Mijn reden om te preppen, mijn filosofie

[YONI]

Mijn filosofie t.a.v. Prepping voor mijn gezin.

 

Hoewel ik al hiermee bezig was voordat ik trouwde, heeft de vrijblijvendheid plaatstgemaakt voor absolute noodzaak op het moment dat mijn vrouw zwager bleek te zijn van onze oudste. Noem me ouderwets of wat je wilt, maar ik geloof dat je als man (of als alleenstaande moeder) de dure plicht hebt er zorg voor te dragen dat je kinderen en andere afhankelijken (of dit nu je familieleden, buren, vrienden of zelfs je dieren zijn) niets te kort komen, ook niet in tijden van crisis.

 

De eerste jaren als prepper, of survivalist, wat je maar wilt, waren nogal chaotisch en ik geef het eerlijk toe, behoorlijk gericht op echte “man-toys”. Dit is een luxe die ik me niet langer kon of wou veroorloven op het moment dat mijn willen hebben van een nieuwe jeep veranderde naar “ik moet....want dit kleine ventje noemt me straks papa” en dat is eerlijk gezegd de mooiste baan die ik ooit hoop te hebben! Maar, wat een verantwoordlijkheid! Zeker in een wereld als deze waarin meer stuk en defect is dan ik hoop te kunnen fixen. Al zou ik het wel willen. Maar goed, in die wereld gaan onze kids dus wel opgroeien. Zo veranderde (nog voor zijn geboorte) onze maandelijkse preps van technische dingetjes en een beetje voedsel, daarvan hadden we al een hele berg, naar luiers, opvolgmelk, zalfjes, flesjes, en een heleboel kleertjes. Inmiddels hebben we hier 4 knulletjes rondrennen en ik ben maar wat trots op ze, sorry, maar ik kan het niet laten!

 

Naast een goed, prettig en veilig thuis zijn de eerste levensbehoeften natuurlijk net zo belangrijk, als eerste schoon en veilig drinkwater. Dat is toevallig ook mijn vak en ik heb wereldwijd gezien wat voor drama's vervuild water veroorzaakt. Dat betekend dus meerdere opties, van een regenwateropslag tot de mogelijkheid water uit een spreng, niet ver uit de buurt te kunnen verzamelen en dit water goed en grondig te zuiveren. Daarnaast hebben we natuurlijk een goede voorraad opgeslagen.

 

Wat voedsel betreft hebben we tenminste 6 maanden normaal voedsel in huis, behoudens echt verse zaken. Als kosher Joods gezin hebben we wel wat andere regels dan de meeste preppers, niet de houdbaarheidsdatum of het gemak is onze eerste overweging maar op de eerste plaats komt de vraag of een product aan de Joodse voedselwetten voldoet. Gewone SPAM of SMAC is dus uit den boze! Gelukkig bestaat er koshere SPAM, en onze jongens zijn er gek op! (ik trouwens ook!) Buiten dat is de Joodse keuken natuurlijk beroemd en we koken als gezin graag samen, ook dat is zo'n life-skill die je echt aan je kinderen moet doorgeven. Ook als SHTF echt zou plaatsvinden, kunnen we voorlopig nog wel even vooruit.

 

