog nooit ongelijk gehad.

Toch jammer dat ik er niet altijd naar luister.

 

 

 

Goede vrienden hoef je inderdaad niet om geld te vragen. Het gaat om al die andere 'vrienden'.

 

 

Ik snap hem niet... de eerste met die wolfen?

[Highway]

Ik snap hem niet... de eerste met die wolfen?

 

Een Cherokee-indiaan deelt een verhaal met zijn kleinzoon. Over een agressieve en een liefdevolle wolf in ieder van ons die samen vechten om de aandacht. Welke wolf wint? ‘Degene die je voedt’, zegt de grootvader.

 

‘Als je ze goed voedt, zullen ze allebei winnen.’

 

‘Zie je, als ik ervoor kies alleen de witte wolf te voeden, zal de zwarte om elke hoek verstopt zitten om te wachten tot ik afgeleid ben of zwak word en springt dan op om de aandacht te krijgen waarnaar hij hunkert. Hij zal altijd boos zijn en altijd de witte wolf bevechten. Maar als ik hem erken, is hij gelukkig en de witte wolf is gelukkig en winnen we allemaal. Want de zwarte wolf heeft veel kwaliteiten – vasthoudendheid, moed, onverschrokkenheid, wilskracht en een groot strategisch denken – dat heb ik van tijd tot tijd nodig en dat ontbreekt de witte wolf. Maar de witte wolf heeft compassie, zorgzaamheid, kracht en het vermogen om te herkennen wat er in het beste belang van allen is .

 

‘Zie je, zoon, de witte wolf heeft de zwarte wolf aan zijn zijde nodig. Als je er maar één voedt, zal de andere verhongeren en zij zullen onbeheersbaar worden. Door ze beide te voeden en te verzorgen zullen zij je goed van dienst zijn en niets doen dat niet een onderdeel van iets groters is, iets goeds, iets van het leven. Voed ze allebei en er zal geen interne strijd voor je aandacht meer zijn.

 

En als er in jou geen strijd is, kun je naar de stemmen van het diepere weten luisteren, dat je in elke omstandigheid zal begeleiden bij het kiezen wat goed is. Vrede, mijn zoon, is de missie van de Cherokee in het leven. Een man of een vrouw die vrede van binnen heeft, heeft alles. Een man of een vrouw die verscheurd is door de oorlog in zichzelf heeft niets .

‘Hoe je ervoor kiest om om te gaan met de tegengestelde krachten in jezelf zal je leven bepalen. Verhonger de ene of de andere of begeleid hen beiden.’

[**Royale**]

Een Cherokee-indiaan deelt een verhaal met zijn kleinzoon. Over een agressieve en een liefdevolle wolf in ieder van ons die samen vechten om de aandacht. Welke wolf wint? ‘Degene die je voedt’, zegt de grootvader.

 

‘Als je ze goed voedt, zullen ze allebei winnen.’

 

‘Zie je, als ik ervoor kies alleen de witte wolf te voeden, zal de zwarte om elke hoek verstopt zitten om te wachten tot ik afgeleid ben of zwak word en springt dan op om de aandacht te krijgen waarnaar hij hunkert. Hij zal altijd boos zijn en altijd de witte wolf bevechten. Maar als ik hem erken, is hij gelukkig en de witte wolf is gelukkig en winnen we allemaal. Want de zwarte wolf heeft veel kwaliteiten – vasthoudendheid, moed, onverschrokkenheid, wilskracht en een groot strategisch denken – dat heb ik van tijd tot tijd nodig en dat ontbreekt de witte wolf. Maar de witte wolf heeft compassie, zorgzaamheid, kracht en het vermogen om te herkennen wat er in het beste belang van allen is .

 

‘Zie je, zoon, de witte wolf heeft de zwarte wolf aan zijn zijde nodig. Als je er maar één voedt, zal de andere verhongeren en zij zullen onbeheersbaar worden. Door ze beide te voeden en te verzorgen zullen zij je goed van dienst zijn en niets doen dat niet een onderdeel van iets groters is, iets goeds, iets van het leven. Voed ze allebei en er zal geen interne strijd voor je aandacht meer zijn.

 

En als er in jou geen strijd is, kun je naar de stemmen van het diepere weten luisteren, dat je in elke omstandigheid zal begeleiden bij het kiezen wat goed is. Vrede, mijn zoon, is de missie van de Cherokee in het leven. Een man of een vrouw die vrede van binnen heeft, heeft alles. Een man of een vrouw die verscheurd is door de oorlog in zichzelf heeft niets .

‘Hoe je ervoor kiest om om te gaan met de tegengestelde krachten in jezelf zal je leven bepalen. Verhonger de ene of de andere of begeleid hen beiden.’

 

Hahah Cheers:o

[Marc67NL]

@**Royale**

Zie dat je al een antwoord hebt.

Persoonlijk houd ik mijn 'zwarte' wolf zvm. aan de korte leiband.

