Dan heb je die job.

[Nickx]

@YVONNE35

 

Klein nuance verschil als werkgever mag (is echt niet verboden, als werkgever word je geacht er niet naar te vragen) je er zeker wel naar vragen .... de werknemer hoeft aan de werkgever geen antwoord te geven. (wel aan de arbo arts) (dit is in Nederland zo, hoe de regelgeving bij de zuiderburen is ben ik niet bekend mee)

 

Gezien het geschetste verhaal zal er als er niets aan de arbeidsomstandigheden veranderd snel een zelfde situatie ontstaan. Dus het gesprek met de werkgever aangaan lijkt mij evident.

Meteen een afspraak maken voor de eerste werkdag na je verzuim. Wees duidelijk, open en constructief. Kom in dat gesprek met verbeterpunten en benoem de punten waar je op vastloopt.

Veranderd er dan niets.... maken dat je wegkomt. Bij elke "burnout" neemt je geestelijke weerstand af en zal je bij gelijkblijvende omstandigheden eerder deze symptomen krijgen.

 

Leidinggevende functies lijken vaak erg leuk, de praktijk is weerbarstiger.

 

Kleine tip ga niet te snel aan weer aan het werk zorg dat je je weer energiek en goed voelt, te snel beginnen is vragen om problemen. Beter nu 2 weken rust dan 1 dag te vroeg beginnen. Ga een mes maken ga fietsen en wandelen.

 

Succes en wijsheid in deze vervelende omstandigheden.

[Gast tom666]

Bedankt voor alle tips, pb's en rep coms

Ik heb al heel veel nagedacht over de hele zaak. Misschien wel te veel aangezien ik tot wat rust ben gedwongen.

Het bloedonderzoek heeft een aantal factoren aan het licht gebracht waar ik in de toekomst rekening zal moeten met houden.

De productiemanager gaat mij (deze avond nog waarschijnlijk) bellen om de zaak even te bespreken. Ik stuurde hem vandaag welliswaar een heel vriendelijke maar wel to the point email waar ik de situatie een volledig uit de doeken heb gedaan.

Ik ben zeker capabel om mijn job te doen als het op een manier kan waarin zaken mogelijk zijn binnen de vooropgestelde uren en niet in een productie die overuren gerelateerd is.

Ook heb ik uitgelegd dat streng zijn kan maar dat er grenzen zijn aan hoe iets aan de man wordt gebracht.

Ik ben ook met de deur in huis gevallen door te zeggen dat ik met deze mail mijn vingers kan verbranden of dat mijn carte blanche vol staat maar dan is dat zo. Conclusies zal ik daaruit dan in acht nemen.

Ik wist heel erg goed wat een baan als leidinggevende inhield en weet ook heel erg goed welke verantwoordelijkheid er dan op de schouders rust.

De rust die ik nu heb is natuurlijk wel meegenomen in de huidige situatie.

Het bos ligt hier om de hoek en het doet deugd weer eens te luisteren naar de natuur . De zang van de vogels , het vallen van de eikels zijn geluiden die momenteel tot het sprekende antwoord kunnen dienen.

Je leert deels relativeren in een bos als je op gelijke hoogte komt met de roep van de natuur .

Een leven laten bepalen door cijfers , tijden en machines klinkt als een horrorfilm maar dat was het aan het worden.

Als ik niet uitkijk en terug mezelf volledig laat meeslepen in die mallemolen zal ik niet zelf naar de spoed hoeven te rijden maar zullen de blauwe lichtjes mij thuis moeten komen halen vrees ik.

Zelfs nu ik dit typ voel ik een spanning opkomen in het middenrif die niet gezond is. Het zit dieper dan ik dacht.

Maar een mens moet werken. De rekeningen wachten niet en de hypotheek snijdt als een scherp mes in de bankrekening. Centen moeten worden verdient maar de manier waarop kan ik wel bepalen en dat probeer ik deze week ( hopelijk lukt het volgende week ) tijdens die korte maar belangrijke rustpauze te achterhalen .

Wat @Nickx zegt is juist. Het zal hoogstwaarschijnlijk niks veranderen binnen het bedrijf. Wie ben ik trouwens tussen de 150 mensen die daar werken om te denken dat mijn visie over iets iets zal veranderen. Pas op, de wonderen zijn de wereld nog niet uit maar dit wonder zal niet aan mij besteed zijn. Ook al hebben voorgangers hetzelfde verhaal , na mij staat er een ander klaar . Er staat altijd een ander klaar.

 

Nu heb ik vooral rust nodig . Nu is het eens tijd om in dat donkere kleine hoekje te kruipen en even alleen op de wereld te zijn. Alleen , enkel met mezelf.

