Hoe prep ik mijn kind?

[jennifer]

Hallo,

 

ik heb een vraagje over hoe je het beste je kind kan leren om te preppen en of er uberhaupt zoiets als een survival menu voor kleuters bestaat (misschien een stomme vraag)

Ik zie het n.l. al gebeuren, wanneer ik niet nu begin met mijn dochtertje voor te bereiden dat op het moment dat de nood aan de man is ik een kind heb die bloemetjes gaat plukken en vlinders achterna gaat. Ookal is ze hoogbegaafd, ze is en blijft wel een kind

 

Groetjes,

 

Jennifer

[Lindaja]

Er zijn er meerdere met hetzelfde probleem

Mijn dochter is 5 jaar oud en bij haar merk ik dat ze geen enkele moeite heeft om precies te doen wat ik zeg in bepaalde situaties zolang ik haar maar uitleg waarom het is. , en als het op dat moment zelf niet kan heeft ze genoeg geduld om te wachten tot de uitleg wel k an.

Maar dit is dus alleen met de voorwaarde dat de uitleg ook komt. en acceptable is, hierbij is een mate van eerlijkheid en communicatie bij nodig die de meeste mensen niet snel toepassen bij een kleuter.

dat is natuurlijk niet alleen voor zaken die met preppen te maken hebben maar voor alles in het leven , zodra je kind gewend is om overal over te kunnen praten en discussieren zullen ze sneller aannemen dat ze nu echt even gewoon moeten doen wat je zegt , omdat ze dan vertrouwen dat de reden snel duidelijk word

 

( werkt helaas niet bij dingen zoals ruim je kamer op )

[Gast Peerke]

Jennifer,

 

Goede vraag, ook al omdat ik geen kinderen heb.

 

Laat je kind ook genieten van het kindzijn. En als ze bloemetjes plukt, kun je haar misschien langzaam bijbrengen wat eetbaar is en wat niet.

Madeliefjes, paardebloemen (delen ervan), wilgenroosjes en wortelscheuten van riet zijn b.v. eetbaar

Van brandnetel kun je soep, thee of salade maken.

De bast van wilg bevat salicylaat, een natuurlijke pijnstiller.

 

Eenvoudige natuur is zo dichtbij en altijd gratis beschikbaar

[Lindaja]

ps de vader van mijn dochter en ik zijn niet bij elkaar. hierdoor is ze al gewend om zelf haar weekendtas te pakken

Als wij gaan picknicken helpt ze mee om de tas te vullen. ik zorg alleen voor het eten en drinken. zij zorgt voor de zaken zoals EHBO doos, kleedje, en andere zaken die we gebruiken.

Als we gezamenlijk weekend weg gaan maken we samen de lijst van wat we mee moeten nemen.

Hierdoor heeft ze geleerd om effectief te pakken en na te denken over wat er allemaal nodig is . zonder dat ze het in verband brengt met noodsituatie`s.

[phaelin]

Een vriend van mij heeft twee dochters, eentje rond de 10 nu de ander een jaar of 2 jonger. Hij is niet echt een prepper, heeft wel wat meer eten en drinken in huis dan de gemiddelde persoon. Maar hij leert z'n kinderen hoe om te gaan met belagers en/of vreemde mensen in huis. Hoe kan ik niet zeggen want dat mag hier niet.

 

Ik denk dat het heel belangrijk is om zodra je denkt dat ze eraan toe zijn te gaan proberen ze uit te leggen hoe de wereld in elkaar zit en dat het niet altijd zo goed hoeft te blijven gaan als nu. Zonder ze nachtmerries te bezorgen natuurlijk. En leer ze dingen die ze op school niet leren (zie boven)

 

 

Ik kreeg bij de titel van het onderwerp trouwens heel even een visioen van een kindje in een heel grote weckfles... ('Hoe prep ik mijn kind?')..

[Flos]

Toen ik heel jong was heb ik veel geleerd aan spelende wijze . Nou ik dacht dat het een spel was mijn eigen moestuin toen ik 5 was mijn eigen kip en konijn . Maar later werd het gewoon geconsumeerd zoals de rest . Nu ik oud ben en veel wijzer ben ik mijn ouders toch een beetje dankbaar dat ik op die wijze ben opgevoed . Ook ik heb mijn kinderen veel mee gegeven al spelend al zijn het meiden ze slaan spijkers als de besten zagen planken maken vuur . De jongste is zelf heel bedreven met de tractor . Op spelende wijze kan je nog wat leren .

