Stuudje

Schoon hoeven sokken niet eens te zijn...droog wel. Zo nodig halverwege de tocht je sokken verwisselen voor droge en de vochtige sokken aan je tas hangen om te drogen(of op je lijf dragen als het regent) Je kan ook in een pauze je schoenen en sokken uitdoen om je sokken te drogen en je voeten uit te laten dampen. Tips die je natuurlijk gewoon kan uitproberen bij je oefentochten. Denk ook aan de gewone muts, col, handschoenen om je warmte vast te houden. Als je eerst de basics uitvoert dan komt de isolatiedeken er niet eens aan te pas. Tijdens het lopen zelf heb je het niet zo snel koud. Je krijgt pas last van kou als je stopt, pauze neemt, niet meer loopt. Doe in de pauze een extra trui aan ofzo om afkoelen te voorkomen én die muts,col en handschoenen.

Mensen "overtuigen" van de religie Preppen, lijkt me niet werken. Het kan zomaar op een "voet tussen de deur" lijken. Je kan wel voorleven en mee laten kijken zodat mensen geprikkeld raken mee te gaan doen, zoals Hobbyboerin ook beschrijft. Uitleg helpt ook, maar houdt het in de buurt, een elektriciteitskabel die breekt en twee dagen zonder stroom zitten(en zonder kachel, en warme douche) zoals op de Veluwe rond kerst, of een waterleiding die doorbreekt waardoor men geen water meer krijgt. Een goede uitrusting bij je hebben om OV-storingen en file's goed te doorstaan. Dat soort voorbeelden is beter te volgen dan de ineenstorting der wereld en alle doemscenario's die daarbij bedacht worden, is mijn mening.

Gelukkig kan je dan nog heel lang uit je voorraad eten.

http://ultralightshop.com/nl/golite-shangri-la-3.html Een driepersoons vierseizoenen tent.1130 gram. Eventueel in de winter verder af te maken met titanium (opvouwbaar) houtkacheltje,van Kifaru bijvoorbeeld.

Ik zocht wat bouwwerken van Koch op.Deze watertoren uit Doorwerth is verbouwd tot woonhuis. Die toren is dus al "bezet". Wageningen heeft ook een watertoren (ook van Koch) Deze toren is gebouwd in 1948, omdat de oude toren na verwoesting afgebroken werd. De watertoren heeft een hoogte van 30 meter en een waterreservoir van 130 m³. De watertoren staat op de Wageningse Berg vlak naast het voormalig stadion van FC Wageningen.

Samen eten klaarmaken is een activiteit die kinderen vaak erg leuk vinden. Vaak zijn ze erg trots als zij écht mee mogen helpen. Bovendien steken ze dan ook nog een en ander op.

Ik vind het erg belangrijk, om ook over de stressfactor na te denken. Weet je van jezelf hoe je "tot rust komt" en hoe je "weer oplaadt" (zijn in mijn visie twee verschillende dingen) De een zal meer hebben met yoga, meditatie, een ander meer met tai chi of wandelen om tot rust te komen. En welke bezigheid of hobby laadt je op? Met toepassen van de voor jezelf werkende methodes hoef je niet te wachten tot de wereld vergaat, kan je beter meteen mee beginnen.

Qua zelfvoorzienigheid kan je ook veel leren van Cuba. Doordat ze niet in mogen voeren, mogen handelen (tenminste niet met hen die aan BigBrother-Amerika vastzit), zijn ze op vele vlakken zelfvoorzienend. Met bijzondere ontwikkelingen. Zo wordt daar veel gebruik gemaakt van groene energie, zonne-energie, er is weer een groot windenergieprogramma op stapel. Vervoer is totaal anders geregeld, meststoffen hebben ze niet dus verbouwen gaat biologisch en vlak bij én in de steden(scheelt vervoer) Ik vind het erg leuk om me in hun aanpassingen en ontwikkelingen te verdiepen.