[**Royale**]

@**Royale**

Zie dat je al een antwoord hebt.

Persoonlijk houd ik mijn 'zwarte' wolf zvm. aan de korte leiband.

 

Juist dat kan ook....

[JJ&A]

... is misschien teleurgesteld over die reactie's

 

@**Royale** , beste wereldburger,

Ook ik heb ervaringen met vertrouwen. Goede en slechte. En heb er ook een verband in ontdekt over hoe ik om ga en welke verwachtingen ik heb in dergelijke situatie's. Wat vooral sterker is geworden is 'intuïtie', jawel, het interne radar. Dat heeft inmiddels meerdere frequentie's leren herkennen en waarnemen.

 

Bij hen die me teleur stelden en vertrouwen hebben geschaad, heb ik meestal te weinig of verkeerd gereageerd op m'n radar. Rationeel waarnemend was er geen vuiltje aan de lucht, maar dat onbestendige gevoel wat er was ontstaan werd de kop in gedrukt met die rationele overtuigingen Doe het maar want je ziet beren op de weg en hier lopen geen beren dussss... En ja hoor, tijden later kwam de rekening

Dat heb ik dus zelf gedaan! Kan ik moeilijk iemand anders op aan kijken. Wat overigens slechts een verklaring is, niet een excuus voor het gedrag van die ander. De ander verander je niet, dus kun je slechts jezelf veranderen in omgang met die ander.

 

Ja er bestaan parasieten,en lifters, en bloedzuigers, en nog meer dergelijke varianten. Dat zal zo blijven. Als je gevoel dat al aangeeft, dan is dat niet zomaar. Er bestaan ook lieve zachte welwillende mensen. Ook die kan je met je gevoel herkennen. Zou heel erg zonde zijn om alles op een hoop te duwen en niemand meer toe te laten. Uiteraard ben je voorzichtig vanwege kwetsbaarheid,lijkt me volkomen gezond. Maar kom, niet iedereen is onbetrouwbaar. Om van een aantal ervaringen een burcht van je hart te maken vraagt om negatieve uitstralingen, en dus ook aantrekkingen daarvan. Zo simpel is het eenmaal met de wet van 'resonantie'.

 

Blijf je eigen authentieke tonen trillen en wees slechts waakzaam op je radar, je intuïtie. Volg je hart en gebruik je verstand.

 

Doe eens gek en vertrouw je intuïtie eens

 

Wijze woorden, goed over na gedacht, kort en bondig,

 

Ik zal zeker meer vertellen, en reacties geven op Jullie schrijven.

 

We zijn net verhuist, en hebben weer veel aan het huis gedaan.

 

Groet,

J.J

[lewieke]

Vandaag een grote deal afgesloten met een bekende die ik respecteer. Gewoon elkaar een woord gegeven in afwachting van de correcte juridische afwikkeling. De details van de overeenkomst worden uitgewerkt door mijn topadvocate ... . Of hoe vertrouwen, zaken doen en contracten toch perfect met elkaar kunnen samengaan. De jurist is er om fiasco's te vermijden.

[Gast]

Vandaag een grote deal afgesloten met een bekende die ik respecteer. Gewoon elkaar een woord gegeven in afwachting van de correcte juridische afwikkeling. De details van de overeenkomst worden uitgewerkt door mijn topadvocate ... . Of hoe vertrouwen, zaken doen en contracten toch perfect met elkaar kunnen samengaan. De jurist is er om fiasco's te vermijden.

 

Ik denk dat je wel het onderscheid kunt maken tussen iemand een paar tientjes lenen tot het onderverhuren van bv je huis...

Sommige dingen zaken dienen beter op papier gezet te worden, hoe goed je iemand ook kent.

Dat is juist om misverstanden te voorkomen

[Marc67NL]

Ik denk dat je wel het onderscheid kunt maken tussen iemand een paar tientjes lenen tot het onderverhuren van bv je huis...

Sommige dingen zaken dienen beter op papier gezet te worden, hoe goed je iemand ook kent.

Dat is juist om misverstanden te voorkomen

Als het een goede vriend(in) is, zal hij/zij dat ook zeker accepteren.

[aardbewoner]

Vertrouwen in mensen heb ik weinig, nul voor regeringen , ambtenaren, goeroes , geloof voorzeggers en journalisten .Het is altijd zo geweest dat de hardst schreeuwende gehoord en geloofd word ,vandaar dat ik altijd zeg in ongeluk situaties , wie hard kan roepen heeft de minste hulp nodig.

[JJ&A]

Weer wat mee gemaakt,

 

Een vrouw die in Suriname is geboren en op gegroeid en heeft daar op toneel gezeten was daar heel goed in volgens eigen zeggen, en op latere leeftijd naar Nederland is gekomen dringt zich op aan mijn schoonmoeder noemt haar moeder gebruikt emotionele chantage om de oude vrouw van 83 jaar onder druk te zetten.