 

Geert

[Gast]

Hallo,

 

ik heb een vraagje over hoe je het beste je kind kan leren om te preppen en of er uberhaupt zoiets als een survival menu voor kleuters bestaat (misschien een stomme vraag)

Ik zie het n.l. al gebeuren, wanneer ik niet nu begin met mijn dochtertje voor te bereiden dat op het moment dat de nood aan de man is ik een kind heb die bloemetjes gaat plukken en vlinders achterna gaat. Ookal is ze hoogbegaafd, ze is en blijft wel een kind

 

Groetjes,

 

Jennifer

 

Geweldig toch! Een kind dat bloemmetjes plukt en achter vlinders aanrent!!!

Dat betekent dat ze gelukkig is en een kind kan en mag zijn

 

Koop een kinder plantenboek (bij de hema verkopen ze momenteel hele leuke) en leer haar welke wat zijn, welke je kan eten en hoe.

Leer haar de inhoud van de ehbo doos, hoe je 112 belt in noodgevallen, welke kanten ze op moet bij brand, dat ze noet zomaar met vreemden maar ook niet met bekenden moet meegaan.

Speel verstoppertje en leer wat veilige plekken zijn om zich te verstoppen. Leer haar hoe ze dan stil moet zijn. Leer haar te denken in oplossingen en niet in problemen.

Leer haar de basisbeginselen van zelfverdediging etc. etc.

 

Alles spelenderwijs en maak er iets leuks van.

 

En het allerbelangrijkste:

Leer haar genieten van het kind zijn!

Volwassen zijn is al zo moeilijk.

[Ronin Kogaratsu]

[ATTACH=CONFIG]9060[/ATTACH]

 

 

 

 

Spelenderwijs kan natuurlijk ook:rolleyes:

[Lindaja]

Ik kreeg bij de titel van het onderwerp trouwens heel even een visioen van een kindje in een heel grote weckfles... ('Hoe prep ik mijn kind?')..

 

Dank je voor het beeld , even een lach midden op de dag

[lewieke]

Een vriend van mij heeft twee dochters, eentje rond de 10 nu de ander een jaar of 2 jonger. Hij is niet echt een prepper, heeft wel wat meer eten en drinken in huis dan de gemiddelde persoon. Maar hij leert z'n kinderen hoe om te gaan met belagers en/of vreemde mensen in huis. Hoe kan ik niet zeggen want dat mag hier niet.

 

Ik denk dat het heel belangrijk is om zodra je denkt dat ze eraan toe zijn te gaan proberen ze uit te leggen hoe de wereld in elkaar zit en dat het niet altijd zo goed hoeft te blijven gaan als nu. Zonder ze nachtmerries te bezorgen natuurlijk. En leer ze dingen die ze op school niet leren (zie boven)

 

 

Ik kreeg bij de titel van het onderwerp trouwens heel even een visioen van een kindje in een heel grote weckfles... ('Hoe prep ik mijn kind?')..

 

Ook die heb ik al gezien. Geaborteerd en opgeslagen in de kelders van de medische faculteit. In een soort grote weckfles. Ik geef je mee dat het wat met je doet als je zo 50 van die weckpotten ziet.

[Lindaja]

ok kreeg een heel ander beeld dan dat

[phaelin]

Ook die heb ik al gezien. Geaborteerd en opgeslagen in de kelders van de medische faculteit. In een soort grote weckfles. Ik geef je mee dat het wat met je doet als je zo 50 van die weckpotten ziet.

 

He, wat somber ineens weer voor op een rustige zondag. Natuurlijk is dat erg, en dat bedoel ik ook niet. Ik maakte gewoon een grapje

[Gast]

Wij leren onze kinderen spelenderwijs met het preppen omgaan.

 

Ieder jaar gaan wij een paar keer kamperen en leren de kinderen dan dingen als: wat is eetbaar in de natuur en wat niet, een hut bouwen als schuilplaats en daar een nachtje in slapen, spoorzoeken, water zoeken enz. Wij noemen het ook geen preppen maar survivalen.

 

Uiteraard begint het thuis al doordat ze zelf hun tas moeten pakken. Wij gaan dan met ze de tas nalopen en uitleggen wat wel en wat niet handig is om mee te nemen. Ook hebben we ze even laten rond lopen met hun (uiteraard) veel te zware tas en uitgelegd dat al die onnodige dingen je tas veel te zwaar maken.