Hier dacht ik ook al over na. Ik wil niet angstig vanalles regelen voor als "ooit" misschien nodig is. Dat maakt somber inderdaad, en een somber leven vind ik niet leuk. Er zijn teveel onbekende factoren, hoelang, wat er gebeurd is waardoor je terug moet vallen op je reserves. Bovendien moet ik soms wel lachen op de doemscenarios, de poolshift hoorde ik laatst, nou sorry hoor...sommige scenario's staan me te ver van de realiteit af. Ik werk aan een leuk leven nu, en daarbij horen voor mij consuminderen, gezond eten, verantwoord met afval omgaan. Op een bewuste manier, niet als een freak in al die dingen. In mijn leven hoort ook op een relaxe manier bezig zijn met preppen. Ik heb meerdere situaties meegemaakt dat ik terug kon vallen op mijn voorbereidingen. Ik ben dan blij dat ik wél water in huis heb, voorraad eten, petroleumstelletje, kaarsen...en vooral met de kennis die ik heb. Ik merk dat ik nog genoeg kennis mis, vandaar dat ik op dit forum kom. Fijn dat er een plek is waar ik kennis op kan doen. Maar ik ga niet als een halve zool een enorme lijst maken met dingen die ik zou moeten hebben als "de wereld vergaat". Rustig aan inlezen, bepalen wat ik nodig vind, en wát dingen verbeteren vind ik prima, dat geeft rust, maar mijn leven laten leiden door angst voor "later", vind ik geen rustig leven. Mocht ooit de wereld vergaan, door welke ramp dan ook, dan hoop ik het even aan te kunnen zien, dankzij mijn voorraad enzo, maar als die wereld me dan niet zo aanstaat, of als ik in die wereld toch niet goed genoeg pas, is het voor mij ook een optie om te kiezen voor een prettig einde van mijzelf (ook een vorm van voorbereiden vind ik). Zoals ik er nu tegenaan kijk is dat ook een mogelijkheid. Wel maak ik dan eerst een fles champagne op...als ik ga, dan wél met een knalfuif.

Ah fijn, thanks!

@frank1964 of anderen, weet iemand een goed adres voor lonten voor het petroleumstel?

Juist Shooter, zoiets bedoel ik een beetje... Je kan best fantaseren wat je zou doen en jezelf een heldenrol of verzetsrol toedelen, iedereen wil een held zijn tenslotte... Maar als er werkelijk nood is, kan je wel eens zeven kleuren stront schijten en zo onopvallend mogelijk willen blijven. Mijn leidraad is, ik doe niets waardoor ik mezelf niet meer in de ogen kan kijken. Ik kan me voorstellen dat ik, voor kinderen of geliefde, me in allerlei bochten kan wringen om hen te verdedigen...zoiets geeft oerkracht tenslotte.

Toevallig deze zomer tijdens kamperen gebruikt, setje is van een vriendin. Heel weekend op gekookt voor ons tweetjes, kopjes koffie en thee gezet. Ook heet water voor anderen gekookt. En nog was dat gasflesje niet leeg. Ook heb ik dit soort toestellen gebruikt bij een kinderactiviteit, om jonge kinderen te leren zelf pannenkoeken te bakken. Daarbij was het een prettig kooktoestel omdat het erg stabiel staat. Voor mij is aanschaf geen optie omdat ik het te groot en te zwaar vind voor kamperen en ik te afhankelijk zou zijn van gasbusjes als je praat over langdurig gebruik...maar als noodoplossing om thuis te hebben, of om een paar dagen geen energie op te vangen, een prima oplossing. Voordeel vond ik, dat de pannen goed stabiel stonden en dat het erg makkelijke gebruiken is, geen moeilijke dingen voordat je het kan gebruiken dus.

Leuk, ga je een hele week op petroleum koken Amero? Kan je veel van leren, onder andere hoeveel je verbruikt, waar je tegenaan loopt, wat je mist, wat je vervelend vindt en wat je wel prettig vindt... Ik ben benieuwd hoe het je vergaat, ik hoop je review hier ergens te mogen lezen.

