Psychologie. Angst. Post Traumatische Stress Storing (PTSS).

[Gast Heksenboot]

Even ter info:

 

http://mens-en-samenleving.infonu.nl/psychologie/91675-angst-wat-is-angst-en-wat-doet-het-met-je.html

 

http://www.ggz-nhn.nl/nl/Sites/Intranet-Home/Algemene-paginas/Sites-Ziektebeelden/Posttraumatische-stress-stoornis.html

 

http://nl.wikipedia.org/wiki/Posttraumatische_stressstoornis

 

 

Misschien veel leeswerk, maar het gaat om het idee.

Wat gebeurt er psychologisch gezien bij een ramp, verlies van huis, spullen, of nog erger.

Jammer dat je daar niet voor kan preppen.

Of toch wel?

[Vault 101]

Propranolol vlak na een traumatische gebeurtenis kan mogelijk helpen om PTSS te voorkomen/minder ernstig te maken. Het schijnt de werking van noradrenaline te remmen, een neurotransmitter die betrokken is bij de vorming van herinneringen. Maar de onderzoeken hiernaar zijn redelijk recent en er zijn ook nog wat ethische dilemma's bij betrokken. Bovendien is Propranolol niet vrij verkrijgbaar, dus dat maakt het allemaal nog moeilijker.

 

Goed topic trouwens, ik denk dat we de effecten van SHTF op onze mentale capaciteiten en welzijn niet moeten onderschatten.

[Gast Heksenboot]

Propranolol vlak na een traumatische gebeurtenis kan mogelijk helpen om PTSS te voorkomen/minder ernstig te maken. Het schijnt de werking van noradrenaline te remmen, een neurotransmitter die betrokken is bij de vorming van herinneringen. Maar de onderzoeken hiernaar zijn redelijk recent en er zijn ook nog wat ethische dilemma's bij betrokken. Bovendien is Propranolol niet vrij verkrijgbaar, dus dat maakt het allemaal nog moeilijker.

 

Goed topic trouwens, ik denk dat we de effecten van SHTF op onze mentale capaciteiten en welzijn niet moeten onderschatten.

 

Dus propranolol gaat het niet worden. Contra-indicatie is vasten, volgens wikipedia.

Zou er een vrij verkrijgbaar middel bestaan? Misschien iets uit de hoek van de kruiden?

[Lion]

Hoe bedoel je vasten, zoiets als niet eten?

[Redhotchiliprepper]

In de hoek van kruiden schijnt passiebloem te helpen bij stress en spanning, maar daar moet je dan ruim van te voren mee beginnen wat niet echt praktisch is Ik zelf denk dat het moeilijk zo niet onmogelijk is om je voor te bereiden op de psychische gevolgen van een SHTF omdat de factoren zo variabel zijn. Ten eerste weet je niet hoe erg het gaat zijn of wat er gaat gebeuren. Ten tweede is het denk ik ook afhankelijk van wat er met je geliefden gebeurt en hoe mensen elkaar behandelen.

Heb zelf een tijd in de psychiatrie gewerkt en PTSS is echt verschrikkelijk! Vooral de herbelevingen.

Goed topic trouwens, belangrijk om ook eens over na te denken!

[Gast Jager]

Opstaan doorgaan..!!! Tenzij er iets met mijn gezin gebeurt, dan wordt het kamimaze

[Vault 101]

Opstaan doorgaan..!!! Tenzij er iets met mijn gezin gebeurt, dan wordt het kamimaze

 

Je moet wel beseffen dat als je last hebt van PTSS je hersenen niet meer precies functioneren zoals je zelf graag zou willen.

[Gast Jager]

Heb je tijdens SHTF geen tijd voor om over na te denken. Wat latrr komt is latere zorg. Heb al veel meegemaakt en gelukkig nergens last van. Way me vrouw en kids betreft hoop ik ze te kunnen helpen geestelijk. Maar ja uiteindelink weet je het.pas als het zover zal zijn

[Gast Richard Friesland]

In de hoek van kruiden schijnt passiebloem te helpen bij stress en spanning, maar daar moet je dan ruim van te voren mee beginnen wat niet echt praktisch is

 

De klap komt meestal op het moment dat je leven weer in rustiger vaarwater komt, als je weet hoe je het kan voorkomen heb je een tijd om je daar geestelijk op voor te bereiden en aan de passiebloem te gaan

[Gast Heksenboot]

Hoe bedoel je vasten, zoiets als niet eten?