Ik denk dat het erg belangrijk is dat je veel met je kinderen praat, en ook duidelijk uitlegt wat wel en wat niet goed is en wat de gevaren zijn en hoe ze zich daarop voor kunnen bereiden. Al van jongs af aan je kinderen vertellen dat ze niet met vreemde mensen mee mogen gaan bijvoorbeeld, zelfs niet als die aardige man zijn hondje kwijt is en dat soort zaken. Doe dit wel op een rustige manier, je wilt niet dat ze angstig worden!!! Of wat ze moeten doen als het luchtalarm afgaat. Ook houden wij regelmatig brandalarm oefening. Spelenderwijs allemaal en je ziet dat ze er nog lol in krijgen ook.

 

Wat ook leuk is, is om de kinderen een spreekbeurt of werkstuk te laten maken voor school. Laat ze zelf op zoek gaan naar informatie over "overleven/survival" en je zult nog versteld staan wat ze eigenlijk al weten en wat ze nog weten te vinden.

 

Voor ons werkt het op deze manier goed. Met uitzondering van onze oudste dochter (nu 21 jaar), die vindt overleven zonder smartphone met facebook en twitter al zinloos (waarom zou je willen overleven als er geen facebook meer is) LOL. Maar ook zij heeft de basis meegekregen in haar opvoeding. Dus als het echt nodig is, weet ze zich wel te redden.

[jennifer]

Er zijn er meerdere met hetzelfde probleem

Mijn dochter is 5 jaar oud en bij haar merk ik dat ze geen enkele moeite heeft om precies te doen wat ik zeg in bepaalde situaties zolang ik haar maar uitleg waarom het is. , en als het op dat moment zelf niet kan heeft ze genoeg geduld om te wachten tot de uitleg wel k an.

Maar dit is dus alleen met de voorwaarde dat de uitleg ook komt. en acceptable is, hierbij is een mate van eerlijkheid en communicatie bij nodig die de meeste mensen niet snel toepassen bij een kleuter.

dat is natuurlijk niet alleen voor zaken die met preppen te maken hebben maar voor alles in het leven , zodra je kind gewend is om overal over te kunnen praten en discussieren zullen ze sneller aannemen dat ze nu echt even gewoon moeten doen wat je zegt , omdat ze dan vertrouwen dat de reden snel duidelijk word

 

( werkt helaas niet bij dingen zoals ruim je kamer op )

 

Hoi Lindaja,

 

Dank je voor je reactie. Dat is wel een voordeel dat je kindje naar de vader gaat en op zo'n manier al een zekere vorm van zelfstandigheid krijgt. Helaas is dit voor mijn dochtertje niet het geval, omdat haar vader niet een deel van haar leven is. Een voordeel hiervan vind ik wel dat ze leert om op zichzelf te vertrouwen en zal er ook niet zo maar van uit gaan dat ze een mannelijk figuur in haar leven nodig heeft. (Ik ben geen feministe, voor de mannen onder ons)

 

Je hebt zeker een punt wanneer je het hebt over de communicatie en eerlijkheid, daar ben ik helemaal mee eens! Dank je voor je tip

 

Groetjes,

 

Jennifer

[jennifer]

Jennifer,

 

Goede vraag, ook al omdat ik geen kinderen heb.

 

Laat je kind ook genieten van het kindzijn. En als ze bloemetjes plukt, kun je haar misschien langzaam bijbrengen wat eetbaar is en wat niet.

Madeliefjes, paardebloemen (delen ervan), wilgenroosjes en wortelscheuten van riet zijn b.v. eetbaar

Van brandnetel kun je soep, thee of salade maken.

De bast van wilg bevat salicylaat, een natuurlijke pijnstiller.

 

Eenvoudige natuur is zo dichtbij en altijd gratis beschikbaar

 

Hoi Peerke,

 

Dank je wel voor je advies! Mijn dochtertje houdt ook heel erg van de natuur en het zal voor haar makkelijk zijn om te leren welke planten eetbaar zijn.

We eten steeds meer rauwe groenten en minder dierlijke produkten, zodat we i.i.g. het gekookte-dierlijke voedsel niet zullen missen als het erop aankomt. Moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken om een dier te moeten slachten

 

Groetjes,

 

Jennifer

[Järv]

Die kleine van mij is al lekker aan het boogschieten en in mijn naieviteit heb ik hem geleerd met zo'n lightmyfireflint en watten een fikkie te maken.

