Nou....mes gemaakt. Dus. Wat foto's. Staal soort W2 verhit in ouderwets kolen vuur, olie gehard en daarna 1 uur bij 230 Celsius ontladen. Geschatte Rockwell zou volgens de boeken zo'n 61 a 62 moeten zijn ik gok echter op 59 als ik hem over de stenen laat glijden.
Oja de inspiratie kwam van dit mes: http://www.blackhawk.com/Products/Accessories/Knives/Fixed/Tatang™.aspx
@Jorisb je kunt je er mee scheren. Na wat hakken is het ultra scherpe er af uiteraard. @AWOL ja snijden gaat goed. @lambert messing is geklonken en gelijmd. Hout is gelijmd en messing pennen. Voor gewoon gebruik voldoet die constructie prima. Bison constructie tix gebruik ik, vezel versterkt. Waanzinnige lijm. @Wafels die truc met de magneet is flauwekul. De kleur zegt je genoeg. Inderdaad is er een plek waar de kolen zijn ingebrand, wat ik kon weg schuren en polijsten of kon laten zitten. Ik vind een mes die zelf gemaakt is met sporen van het proces leuker, authentieker. Een kras, een lichte asymmetrie, dat soort effecten appelleert aan mijn gevoel-anders zou ik een soort fabriek mes maken. Het blad is ook 7 millimeter dik (!!!) en de plek waar de kolen zijn ingebrand is heel oppervlakkig. Hier kun je goed zien hoe dik het lemmet is.
@tom666
Er is staal wat gehard moet of kan worden in water, zout water, ijswater, klei, olie of. ....aan de lucht. Wat je uiteindelijke hardheid bepaalt, is inherent aan het soort staal (met name het koolstof gehalte plus de soms vele toevoegingen), de manier van afkoelen, de mate van ontladen.
De mooiste manier om nog wat ijzer in je zwaard te krijgen plus koolstof, was om je gloeiende zwaard in een gevangen genomen vijand te steken.