De gevolgen van pesten

[Dreutel]

De negatieve effecten van pesten zijn veertig jaar later nog meetbaar bij de slachtoffers, zo blijkt uit een langdurig wetenschappelijk onderzoek.

 

Mensen die in hun kindertijd zijn gepest, hebben als vijftiger relatief vaak lichamelijke en psychische klachten.

Als personen intensief zijn gepest, zijn ze op latere leeftijd ook bovengemiddeld vatbaar voor depressies en zelfmoordgedachten.

 

Dat melden Britse onderzoekers in het wetenschappelijk tijdschrift American Journal of Psychiatry.

 

 

http://www.nu.nl/wetenschap/3755456/effecten-van-pesten-nog-meetbaar-veertig-jaar.html

[Enki]

Helaas maar al te waar. Je komt er nooit helemaal overheen. Je kunt alleen maar leren er zo goed mogelijk mee om te gaan helemaal weg gaat 't nooit. Wat dat betreft ben ik ervaringsdeskundige ;p

 

En voor een ieder die 't nooit heeft meegemaakt en met domme opmerkingen komt als "daar moet je boven staan" oid, lees dit eens: http://www.pestbriefje.com/wordpress/pesten-en-het-verkreukelde-papiertje

[phaelin]

Ben ook wel veel gepest vroeger. Gelukkig niet op school, maar bij ons in de buurt. Zal best invloed gehad hebben maar ik kan er nu niet de vinger op leggen wat voor invloed dan. Mazzel gehad waarschijnlijk wat dat betreft.

[Gast Peerke]

Ik ben het bedrijfsleven uitgepest, in combinatie met andere factoren.

Gevolg: levenslang arbeidsongeschikt.

[lewieke]

Iedereen krijgt ooit wel te maken met pesten. Ikzelf vroeger, mijn kinderen recenter. Mijn leerlingen dagelijks. (Niet dat ik hen pest hoor.) De enige manier om daar mee om te gaan is door zélf te veranderen. Je mag niet uitstralen dat je een mogelijk slachtoffer bent. Er is niet alleen de verantwoordelijkheid van de pester maar ook die van de gepeste. Toen mijn dochter thuiskwam met het verhaal dat ze flink gepest werd (ze was toen 10) hebben we maatregelen genomen.

 

- Ten eerste hebben we er elke dag over gepraat. Maanden aan een stuk, minstens een kwartier per dag.

- We hebben samen gekeken hoe de sociale structuur van de klas in elkaar zat. Dat hadden we binnen de week door.

- Intussen heb ik haar weerbaar gemaakt door haar (tegen mijn principes in) een aantal gevechtstechnieken aan te leren.

- We hebben tijdens het weekend rollenspellen gedaan om haar te leren hoe ze moest reageren. Dat leer je niet vanzelf. Als je het niet kent moet het aangeleerd worden.

- De groep laat ook niet zomaar toe dat je een andere positie gaat aannemen. Die moet je verdienen ! En je bewijzen. Telkens opnieuw.

- Daarnaa heeft ze de meelopers aangepakt. Eén voor één. En daarbij zijn klappen gevallen.

- Toen ze gepest werd in de klas gaf ik haar de raad om luidop en kordaat in de klas te zeggen dat het genoeg was, om een reactie van de leerkracht te krijgen.

- De leerkracht ondersteunde de pester.

- Waarna ik mijn dochter adviseerde de pester letterlijk uit de bank te stampen. Wat ze ook deed.

- Die pester is er mee opgehouden.

- Daarna heeft ze de leiders van de klas aangepakt. Eerst de laagste in 'rang'. Gewoon, klappen gegeven.

- 's Anderendaags nummer twee, een discussie, ze gaf 'm klappen en kreeg plots de steun van de nr 1.

- Daarna is ze judo gaan volgen.

 

Intussen zijn we 4 jaar verder. Ze wordt nooit meer gepest. Wie het waagt krijgt lik op stuk. Onmiddellijk, liefst verbaal, desnoods fysiek. Ze weet dat ze nooit als eerst mag beginnen maar als ze een klap krijgt gaat ze keihard en zonder terughoudendheid in het offensief. Dat ze intussen een oranje gordel judo heeft is alleen maar positief. Tijdens de trainingen leert ze incasseren, orders en instructies uitvoeren, haar karakter is gesterkt. In uiterste nood kan ze van zich afbijten.

