sunnysuzanna

@Invictus Is een diepte van 250 meter redelijk? Ik bedoel, dat is erg diep? Stel dat 50 meter diep nog goed te boren is. Dan kom ik op de volgende berekening: De energie inhoud is dan 50 meter x 500 kilo x 9,81 = 0,25 MJ = 0,068 kWh. Een wasmachine heeft 0,78 kWh per wasbeurt nodig. Dus zijn er al 12 buizen met gewichten nodig om alleen al een wasmachine te draaien. Dus of dit echt gaat werken als energie opslag voor een gemiddeld huishouden... Je kunt natuurlijk kiezen om alleen overdag energie-slurpende apparaten te gebruiken. Deze opslag is wel genoeg voor lamplicht, laptop (0,06 kWh) e.d. Maar bouwkundig/technisch gezien heb ik geen idee wat het kost en hoe moeilijk het is om 50 of 250 meter diep te boren en een buis te plaatsen...Hoe diep wordt er bijvoorbeeld geboord voor buizen om aardwarmte te gebruiken voor de boiler? Als dat vergelijkbaar is, en als je toch al zoiets laat maken, dan kan je net zo goed nog eens 15 gaten erbij boren?

Een concept nog, maar zou het wat zijn? Wie zou het willen/kunnen testen? Dan moet je zelf een (schaal)model maken... Als het werkt vind ik het een leuk idee, want accu's gaan uiteindelijk allemaal kapot. (Maarja zonnepanelen ook natuurlijk...) @Invictus, zou jij er eens een berekening over willen laten gaan? Ik zou wel willen weten hoe diep die buizen dan de grond in moeten gaan om een motor aan te drijven, en hoeveel van die gewichten afwisselend moeten zakken om die motor draaiende te houden... De bedenkers vragen ook om feedback via hun website: http://www.gravitybattery.info/

Inspiratie voor plantenbakken: En zo wil ik uiteindelijk wel mijn tuin verwezenlijken:

En meer van dat moois ter inspiratie van leuke zelfbouwprojectjes: De basis van een (tuin)huisje van bomen uit (je eigen privé) bos. Daarna af te werken met plastic en planken en af te dekken met grasmatten. De muren van zandzakken en afwerken met leem. Je begint met een 'bijenhotel' en eindigt met je eigen bouwproject voor 'off grid' huisje. ;P hutje van bamboe: Of je gaat lekker los IN huis, nou je de smaak te pakken hebt:

Mooie ideeën om met hout of met wilgentakken te doen. Wilgentakken kun je eventueel aan de kant die de grond in gestoken wordt, de bast verwijderen. Er zullen daar wortels gaan groeien, waardoor je vlechtwerk levend wordt; blaadjes, uitlopers.

En nog wat weetjes. Kruiden om bijen te helpen: Seizoenen van de kruiden: Hoeveel ruimte heeft je groente nodig: Vlees is prima te vervangen. Uit deze planten is voldoende proteïne te halen: Zaden oogsten: irrigatie van tomatenplantje:

en nog wat: Welke groenteresten weer aangroeien, zodat je nóg eens kunt oogsten: Tomatenzaden oogsten, fermenteren en bewaren: Warm bedje voor startend zaad: Aardappels telen in een zak: Ruimtebesparende aardbei-toren van pvc-buis met gaten en irrigatiesysteem. (bouwbeschrijving kun je van me krijgen, doe me dan een mailtje) Groentemuur: Aan taaafel! Diverse bonenstaakhouders: Bijenhotel voor solitaire bijen. Zij steken vrijwel nooit, veel relaxter dan gewone bijen, maar bestuiven alles keurig voor je. Zaai ook veel bloemen in je tuin en help de bijen, want zonder bijen, geen oogst.

Zo ff gespit (hoe toepasselijk) in mijn bestanden van mijn harde schijf. alstublieft; weer een boel overzichtelijke plaatjes-kennis en inspiratieplaatjes: Handig als je niet een altebeste rug meer hebt: Kruidenmuur in je keuken: Kruiden en toepassingen: Als je geen tuin hebt maar toch wat zelf wil verbouwen: Hoe groente op te slaan:

Super post! Inspirerend.

