Madeliefje

Het is wel goed dat dit ook besproken word. Iedereen is hier alleen maar bezig met overleven. Maar er is nog een mogelijkheid. En dat is je bewust laten omkomen tijdens de ramp etc... Mooi om al die meningen te lezen. En iedereen laat elkaar in zijn waarde. En dat missen we nog wel is in het dagelijks leven. Ga zo door;)

Ik denk dat ik anders tegen het leven aankijk dan een standaard prepper. Dus vandaar hier iets uit de toon val. Hier draait alles om overleven. En niet iets verder nadenken. Dat zal komen omdat ik ooit een doodgeboren kindje heb gehad,en zelf na een ongeluk bijna naar de andere kant was gegaan. Dan ga je toch wat anders in het leven staan. Ik luister nu wat minder naar mijn instinkt. En ben meer een realist geworden. Ik maak mij niet zo snel druk over de dagelijkse dingen. Dat is soms wel is lastig. Maar met die kleine overstroming,of 3mnd stroomuitval wil ik toch wel voor mijzelf en mijn gezin zorgen. Vandaar dat ik hier ben. En misschien slaat mijn instinkt dan wel op hol. Dat weet je toch niet. En dan laat ik dat ook gewoon gebeuren hoor.

Ik denk dat als je niet bang bent voor de dood. En dat je kan zeggen, " ik ben er klaar voor". Dat dat het belangrijkste is. De laatste 5min van de Film Knowing heeft mij toen aan het denken gezet. Zij waren ook niet bang. En zo bijzonder is de dood niet. Is gewoon een natuurlijk proces. Het zelfde als geboren worden. En als er na de dood helemaal niets is,vind ik dat ook prima.

Ik heb het niet over vermoorden. De keus is ,laat ik mij doden door de megaramp. Of kruip ik diep in mijn kelder weg. Zodat ik mijn leven hier nog iets kan verlengen. En dat van mijn kinderen. En dan maar hopen dat ze niet dood gaan door plunderingen,verkrachtingen,honger,uitdroging, diare, cholera ,tyfus, stralingsziekte en kanker. Wat als ik eerst dood ga door ziekte? Maar hoe ver ga je om te overleven. Ga je maanden in de kelder zitten. Weken met gasmaskers op lopen. Andere mensen doden om je huis te beschermen. Klim je in een 10hoog flat als er 30meter water aankomt.(en dat water blijft) Wikkel je je eigen in lood om te ontkomen aan de 24uur rontgenstraling na een megazonnevlam. En die pot pindakaas mag je nu ook al ophalen hoor;)

Voor veel mensen is het nooit oud genoeg. Ik zou niet zo oud willen worden. En volgens velen die ff aan de andere kant in het licht zijn geweest,is het er prachtig. En willen ze vaak niet terug naar dit leven. Ik zou niet in een radioactief europa willen overleven. Laat mij dan maar wat eerder naar de volgende stap gaan.

Ik vind wel dat je dit met je gezin moet bespreken. Knokken,vechten,afzien,honger,pijn,lijden,angst en afzien om te overleven. En moet je dat je gezin wel aandoen. . Of eerder dan gemiddelt heengaan,en genoegen nemen met je leven tot nu. Want de dood ontloop je toch niet. Want wat is oud genoeg? 20,30,40,50,60,70,80,90,100,110,120,130,140,150,160,170, of 180jaar?

Ik denk dat we bij extreem hoog water niet gaan vluchten naar Limburg. Maar ik onderschat ook de overlevingsdrang niet. Maar ik hoop dat die meteoriet of raket net naast mij of op mij valt. Dan sta je niet voor de keuze. Dat is de makkelijkste weg. En de kwaliteit van leven heeft niets met oud worden. Maar ik wil niet nog jaren in een wereld leven vol ziekte en ellende. Laat mij dan maar wat eerder gaan. En als je eenmaal dood ben heb je daar vast geen problemen meer mee. Niet geboren worden is altijd beter dan wel geboren worden.

Ik ben nu bezig met lowbudget prepping. En bespreek het soms met mijn vrouw. Dan rijst de vraag,hoe ver je wilt gaan om te overleven. Ik bereid mij grotendeels voor op een langdurige stroomstoring in Europa. Of een kleine overstroming. Maar bij de extreme rampen wil je dan wel overleven? Dan moet je jarenlang onder zware omstandigheden overleven. En waarom zou je dat doen? Wij redeneren dan zo van ,laat ons dan maar gelijk bij de ramp omkomen. Die 30jaar dat ik dan eerder doodga maakt uiteindelijk ook niet uit in het volgende leven. Dus bij een zeer grote vloedgolf , zware zonnevlam , atoomramp of atoomaanval etc.. gaan wij ons niet verstoppen. Althans dat voornemen hebben wij. Maar ik weet dat de overlevingsdrang van de mens groot is. Dus dat is uiteindelijk afwachten. Hoe kijken jullie tegen deze gedachten? Gaan jullie wel tot het uiterste om te overleven. En wat is daar dan het voordeel van? Want dood ga je uiteindelijk toch?

Welke zouden jullie kopen