 

Het heeft veel moeite gekost. Maar het heeft gewerkt. Ze heeft voor zichzelf besloten dat ze nooit meer gepest zal worden. Het is een vaardigheid die je moet aanleren. Desnoods zoek je hulp want als gepeste zie je niet hoe de situatie écht in elkaar zit. Mijn idee is dan ook om de gepeste bij te staan door er psychologen en opvoeders bij te halen. Assertiviteit is de allereerste voorwaarde om te vermijden dat je gepest wordt. Dat is iets wat je gelukkig wel kan leren.

[Gast]

Onze jongste dochter werd ook gepest op school door een leerling met een geestelijke handicap. Op een gegeven moment ging het zover dat onze dochter niet meer naar school wilde. We zijn toen op school wezen praten en wat we daar te horen kregen, is onvoorstelbaar.

Omdat de betreffende pester een handicap had, kon school hem niet aanpakken. Eerst moest een heel traject gevolgd worden van artsen, maatschappelijk werkers enz. Als die allemaal vonden dat er geen land mee te bezeilen was, kon school hem aanpakken (uit de les sturen,schorsen enz)

Maar omdat zijn ouders weigerden mee te werken en de pester dus niet onderzocht/behandeld kon worden, kon school niets ondernemen.

 

Hier zijn wij uiteraard niet mee akkoord gegaan en hebben toen zelf stappen ondernomen. Op advies van school hebben wij aangifte gedaan wegens mishandeling en meteen een klacht ingedient bij de inspectie voor het onderwijs. Daarna stopte het niet, het werd alleen maar erger. Toen hebben wij onze dochter thuis gehouden en de inspecteur ingelicht over de reden. Na maanden van gesprekken, aangiftes, ruzies op school hebben wij uiteindelijk besloten om onze dochter naar een andere school te sturen. Na de eesrte schooldag op haar nieuwe school kwam haar oude school ineens met een klacht dat onze dochter een aantal dagen ongeoorloofd afwezig was en kregen WIJ de inspecteur op onze dak.

Om een lang verhaal kort te maken, ik heb de inspecteur op een nette manier laten weten dat hij aan t gas kon, gevolg was een boete die wij nu bijna 1 jaar later nog steeds aan het aanvechten zijn. De school is inmiddels aansprakelijk gesteld enz.

 

Feit is dus gewoon dat je als gepeste leerling geen poot hebt om op te staan als de pesterijen zo hoog oplopen. Taak ligt hier in eerste instantie bij de ouders van de pester en in tweede instantie bij de school. Als die niet ingrijpen, sta je machteloos.

 

Inmiddels gaat het erg goed met onze dochter. Ze zit op karate en heeft een weerbaarheidscursus gevolgt. Ze laat zich nu door niemand meer pesten. Maar ja de lijdensweg hierheen was lang en erg moeilijk voor zowel kind als ons als ouders. Het is voor mij onbegrijpelijk dat de school niets kon/mocht/wilde beginnen. Excuus is nog steeds dat de overheid eist dat dat soort leerlingen een plaats moeten krijgen in het gewone onderwijs. Daarbij denken ze dus alleen aan de centen en niet aan wat dit kan doen met medeleerlingen. De hele klas waar mijn dochter in zat had erg veel last van de pestkop. Nadat mijn dochter daar van school gegaan is, zijn er uit haar klas nog 4 leerlingen weggegaan vanwege het pesten.

[Lindaja]

Ik vind de aanpak van lewieke op zich een goede voor de individuele gepeste.

maar als je gaat kijken naar sociale structuur als een school is het beter om de pesters aan te pakken.

 

Voorbeeld bij mijn dochter op school is een groepje pesters .

laats mochten de kinderen de gepest werden binnen blijven terwijl de pesters lekker aan het buitenspelen waren.

De boodschap vanuit school was dus erg duidelijk.

Ook was ik eens bij een gesprek tussen 2 ouders.

Een vertelde dat haar kind gepest werd en dat de juffrouw de moeder van de pester aan zou spreken.maar het was al een week geleden en ze had nog niks gehoord

toen de andere moeder vroeg wie het was bleek het om haar kind te gaan. en ze had er niks over gehoord.