Maar voor het geval dat het echt helemaal fout gaat hebben we een voorraad van de basislevensmiddelen opgeslagen, goed verpakt en ruim voldoende voor ons gezin en wat meer. Dit voor een periode van 18 maanden, daarover later meer. Daarnaast hebben we inmiddels 2 geitjes en een hele “kudde” kippen. Onze tuin hebben we voor een groot deel omgespit en we verbouwen nu een goed deel van onze groenten. Dat was een geniale zet, want ik heb me toch een hekel aan grasmaaien! Onze buren, vriendelijke, warme Christenen zijn werkelijk een soort “reservist-opa & oma” voor onze jongens. Mijn ouders wonen in de VS en de ouders van mijn vrouw in Israel en hoewel we hen tenminste 1 x per jaar bezoeken, is de invloed van oude mensen van enorm belang. Hun wijsheid en geduld, de enorme levenservaring, zaken die onze maatschappij niet op waarde weet te schatten. Ze zijn nog goed gezond maar hun zoon woont in Australië en ik vraag me weleens af wat er van hen terecht moet komen mocht alles in de puin draaien. 4 jaar geleden heb ik besloten dat ik deze mensen niet in de kou kan laten staan en zo zijn er wat meer. Ondertussen is onze voorraad gegroeid naar 12 personen en ik denk dat het daarbij niet blijft. Er zijn zoveel mensen die niet om wat voor reden dan ook niet kunnen preppen, en voor anderen is het gewoon iets dat ze maar niet kunnen bevatten. Een mogelijk einde aan onze huidige welvaart, om wat voor reden dan ook. Eerlijk gezegd, als ik mijn jongens zie, wil ik er ook niet aan denken en besef ik me dat ik me toch wel een beetje kan indenken hoe Job zich gevoeld moet hebben. Nee, alleen wij is niet goed genoeg, wij zijn deel van een gemeenschap en die gemeenschap moet het kunnen doorstaan!

En natuurlijk is alleen water en voedsel niet voldoende, een mens heeft meer nodig, kinderen zeker! Kleding waar ze uitgroeien waar je bijstaat, schoenen die harder slijten dan je voor mogelijk houdt (en hoe hebben mijn ouders dat ooit bolgewerkt?)

En dan is er het risico van ziekte en de noodzaak van preventieve gezondheidszorg, wat daar allemaal bij komt kijken! Wat te denken van onderwijs en wederopbouw? Voor je het weet heb je een half genie-pakhuis in je schuur. Nu helpt het dan mijn eerder genoemde buurman een genie-officier b.d. Is, en inmiddels net zo enthousiast. Zijn vrouw overigens, die het wecken van groenten en fruit altijd al deed, en een goedgevulde voorraadkast gewoon verstandig acht, lijken dus bij nader inzien helemaal niet zo “onvoorbereid”. Waar maak ik me dus zorgen over? Nou, ik vermoed dat wat ons te wachten staat iets is dat zelfs de generatie die de oorlog bewust heeft doorleeft, zich niet kan voorstellen.

Ik hoop trouwens dat ik ongelijk krijg.

 

De 18 maanden.

 

Ik ga ervan uit dat zodra de SHTF daarwerkelijk gebeurd, het na 2 tot 3 maanden wel duidelijk is of de maatschappij zich hervind of niet. Zoja, dan is het tijdelijk heel vervelend geweest en zo niet, waar ik dus bang voor ben (omdat we als beschaving nog nooit zo slecht voorbereid en toegerust zijn met gebrek aan alles om te gaan) dan is het tijd om zelf, in lokale gemeenschappen op te gaan bouwen. Iets beters dan wat we hadden, gezonder en vooral gebouwd op echte waarden en vrijheid. In ieder geval zonder de luchtkastelen en schuldencultuur van nu. Gezien het plantseizoen en de tijd tot er geoogst kan worden, is een periode van 18 maanden voldoende. Immers, voor je aan die voorraad begint ben je nog niet door je 6 maanden voorraad heen. Ik hoef dus niet bang te zijn dat mijn gezin iets te kort komt, op deze manier kan ik alles, binnen de grenzen van het redelijke, aan.

Alles wat ik doe is om mijn jongens de kwaliteiten en vaardigheden aan te leren in zo'n wereld de beste mannen te zijn die ze kunnen zijn. Dat is mijn plicht, mijn verantwoordelijkheid als “papa”.

[Gast Ghost]

Mooi verhaal, lekker om te lezen.