 

Ja. Kan wel eens gebeuren als je eten ff op is.

[Gast Heksenboot]

In de hoek van kruiden schijnt passiebloem te helpen bij stress en spanning, maar daar moet je dan ruim van te voren mee beginnen wat niet echt praktisch is Ik zelf denk dat het moeilijk zo niet onmogelijk is om je voor te bereiden op de psychische gevolgen van een SHTF omdat de factoren zo variabel zijn. Ten eerste weet je niet hoe erg het gaat zijn of wat er gaat gebeuren. Ten tweede is het denk ik ook afhankelijk van wat er met je geliefden gebeurt en hoe mensen elkaar behandelen.

Heb zelf een tijd in de psychiatrie gewerkt en PTSS is echt verschrikkelijk! Vooral de herbelevingen.

Goed topic trouwens, belangrijk om ook eens over na te denken!

 

Ga er maar vanuit, dat bij SHTF ernstig verlies wordt geleden. De shock van verandering. Rouw. Dus het minste wat ik kan doen, is weten dat je dat erbij krijgt.

Passiebloem en valeriaan. Bakkie thee, kampvuur, mensen om mee te praten. Bezig zijn met overleven. Huilen i.p.v. verdringen.

Dat zijn de dingen die in me opkomen.

[Gast Heksenboot]

Je moet wel beseffen dat als je last hebt van PTSS je hersenen niet meer precies functioneren zoals je zelf graag zou willen.

 

Weet ik niet. Wat ik als totale leek denk, is dat PTSS pas later komt. Eerst komt de adrenaline: vluchten of vechten, desnoods tot de dood erop volgt, in een vlaag van woede, zoals Jager bedoelt denk ik. Doe mij maar vluchten. Maar dat zijn allemaal dingen vanachter een computer bedacht. Weet ik veel wat ik doe, als het erop aankomt?

[Gast Heksenboot]

Heb je tijdens SHTF geen tijd voor om over na te denken. Wat latrr komt is latere zorg. Heb al veel meegemaakt en gelukkig nergens last van. Way me vrouw en kids betreft hoop ik ze te kunnen helpen geestelijk. Maar ja uiteindelink weet je het.pas als het zover zal zijn

 

Wat ik ff snel gelezen heb, schijnt het dat vrouwen gevoeliger zijn. Of wist ik dat al? Mannen kunnen misschien lichamelijk en geestelijk wat beter tegen een stoot(je). Misschien wel handig om je vrouw en kinderen wat passiebloem/valeriaan-thee te kunnen aanbieden?

 

Mijn vader heeft het bombardement in Dresden meegemaakt, daar was hij toevallig als tewerkgestelde Nederlander. De brandende kinderen werden van 3 hoog in zn armen gegooid. Hij heeft geholpen waar hij kon. De lijken lagen overal.

Het enigste wat hij dacht, vertelde hij me, was: "Gelukkig ben ik het niet". Dat is een instelling om door de hel te komen. Kan je misschien iets bij voorstellen: een hele fucking stad in de fik met brandende kinderen in je armen.

Als je je alles persoonlijk aantrekt, ga je snel bergafwaarts. Eerst emotioneel, dan lichamelijk.

 

Laten we positief blijven. Het zal zo'n vaart niet lopen. En mensen zijn sterker dan je denkt. We slaan ons overal doorheen.

[Kans]

En mensen zijn sterker dan je denkt. We slaan ons overal doorheen.

 

Daar heb je gelijk in.

 

En daar maak ik me dus ook grote zorgen over....

Als mensen verhongeren of hun kinderen zien verhongeren dan zullen ze sterker zijn dan je denkt, en ze zullen zich overal doorheen slaan.......

