Erelijst

Echt megamegamega smerig! Wat is er gebeurd? We hebben een paar honderd blikken opgeslagen. Veel ervan zijn blikken met zo'n handig opentreklipje. We bewaren onze blikken op zijn kop. Dit ivm roestvorming etc. Blijkbaar hebben die handige opentreklipblikken maar een heel klein tikkie nodig om die voorgesneden rand van het lipje ietsjes te beschadigen. Vooral bij het op zijn kop wegzetten is dit zo gebeurd natuurlijk. Een beschadiging van slechts een mm is toch lucht wat het blik in gaat. Lucht is gisting. Gisting is gasvorming dat het blik niet uitkan omdat het omhoog gaat en omdat onze blikken met de treklip naar onderen staan. Gas hoopt op in de "bovenkant" van het blik en gas wordt meer gas en wil eruit. BOEMF! Het blikt klapt uit elkaar door de treklipkant open te barsten. En dat gaat kennelijk met zo'n geweld, dat NIET overdreven, de smurrie 80cm verder op de vloer lag, alle blikken onder de derrie zitten, want het is allemaal beschimmeld wat er uit dat blik komt, de planken onder de drek zitten, de stank werkelijk ondraaglijk was! Oké. Geen probleem denk je. Blikken kun je afwassen. Hm. Eens even denken. Als je van verrassingspakketten houdt wel. Papier aan de buitenkant van blikken, tja... Wordt nat bij het schoonmaken. Laat los. Wat zat er ook alweer in het blik? Ik dacht ik zal het ff met jullie delen. Maar ik zet mijn treklipkloteblikken dus niet meer ondersteboven. Dan maar een roestig randje. En ja, ik ventileer wel in mijn opslag, maar toch gaan die dingen roesten. En nee, ik vind het niet de moeite om ze allemaal te gaan beschermen tegen roest.

In België spreekt de koning zo weinig Nederlands dat hij in geval van kalamiteiten gewoon niet uit zijn woorden komt. Ik vermoed dat voor de kerstboodschap een paar weken moet oefenen en dan mag je nog niet te nauw luisteren want het is nog altijd koeterwaals. Nu hebben we het alleen nog maar over het vormelijk en de uitspraak. Inhoudelijk is de toespraak meestal een opgestoken vingertje naar de stoute Vlamingen, wat dus gewoon geen ruk voorstelt. De laatste die ik wil horen bij een SHTF is de Koning. Als er dan toch iets ernstigs moet gebeuren, laat het dan in Laken zijn, levert het nog een besparing op ook.

Dankje @frank1964 en @Heksenboot voor jullie info. Als er een nieuw rookkanaal in mijn (huur)huis moet dan moet ie wel door de 3 verdiepingen heen die nog boven mij zitten. Ik woon op de begane grond en er wonen flink wat mensen boven me. Dus dat zal een grote operatie worden en waarschijnlijk meer kosten dan ik me kan veroorloven. Héél jammer, maar helaas. Maar... als je dan toch aandringt Heksenboot () ... onderstaande zou mijn motivatie wel moeten weergeven. Liever had ik een audio-file geplaatst zodat ik jullie met mijn gekraai had kunnen verblijden, maar dat gaat helaas niet. Wel allemaal meezingen a.u.b., op de muziek van We will rock you/Qeen... Gister kwam ik thuis na een dag vol werk voelde me nog sterk voelde me voldaan. Begaf me naar de keuken zet een bakkie leut en switchte als altijd mijn oude laptop aan. Na het checken van m'n mail voor mij een ritueel besloot ik naar Preppers punt NL te gaan. Op het forum aangekomen dacht ik echt te dromen want wat zag ik daar een mega karma staan. Refrein: De houtkachel van Beaufort... ow yes. Die onwijs gave Beaufort... nummer 6. In mijn huis zag ik hem staan dus bedacht er voor te gaan nadat ik had gekeken of ie hier wel past. Een leven zonder stroom ja dat is ook een droom zo beet dat ding zich vol in mijn gedachten vast. Na een slapeloze nacht was alles wat ik dacht hoe zorg ik er nu voor dat Hij naar mij verkast. Dus zo schreef ik deze tekst die iedereen behekst want ik ben nu al verliefd op deze stoere gast. Refrein. Ik test hem ook voluit deze waardevolle buit en de review zal met foto's en filmpjes zijn. Ja ik neem dit serieus dat is geen loze leus ik ben al met die review bezig in mijn brein. Ik sta in vuur en vlam mijn handen voelen klam nu niet direct gaan lachen want dat is geen gein. Hoewel nog nooit ontmoet bevalt Hij mij zo goed mocht ik zijn warmte moeten missen doet mij dat zo'n pijn. De houtkachel van Beaufort... ow yes. De houtkachel van Beaufort... nummer 6. Keep me warm oh Beaufort. That"s what you are made for !!! G. en suc6, Martin.