Je schrijft o.a. dit:

 

Als kosher Joods gezin hebben we wel wat andere regels dan de meeste preppers, niet de houdbaarheidsdatum of het gemak is onze eerste overweging maar op de eerste plaats komt de vraag of een product aan de Joodse voedselwetten voldoet. Gewone SPAM of SMAC is dus uit den boze!

 

Waar ik nou benieuwd naar ben is, of jij in geval van nood de regels van kosher eten overboord gooit om bijv. je kinderen of je ouders te voeden. M.a.w. hoe ver ga jij in je geloofsovertuiging ?

[Prep]

Goed verhaal inderdaad.

 

Herken mezelf er ook in namelijk.

 

Voordat ik mn kleintjes kreeg, zou ik waarschijnlijk nog wat lacherig gedaan hebben als ik Doomsday Preppers had gekeken.

 

Nu dacht ik bij mezelf....wat als het nu toevallig wel per ongeluk misgaat en ik mijn kids geen eten kan geven...

 

Respect voor je manier van leven, Yoni.

[Gast Jager]

Wat een ongelooflijk mooi verhaal, en hoe herkenbaar als vader zijnde. Hoop nog veel van je te horen. Religie (hoe belangrijk ook voor een ieder) speelt geen rol onder preppers en dat maakt dat wij elkaar allemaal even belangrijk achten. Je zult je hier snel thuis voelen en sterkte met Oma in Israel nu. Zullen wel moeilijke tijden zijn voor jullie nu....

[Gast Jager]

Dacht dat ik,las dat alleen oma in Israel zat. Maar opa dus ook. Sterkte!!!

[backschless]

Goed en mooi verhaal en zelf heb ik het ook nu mijn mannekes op de wereld zijn dat het preppen iets doorgeslagen is of hoe je het wilt noemen maar wil ook gewoon dat ze een goed leven krijgen dat is wat kids en mensen verdienen.

[Learned Bear]

Mooi relaas. Dank daarvoor. Waar ik als verse pappa persoonlijk wel mee worstel is hoe ik ervoor ga zorgen dat mijn kinderen niet angstig maar juist weerbaar worden van het preppen. Ik denk dat met name kinderen van een bepaalde leefttijd (tussen 6 en 12?) goed begeleid moeten worden in hun denken over grote rampen en de voorbereidingen daarop. Ik vermoed namelijk dat kinderen best wel eens heel angstig in het leven zouden kunnen komen te staan als ze vanuit een verkeerd perspectief worden ingeleid in de materie. En dan is mijns inziens het goede perspectief: 'Jij bent een winnaar, een overlever. Wat er ook gebeurt, je kunt het aan.' Lijkt me best wel een puzzel met kinderen, maar als ze dat nu weer aan hun kinderen door kunnen geven dan zou ik me pas echt geslaagd voelen als vader.

[Marc67NL]

@Learned Bear

Kijk eens even naar dit topic.

Sluit misschien aan op je worsteling.

 

En dan speciaal naar de post van @YONI in dat topic;Wij maken van alles wat onder het kopje zelfredzaamheid en survival mag vallen zoveel mogelijk een onderdeel van de opvoeding, vooral door ..........

[Gast Jager]

Mooi relaas. Dank daarvoor. Waar ik als verse pappa persoonlijk wel mee worstel is hoe ik ervoor ga zorgen dat mijn kinderen niet angstig maar juist weerbaar worden van het preppen. Ik denk dat met name kinderen van een bepaalde leefttijd (tussen 6 en 12?) goed begeleid moeten worden in hun denken over grote rampen en de voorbereidingen daarop. Ik vermoed namelijk dat kinderen best wel eens heel angstig in het leven zouden kunnen komen te staan als ze vanuit een verkeerd perspectief worden ingeleid in de materie. En dan is mijns inziens het goede perspectief: 'Jij bent een winnaar, een overlever. Wat er ook gebeurt, je kunt het aan.' Lijkt me best wel een puzzel met kinderen, maar als ze dat nu weer aan hun kinderen door kunnen geven dan zou ik me pas echt geslaagd voelen als vader.