 

Prep ze,

Kans

[missbir]

Laat ik beginnen met te vertellen dat ik PTSD (ptss) heb. Al 17 jaar. Kan dr goed mee omgaan, ben opgenomen geweest (geregistreerd gek ) Heb een heleboel handvaten gekregen. Maar je komt er nooit meer vanaf!!! Het leven gaat gewoon door ook bij een SHTF;)

 

BEN DAN OOK EEN RASOPTIMIST!!!

 

Paar feitjes over ptsd / ptss:

 

Symptomen komen pas wanneer je uit de stress- situatie komt. Inderdaad wanneer je in rustiger vaarwater zit!

 

Ptsd/ptss is niet mannelijk of vrouwelijk maar kan iedereen overkomen.

 

Langdurige blootstelling aan traumatische gebeurtenissen zoals bijvoorbeeld, een oorlog (als slachtoffer en als soldaat) Incest slachtoffers. Dag in dag uit dezelfde ellende meemaken voor een langere periode. Als dus de SHTF plaatsvind heeft niemand last van PTSS. Wanneer de wederopbouw begint, beginnen de psychische problemen.

 

PTSD is nooit helemaal te genezen, de vervelende symptomen kunnen onderdrukt worden, maar ook na eventueel medicatie en een bende psychiaters, moet je het op eigen kracht en met je eigen handvaten doen.

 

Duidelijke tekenen van PTSD (Let wel niet iedere ptsder heeft dezelfde symptomen)

Super Alert (eigelijk altijd in opperste staat van paraatheid)

Slecht slapen (doorslapen inslapen)

Nachtmerries

Stemmingswisselingen

Agressie

Triggers die je opladen of afladen *je wordt of agressief van een trigger of je stort ineen"

Duideliijke gedragsveranderingen.

 

Je kunt niet gaan zelfmediceren!! Antidepressiva is een optie, let wel ik heb al zeker 15 verschillende gehad voor er een fatsoendelijk resultaat bereikt. Gewoon lekker aan de psychiater overlaten.;o)

 

Wat wel wil helpen is ontspannen, mediteren, uitrusten, daarvoor kun je een jointje gebruiken, werkt beter dan medicatie ;o)

Chocolade !!! Daar wordt je vrolijk van Lol ik wel ;o)

en uiteindelijk Preppen.

 

Zo dan is de cirkel weer rond.;o)

 

Domme vragen bestaan niet, dus als ik je aan meer info kan helpen dan gil maar een eind weg.;o)

[Davena]

@missbirr dank voor het delen van jouw persoonlijk verhaal. Wat vreselijk dat je al jaren in deze situatie zit. Dat zeg ik dus uit een gevoel van onmacht.... en met de hoop en de wens dat er dus wel ooit een oplossing zal komen of je in elk geval op termijn toch in rustiger vaarwater zult komen.

 

Hoop daarom van harte dat je idd afleiding kunt blijven vinden in het preppen en chocola

[missbir]

Djw mrs.Lotte, lief van je.

 

Ik zit gelukkig in rustig vaarwater, kan nu prima en gelukkig leven, en depressief ben je niet iedere dag.

 

Preppen is naast een zwaar uitgelopen hobby ook een geweldige overlevingsdrang en die stimulans pept me iedere dag weer op.

Gelukkig zijn hier veel optimisten en gelijkdenkenden, De wereld bezit ook leuke mensen ;o)

 

en liefde overwint alles!!

 

Liefs birgitte

[Hytte]

kan me voorstellen dat preppen helpt missbir, geeft toch een gevoel van controle. Sterkte met dit gevecht..

[Davena]

@missbir

Heb zelf wel een aantal keren behoorlijke angstige tijden en momenten beleefd in mijn leven en ben ook in shock en rouw (om kids) geweest. In mijn geval: Je bent je bewust van je aanwezigheid op aarde en toch ben je 'afwezig'. De wereld draait door en jouw leven staat stil. Een rouwperiode bestaat uit verschillende fasen en gelukkig heb ik die allemaal 'gewoon' doorlopen. Dus ben daarom psychisch dus altijd wel 'gewoon' in staat geweest om door te leven (inclusief werken).