 

In Nederland heeft ze zich jaren in de onderwereld begeven, zit ook op fitness ze is een krachtige vrouw met een zeer wilskrachtig, we hebben haar netjes gezegd dat we eigenlijks niet meer willen dat ze mijn schoonmoeder nog om geld vraagt en daar thuis komt, daar op gaf ze mij een behoorlijke klap met haar vlakke hand om daarop met een vuiststomp het af te maken, maar net op dat moment kwamen er mensen aan en deed heel zielig dat ze bang voor mij zou zijn, ik moet nu herstellen van een hersenschudding en nekletsel een riskante hoge bloed druk rond de 135.

 

Liever zouden we verhuizen, er kan heel wat achter weg komen, ze moet voor de rechter verschijnen, heeft ook vier uren op het politiebureau gezeten, ze zal wel laaiend zijn, en anderen inschakelen.

 

We kenden deze vrouw al wat langer wisten dat ze link was maar dit kwam toch wat plotseling.

 

Groet,

J.J

[Nebreg]

Al sinds 1997 vertrouw ik nog maar weinig mensen die ik niet goed ken. Na een spuitbus rotzooi in m'n gezicht bij de geldautomaat (godzijdank toen 25 gulden) ben ik erg terughoudend geworden. Toen ik 5 jaar later een mes op m'n keel kreeg (telefoon, ID-kaart en contanten weg) ben ik pro-actief oplettend/ontwijkend geworden. Gelukkig heb ik hierna maar eenmaal meegemaakt dat twee lui voor m'n fiets gingen staan om me tot stilstand te krijgen. Hierop reageerde ik door gas bij te geven, impact vergroten. Het is voor mij goed afgelopen (vrije doorgang).

 

Deze ervaringen hebben er wel toe geleid dat ik me jaren vooral met een auto heb vervoerd. De laatste jaren is een scooter de vervanging geworden vanwege het weer buiten zijn en kostenbesparing. Op de route die ik nu rijd wil ik het fietsen wel weer op gaan pakken (22 km, veel polder). Ben bezig een GHB samen te stellen, eerst opbouwen wat ik nu nodig zou hebben op de scooter, daarna op de fiets.

 

Andere kwestie van vetrouwen: een familielid in huis nemen om de schulden op te lossen na twee schuldencreërende exen achter zich te laten. Dit was een aanbod om de problemen op te lossen, vooral de kredieten die in de 20 tot 40% kosten lopen. Dat loopt nu 3/4 jaar maar nu blijkt dat een deel van de schulden verzwegen is. En dat na gratie van een half jaar 'gratis wonen' (huur = aflossing na overname en afbetaling). Uiteraard ben ik "niet blij" met het verzwijgen na het brengen van meerdere financiële offers, maar er rest weinig anders dan vinger aan de pols te houden. Het doet me intussen denken aan Griekenland vs EU op kleine schaal.

 

Kamerhuur wordt nu dus gewoon huur i.p.v. deels aflossing. Boodschappengeld werd en wordt gewoon betaald. Alles uitgerekend hebbende voor het verzwijgen, loopt de persoon in kwestie positief, alleen betaalt die geen rente. Er loopt na ontdekking nog teveel voor afbetaling op korte termijn.

 

Soortgelijke ervaring heb ik met nog twee bekenden. Met allebei heb ik geen contact meer. De een betaalde uiteindelijk wel terug, de ander heb ik geholpen met het traject naar schuldhulpverlening en heb ik een groot deel kwijtgescholden. Strekking voor mij inmiddels: helping never helps...

 

Van binnenuit ben ik uit overtuiging (en daar komt geen boek aan te pas) een behulpzaam persoon. Het feit dat ik nu meermaals teleurgesteld ben in de mensen om me heen, maakt dat ik nu wel 3x naar links en rechts kijk alvorens ik oversteek. Volgens mij moeten we vanaf nu eerst alleen maar onszelf helpen. Als ik het met anderen heb over eventuele rampen of financiële ongein sta ik alleen. Al 3 maanden zie ik geen 4x doos van 6x bar le duc in de supermarkt. Wie moet zich nu zorgen maken?

 

Intussen vertrouw ik nagenoeg niemand meer. Dat doet me best pijn. Ik heb niemand meer over om even uit het dagelijkse leven te stappen en een biertje op het terras te pakken, terwijl je het over je zorgen kunt hebben. Te zwaar te ver weg.

[Shush]

Wat is vertrouwen eigenlijk? Dat is best een moeilijke vraag, maar probeer het eens voor jezelf uit te pluizen voordat je verder leest...

 

Wiki zegt:

Vertrouwen heeft in zowel sociale als psychologische zin verschillende connotaties.[1] De meest gangbare definitie van vertrouwen[2] omvat doorgaans de volgende elementen:

 

Bereidheid van een persoon of groep om afhankelijk te zijn van de daden van een andere persoon of groep.

