Het ligt er maar aan hoe je het aanpakt. Ik praat er wel over, maar niet over alles. Kleine fragmentjes maar, heel praktisch altijd. Over mijn tuintje en de serre die ik wil kopen, dat vindt niemand gek. Met anderen over beleggen, vastgoed, aandelen, niemand die dat gek vindt. In de club hebben we het over kalibers, instellingen van vizieren, gunstige leveranciers, niemand die het raar vindt. Met een paar vrienden of zelfs collega's heb ik het over bakken, over broden, over leveranciers van meel en bloem, over recepten, gisteren gaf ik nog een recept aan een collega die in de knoei zat met een soort gebak. Haar tweede poging slaagde en ze is er blij mee. Maar gek vond ze het niet. Als je alles gaat samenleggen, ja dan krijg je een ander beeld. Maar dan nog ... . En dat ik met hout stook, niet raar, dat doet intussen de halve straat, naar mijn voorbeeld. Ik heb hen even voorgerekend hoeveel je ermee bespaart. En ineens, sinds een paar winters, zijn alle buren rond me met hout aan het stoken. Is dat niet gek ? En als ik mijn bakexperimenten laat proeven door de buren en hen helemaal gratis een zak van mijn nieuwste creatie cadeau doe omdat ik weer eens te veel gebakken heb, dan zijn ze oprecht blij.