 

Door deze 2 voorbeelden waar ik bij toeval van hoorde ben ik samen met andere ouders waaronder 1 van de OR begonnen met een pest project op school.

Waarbij we ons concentreren op de reacties van de leerkrachten.

en het doel is om juist de pesters te isoleren. ervoor zorgen dat hun acties ervoor zorgen dat zij juist alleen komen te staan.

Door O.A apart van de klas te moeten zitten , niet buiten mogen spelen met de andere en dat op een oplopende schaal

Te meer ze pesten te meer ze geisoleerd worden en geen bevestiging krijgen dat hun gedrag goedgekeurd word

[lewieke]

Scholen reageren vaak zo. Pesten is voor de school altijd moeilijk en al helemaal als het een school is die kampt met een leerlingentekort. Ze zijn bang om ouders voor het hoofd te stoten. Toch is het vrij eenvoudig. Op schoolniveau zorg je voor voldoende toezicht tijdens pauzes en je biedt voldoende activiteiten aan : een film over de middag, voetbal, tafelvoetbal, schaken, een leeshoek, een spellenhoek,een creaklas, ... . Leerlingen die ergens mee bezig zijn hebben geen tijd om te pesten. Wat getrek en geduw is tussen jongens vrij normaal als ze puberen. Ze zoeken hun positie in de groep. Niets mis mee als het niet om geweld gaat.

 

Voor echte pestslachtoffers ligt het moeilijker. Kom je als leerkracht tussen, dan krijg je dikwijls hele felle reacties van de groep, of dat een goed idee is ? Meestal niet. Ik adviseer meestal de gepeste en hou toezicht. Als de gepeste zich dan al eens verdedigt, dan heb ik dat niet noodzakelijk altijd gezien. Neem van me aan dat de pesters dat snel doorhebben. Niet helemaal pedagogisch in orde wellicht maar zo werkt de maatschappij wel.

 

Precies hetzelfde probleem met collega's die een gezagsprobleem hebben. Als je als collega te snel tussenkomt heeft die collega helemaal geen gezag meer, ook dat is een heikel punt.

[Johnny BravoNL]

In mijn tijd was "pesten" gebonden aan de locatie. Te weten; school.

 

Als je thuis was, was het klaar. Tuurlijk, je had er nog wel last van, maar je was veilig. Geen pestkoppen meer.

 

Tegenwoordig gaat het pesten veel verder. Via Facebook, Twitter en alle andere social media gaat het 24 uur per dag door. Kinderen worden heden ten dage kapot gemaakt op internet, met alle gevolgen van dien en buiten het wakende oog van leerkrachten en ouders.

 

@Ronin Kogaratsu heeft al eens een heel interessante post geschreven -met bijbehorende filmpjes- over "slachtoffers" en hoe bepaalde mensen een slachtoffer uit een groep pikken. Ik tracht mijn kinderen zo weerbaar mogelijk te maken tegen potentiële pesters. In de eerste instantie verbaal, en in de tweede instantie fysiek. Al op jonge leeftijd hebben wij onze oudste zoon op judo gedaan. Op deze manier raakt hij gewend aan fysiek contact en is hij niet direct geïntimideerd door een "stoeipartij".

 

Laten we wel wezen; we komen allemaal wel eens op feestjes of bijeenkomsten waar geregeld regelrechte "kutkinderen" rondrennen (sorry, heb er geen ander woord voor), die een direct gevolg zijn van een falende opvoeding, andere kinderen terroriseren. Die zitten ook in de klas van uw kinderen, zo ook in die van mij.

 

Onze zoon weet dat hij judo enkel "op de mat" mag gebruiken, maar van ons heeft hij toestemming om zichzelf te verdedigen tegen pestkoppen. Wel moet hij het eerst met zijn mond afdoen (waar hij niet sterk in is) en mag hij pas iets doen als hem iets aangedaan wordt. Hij zal nog geen vlieg kwaad zou doen...

 

EDIT: Post aangepast

[lewieke]

Judo is voor op de mat. Behalve als het nodig is vertel ik mijn kids. En als ze het gebruiken, dan ook gelijk goed. Geen half werk.

[Gast Peerke]

In mijn tijd was "pesten" gebonden aan de locatie. Te weten; school.