Geloven dat een ander eerlijk is of dat iets goed zal gaan.[3]

Verwachting van een persoon dat degene die hij/zij vertrouwt zal handelen op een manier die hem/haar niet zal benadelen, met het risico in een nadelige positie te belanden indien de ander dit vertrouwen schaadt. (...)

 

In mijn ogen is vertrouwen inderdaad een product van onze verwachtingen. We verwachten dat een ander eerlijk is, vriendelijk is, het beste met ons voor heeft, zal doen wat hij/zij zegt en zal doen wat wij verwachten dat hij/zij zal doen. Dat verwachten heeft wel iets venijnigs. We denken bij onszelf: "Als je niet doet wat ik verwacht dat je doet, dan... " en dan volgt een nare consequentie: ... zal ik teleurgesteld in je zijn en je niet meer (of minder) van je houden, je niet meer als vriend willen, je behandelen alsof je een schuld hebt aan mij, je op afstand houden, enzovoorts enzovoorts. Dat doen we, in plaats van ons te realiseren dat wij het eigenlijk zijn die de fout gemaakt hebben, niet de ander. Het was immers onze onuitgesproken verwachting.

 

Verwachtingen hebben ook een soort 'gevoel van belofte' in zich; alsof, omdat wij iets verwachten, de ander verplicht is aan die verwachting te voldoen en anders straf verdient. Er wordt ons van kleins af aan geleerd dat we in ons recht staan wanneer we de mensen die ons in onze verwachtingen beschamen, bestraffen. Zelden wordt ons vertelt dat het onze verwachtingen, onze inschattingen, zijn die niet voldoen. We leren niet om te kijken naar wie wij zijn, waar onze verwachtingen vandaan komen en of die verwachtingen wel realistisch zijn.

 

In werkelijkheid is een verwachting een inschatting, een hoop dat iets ook werkelijk gaat gebeuren, een op gekleurde informatie gebaseerde prognose.

Ons menselijk brein is enorm gespecialiseerd in het herkennen van patronen en die patronen dan op de wereld projecteren. We leren en leren en alles wat we leren smelten we samen in een prachtige waarzeggers-toekomstvoorspelling. Dat is prachtig en geeft ons de mogelijkheid om de wereld om ons heen (voor een deel) te begrijpen, maar dan komt er een grote vergissing: We gaan er vanuit dat we gelijk hebben! Vanuit het automatisme om alles wat we geleerd hebben te gebruiken om de toekomst te voorspellen, vergeten we dat de informatie die we hebben maar heel beperkt is. We vergeten dat wij alleen door onze eigen ogen kunnen kijken. We vergeten dat we niet waarheid in pacht hebben, maar alleen maar kunnen streven er zo dicht mogelijk bij te komen. En vanuit die gerechtigde positie bekijken we de wereld en andere mensen. Ons brein zal het immer niet mis hebben ('Ik was er toch zelf bij?!'). Toch zijn we elke keer weer verbaasd, teleurgesteld, boos en/of verdrietig als het tegendeel bewezen wordt.

 

"Andere mensen zijn niet te vertrouwen" heeft niets te maken met 'andere mensen', het is een resultaat van onze eigen (onjuiste) inschattingen en het gevoel van gerechtigheid dat we ontlenen aan de illusie van onze onfeilbaarheid. (Ons brein kan het namelijk wel degelijk fout hebben... Je zou niet zomaar alles moeten geloven wat je hoofd je verteld! )

Verwachtingen zijn in mijn ogen de grootste muur tussen ons en werkelijke liefde (of vriendschap als je die twee los ziet van elkaar). Dat vind ik ontzettend zonde, omdat het absoluut niet nodig is om dingen te 'verwachten' van anderen, de wereld, het leven of ... (noem maar op). Bedenk maar eens waar je allemaal verwachtingen over hebt. Dit soort verwachtingen, met emotionele consequenties wanneer ze niet voldaan worden. Niet de inschattingen over beurskoersen of dat soort zaken.

 

Bedenk maar eens of je kan beslissen om een paar van die verwachtingen de deur uit te doen. Niet ze bij te stellen, maar gewoon over boord kan gooien.

Dus niet :

"Ik ben al zo vaak teleurgesteld, ik ga gewoon lekker als een klein kind mijn hulp en liefde alleen voor mijzelf houden en iedereen kan verder stikken...",

maar:

"Als ik kan en werkelijk wil, geef ik mijn hulp en liefde kosteloos, zonder voorwaarden of rekeningen achteraf."

Als het (nog) niet gaat, spreek dan in ieder geval uit wat je verwachting is op het moment dat je iets geeft.

"Ja joh, natuurlijk wil ik je helpen die enorme boekenkast 4 verdiepingen omhoog te tillen, ondanks dat ik barst van de pijn in mijn rug! Ik hoop dat je je dan wel realiseert dat ik verwacht dat jij dan vanavond kookt én de afwas doet!"