Ow, ik zal nooit iemand kunnen executeren...ook niet uit lijfsbehoud. Daar heb ik niet de benodigde normen en waarden voor. In het geval ik zou moeten kiezen tussen mijn normen en waarden en een executie uitvoeren, zal ik waarschijnlijk zelf het loodje leggen...jammer dan. De meeste "foute mensen" in de tweede oorlog waren ook niet bezig met executies, maar met heulen met de vijand. Werken voor de vijand. Handelen met de vijand. De vijand niet tegenspreken als er wel iets naars gebeurde. Executeren en heulen gelijk stellen, vind ik een beetje over the top.

Even een vraagje... Als ik het woord "stoken" lees, dan komt het op mij over of het huis wat dan bewoond wordt met het comfort van vandaag verwarmd gaat worden. Lijkt mij niet zo logisch als je niet weet hoe lang de periode is die je moet overbruggen, tenzij je enorme voorraden aan kan leggen. Dus ikzelf kom eerder op, nét leefbaar houden. Goede warme kleding aan, op tijd naar bed (scheelt ook weer licht) en in beweging zijn, en met meerdere mensen een ruimte delen zodat er maar één ruimte op temperatuur gehouden hoeft te worden. Warmte vasthouden, is voor mij wat anders dan stoken. Niet doodvriezen is voor mij ook wat anders dan stoken. Maar het kan zijn dat ik een totaal ander woordbeeld heb bij stoken hoor. Qua warmte vasthouden zijn er meer truukjes dan alleen stoken. Ik heb hier geen kachel/cv aan staan, staat gewoon uit. Zolang dat mogelijk én leefbaar is doe ik dat. Als ik het kil krijg gaat er een trui aan, een wollen dekentje om en wellicht doe ik eens een avondje een steenkacheltje aan.

Eerlijk gezegd...ik weet niet of ik bij een dictatuur en andere machtige middelen die de mensheid overheersen, zou reageren. Als ik dan denk, dat de "grote boze wolf" op dát moment de beste partij is voor mijn lijfsbehoud, zou ik me daar best bij kunnen aansluiten. Uit lijfsbehoud. Ik kan me ook zo goed voorstellen dat er in de tweede oorlog mensen waren die bij de tegenpartij aangesloten waren...gewoon omdat anderen dat deden, of omdat de familie dat deed, of omdat ze bang waren, of goedgelovig in het begin(want het leeeeek wel goed eerst) en dan daar weer uit zien te komen waas zo makkelijk nog niet. Er kunnen vele redenen zijn geweest waarom iemand zich aansloot bij de Duitsers. Alleen, de pech was, dat die Duitsers verslagen werden en toen waren die mensen die zich bij de Duitsers hadden aangesloten(of er niet meer uit kwamen) ineens de "stoute mensen", omdat ze niet met de overwinnaars hadden meegevochten. Ik kan wel begrijpen dat mensen de (achteraf gezien) verkeerde keuzes maakten. Leuk experiment wat gedaan is over hoe mensen nou zo stom konden zijn om met de Nazi mee te lopen is "The Wave". Based on the real experience of a high school class in Palo Alto, CA in April 1967, whose teacher wanted to explain the rise of the Nazi party to his students. http://video.google.com/videoplay?docid=4689717947890475769 (er is vast ook een betere uitvoering te vinden) Ik kan dus niet stoer roepen dat ik het juiste wel ga doen, later, ooit. Wie weet maak ik dan wel hele domme fouten en beslissingen. Ik probeer, naar eer en geweten "nu" een goed leven te hebben, en als ik nu een domme fout maak omdat ik iets niet goed overzie, de gevolgen te dragen...Ik hoop dat die lessen die ik "nu" en vroeger opdeed, me genoeg ervaring en wijsheid opleveren, om in nood niet de stomste fouten te maken. Later, en ooit.