 

 

Totdat wij laatst van de juf hoorde dat hij op het schoolplein dermate (verbaal en fysiek) gepest werd, dat hij opeens een judoworp deed, waarbij de pester met twee benen in de lucht, opeens op de grond lag...

Zelfvertrouwen is voor een kind zo extreem belangrijk.

 

Je zoontje zal op school niet meer gepest worden.

[Gast DickBerts]

@Johnny BravoNL Prachtig, ik denk ook dat het pesten voorbij zal zijn. Ik was vroeger ook zo'n zachtaardig jongetje. Die moet je dus leren om keihard te zijn als dat aan de orde is en verder mogen ze gewoon zijn wie ze van nature zijn. Mij werd geleerd dat ik permanent -ook als dat niet aan de orde was- een stoere vent moest zijn en dan gaat er dus wat fout. Ik denk niet dat jij die fout maakt hoor Johnny, daar ben je zelf veel te zachtaardig voor, maar ik wil in het algemeen even wijzen op een valkuil. Niets, maar dan ook niets mis met zachtaardige jongetjes, vooral zo laten, alleen leren dat als het echt moet.....

[Lindaja]

Scholen reageren vaak zo. Pesten is voor de school altijd moeilijk en al helemaal als het een school is die kampt met een leerlingentekort. Ze zijn bang om ouders voor het hoofd te stoten. Toch is het vrij eenvoudig. Op schoolniveau zorg je voor voldoende toezicht tijdens pauzes en je biedt voldoende activiteiten aan : een film over de middag, voetbal, tafelvoetbal, schaken, een leeshoek, een spellenhoek,een creaklas, ... . Leerlingen die ergens mee bezig zijn hebben geen tijd om te pesten. Wat getrek en geduw is tussen jongens vrij normaal als ze puberen. Ze zoeken hun positie in de groep. Niets mis mee als het niet om geweld gaat.

 

Voor echte pestslachtoffers ligt het moeilijker. Kom je als leerkracht tussen, dan krijg je dikwijls hele felle reacties van de groep, of dat een goed idee is ? Meestal niet. Ik adviseer meestal de gepeste en hou toezicht. Als de gepeste zich dan al eens verdedigt, dan heb ik dat niet noodzakelijk altijd gezien. Neem van me aan dat de pesters dat snel doorhebben. Niet helemaal pedagogisch in orde wellicht maar zo werkt de maatschappij wel.

 

Precies hetzelfde probleem met collega's die een gezagsprobleem hebben. Als je als collega te snel tussenkomt heeft die collega helemaal geen gezag meer, ook dat is een heikel punt.

de school van mijn dochter heeft afgelopen jaar 7 leerlingen verloren wegens het pest probleem. en ze hebben een leerlingen tekort hierdoor

[Changing the mindset]

Zucht, jullie ook al pestproblemen. Ik moet toegeven dat ik hier een veteraan in ben. Zachtaardigheid zelve, wil altijd eerlijk zijn, stelt het hart iets te vaak open. Heb er in de loop der jaren wel mee leren omgaan hoor.

 

Soms droom ik nog welleens van die nare tijd!

 

CtM

[Gast DickBerts]

Zucht, jullie ook al pestproblemen. Ik moet toegeven dat ik hier een veteraan in ben. Zachtaardigheid zelve, wil altijd eerlijk zijn, stelt het hart iets te vaak open. Heb er in de loop der jaren wel mee leren omgaan hoor.

 

Soms droom ik nog welleens van die nare tijd!

 

CtM

 

De roos bloeit op de hoop stront. Ik ben nu blij met je aanwezigheid op dit forum. En ook bij een shtf zal er te midden van alle hardheid die er dan ontstaat, grote behoefte aan zachtheid bestaan. Er ligt dus nog een taak op je te wachten.

[Järv]

Totdat wij laatst van de juf hoorde dat hij op het schoolplein dermate (verbaal en fysiek) gepest werd, dat hij opeens een judoworp deed, waarbij de pester met twee benen in de lucht, opeens op de grond lag.

 

Haha das bekend. Tot m'n 16e ben ik af en toe gepest en net voor m'n 16e wat frequenter door een bepaalt groepje.