(In dit voorbeeld zou ik persoonlijk gewoon zeggen dat ze iemand anders moeten vinden, maar goed, het is maar een voorbeeld ) Geef mensen ook de kans om je 'gift' af te slaan... sommige consequenties kun je beter vermijden dan oplopen. Als je boos, verdrietig of teleurgesteld bent over dat iemand je aanbod afwijst, dan betekend dat dat er toch nóg een verwachting aan zat

Je brein is je kaart, je emoties je kompas. Met je hersenen kun je beredeneren waar je heen wilt, je emoties vertellen je of je op het goede pad bent

 

Voor mij werkt het als een trein Wat ik doe, voor mezelf of voor anderen, doe ik uit volledig vrije wil. Al doe ik sommige dingen natuurlijk wel om consequenties te vermijden, zoals me aan de snelheidslimiet houden enzo Ik heb geen verwachtingen naar anderen, wel hoop. Oprechte hoop, zonder stiekeme teleurstelling als de hoop niet uit komt Het geweldige daaraan is, dat alles wat ik krijg, een werkelijk cadeau is. Soms gebeurt het me nog wel hoor, dat ik ineens merk dat ik gefrustreerd of teleurgesteld ben over wat iemand doet (of niet doet)... ik ben ook maar een mens Op dat moment weet ik wel direct dat ik kennelijk een verwachting had en die niet uitgesproken heb (en kan ik de 'straf' achterwege laten!).

 

Even voor de duidelijkheid: ik vind een verwachting iets heel anders dan een afspraak. Een afspraak kom je na, anders heeft het geen enkele waarde. Als ik iemand vraag om iets te doen en ze stemmen in, dan ga ik ervan uit dat ze datgene ook doen. Vooral omdat er alle ruimte is om 'nee' te zeggen (daar heb ik geen enkel probleem mee). Maar 'ja' zeggen en 'nee' doen, gaat er bij mij niet in.

 

Tsjonge, het is een heel verhaal geworden... (en ik zou hier nog uren over door kunnen gaan, maar laat ik dat maar niet doen )

[Gast Heksenboot]

Mooi verhaal en de juiste instelling @Shush .

(lekker veel smiley's ook )

 

Van jongsaf aan heb ik mezelf een truuk aangeleerd, bij alles wat anderen zeggen en waarvan ik zelf denk dat het een waarheid is, vraag ik mezelf af:

"Is dat zo?"

Vraagt wat werk en training, maar scheelt een hoop ballast aan valse aannames.

 

(Vooral de shit in je eigen hoofd maakt je topzwaar, zodat je constant op je bek gaat).

[Changing the mindset]

@Shush, supergaaf geschreven. Chapeau! Lekker herkenbare hersengolven ook.

[CrossbowClan]

@Sush bedankt voor het inspirerende verhaal.

 

Tot vlak voor het eind had ik bepaalde bedenkingen... maar die heb je weggenomen door te stellen dat afspraken (en de verwachtingen die ze scheppen) wèl nagekomen dienen te worden.

Alle afspraken, ook mondelinge (hoewel vaak moeilijk te bewijzen), vallen onder het Verbintenissenrecht. In het Burgerlijk Wetboek wordt gesproken over een rechtvaardigingsgrond die aanwezig moet zijn waardoor de tegenpartij de afspraak niet na kan komen (overmacht e.d.). Zolang zo'n rechtvaardigingsgrond niet aanwezig is dient eenieder zijn afspraken gewoon na te komen.

Nu kan het zijn dat een oplettende student Nederlands Recht dit leest en denkt... "dit gaat over art. 6:162, en dus over een onrechtmatige daad. Dat heeft niets te maken met iemand die zijn afspraak niet nakomt!". Het gaat inderdaad over dat artikel uit het BW.

Maar als je de tweede zin ook voor waar aanneemt adviseer ik je dringend om het volgende essay te lezen (verplichte kost voor een rechtenstudent):

"De Zutphense juffrouw en de ontrouwe bediende van Lindenbaum" van G.E. van Maanen. Uitgegeven door Ars Aequi Cahiers in de serie Rechtsvergelijking en Rechtsgeschiedenis (deel 3). Errug leuk en zeer leerzaam leesvoer (slechts 58 pagina's).

 

In het Verbintenissenrecht spreekt men van "(ge)rechtvaardige verwachtingen" in vele artikellen.

Wil je er meer (of eigenlijk alles wat er op het gebied van verbintenissenrecht te weten valt ) van lezen, lees dan:

"Verbintenissenrecht Deel I & II (respectievelijk 880 en 951 pagina's) van J.M. van Dunné, uitgeverij Kluwer. Een samenvatting is op aanvraag leverbaar.

In Deel II wordt de onrechtmatige daad uitvoerig behandeld.