Als je stroom hebt. De makkelijkste manier van bewaren vind ikzelf wecken. Alles is te wecken, zelfs vlees. Bij weckpotten heb je ook geen afval, zoals van blik en pakjes. Je opent de pot, maakt hem leeg, en maakt hem schoon. Zo weinig mogelijk afval produceren en kwijt hoeven, hoort voor mij ook bij preppen. Ik wil mijn leefomgeving ook graag leefbaar houden als dingen als vuilnisophaal en verwerking niet meer werken. In Appelscha is Culinair Historisch Kookmuseum De Vleer. Eigenaresse Carolina Verhoeven zegt over wecken:"Ik heb in een laboratorium een weckpot van een eeuw oud laten onderzoeken en er was niets mee aan de hand, je kon het eten en het smaakte prima. Natuurlijk moet je schoon werken." Schoon werken bij de inmaak en vervolgens honderd jaar je weckpotten kunnen bewaren, zonder te hoeven wisselen van voorraad, klinkt voor mij als dé manier om eten te preppen.

Ik ben aardig bekend met wasmachineprobleempjes. Maar nooit eerder een tip gehoord over chloor. Dus óf ik ben toch niet goed op de hoogte, óf iemand geeft je een "leuke gedachte" door als feitelijke tip. Daarnaast ben ikzelf geen voorstander of gebruiker van chloor. In mijn huishouding maak ik vooral gebruik van een simpele zeep(marseille) schoonmaakazijn, zilversoda en baking soda. Mijn logica zegt ook dat een 90 graden was wel genoeg aan viezigheid wegspoelt, zeker als je dat maandelijks doet. Ander beetje logica, je kan je sowieso niet tegen alle bacteriën beschermen en een overreactie op bacteriën kan ook zorgen voor overgevoeligheid voor een klein beetje bacteriën. Met als gevolg verminderde weerstand voor bacteriën en het opbouwen van een allergie, en misschien zelfs een fobie voor alles waar bacteriën in voor komen. Maar goed, dat is mijn mening.

Kleine aanvulling. Je kan sowieso maandelijks een hete was met soda draaien met je dweilen en vaatdoekjes... De aanslag die door zeepresten ontstaat heet vetluis. Eigenlijk gebruik je dan teveel wasmiddel, probeer eens te minderen. Zoek de juiste dosis voor jouw wasmachine. Wat uitgebreidere uitleg over vetluis, zeep en de sodabehandeling van je wasmachine.

In Belgie en Frankrijk is het een stuk goedkoper. Zo kan je nóg goedkoper wassen dus.