Toen ik voor het eerst met de brommer op school kwam vond ik dat het wel welletjes was en heb de eerste die me peste een mep met m'n helm gegeven.....raak en K.O.

Rest van m'n schooltijd en verdere leven nergens geen last meer van gehad

 

Tsja..... en nog een paar weekjes en mijn zoontje gaat volle dagen naar school ..... 'k kan alleen maar hopen dat ie óf mazzel heeft óf een paar sterke schoenen.........eh owja, of hij wordt een pester, dat kan ook nog , dat laatste hoop ik maar niet :\

[Kvgorp]

Iedereen krijgt ooit wel te maken met pesten. Ikzelf vroeger, mijn kinderen recenter. Mijn leerlingen dagelijks. (Niet dat ik hen pest hoor.) De enige manier om daar mee om te gaan is door zélf te veranderen. Je mag niet uitstralen dat je een mogelijk slachtoffer bent. Er is niet alleen de verantwoordelijkheid van de pester maar ook die van de gepeste. Toen mijn dochter thuiskwam met het verhaal dat ze flink gepest werd (ze was toen 10) hebben we maatregelen genomen.

 

- Ten eerste hebben we er elke dag over gepraat. Maanden aan een stuk, minstens een kwartier per dag.

- We hebben samen gekeken hoe de sociale structuur van de klas in elkaar zat. Dat hadden we binnen de week door.

- Intussen heb ik haar weerbaar gemaakt door haar (tegen mijn principes in) een aantal gevechtstechnieken aan te leren.

- We hebben tijdens het weekend rollenspellen gedaan om haar te leren hoe ze moest reageren. Dat leer je niet vanzelf. Als je het niet kent moet het aangeleerd worden.

- De groep laat ook niet zomaar toe dat je een andere positie gaat aannemen. Die moet je verdienen ! En je bewijzen. Telkens opnieuw.

- Daarnaa heeft ze de meelopers aangepakt. Eén voor één. En daarbij zijn klappen gevallen.

- Toen ze gepest werd in de klas gaf ik haar de raad om luidop en kordaat in de klas te zeggen dat het genoeg was, om een reactie van de leerkracht te krijgen.

- De leerkracht ondersteunde de pester.

- Waarna ik mijn dochter adviseerde de pester letterlijk uit de bank te stampen. Wat ze ook deed.

- Die pester is er mee opgehouden.

- Daarna heeft ze de leiders van de klas aangepakt. Eerst de laagste in 'rang'. Gewoon, klappen gegeven.

- 's Anderendaags nummer twee, een discussie, ze gaf 'm klappen en kreeg plots de steun van de nr 1.

- Daarna is ze judo gaan volgen.

 

Intussen zijn we 4 jaar verder. Ze wordt nooit meer gepest. Wie het waagt krijgt lik op stuk. Onmiddellijk, liefst verbaal, desnoods fysiek. Ze weet dat ze nooit als eerst mag beginnen maar als ze een klap krijgt gaat ze keihard en zonder terughoudendheid in het offensief. Dat ze intussen een oranje gordel judo heeft is alleen maar positief. Tijdens de trainingen leert ze incasseren, orders en instructies uitvoeren, haar karakter is gesterkt. In uiterste nood kan ze van zich afbijten.

 

Het heeft veel moeite gekost. Maar het heeft gewerkt. Ze heeft voor zichzelf besloten dat ze nooit meer gepest zal worden. Het is een vaardigheid die je moet aanleren. Desnoods zoek je hulp want als gepeste zie je niet hoe de situatie écht in elkaar zit. Mijn idee is dan ook om de gepeste bij te staan door er psychologen en opvoeders bij te halen. Assertiviteit is de allereerste voorwaarde om te vermijden dat je gepest wordt. Dat is iets wat je gelukkig wel kan leren.

 

 

lewieke sorry. Ik snap je frustratie heel heel goed heb het zelf ook mee gemaakt. Ik ben zelfs gewisseld van basisschool. Ik ken verder niemand die is gewisseld van basisschool om een andere reden dan verhuizen.

 

Maar om je kind aan te sporen tot geweld dat vind ik echt te ver gaan.

 

Mijn ouders hebben mij ook eerst op judo gezet en daarna op taekwondo. In dat laatste ben ik aardig goed geworden. Maar ik ben nooit aangemoedigd door m'n ouders om dat te gebruiken tegen m'n pesters.