 

Maar ik heb genoten van je beschouwingen Sush.

Ik wil slechts een aanvulling bieden voor hen die zich gericht in deze materie willen verdiepen, want er zijn talloze boeken, essay's, scriptie's et cetera over geschreven.

Bovenstaande twee zijn een prima begin.

[lewieke]

Als van mij verwacht wordt dat ik zomaar iets doe, dan maak ik duidelijk dat het een vriendendienst is die één pint kost. Als ik er wat voor terug verwacht maar de dienst van mijnentwege gratis is, dan geef ik aan dat ik te gelegenertijd een wederdienst verwacht, ook dat zeg ik ongeveer op die manier. Door de band werkt dat redelijk. Bij het inschenken van de pint vervalt enige wederdienst. Duidelijk toch.

[JJ&A]

Al sinds 1997 vertrouw ik nog maar weinig mensen die ik niet goed ken. Na een spuitbus rotzooi in m'n gezicht bij de geldautomaat (godzijdank toen 25 gulden) ben ik erg terughoudend geworden. Toen ik 5 jaar later een mes op m'n keel kreeg (telefoon, ID-kaart en contanten weg) ben ik pro-actief oplettend/ontwijkend geworden. Gelukkig heb ik hierna maar eenmaal meegemaakt dat twee lui voor m'n fiets gingen staan om me tot stilstand te krijgen. Hierop reageerde ik door gas bij te geven, impact vergroten. Het is voor mij goed afgelopen (vrije doorgang).

 

Deze ervaringen hebben er wel toe geleid dat ik me jaren vooral met een auto heb vervoerd. De laatste jaren is een scooter de vervanging geworden vanwege het weer buiten zijn en kostenbesparing. Op de route die ik nu rijd wil ik het fietsen wel weer op gaan pakken (22 km, veel polder). Ben bezig een GHB samen te stellen, eerst opbouwen wat ik nu nodig zou hebben op de scooter, daarna op de fiets.

 

Andere kwestie van vetrouwen: een familielid in huis nemen om de schulden op te lossen na twee schuldencreërende exen achter zich te laten. Dit was een aanbod om de problemen op te lossen, vooral de kredieten die in de 20 tot 40% kosten lopen. Dat loopt nu 3/4 jaar maar nu blijkt dat een deel van de schulden verzwegen is. En dat na gratie van een half jaar 'gratis wonen' (huur = aflossing na overname en afbetaling). Uiteraard ben ik "niet blij" met het verzwijgen na het brengen van meerdere financiële offers, maar er rest weinig anders dan vinger aan de pols te houden. Het doet me intussen denken aan Griekenland vs EU op kleine schaal.

 

Kamerhuur wordt nu dus gewoon huur i.p.v. deels aflossing. Boodschappengeld werd en wordt gewoon betaald. Alles uitgerekend hebbende voor het verzwijgen, loopt de persoon in kwestie positief, alleen betaalt die geen rente. Er loopt na ontdekking nog teveel voor afbetaling op korte termijn.

 

Soortgelijke ervaring heb ik met nog twee bekenden. Met allebei heb ik geen contact meer. De een betaalde uiteindelijk wel terug, de ander heb ik geholpen met het traject naar schuldhulpverlening en heb ik een groot deel kwijtgescholden. Strekking voor mij inmiddels: helping never helps...

 

Van binnenuit ben ik uit overtuiging (en daar komt geen boek aan te pas) een behulpzaam persoon. Het feit dat ik nu meermaals teleurgesteld ben in de mensen om me heen, maakt dat ik nu wel 3x naar links en rechts kijk alvorens ik oversteek. Volgens mij moeten we vanaf nu eerst alleen maar onszelf helpen. Als ik het met anderen heb over eventuele rampen of financiële ongein sta ik alleen. Al 3 maanden zie ik geen 4x doos van 6x bar le duc in de supermarkt. Wie moet zich nu zorgen maken?

 

Intussen vertrouw ik nagenoeg niemand meer. Dat doet me best pijn. Ik heb niemand meer over om even uit het dagelijkse leven te stappen en een biertje op het terras te pakken, terwijl je het over je zorgen kunt hebben. Te zwaar te ver weg.

 

Laat de gedachte dat er ook nog forum bijeenkomst dagen komen waar mensen komen zoals jij en ik een troost zijn, moet wel goed komen..

En het forum zie je maar weer kan je ook je ei kwijt.

K'heb ook hele zware momenten gehad.

 

Groet,

J.J

[JJ&A]

@Sush bedankt voor het inspirerende verhaal.

 

Tot vlak voor het eind had ik bepaalde bedenkingen... maar die heb je weggenomen door te stellen dat afspraken (en de verwachtingen die ze scheppen) wèl nagekomen dienen te worden.