Aangezien hij nog 3 is vond mijn vrouw dat laatste een wat minder goed idee ..... maar ach, 't ventje vind het leuk en als hij lacht lachen wij

Naar Duits voorbeeld lieten we hem vanaf het moment dat hij kon lopen ook gewoon lopen (en niet zoals menigeen met fopspeen in z'n wagentje laten zitten omdat dat makkelijk is) en het komt eigenlijk zelden voor dat meneer me vraagt hem te dragen omdat hij moe is.

En het slapen in z'n eigen hangmat lukt hem trouwens ook bijzonder goed ...... samen met het feit dat ie net als Lindaja's dochter luisterd op het moment dat het echt moet denk ik dat 't met hem in zo'n geval wel goedkomt.

 

Er is me ooit verteld dat in het midden en noordelijk deel van Finland ze een soort van bushcraft klasjes voor jonge kinderen hebben ..... schijnen daar pas écht buiten te mogen spelen als ze het e.e.a. aan basiskennis hebben omdat waar pappa's gemaaide gazonnetje ophoud de wildernis begint.

't leek me wel wat voor hem.... maar aangezien hij geen Fins spreekt wordt het wat lastig

 

 

...... en voor de rest 'm lekker laten spelen en 'm op z'n gemak laten zijn in de natuur ..... denk dat dat het belangrijkst is, dat ie zich op z'n gemak voelt.

[phaelin]

Misschien is dit wat?

 

http://www.theprepperjournal.com/2013/10/01/teaching-your-kids-to-be-prepared/

[jennifer]

Een vriend van mij heeft twee dochters, eentje rond de 10 nu de ander een jaar of 2 jonger. Hij is niet echt een prepper, heeft wel wat meer eten en drinken in huis dan de gemiddelde persoon. Maar hij leert z'n kinderen hoe om te gaan met belagers en/of vreemde mensen in huis. Hoe kan ik niet zeggen want dat mag hier niet.

 

Ik denk dat het heel belangrijk is om zodra je denkt dat ze eraan toe zijn te gaan proberen ze uit te leggen hoe de wereld in elkaar zit en dat het niet altijd zo goed hoeft te blijven gaan als nu. Zonder ze nachtmerries te bezorgen natuurlijk. En leer ze dingen die ze op school niet leren (zie boven)

 

 

Ik kreeg bij de titel van het onderwerp trouwens heel even een visioen van een kindje in een heel grote weckfles... ('Hoe prep ik mijn kind?')..

 

Hoi phealin,

 

Hahaha, misschien had ik anders moeten formuleren

 

Ik wil haar ook graag een zelfverdedigings cursus laten volgen en (wanneer nodig) als ze ouder is met een kruisboog te leren omgaan.

Dank je voor je advies.

 

Groetjes,

 

Jennifer

[Loesje1980]

ik heb zelf geen kinderen en weet niet hoe oud je kind is maar vanaf ene jaar of 6 kun je ze aanmelden bij de scouting/padvinderij oid

dan leren ze spelenderwijs ook al een en ander.

ook kun je bv als je een dagje naar de efteling of iets anders druks/onbekends gaat oefenen met afspreken wat te doen als je elkaar kwijt raakt, op die manier leren ze ook logischer te handelen ipv in paniek te raken

ik zou het wel luchtig houden want kinderen krijgen onbewust toch meer mee dan je denkt, zo is mijn moeder heel erg bang voor onweer en dat heeft mij wel beinvloed.

[Gast Peerke]

Ik wil haar ook graag een zelfverdedigings cursus laten volgen en (wanneer nodig) als ze ouder is met een kruisboog te leren omgaan.

Dank je voor je advies.

 

Groetjes,

 

Jennifer

 

Jennifer,

 

Je dochter op zelfverdedigingsles sturen kan nooit kwaad. Sterker nog, Rond 6 a 7 jaar is een mooie leeftijd om te starten.

 

Zelf hebben mijn ouders mij toen ik 10 was op judo gestuurd, toen ik 18 was ben ik overgestapt op jiu-jitsu. En tussendoor nog een goeie 5 jaar karate beoefend.

 

Welke vecht'sport' je ook kiest, het is goed om weerbaar te zijn, in plaats van kwetsbaar !