Daarom houdt ik het spelenderwijs met dw kids. Praat nu ook nog niet met ze over grote rampen (dochter van 6, zoon van 4 en dochtertje van 2) ,maar survivallen is nu al leuk voor ze en mijn preppervoorraad zien ze nog niks in. Mocht er ooit wat gebeuren dan zijn ze zelfverzekerd genoeg (hoop ik) omdat alles er in getraind is.

[Marc67NL]

Survivallen is fun!

Hutje bouwen.

Lekker fikkie stoken.

Warme chocomelk brouwen.

[Communicator]

Wat een prachtig verhaal YONI.

 

Onze kinderen (10-13) zijn inmiddels op de hoogte van onze prep voorraden. en vinden het wel fijn eigenlijk, dat beetje zekerheid. Deze stap hebben we succesvol overwonnen.

Fase twee is bij ons het consuminderen, bewuster worden van je verbruik op een dag.

bij een kleine boodschap niet de hele stortbak leeg spoelen, lichten uit als je de kamer verlaat. etc.

 

Ik ga met onze zoon ook wat meer survival skills oefenen in het bos. 1, omdat dat leuk is, 2 omdat het erg leuk is 3. en handig ook!

Mijn vrouw is een doorbijter en deinst nergens voor terug, qua skills zit het daar wel oke

Onze dochter worden skills bijgebracht die meer in haar straatje liggen. Het verzorgen van de dieren, voedsel verbouwen en dergelijke.

 

Op deze manier hebben wij het preppen tot een familie bezigheid kunnen verheffen en beleven we er zelfs plezier aan!

[Lion]

Welkom Yoni, goed verhaal.

[Orca2000]

Mooi verhaal Yoni, jullie zijn goed bezig.

[YONI]

Mooi verhaal, lekker om te lezen.

Je schrijft o.a. dit:

 

 

 

Waar ik nou benieuwd naar ben is, of jij in geval van nood de regels van kosher eten overboord gooit om bijv. je kinderen of je ouders te voeden. M.a.w. hoe ver ga jij in je geloofsovertuiging ?

 

Shalom,

 

Het Joodse geloof is vooral een geloof van de praktijk en hoewel de 613 mitzvah in de Thora als bindend worden gezien voor alle Joden, bestaan er drie uiterst belangrijke principes die in noodgevallen gelden: 1 Leven is heilig. 2. Het behoud van leven gaat boven de wet, pikuach nefesh (b.v. het eten van niet kosher voedsel) 3. het gebod een bepaalde actie niet te doen vervalt (b.v. een arts die zijn werk doet op de Sabbat), mitzvah lo ta'aseh.

 

Er bestaan evenwel 3 absolute uitzonderingen op deze regel. Het is onder GEEN enkele omstandigheid toegestaan om: 1.zonden die vallen onder de noemer chillul Hashem, het onteren van de naam van G'd. 3. Het plegen van een moord. Let wel, een agressor doden ter zelfverdediging is wel degelijk toegestaan en zelfs een plicht als dat de enige wijze is om het eigen leven, of dat van een ander, te behouden! 3. Een leven voor een leven te nemen. Jezelf moedwillig opofferen of jezelf verlagen tot kaniballisme. Deze regels bestaan omdat wanneer je deze zou breken, het leven op zich genomen geen waarde meer heeft, ofwel het doel heiligt NIET alle middelen.

 

 

Ik hoop dat ik hiermee je vraag beantwoord heb.

 

Yoni

[Gast Ghost]

Ik hoop dat ik hiermee je vraag beantwoord heb.

 

Yoni

 

Duidelijk, dank !

[Learned Bear]

Het doel heiligt niet alle middelen...zucht...helemaal waar... en Jezus offerde zijn eigen zoon op ... maar Abraham hoefde dat weer niet te doen ... volgens mij mogen we daarom geen religie praten op dit forum... want wat doe je als je kinderen nachtenlang huilen van de honger.... In love and war...