Ja dat denk ik ook. Daarom verdiep ik me er toch maar wel in. Ik las ook dat de techniek niet eenvoudig is... Verstuurd vanaf mijn GT-S5310 met Tapatalk

@carismo Toen ik 2 jaar was, zo vertelde mijn moeder, werd ik heel boos en gaf ik mijn moeder klappen omdat ze de kip pijn deed! Ze was het eten aan het bereiden en de kip aan het plukken. Van haar ouders uit was ze niet anders gewend. Toch is ze bewuster geworden want na dat gebeuren verdiepte ze zich in de vleesindustrie en de wereldwijde impact daarvan op natuur en minder bedeeld mensen. Ze werd vegetariër! Mijn broer en ik zijn niets tekort gekomen zonder dat vlees op ons bord.we zijn groot en sterk en gezond. Ik ben zelfs een tijd veganist geweest. Nu weer niet vanwege schoeisel. En ik ben dol op eieren maar dan wel van échte scharrel kippen of eigen kippen. Als het om overleven gaat dan zou ik wel moeten doden en het vlees eten. Vanwege mijn prepperinstelling wil ik daarom wel weten hoe dat moet. Je weet tenslotte nooit. Ik heb zelf dieren of wil bepaalde dieren hebben om diverse redenen. Maar ik vraag me af of -als er echt noodzaak is- ik wel in staat ben mijn eigen dieren te eten...ws. niet. Het lijkt me ook bijzonder moeilijk om actief een dier in het wild zoals een ree te doden. Mentaal bedoel ik. Ik weet niet of het minder moeilijk is als er een konijn dood in een val zit, dan zou het steeds mijn schuld zijn (want ik zette de val). Nou. Hopen maar dat het nooit nodig zal zijn. En wie weet ben ik wel harder dan ik denk op het moment suprême. Één of ander boeddhistisch ritueel waarbij je het dier dankt vergeving vraagt zou misschien helpen het schuldgevoel over dat je een levend wezen het leven ontneemt weg te krijgen. Kortom. Normale menselijke mentale processen als je nog niet ervaren bent in doden en verwerken van dat dier... Verstuurd vanaf mijn GT-S5310 met Tapatalk