Ik heb een paar als kind keer echt heftige brand meegemaakt, van een munitieopslag en van een bovengrondse gastank vlak naast ons huis. Die branden waren zo ernstig dat ik twee keer moest evacueren. Ik ben al van jongs af aan bewust van brand, en wat je dan wel/niet doen. Dus ook toen er kinderen waren werd er gesproken over "wat te doen bij brand". Niks mis mee als je maar niet paniekerig gaat doen. Je eigen houding bepaalt alles tenslotte. De lagere school van de kinderen hield jaarlijks een brandoefening en dat vonden we voor thuis ook een goed plan. Ik liet mijn kinderen zelf vertellen wat ze dachten te gaan doen, soms was ik verbaasd wat ze bedachten. Mijn jongste (toen negen) kwam met het volgende. "Mam, als er brand is, en ik kan de trap niet af wat gebeurt er dan?" Afijn, ik leg uit dat ze haar slaapkamerraam uit kan en het platte dak op kan. Dan mag ze bij de buren of buren twee, drie huizen verder op het slaapkamerraam slaan en schreeuwen om ze wakker te maken (het platte dak loopt huizen ver door) De buren zullen dan de brandweer bellen en zij mag dan naar binnen bij de buren. "Ja maar, mam, dat mág toch niet, zomaar de buren wakker maken, of op het platte dak lopen? Dan worden ze toch boos?" Nee, normaal niet, maar bij nood en brand wel. Dat moest wel even heel duidelijk gezegd én geoefend worden. Ik ben met ze naar de buren gegaan en we hebben het samen zo afgesproken waar de kinderen bij waren. Die geruststelling dat het goed was, hadden ze nodig. We hebben het ook zo geoefend, met een van de buurvrouwen. Toen ze dit eenmaal snapte, was het goed... dacht ik. Dacht ik, want dochter haar gedachten gingen verder. "Mam, als jij vastzit op je kamer, heb jij geen plat dak. Ik zal jou dan wel redden. Dan ga ik via het platte dak naar beneden, dan breek ik de auto van de buurman open, die rijd ik tot onder je raam en dan kan je springen. Dan breek je alleen maar je benen en val je niet dood." Lief bedacht he. Toch maar even uitgelegd dat ze beter de buren kan wekken, en dat de buren dan gewoon de ladder uit de schuur tegen mijn raam kunnen zetten. Juist door er gewoon over te kunnen praten (en te oefenen) ontdek je de foutjes in je noodplan en ontdek je wat je kinderen willen gaan doen. Verder is oefening natuurlijk ook handig omdat ze door paniek anders niet weten wat ze moeten gaan doen. Het gaat met oefenen meer op de automatische piloot. Naarmate ze groter werden, kon ik de kinderen meer vertellen en leren. Ik heb hen als puber eens een filmpje laten zien hoe snel brand gaat, om ze te laten snappen dat er echt geen tijd is om spulletjes te pakken, dat je echt eerst zelf naar buiten moet. Ze zaten op jeugd-EHBO, en die werkten samen met de jeugdbrandweer en daar deden ze gezamenlijke oefeningen mee. Ook daar hebben ze veel van geleerd. De jongste heeft uiteindelijk een brand van dichtbij meegemaakt. Er was er brand in een huis in de straat. Een tv op standby ontplofte en binnen vijf minuten stond het huis in lichterlaaie. die buren en kind konden nog maar net op tijd uit hun huis komen. Ondanks dat het heel ellendig was, was het nuttig voor mijn kinderen om te zien hoe alles dan verloopt. Eerst de redding van de buren zelf, en de brandweer die het huis blust. Maar ook, de schade zien, zien dat iedereen zich inzette om de spullen in te pakken, te beschrijven, en af te laten voeren om te reinigen.(zo,dat was veel werk zeg, dat trekt een mens echt niet zonder hulp, alle kleding moest bijvoorbeeld gewassen worden) ...en dat het huis daarna weer opgeknapt werd en er weer als nieuw uitzag. Omdat mijn dochter al wat groter was kreeg ze ook het hele verhaal rondom verzekering mee. De buuf had haar laatste premiebetaling een dag te laat betaald aan de verzekering. Dat heeft heel wat stres en gedoe opgeleverd. Mijn kinderen weten dat, en weten dus ook dat betalen van je premies nooit over moet slaan. Ze zagen van dichtbij dat brand erg is, maar ook dat het uiteindelijk weer goed komt. En ze zagen dat de mensen om je heen voor je klaarstaan in die rottijd. Mijn jongste dochter zal net als ik, in een gebouw, altijd even kijken naar de vluchtwegen, en toen ze vakantiewerk en een bijbaan had, was zij ook degene die altijd navraag deed over de brandoefeningen of de chef erop wees dat de vluchtroute geblokkeerd was. Ze is niet angstig voor brand, maar wel bewust dat brand gevaarlijk is.

Jaaa, de jeugd, die zijn nog zo lekker in de groei, die eten als bootwerkers. Juist daarom is het handig eens af te meten en wegen, hoeveel je zelf gebruikt.

Ik heb die Radio Torch-EMC-01 even gegoogeld. Ik houd wel van multifunctionele dingen. Vraagje, ben je er tevreden over? Werkt de radio goed? Is het lampje een goed lampje? Lukt het opladen van de mobiel naar behoren? Ofwel, ik zou graag een gebruikservaring van je willen horen.

Mee eens, er staat ook 60 tot 100 gram. Zelf gebruik ik een klein Frans duralexkopje als maatbekertje voor al mijn droge spullen, kopje wordt dan gevuld tot onderste streepje. Afgewogen is het vijftig gram. Ik zal het morgen nog eens nawegen. Rijst die over is vries ik trouwens in. (Ons bent zuunig) Dat wordt later wel een keer voor opgebakken rijst (dat is wat men nasi noemt dus) gebruikt.