 

[apex]

@tom666

 

Ten eerste, doe het even heel rustig aan! De emmer zit nu vol, gooi er niet nog een druppel bij. Misschien is het hoog tijd voor een goed gesprek met je baas waarin je je zorgen uiteen zet. Ik denk dat je je ook gesterkt kan voelen door het feit dat je voorgangers hierdoor ook gestopt zijn. Ook al ga je weg, jouw opvolger zal ongetwijfeld de zelfde problemen ondervinden. Kijk of het werk beter gedeeld kan worden (functiescheiding, delegeren) en of je terug kunt naar menselijk werktempo en uren. Niemand heeft er wat aan als jij dood neervalt of in de ziektewet terecht komt!

 

En wisselen van job en tijdje er tussenuit behoren zo te horen tot je mogelijkheden, dus wellicht het overwegen waard.

[Gast tom666]

Gisteren terug op controle.

Fuck...toch niet zo goed.. bloeddruk weer gestegen en hart niet zoals het moet.

Ik moet nu 50 dagen medicijn nemen om het hart tot ''rust '' te brengen en nog een week thuis blijven.

Zoals eerder gezegd ben ik een ''strever'' die de job zo goed mogelijk wil doen.

Dus met een klein hartje (hehe) bericht doorgespeeld aan de productiemanager. Die wenste mij spoedig herstel en snelle terugkeer. Hopelijk niet om mij buiten te gooien nadien.

Verdomme , ik ben 41 en waande mij altijd een blok beton. Iedereen die me kent noemt mij Duracell Tom en nu mag ik hartmedicijn nemen. Ik begrijp het zelf nog niet goed. Moet nog even doordringen.

 

 

[dubbel0]

Iedereen die me kent noemt mij Duracell Tom en nu mag ik hartmedicijn nemen. Ik begrijp het zelf nog niet goed. Moet nog even doordringen.

 

ff aan de oplader dan maar en bedenk goed, " wat je denkt, dat gebeurt "

[jobs]

Ik moet nu 50 dagen medicijn nemen om het hart tot ''rust '' te brengen en nog een week thuis blijven.

Het medicijn lost het probleem niet op, het verleent slechts verzachtend zorg aan je hart.

Een weekje thuis is fors te weinig.

Een carrierewissel zou meer effect scoren.

[Stuudje]

Een carrierewissel helpt niet als je je mentaliteit niet aanpast.

Altijd voor het beste gaan, jezelf helemaal geven, overwerken, het uiterste vragen en doen, thuis de zaak niet los kunnen laten, er van wakker liggen...dat zijn allemaal dingen die voortkomen uit jezelf...en die je meeneemt naar een andere carriere/baan (en die je ook meeneemt in je gezinsleven).

Investeer in grenzen stellen, meer leren ontspannen, hardlopen, je hoofd leeg kunnen maken, mindfulness, stapje terugdoen, je "waarde" niet uit je werk halen maar ook meer uit andere dingen, genieten, kunnen niks doen, en vooral, een combinatie van al deze dingen...want dé oplossing bestaat niet, je moet die ene unieke combinatie vinden die voor jou werkt.

 

Ik vindt het topic van Dontor over hoe hij zijn werkgerelateerde stress aanpakte een goed voorbeeld dat je niet perse van werk hoeft te veranderen, maar je focus leert verleggen en zo meer rust kan creëren. Ook Lewieke heeft er vaker over gesproken.

[rescue]

Gisteren terug op controle.

Fuck...toch niet zo goed.. bloeddruk weer gestegen en hart niet zoals het moet.

Ik moet nu 50 dagen medicijn nemen om het hart tot ''rust '' te brengen en nog een week thuis blijven.

Zoals eerder gezegd ben ik een ''strever'' die de job zo goed mogelijk wil doen.

Dus met een klein hartje (hehe) bericht doorgespeeld aan de productiemanager. Die wenste mij spoedig herstel en snelle terugkeer. Hopelijk niet om mij buiten te gooien nadien.

Verdomme , ik ben 41 en waande mij altijd een blok beton. Iedereen die me kent noemt mij Duracell Tom en nu mag ik hartmedicijn nemen. Ik begrijp het zelf nog niet goed. Moet nog even doordringen.

 

 

 

Tom, Stress in welke vorm ook, is maar tot een bepaald niveau gezond, en daarna een van de belangrijkste doodsoorzaken, of de oorzaak van veel minder levensgeneugte.

Stoer doen, levert extra stress op, perfectionisme, levert extra stress op,

 

Dus om te overleven en weer echt , moet je leren omgaan met beperkingen, teleurstellingen, angsten en hindernissen. Loslaten en leren genieten Dat is een van de beste preppers-skills die je kan wensen..

Been there, and i've the t-shirt.. En je word er veel sterker van, je leert echte prioriteiten stellen. Jouw gezondheid en jouw levensgeluk kan je uit heel veel dingen halen, maar is nergens echt afhankelijk van.

[wodan]

Gisteren terug op controle.

Fuck...toch niet zo goed.. bloeddruk weer gestegen en hart niet zoals het moet.

Ik moet nu 50 dagen medicijn nemen om het hart tot ''rust '' te brengen en nog een week thuis blijven.