 

Steker nog m'n pesters hadden aardig snel door dat het niet meer zo ver moesten laten komen. Dat straal je uit. Alleen voor die uitstraling moet je je kind op een zelfverdedigingssport zetten. Niet om het te gebruiken.

 

Helaas zoeken de pesters dan wel weer een andere manier om je te treiteren.

[wodan]

lewieke sorry. Ik snap je frustratie heel heel goed heb het zelf ook mee gemaakt. Ik ben zelfs gewisseld van basisschool. Ik ken verder niemand die is gewisseld van basisschool om een andere reden dan verhuizen.

 

Maar om je kind aan te sporen tot geweld dat vind ik echt te ver gaan.

 

Mijn ouders hebben mij ook eerst op judo gezet en daarna op taekwondo. In dat laatste ben ik aardig goed geworden. Maar ik ben nooit aangemoedigd door m'n ouders om dat te gebruiken tegen m'n pesters.

 

Steker nog m'n pesters hadden aardig snel door dat het niet meer zo ver moesten laten komen. Dat straal je uit. Alleen voor die uitstraling moet je je kind op een zelfverdedigingssport zetten. Niet om het te gebruiken.

 

Helaas zoeken de pesters dan wel weer een andere manier om je te treiteren.

 

Mijn ervaring is dat je eerst verbaal van je moet afbijten en als dat niet helpt, fysiek. Doe je dat niet, dan heeft de pester door dat ie sterk staat, want dat het bij praatjes blijft.

 

Ik heb op school altijd de naam gehad van recht door zee te zijn, nooit te liegen en veel geduld te hebben. Pesters hebben het ook geprobeerd, als beetje vreemde eend

in de bijt, was ik een gemakkelijk slachtoffer moet men gedacht hebben. Ik was toen rad van tong (beter dan nu) en heb toch een paar keer fysiek moeten reageren.

Dankzij mijn reputatie, NOOIT een blaam voor gekregen van volwassenen. Als wodan tot fysiek over gaat, zal het nodig moeten zijn geweest, case closed.

(En dan mep je iemand niet voor zijn leven ongelukkig, maar wel een blauw oog, bloedneus, ontwrichte pols, kortom, dat hij de volgende dag zeker thuis blijft).

 

Zelf ooit eens opgekomen voor een andere jongen die gepest werd, resultaat bij de pester: Pols, elleboog en schouder ontwricht bij de pester,

heeft een tijdje in verband moeten lopen. Hij heeft nadien op die school nooit meer pestgedrag vertoond. De jongen dacht dat hij zich alles kon permitteren, ook tegen leerkrachten.

Ik heb het toen mogen uitleggen, ook aan de jongen zijn ouders, die dreigden met een rechtszaak. Dan je vader achter je hebben staan met de wijze woorden:

"Ik sta achter de handelingen van mijn zoon en heb een goede rechtsbijstandsverzekering en advocaat" is iets waar je als zoon van 14 jaar echt wel nood hebt op dat moment

en dat geluk had ik.

 

Typisch was dat de ouders van de gepeste jongen, die ook bij het overleg betrokken werden toen, amper iets durfden zeggen, hun zoon had het dus het over zicht laten lopen

met de paplepel meegekregen!

 

Grappig hoe je zulke zaken decennia later nog levendig voor de geest komen wanneer je leest over pestgedrag.

[Changing the mindset]

De roos bloeit op de hoop stront. Ik ben nu blij met je aanwezigheid op dit forum. En ook bij een shtf zal er te midden van alle hardheid die er dan ontstaat, grote behoefte aan zachtheid bestaan. Er ligt dus nog een taak op je te wachten.

 

Dankjewel!:-) Dat doet me goed! Ben nu inmiddels lievelingsoom van 10 kinderen!:-). Coole oom met hobby's enzo! XD

 

Emotie verwerken in muziek gaat me ook goed af. --> Piano

[lewieke]

lewieke sorry. Ik snap je frustratie heel heel goed heb het zelf ook mee gemaakt. Ik ben zelfs gewisseld van basisschool. Ik ken verder niemand die is gewisseld van basisschool om een andere reden dan verhuizen.