[Noach]

Hallo,

 

ik heb een vraagje over hoe je het beste je kind kan leren om te preppen en of er uberhaupt zoiets als een survival menu voor kleuters bestaat (misschien een stomme vraag)

Ik zie het n.l. al gebeuren, wanneer ik niet nu begin met mijn dochtertje voor te bereiden dat op het moment dat de nood aan de man is ik een kind heb die bloemetjes gaat plukken en vlinders achterna gaat. Ookal is ze hoogbegaafd, ze is en blijft wel een kind

 

Groetjes,

 

Jennifer

 

Hoi Jennifer,

Ik heb zelf 2 echte meiden-meiden (5 en 6 jaar); dansen, poppen, theeserviesjes en nagellakken, maar mijn kinderen leren het nodige van ons.

Niet dat ik ze preppertjes wil maken, maar ik wil ze wel leren om te léven.

Bij het leven hoort dankbaarheid voor voorspoed, maar ook omgaan met tegenslag of onvoorziene omstandigheden.

 

Zelfverdediging noemen we stoeien en een noodvoorraad heet een voorraadkast.

Spelenderwijs wil ik ze leren wat ik zelf vroeger zelf heb moeten uitvinden.

Zelf ontdekken is natuurlijk wel belangrijk.

 

Concreet leer ik ze bijv.:

- zelfverdediging

- belang van water

- tuinieren

- ontruimingsoefening

- omgaan met hun BOB.

- omgaan met geld/sparen

- OPSEC

- plantenkennis

- eenvoudige skills; tent maken, vuur maken

 

Natuurlijk is gewoon samen creatief met problemen omgaan altijd goed.

Samen dingen doen met je kind is heel belangrijk; samen voetballen is dus best leuk, maar je kunt ook een vuurtje maken en een kopje thee maken erop.

 

Doe wat bij je past.

[tothemax]

Welkom op het forum

[Gast]

Die kleine van mij is al lekker aan het boogschieten en in mijn naieviteit heb ik hem geleerd met zo'n lightmyfireflint en watten een fikkie te maken.

Aangezien hij nog 3 is vond mijn vrouw dat laatste een wat minder goed idee ..... maar ach, 't ventje vind het leuk en als hij lacht lachen wij

Naar Duits voorbeeld lieten we hem vanaf het moment dat hij kon lopen ook gewoon lopen (en niet zoals menigeen met fopspeen in z'n wagentje laten zitten omdat dat makkelijk is) en het komt eigenlijk zelden voor dat meneer me vraagt hem te dragen omdat hij moe is.

En het slapen in z'n eigen hangmat lukt hem trouwens ook bijzonder goed ...... samen met het feit dat ie net als Lindaja's dochter luisterd op het moment dat het echt moet denk ik dat 't met hem in zo'n geval wel goedkomt.

 

Er is me ooit verteld dat in het midden en noordelijk deel van Finland ze een soort van bushcraft klasjes voor jonge kinderen hebben ..... schijnen daar pas écht buiten te mogen spelen als ze het e.e.a. aan basiskennis hebben omdat waar pappa's gemaaide gazonnetje ophoud de wildernis begint.

't leek me wel wat voor hem.... maar aangezien hij geen Fins spreekt wordt het wat lastig

 

 

...... en voor de rest 'm lekker laten spelen en 'm op z'n gemak laten zijn in de natuur ..... denk dat dat het belangrijkst is, dat ie zich op z'n gemak voelt.

 

http://www.indeoutback.nl/met-kinderen.html

[houthe]

Veel herkenbaar hier en weinig op toe te voegen. Vooral mijn dochter is een lastige, die 'lust' namelijk geen water... en het is heel lastig om dat te doorbreken

[Lindaja]

Hoi Lindaja,

 

Dank je voor je reactie. Dat is wel een voordeel dat je kindje naar de vader gaat en op zo'n manier al een zekere vorm van zelfstandigheid krijgt. Helaas is dit voor mijn dochtertje niet het geval, omdat haar vader niet een deel van haar leven is. Een voordeel hiervan vind ik wel dat ze leert om op zichzelf te vertrouwen en zal er ook niet zo maar van uit gaan dat ze een mannelijk figuur in haar leven nodig heeft. (Ik ben geen feministe, voor de mannen onder ons)

 

Je hebt zeker een punt wanneer je het hebt over de communicatie en eerlijkheid, daar ben ik helemaal mee eens! Dank je voor je tip

 

Groetjes,

 

Jennifer

 

feminist betekent streven naar gelijke rechten en mogelijkheden als dat mannen hebben

weet je zeker dat je er geen bent ?