 

Toch ben ik dus zelf gelukkig in staat geweest om vanuit zo'n diep gat steeds weer omhoog te klimmen. Elke keer dat ik viel kon ik sneller omhoog klimmen 'omdat de weg mij bekend voor kwam'. Dus ergens hoop ik dat in geval van een SHTF ook die overlevingsdrang weer naar boven komt en ik dan ook op de 'automatische piloot' kan gaan regelen en organiseren om mijn gezin te kunnen redden.

 

Die drang om te willen 'overleven' is inderdaad een stimulans om te willen preppen!

[eva1986]

@missbir, hier nog een geregistreerde gek! Geen PTSD maar, nooit een diagnose geweest, maar wel ook van mn 18e tot mijn 19e vrijwillig opgenomen geweest.

 

Aardige rugzak bij dus... En ik denk juist, dat voor deze rugzak geldt, hoe meer bagage, hoe beter. What doesn't kill you, makes you stronger.

 

Wat @Mrs.Lotte al zegt, de weg naar boven is al bewandeld en bekend, en dus steeds makkelijker te vinden.

[Cardhu]

Het is ongelovelijk wat een mens aan misbruik, ellende, vernederingen en mishandeling aankan als deze maar een sprankje hoop op verbetering heeft.

 

Zolang je iets hebt om voor te leven, zul je willen overleven.

Volgens mij zijn mensen daar op instinctief niveau op geprogrammeerd.

 

@missbir wat goed dat je zelf onderkent wat je hebt en ook zelf weet wat je gelukkig maakt. Blijf een optimist!

@Mrs.Lotte ik bewonder het feit dat je jezelf (wellicht instinctief?) hebt aangeleerd om je ellende de baas te komen. Dit zal je in een SHTF zeker helpen!

[Greener]

Lees dit draadje nu pas.

Helaas ook aan deze kant de diagnose PTSS vastgesteld.

Enige positieve aan het verhaal is dat ik altijd alert ben. ( is ook wel weer een nadeel)

Wat ik wel weet is dat ik bij een shtf in ieder geval niet zal bevriezen en juist zal handelen.

Dat maakt mij een rijker en gelukkig ook een gerustgestelder mens.

 

Greener

[Richa]

Na een ernstige schock is het noodzakelijk om af te reageren. Juist het inhouden van emotionele reactie zorgt ervoor dat de schock zich vastzet in je systeem. Zo heb ik pas na een heftig auto ongeluk (waarbij ik met 110 km over de kop sloeg waar ik alleen maar ernstige kneuzingen en ribbreuken aan over hield) na een half jaar bewust mijn boosheid geuit en gevoeld naar de gene toe die zo idioot was om mij op de snelweg af te snijden en te raken. Bewegen, gillen, stampen.... allemaal dingen die je helpen om het vastzittende trauma weer te laten stromen, zodat de lading minder wordt.

 

Met medicijnen onderdruk je alleen maar die emoties, als het tijdelijk nodig is, dan is het nodig om te overleven. Maar medicijnen lossen op termijn echt niets op. Als je moet overleven, dan moet je overleven en doorgaan en dan raadt ik echt EMDR aan. Ik heb was altijd skeptisch over EMDR, maar het werkt echt. (google maar ff op EMDR, want het gaat te ver om het uit te leggen hier). Ik werk zelf met klikjes (heb hier een bijscholing in gevolgd), die heb ik altijd bij me op mijn smartphone.

[rescue]

Er is voor hulpverleners (brandweer, politie en ambulance, en defensie al een tijdje een boekje uit geschreven door Heilwine Bakker.. het boek "Weerbaarheid voor reddingswerkers",uit gegeven door het SDU. En ze heeft ook een training in vergroten van je emotionele weerbaarheid (zonder af te stompen)

 

Ik heb even geknipt en geplakt uit diverse stukken van diverse websites.