Alle afspraken, ook mondelinge (hoewel vaak moeilijk te bewijzen), vallen onder het Verbintenissenrecht. In het Burgerlijk Wetboek wordt gesproken over een rechtvaardigingsgrond die aanwezig moet zijn waardoor de tegenpartij de afspraak niet na kan komen (overmacht e.d.). Zolang zo'n rechtvaardigingsgrond niet aanwezig is dient eenieder zijn afspraken gewoon na te komen.

Nu kan het zijn dat een oplettende student Nederlands Recht dit leest en denkt... "dit gaat over art. 6:162, en dus over een onrechtmatige daad. Dat heeft niets te maken met iemand die zijn afspraak niet nakomt!". Het gaat inderdaad over dat artikel uit het BW.

Maar als je de tweede zin ook voor waar aanneemt adviseer ik je dringend om het volgende essay te lezen (verplichte kost voor een rechtenstudent):

"De Zutphense juffrouw en de ontrouwe bediende van Lindenbaum" van G.E. van Maanen. Uitgegeven door Ars Aequi Cahiers in de serie Rechtsvergelijking en Rechtsgeschiedenis (deel 3). Errug leuk en zeer leerzaam leesvoer (slechts 58 pagina's).

 

In het Verbintenissenrecht spreekt men van "(ge)rechtvaardige verwachtingen" in vele artikellen.

Wil je er meer (of eigenlijk alles wat er op het gebied van verbintenissenrecht te weten valt ) van lezen, lees dan:

"Verbintenissenrecht Deel I & II (respectievelijk 880 en 951 pagina's) van J.M. van Dunné, uitgeverij Kluwer. Een samenvatting is op aanvraag leverbaar.

In Deel II wordt de onrechtmatige daad uitvoerig behandeld.

 

Maar ik heb genoten van je beschouwingen Sush.

Ik wil slechts een aanvulling bieden voor hen die zich gericht in deze materie willen verdiepen, want er zijn talloze boeken, essay's, scriptie's et cetera over geschreven.

Bovenstaande twee zijn een prima begin.

 

Studie rechten, stel je er niet te veel van voor de keren dat wij er aanspraak op hebben gemaakt was een dikke flop, de rechtbank word ook wel een draaibank genoemd, vaak krijgt met niet waar men recht op heeft.

Één voorbeeld we hadden een rechtszaak aan gespannen, de vrouwelijke rechter zat onder de zaak steeds te flirten met de advocaat van de tegenpartij, die ons er al op had voorbereid dat we de zaak niet zouden winnen, terwijl de zaak heel duidelijk was, van onze advocate mochten we ook niet zeggen, en stond ons niet naar behoren bij.

Overal heb je corruptie en belangen verstrengeling.

Als je met oprechte beweeg redenen je studie bent begonnen, wees er op voorbereid dat het een dikke teleurstelling kan zijn, dat je een goed willen persoon bent geloof ik anders zal je niet op dit forum om een anderen te helpen, een dikke pluim wat mij betreft, er zijn gelukkig meer forummers met een terdege opleiding, en anderen met een schat aan levens ervaring en kennis.

 

Wij hebben dus veel onrecht ondergaan, het lijkt wel of het bij dit leven hoort en het word maar steeds erger, daarom zijn veel mensen Preppers geworden, voorbereidend op het onrecht, en het miskleunen van overheden, en alles wat daar onder valt.

 

We leven in een uitbuiting maatschappij, waar bij ze elkaar in de ellende storten.

 

En zoals een liedje is: vluchten kan niet meer ...............,

Frans Halsema en Jenny Arean - Vluchten kan niet meer ...

Artiesten: Frans Halsema, Jenny Arean

Album: Vluchten Kan Niet Meer

(Jenny Arean en Frans Halsema)

 

Vluchten Kan Niet Meer, 'k Zou Niet Weten hoe

Vluchten Kan Niet Meer, 'k Zou Niet Weten Waar naar toe

Hoe ver Moet je Gaan

De verre Landen Zijn oorlogslanden

Veiligheidsraadvergaderingslanden, ontbladeringslanden, toeristenstranden

Hoe ver Moet je Gaan

Vluchten Kan Niet Meer Zelfs de maan staat vol met kruiwagentjes en op Venus Zijn instrumenten En op aarde zingt de laatste vogel in de laatste lente Vluchten Kan Niet Meer, 'k Zou Niet Weten Waar Schuilen Alleen nog wel, Schuilen bij Elkaar verschijnt Vluchten Kan niet meer Vluchten Kan Niet Meer Vluchten Kan Niet Meer, Heeft Geen Enkele Zin Vluchten Kan Niet Meer, 'k Zou Niet Weten where Hoe ver Moet je Gaan In Zaken van het werk, van de in de discipline In Yin Yang van de in van in heldin In de status en auto nl geldverdienen Hoever Moet je Gaan Vluchten Kan Niet Meer Hier in Holland sterft de laatste vlinder op de allerlaatste bloem En alle muziek sterven overblijft is de supersonische boem Vluchten Kan Niet Meer, 'k Zou Niet Weten Waar Schuilen Kan nog wel, hiel Dicht Bij Elkaar We maken ons Eigen alternatiefje Met van zonder boterbriefje M'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer Vluchten Kan Niet Meer Vluchten Kan Niet Meer

[Ducktape]

Iemand die perfecte mensenkennis heeft heeft het volste vertouwen in ieder mens.