 

Maar om je kind aan te sporen tot geweld dat vind ik echt te ver gaan.

 

Mijn ouders hebben mij ook eerst op judo gezet en daarna op taekwondo. In dat laatste ben ik aardig goed geworden. Maar ik ben nooit aangemoedigd door m'n ouders om dat te gebruiken tegen m'n pesters.

 

Steker nog m'n pesters hadden aardig snel door dat het niet meer zo ver moesten laten komen. Dat straal je uit. Alleen voor die uitstraling moet je je kind op een zelfverdedigingssport zetten. Niet om het te gebruiken.

 

Helaas zoeken de pesters dan wel weer een andere manier om je te treiteren.

 

Ik vind het fijner als de pester een andere school mag zoeken. Dat is mijn kids alvast gelukt. Een heel stuk rechtvaardiger. Vind je ook niet ? Ik ben overigens ook tegen geweld. Alleen als het niet anders kan gebruik ik het. Maar als het gebruikt wordt moet je ook geen mietje zijn, dan ga je tot het gaatje. Het is in de eerste plaats de pester die me gedwongen heeft van mijn principes af te stappen omdat mijn kid in de vernieling ging. Dat laat ik niet toe. Nooit. Door niemand. Duidelijk ?

 

Er zijn een paar dingen die me heilig zijn. Mijn kids. Mijn gezin. De dingen waar ik keihard voor gewerkt heb. Wie daar aan raakt heeft een probleem.

[Kvgorp]

Ik snap je. Je wil je kind niet in de vernieling helpen. Ik heb ook heel wat "gevochten" vroeger met m'n pesters. Het nadeel is ze zorgen altijd wel voor een mannetje extra. 6 tegen 1 wordt zelfs mij te veel. Resultaat. Ik ben nu in de 30 en nog steeds een heetjanus eerste klas. Als ik maar het idee heb dat me onrecht aangedaan wordt sta ik meteen op 10cm van z'n neus af met m'n ogen wagenwijd open. Vraag is of dat het beste is voor je kind. Pas geleden nog een aantal akkerfietjes gehad waar ik me zelf even heel duidelijk moest maken dat ik het ergens niet mee eens was. Bij de ene heeft het gewerkt en die doet poeslief en de andere is niet goed afgelopen kan ik je vertellen. Daar sta je dan als volwassen kerel met je oerinstinct van vroeger. Ik wil er alleen mee zeggen kijk er mee uit hoe je je kind aan spoort. Ik ging vroeger zelfs zo ver door het lint dat ik m'n pester met een schaar te lijf ging. Toen moest zelfs ik even bij de directeur komen. Hij zei goed dat je voor je zelf op komt maar de schaar... niet meer doen.

[lewieke]

Ik snap je. Je wil je kind niet in de vernieling helpen. Ik heb ook heel wat "gevochten" vroeger met m'n pesters. Het nadeel is ze zorgen altijd wel voor een mannetje extra. 6 tegen 1 wordt zelfs mij te veel. Resultaat. Ik ben nu in de 30 en nog steeds een heetjanus eerste klas. Als ik maar het idee heb dat me onrecht aangedaan wordt sta ik meteen op 10cm van z'n neus af met m'n ogen wagenwijd open. Vraag is of dat het beste is voor je kind. Pas geleden nog een aantal akkerfietjes gehad waar ik me zelf even heel duidelijk moest maken dat ik het ergens niet mee eens was. Bij de ene heeft het gewerkt en die doet poeslief en de andere is niet goed afgelopen kan ik je vertellen. Daar sta je dan als volwassen kerel met je oerinstinct van vroeger. Ik wil er alleen mee zeggen kijk er mee uit hoe je je kind aan spoort. Ik ging vroeger zelfs zo ver door het lint dat ik m'n pester met een schaar te lijf ging. Toen moest zelfs ik even bij de directeur komen. Hij zei goed dat je voor je zelf op komt maar de schaar... niet meer doen.

 

Misschien toch maar eens een cursus anger management volgen. Je komt er nog eens mee in de knoei. Een strafblad heb je zo.