Je bent zeker niet pessimistisch!!! Realistisch is het perfecte woord voor wat jij omschrijft!!! Ik ben zelf ook realistisch ingesteld, dus ik zit heel vaak achter mijn scherm mijn tanden knarsen als iemand zit te praten over een SHTF alsof het een kampeer-uitje is. En dat gebeurt hier vaak! Om als eerste antwoord te geven op jouw vraag: Ik ben mentaal gezien heel sterk, vind ik zelf. Vinden mensen om mij heen ook. Ik kan eigenlijk mentaal gezien alles wel aan. Heb zo ongveer alles wel gezien, gedaan of beleefd en kan zeggen dat ik er allemaal doorheen ben gekomen. Vaak heb ik me wel afgevraagd of ik een bepaalde situatie wel aan zou kunnen, maar altijd was het antwoord uiteindelijk "ja". Ik heb doort eenaandoening 8 kinderen verloren voordat ze geboren mochten worden, maar ik heb nu 2 gezonde kinderen. Ik ben neergeshoten, maar opgestaan en hersteld. Ik heb mijn huis verloren, maar heb me terug gevochten en een nieuw huis gevonden. Ik heb schulden gehad, maar ze afbetaald. Ik ben mijn werk meerdere keren verloren, maar vond steeds iets nieuws. Ik heb ver onder het bestaansminimum geleefd, maar vond toch manieren om gelukkig te zijn. Ik heb ex-vriendjes gehad die me hebben mishandeld. Ik ben 3 keer verkracht. Ik heb in de winter in een appartement geleefd zonder gas, elektriciteit en water, maar had een warme deken en kaarsen. Die periode is voorbij. Ik leef nu de "preppers-droom". En toch.... Mijn moeder is vorig jaar ziek geworden. Omdat ik niet geloof in belastingen en sociale voorzieningen (ik betaal forfaitaire belasting, zonder aangifte van mijn inkomsten en bezittingen dus, en ik betaal de solidariteitsbijdrage voor de sociale voorzieningen, wat betekent dat ik mijn recht op sociale voorzieningen heb opgegeven) moet ik haar opvangen en verzorgen. Dit houdt dus in dat ik veel minder tijd heb om te werken op de boerderij en dus heb moeten inkrimpen. Ik verlies nu € 20.000,- per jaar en hebb geen idee hoe ik dit moet gaan oplossen. Mijn moeder zal helaas niet meer beter worden, dus ik moet nu een andere manier verzinnen om rond te komen. Je ziet het, zelfs in het paradijs regent het af en toe. En soms stormt het. Maar toch weet ik zeker dat ik hier ook doorheen zal komen. Vanuit jouw situatie zou ik zelf ook erg bang worden om eerlijk te zijn. Vanuit jouw situatie WAS ik ook bang. Ik ben er geweest. Ik heb het als volgt aangpakt: Ik heb als eerste 25 jaar mezelf kapot gewerkt, zonder ook maar 1 cent te veel uit te geven, heel sober geleefd, heel zuinig, alles zette ik weg. Ik had geen telefoon, geen tv, een éénkamerappartementje, nooit uiteten, geen entertainment (behalve een paar gezelschapsspellen), water uit de kraan, alles zelf maken, noem maar op. Ik kwam rond met minder dan 50 gulden per maand. De rest ging opzij. Na 25 jaar was ik in staat om een boerderijtje in België te kopen. Op datboerderijtje heb ik 15 jaar geleefd, heel gelukkig, maar ik was nog niet van alle angsten af. Mijn doel was het nog niet. Wel een goede oefening. Na 15 jaar had ik genoeg bij elkaar geboerd om een boerderijtje met 50ha land in Frankrijk te kopen. Opknappertje, to say the least... Maar dit was mijn droom. Nu een paar jaar verder zit ik hier en kan geheel zelfvoorzienend zijn. Ik ben nu van mijn angsten af, maar het heeft me wel zo ongeveer mijn hele leven gekost. Waarom ik het toch heb gedaan? In eerste instantie omdat dit mijn wens was. Ik wou vrij zijn en ECHT leven. Nu zeg ik: de kinderen. Ik wil dat de kinderen opgroeien in een wereld waarin ze vrij kunnen zijn. Ik wil niet dat mijn kinderen ook 25 jaar slaaf moeten zijn voordat ze geluk mogen kennen. Waarom vertel ik dit? Dit is de keuze die iedereen heeft. Het vergt heel veel moed en doorzettingsvermogen, maar het resultaat is alles waard. En iedereen kan dit. Ieder mens heeft hier de kracht voor en ieder mens kan dit bereiken. Er huis in ieder van ons een kracht die zo veel groter is dan je je kunt voorstellen! De enige grens die een men heeft is zijn wil. Moed en doorzettingsvermogen komen dan vanzelf. Het advies wat ik jou dus kan geven: Vecht. Als je lang genoeg door gaat, kom je er wel. Wat het leven ook naar je toe gooit, je hebt van binnen de kracht om alles aan te kunnen, daar mag je nooit aan twijfelen. En nu het nog "gemakkelijk" is, raad ik je aan dat al toe te passen. Doe je dat niet, dan zul je het moeilijk gaan krijgen. MAAR!!! Je kunt het allemaal aan. Als een situatie zich voordoet die jij omschrijft, zul je dat wel zien. Ook al zal die periode voor jou dan moeilijker zijn, je zult het toch halen. Zolang de wil er is. Mijn onsamenhangende, openhartige stukje, recht uit mijn hart, typ ik hier nu gauw neer, tussen de bedrijven door, in de hoop dat iemand hier iets aan heeft. Ik lees het niet na, het zal vol fouten zitten, maar dat doe ik bewust omdat ik mij anders ga afvragen of ik dit wel moet schrijven en dan uiteindelijk de boel weer wis en weer niets zeg. Maar ik ben ervan overtuigd dat mijn verhaal misschien wel inspirerend kan werken voor iemand, en als maar 1 persoon er iets aan heeft, ben ik gelukkig dat ik misschien iemands leven op een positieve manier heb mogen beïnvloeden. Mijn boodschap luidt dus dat iedereen mentaal alles aankan. Positiviteit dus. En de wil is het krachtigste bezit dat je hebt. Gebruik het, het is een superkracht.