Hij vertrouwd erop dat de dief hem zal bestelen en de verrader hem zal verraden en de moordenaar hem ter dood wil brengen.

Hij vertrouwd er ook op dat de eerlijke mens hem de waarheid zal vertellen en de liefdevolle mens hem zal helpen als hij in nood zit.

Hij weet ook dat mensen van elkaar verschillen en mensen rare dingen doen als ze erg bang zijn, hongerig, verdwaald of depressief, pijn lijden,achterdochtig of paranoïde zijn.

Vertrouwen is meer een kwestie van mensen kennis en ervaring.

Vertrouw je de mensen niet meer, dan is het tijd voor meer zelfkennis wat automatisch mensen kennis opleverd zodat je je naaste weer met vertrouwen in de ogen kunt kijken.

[carismo]

Er is voor mij persoonlijk een zeer dunne grens tussen een verwachting en een aanname maar het de gevolgen van beide kunnen dan weer groot zijn.

 

Vertrouwen is iets dat mensen voor mij moeten verdienen en het is een spel van geven en nemen. Doet men een belofte en ze houden zich er niet aan dan heeft men imo het recht om die persoon qua geloofwaardigheid en vertrouwen niet serieus te nemen.

 

Verwachtingen zijn ook naar mijn gevoel gevormd door de opvoeding en de omgeving waar men zich in bevindt.

Een vb uit m'n eigen kindertijd. Ik kreeg van mijn vader steeds de belofte als ik met een goede schoolresultaten naar huis kwam, dat we naar de kermis zouden gaan en dat is ook destijds gebeurd maar de keerzijde was ook indien met slechte resultaten ik vroeger m'n bed in moest en voor een periode niet buiten mocht spelen. Maar het was ofwel goed ofwel slecht, dat slecht was dus vanaf 1 vak onder de 80% Er was voor mij dus geen middelmaat. de verwachting van de schoolprestaties lag bij m'n vader vrij hoog. Echter ben ik iemand dat nooit heeft kunnen blokken en kon ik die verwachting niet vaak op alle vakken waarmaken en werd ik op m'n middelmaat als het ware afgestraft. en niet zo vaak naar de kermis geweest met m'n vader...

 

Daardoor was het later een hele aanpassing mbt de relatie tussen werknemer en werkgever: er wordt verwacht dat je je job goed doet en dan mag je deze houden, doe je deze slecht dan zal de carrière bij die werkgever niet lang duren. Maar als je gaat kijken naar de onbesproken verwachtingen:

Vaak verwacht de werkgever dat hij of zij indien het nodig is je een uurtje of meerdere extra werkt en afhankelijk van het statuut zal je daar al dan niet extra voor betaald worden. Ik heb vroeger altijd als arbeider gewerkt en daar werden overuren zonder problemen uitbetaald of men kon deze opsparen voor extra verlof. bij een bediende statuut hangt het beetje af van de goodwill van de werkgever... hetzelfde met ploegenpremies.

 

In persoonlijke kringen is het natuurlijk iets anders maar als het gaat om vertrouwen is het nog steeds gevoelige materie.

een voorbeeld : je maakt een afspraak om ergens naartoe te gaan en last minute komt er iets tussen en wordt verplaatst. Kan altijd maar als het 3 keer gebeurd in een maand tijd... terug die geloofwaardigheid. dan kan je de boel relativeren en zeggen ok volgende keer dan... nu als erna blijkt dat die persoon (waar je mee afgesproken had) op dat moment een feestje bij hem of haar thuis heeft gegeven met nog een paar mensen die je vrij goed kent. geloofwaardigheid en vertrouwen zakt zeker een paar punten...

 

Hetzelfde met mensen waar je in het verleden dag en nacht voor hebt klaargestaan, geholpen met klusjes ed en je was telkens de eerste die gebeld werd om te helpen maar als je iets later eens vraagt of ze een half dagje kunnen komen helpen direct antwoorden met de vraag "en wat brengt dat op", zeggen dat ze komen maar niet komen opdagen zonder iets te laten weten of zich eruit lullen en je echt voelt dat ze tegen je aan het liegen zijn... zulke mensen verdwijnen zonder pardon uit m'n mobiel...

 

Vertrouwen is voor mij gekoppeld aan een paar eigenschappen.

 

- Nakomen van gemaakte beloftes.

- Loyaliteit

- Geloofwaardigheid

- Eerlijkheid

[lewieke]

Was dat nu echt een brainfart?