[YONI]

Het doel heiligt niet alle middelen...zucht...helemaal waar... en Jezus offerde zijn eigen zoon op ... maar Abraham hoefde dat weer niet te doen ... volgens mij mogen we daarom geen religie praten op dit forum... want wat doe je als je kinderen nachtenlang huilen van de honger.... In love and war...

 

Nu ben ik geen authoriteit op het gebied van het Christendom, maar ik denk dat je niet zo "learned" bent als je naam doet veronderstellen, in ieder geval niet op het gebied van Christelijke, en al helemaal niet op het gebied van Joodse theologie. En inhoudelijk, begrijpend lezen is ook een kunst. Voor wat mijn kinderen betreft, ik zorg er wel voor, met de voorschriften uit de Thora en die uit de Talmud, dat ze niet hoeven te huilen, anders dan uit vreugde. Wat het spreken over religie betreft, mijn geloof stuurt me in alle dingen, en ik ben niet van plan me het zwijgen op te doen leggen enkel omdat iemand zich wenst te storen aan mijn geloof. En ohja, we zijn een nogal oude cultuur, en dan leer je nog wel eens wat dingetjes over overleven, vooral als de rest van de wereld -grosso modo- je de afgelopen 2000 jaar met de nek heeft aangekeken en zowat alles in het werk heeft gesteld om je bestaan, geestelijk en fysiek, onmogelijk te maken. Het is wellicht wel een beetje kort door de bocht om iedere verwijzing naar een geloof, nu toevallig het mijne, op te vatten als "gepraat over religie" waarbij de originele post en het antwoord op de vraag van Ghost niet anders was en is dan een uitleg van de motivatie waarom en hoe wij het aanpakken.

 

Yoni

[Gast Ghost]

Onderwerpen als religie en politiek blijven altijd een twistpunt. Waar het omgaat is dat je een ander niet veroordeelt om het wel of niet geloven. Ik geloof niet, maar als iemand anders wel geloofd is dat zijn of haar zaak. Zolang die persoon mij niet het geloof probeert op te dringen vind ik het prima. ik heb Godsdienstles gehad, vind kerken erg erg mooi, maar meer als verhalen en mooie gebouwen zijn het niet voor mij.

[coloredrose]

Shalom aleichem!

 

Wat leuk om een joodse prepper mee te maken, mijn moeder en ik zijn preppers en van joodse afkomst, wij eten niet volledig kosher vanwege de kosten.. maar houden er wel rekening mee met het preppen. hopelijk horen we meer van je!

[Gast Jager]

Het doel heiligt niet alle middelen...zucht...helemaal waar... en Jezus offerde zijn eigen zoon op ... maar Abraham hoefde dat weer niet te doen ... volgens mij mogen we daarom geen religie praten op dit forum... want wat doe je als je kinderen nachtenlang huilen van de honger.... In love and war...

 

Offerde Jezus zijn zoon op???

[Gast Heksenboot]

Offerde Jezus zijn zoon op???

 

Ja, daarom heb je er nooit over gehoord.

[Gast Jager]

Ja, daarom heb je er nooit over gehoord.

 

Scherp...

[Gast Heksenboot]

Scherp...

 

 

Hahaha hahaha

[Richa]

@YONI Dank voor je mooie verhaal en je openheid. Ik wens je veel plezier en ook sterkte met preppen voor je gezin en voor jezelf.

[YONI]

Shalom aleichem!

 

Wat leuk om een joodse prepper mee te maken, mijn moeder en ik zijn preppers en van joodse afkomst, wij eten niet volledig kosher vanwege de kosten.. maar houden er wel rekening mee met het preppen. hopelijk horen we meer van je!

 

Shalom,

 

met plezier hoor!

 

Yoni