Zoals eerder gezegd ben ik een ''strever'' die de job zo goed mogelijk wil doen.

Dus met een klein hartje (hehe) bericht doorgespeeld aan de productiemanager. Die wenste mij spoedig herstel en snelle terugkeer. Hopelijk niet om mij buiten te gooien nadien.

Verdomme , ik ben 41 en waande mij altijd een blok beton. Iedereen die me kent noemt mij Duracell Tom en nu mag ik hartmedicijn nemen. Ik begrijp het zelf nog niet goed. Moet nog even doordringen.

Laat je goed informeren over welke bèta blokkers het zijn (want dat is wat ik vermoed dat men je gegeven heeft) en over wat het met je lichaam doet en wat dat voor implicaties heeft...

Laat ook je schildklier onderzoeken (bloedwaardes TSH, TSI, T3 en T4) en denk eens goed na over het stellen van grenzen voor jezelf en anderen... Echt Tom666, neem mijn raad ter harte, ik weet waarover ik spreek.

As je huisarts wanneer je daarover spreekt er geen oren naar heeft, GA NAAR EEN ANDERE !

[verkenner]

Heb je nog lekker brood gebakken Tom.

[verkenner]

De broodbakoven die ik bouwde enige tijd geleden,is naar de kloosterstraat,als ge begrijpt wat ik bedoel.

Verkeerde materialen gebruikt.

[Gast tom666]

De broodbakoven die ik bouwde enige tijd geleden,is naar de kloosterstraat,als ge begrijpt wat ik bedoel.

Verkeerde materialen gebruikt.

 

Hey..vorig weekend (zondag ) heb ik 6 broden gebakken; 3 witte en 3 bruine. Oven houdt zich perfect. Heb deze wel 2 weken geleden een nieuw verflaagje gegeven zodat het proper blijft in de tuin. Maar bakken en braden doet mijn oven als de beste.

Best gezellig..terwijl de oven brandt en op temperatuur komt zit ik gezellig in de cave naar Discovery te kijken of een potje koffie te drinken met eender wie...Altijd plezant dat brood bakken.

[Gast tom666]

Dus na 14 dagen thuis te zijn weer gaan werken maandag.

Gewoon rustig aan want het is nog wat opletten geblazen.

Tot gisteren. Ergens in de vroege namiddag krijg ik terug een steek rond het hart dat aankomt...heel erg aankomt..ik trek in mekaar op mijn stoel. Het zweet regent op dat moment van mijn gezicht.

Mijn chef ziet het maar schenkt er weinig aandacht aan. Na 10 min is het over en ik blaas eens uit en doe verder. Ja , ik weet het ...niet slim

Vandaag was er de jaarlijkse medische controle op het werk.

De dokter ( die 9 jaar chirurg is geweest ) weet dat ik ''ziek '' ben geweest ziet aan mij direct dat er iets niet juist is.

Na wat onderzoek krijg ik meteen het bevel met werken te stoppen en verplicht naar huis te gaan. denk ik....

Manneke...ge zijt op ...totaal leeg ...huh ??? ge wilt het nog niet geloven maar uw lichaam geeft je het ene na het andere signaal dat het genoeg is. De volgende is aan uw tikker en passé.

Fuck...das confronterend en een traan zit te duwen in mijn ogen maar ik probeer die halsstarrig tegen te houden. Komaan...dat kan toch niet..ik ??? Beton als het moet...

Maar ik luister. De dokter belt direct het bedrijf om zijn beslissing te melden en belt daarna direct mijn huisarts op. Straks moet ik op onderzoek.

Is het dan toch??? Is mijn batterij , mijn kleine reactor hier binnen die nooit lijkt te stoppen wat uitgebrand?

[Stuudje]

Sjee, ik schrik...niet dat je tikker weer een klap kreeg...want dat verwachtte ik wel.

Maar dat zowel jijzelf als jouw chef dat negeerden. Je chef die het ziet maar weinig aandacht aan geeft...potdorie, dat maakt mij woest hoor, voor mij reden genoeg om nooit meer voor die man te gaan werken.

 

Reken maar eens een half jaar voor herstel voor je weer aan het werk gaat. Lijkt me veel reëler dan een a twee weken.

 

Sterkte, vooral met het accepteren dat je je leven écht anders in moet richten...en verdikkie,laat die tranen er maar uit komen, niet wegslikken...

[Raycoupe]

Shit @tom666 Gelukkig zag die dokter het wel meteen, hopelijk luister je naar hem en de vele signalen van je lijf al eerder gaf.

Het accepteren dat de batterij op is, dat het niet meer werkt zoals vroeger is moeilijk, heel moeilijk, maar je hebt geen keuze.

[wiskers]

Man man, dat is schrikken! Wat een serieuze waarschuwing.. Nou, rustigaan en je tikker even wat rust geven.. Goh, ben er even stil van... Ik wens je alle goeds @tom666 en @Stuudje heeft gelijk, lekker laten stromen die tranen... Als je er over wilt praten, weet je me te vinden hè..