[Kvgorp]

Ik red me wel. Mijn werk en hobby's draaien alleen rondom mijn VOG. Overheidsfunctie waarbij ik wekelijks contact heb met politie. Voor m'n hobby heb ik te maken met de afdeling bijzondere wetten van de politie waar ik iedere jaar een verlof moet verlengen. Bij iedere verlenging wordt ik weer compleet gescreend. Ik ben nog altijd het braafste jongetje van de klas. Bovendien wil ik een voorbeeld zijn voor mijn dochter. Het is alleen een headsup richting jou kant. Ik bedoel het verder niet als kritiek. Ik weet wat je mee maakt.

[Range]

Een belangrijk aspect in mijn ogen is bewustwording van je gedrag en hoe dat invloed heeft op de anderen om je heen. Leer een kind dit vroeg en het voordeel breidt zich uit met de jaren.

 

Daarbij nog een paar kaders van mijn kant:

- Fysieke weerbaarheid is altijd goed en zeker bij jongens kan dit een life-saver zijn als de 'hormoontjes' wat opspelen. Wanneer ik dit eerder had geweten had ik het zelf ook wel gedaan.

- Jongens en meisjes zijn compleet verschillend in hun groei en ik merk zelf dat zowat alle plooien een klein beetje plat gestreken worden nu ik heel langzaam naar de goede kant van de 25 jaar beweeg. Het staat voor mij vast dat die tijd nodig is voor een mens (geslacht maakt niet uit) om alle plooien en onhandigheden glad te strijken. In dat licht is de puberteit in één keer verlengt met een paar jaar haha (das handig ^^!)

- Iets als pesten kan worden opgevat hoeft niet per sé die intentie te zijn. In mijn geval zal ik mijn kinderen willen leren om argumenten te geven voor hun handelen. Dit hoeven ze niet non stop te verkondigen in het openbaar maar wanneer er naar gevraagd wordt wil ik wel hebben dat ze er één hebben. En dan bedoel ik ook ééntje die deugt. Komt het voort uit 'ontwetendheid' dan is het natuurlijk fair om 'kennis te verspreiden', is het argument ronduit zwak of nodeloos wreed dan breekt de hel los ^^!

 

- Boze energie uiten mag, maar wel op een manier die ik goedkeur. Verneem ik dat één van mijn kinderen zou pesten, dan heeft die een Nijmeegse 4daagse aan zijn broek diezelfde dag nog ongeacht leeftijd. Idem dito voor pesters, merk ik dat dan sleur ik het kind de klas uit en al naar die startstreep. Heftig? Ja, absoluut. Alleen heeft wat mij betreft op dat moment geen enkel ander persoon autoriteit behalve ik (de leraar in de klas is gezakt gezien ik het heb vernomen en in principe minder uren aanwezig ben waardoor het juist de leraar eerder had moeten bereiken dan ik en ook die gast krijgt er verbaal een veeg uit de wok!).

 

Wie pest kan ook veel harder werken want er is energie te veel en dan weet ik nog heel veel klusje. Pesten is gelijk de meest ellendige klusjes doen en dat is KEIHARD FYSIEKE ARBEID waar de honden nog geen brood van lusten !

 

Dat het kind dan één week niet op school zit/in de klas is niet zo erg, als ik daarmee het intentionele pesten voorgoed kan stoppen dan zouden die inspecteurs me voeten moeten kussen !

[FincaInSpanje]

Op de school van mijn kinderen wordt er heel veel tegen pesten gedaan. Ze pakken dat heel goed op. Natuurlijk wordt er onder elkaar wel wat gepest wat ook gewoon prima is binnen de marge. Grappen en grollen is nu eenmaal ook leuk, zeker op school. Op latere leeftijd gaan kinderen en volwassenen het beter begrijpen allemaal.

 

Zelf was ik een behoorlijke pestkop op school, maar ik kan ook goed incasseren. Niet zo zeer dat ik op een bepaald persoon gericht was (want alles en iedereen waren de klos bij mij). Ik vond het gewoon leuk om gekke capriolen uit te halen en we kennen allemaal wel het gezgde "Meisjes plagen, kusjes vragen".

 

Het gevaar is als een groep zich op 1 of enkele personen richt. Dan kan het pesten uit de klauw lopen en veranderd vaak het gedrag van het individu in een groep. Dit moet de school en de ouders goed in de gaten houden. Grappen en grollen mag, maar niet te gek.