 

Mensgericht management in een emotioneel veeleisend beroep

 

Vergroten van je weerbaarheid door zelfmanagement

Aandachtspunten en Valkuilen voor reddingswerkers

verwerking van schokkende gebeurtenissen

Teamgesprek over ingrijpende gebeurtenissen

 

Doel training

Het doel van deze training is leidinggevenden handvatten aan te reiken om te zorgen voor een goede mentale conditie van medewerkers en team. Daarin is het hanteren van ingrijpende gebeurtenissen in het werk een apart aandachtspunt. Er is niet alleen aandacht voor het specifiek hanteren van schokkende gebeurtenissen, maar juist ook voor de impact van een dagelijkse confrontatie met dreiging en menselijk lijden.

 

 

 

Hoe "werken"? mensen?

Mensgericht management begint bij zelfmanagement;

handvatten in zelfmanagement voor leiders

Herkennen en bespreekbaar maken van stress signalen

Weerbaar omgaan met dagelijkse confrontatie met dreiging en menselijk lijden

De impact van een ingrijpende gebeurtenis

De stappen van verwerking en herkennen van problematische verwerking

Zorg dragen voor een goede verwijzing naar hulpverlening bij problematische verwerking

Team support in de periode na een ingrijpende gebeurtenis

Persoonlijke support in de periode na een ingrijpende gebeurtenis

Hoe zorg je voor je eigen back-up als leidinggevende?

Handvatten in het versterken van het professionele functioneren voor medewerker en team

Hanteren van machteloosheid, verdriet, boosheid, schuld- en faalgevoelens

Hoe verder na de ingrijpende gebeurtenis?

http://www.balans-en-impuls.nl/mediamanagement/user/130.pdf

 

Dit is dus een training in het voorkomen van PTSS-PTSD. Zeker geen zweverige training,.maar vergroot juist je emotionele weerbaarheid.. Preppers zijn vaak bezig met hun fysieke weerbaarheid, maar je hier op inlezen en misschien wel een training doen mag zeker niet ontbreken..

[Gast]

Als het gaat om trauma's en traumaverwerking vind ik het werk van Peter Levine het beste wat ik ken. Hij ging zich hier 30jaar geleden in verdiepen vanuit de vraag ' hoe kan het dat dieren in het wild niet compleet getraumatiseerd rondlopen terwijl ze dagelijks in levensbedreigende situaties komen?' Hij combineerde inzichten en kennis uit alle mogelijke disciplines. In 'De stem van het lichaam' geeft hij een fascinerend verslag van die zoektocht, met soms bizarre cases uit zijn praktijk. ' De tijger ontwaakt' is meer bestemd voor trauma-slachtoffers, maar gaat daarin minder diep op de materie in. Kort gezegd: de chemische explosie die in je lijf plaatsvindt in een noodsituatie moet weer worden opgeruimd en ' in het wild' gebeurt dat door reacties van ons autonome zenuwstelsel - trillen, zweten, het hele scala. In de ' ontwikkelde' wereld verhinderen we dat vaak doordat onze ratio zich ermee bemoeit ('flink zijn en doorgaan' etc). Als dat proces onvolledig heeft plaatsgevonden, blijven die resten in ons systeem aanwezig, dat houdt de herinnering aan de gebeurtenis vast en dat veroorzaakt het welbekende herhalingsgedrag: totaal onbewust en onwillekeurig blijft het systeem zich in vergelijkbare situaties manoevreren in de hoop om eindelijk die bevriezing te doorbreken. Hij breekt dan ook een lans voor bv sjamanen en geeft aan dat zij met hun rituelen veel dichter bij dat natuurlijke proces aansluiten. Anyway, heel intrigerende kost. Voor mij was het een eye-opener, ik herkende er zelf veel in, maar het paste ook naadloos op het schrijnende verhaal van mensen met ptsd (en borderline) in mijn omgeving.

 

O ja, vanuit zijn zienswijze is onze slachtofferhulp dan ook eerder schadelijk dan zinvol. Emotioneel herbeleven kan het trauma juist verdiepen. En: je moet juist weg zien te komen van die dominante ratio. Maar goed, dat is een uiterst listig proces, want die mind van ons laat dat het liefst niet toe..