Biohacken: De beweging die er naar streeft om wetenschap (vooral biotechnologie) open te stellen voor iedereen. 2014 is het jaar van de do it yourself (DIY) biology, letterlijk vertaald als doe-het-zelfbiologie: (onderlegde) amateurs die als biotechnoloog aan de slag gaan in een thuislab. Ze noemen zichzelf biohackers. Biohacken: de overtuiging dat iedereen biotechnoloog kan zijn. Het monopolie van onderzoek ligt bij de industrie en de universiteiten. Onterecht, vinden biohackers. De middelen om onderzoek te doen zijn steeds toegankelijker. Materiaal voor je eigen lab? Te koop op eBay. Genomen ontcijferen? Kijk een instructiefilmpje op YouTube of lees online wetenschappelijke artikelen. Hoe bewaar je bloedmonsters? Lees de onlinebioforums. Ik kon de topic van je DNA laten onderzoeken niet terugvinden, maar je kunt dus zelf ook het een en ander onderzoeken aan je eigen DNA. JE EIGEN DNA LEZEN Biohacken wordt ook veel gebruikt door mensen die zich bezighouden met zelfdiagnostiek: je eigen dna lezen, bijhouden wat je consumeert, je gemoedstoestand of prestaties noteren en analyseren. Internationaal is deze technotrend bekend als quantified self. Directeur van de Waag Society Marleen Stikker denkt dat we aan de vooravond van een nieuwe technologische revolutie staan: 'Over een paar jaar doet iedereen het thuis.' http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Archief/archief/article/detail/3568730/2013/12/28/Dna-onderzoek-kan-ook-amateurwerk-zijn.dhtml Voor het geval de link niet werkt: Dna-onderzoek kan ook amateurwerk zijn IANTHE SAHADAT − 28/12/13, 00:00 Wetenschap alleen voor professionals? Niet volgens de biohackers. Biohacken: De beweging die er naar streeft om wetenschap (vooral biotechnologie) open te stellen voor iedereen. Brandweerman, uitvinder of gewoon beroemd; we wisten wel wat we zouden worden toen we 3 waren. De praktijk bleek weerbarstiger, dus werden we accountmanager, coach of it-specialist. Maar gelukkig biedt 2014 de ingeslapen uitvinder in ons de kans om gereanimeerd te worden. Want 2014 is het jaar van de do it yourself (DIY) biology, letterlijk vertaald als doe-het-zelfbiologie: (onderlegde) amateurs die als biotechnoloog aan de slag gaan in een thuislab. Ze noemen zichzelf biohackers, en in de VS heeft het al dezelfde cultstatus als het computerhacken van twintig jaar geleden. Technologietijdschrift Wired signaleerde de trend een paar jaar terug al. Maar waar toen nog slechts een enkeling pipetteersetjes en PCR-machines (voor het vermenigvuldigen van dna) in de garage of kluskamer had staan, zou 2014 weleens het echte jaar van de biohacker kunnen worden. Zoals met meer dingen, begon het allemaal in de VS. De eerste officiële bijeenkomst van biohackers vond plaats in 2008 in een Ierse pub om de hoek bij het gerenommeerde Californische technologie-instituut MIT. Er kwamen 25 mensen op af. Ruim vijf jaar later telt de internationale maillijst zo'n vierduizend namen. Een graag beschreven voorbeeld is dat van biotechondernemer Hugh Rienhoff, die eigenhandig het dna van zijn dochter doorlichtte, op zoek naar de bron van de mysterieuze ziekte waaraan het meisje leed. Artsen en genetici kwamen er niet uit, maar Rienhoff speurde avond aan avond op zijn zolderkamer naar afwijkingen in de duizenden letters van de dna-code tot hij een verdachte mutatie aantrof. In Californië staat inmiddels een van de grootste gemeenschapslaboratoria van de organisatie Biocurious. Wekelijks volgen daar tientallen geïnteresseerden cursussen en workshops. En de afgelopen jaren duiken er clubs op in de rest van de wereld, van Kopenhagen en Parijs, tot Singapore en Amsterdam. Afgestudeerd biotechnoloog Pieter van Boheemen (27) is een van de drijvende krachten achter de Nederlandse biohackersbeweging. Ook al heeft hij een beetje moeite met het woord hacken, 'vanwege de negatieve bijsmaak in het Nederlands'. Van Boheemen verdeelt zijn tijd tussen zijn eigen bedrijf - opgezet na een biohack-uitvinding - en de Amsterdamse Waag Society, een onderzoeksinstituut voor creatieve technologie en sociale innovatie. Zo bedacht Van Boheemen een apparaat om malaria op te sporen in bloed. Het instrument bestaat uit een gedemonteerde haarföhn in een schoenendoos, aangestuurd door een dimmer en een simpele computerchip. 'Malaria wordt in Afrika nu nog met microscopisch onderzoek of met een biochemische test opgespoord, maar die methoden zijn niet erg betrouwbaar.' Het voorbeeld toont volgens hem aan wat biohacken in een notedop is: de overtuiging dat iedereen biotechnoloog kan zijn. Het monopolie van onderzoek ligt bij de industrie en de universiteiten. Onterecht, vinden biohackers. De middelen om onderzoek te doen zijn steeds toegankelijker. Materiaal voor je eigen lab? Te koop op eBay. Genomen ontcijferen? Kijk een instructiefilmpje op YouTube of lees online wetenschappelijke artikelen. Hoe bewaar je bloedmonsters? Lees de onlinebioforums. Woorden als democratiseren en open source vallen. En: 'het ontmythologiseren van technologie'. Biohackers wisselen ideeën en materialen gratis en zonder belemmeringen uit. Zo wordt het verbeteren van techniek een gezamenlijke taak. Eigenlijk zijn Van Boheemen en de zijnen activisten met petrischaaltjes en microscopen. Misstanden worden aan de kaak gesteld via BioLeaks en grote thema's worden niet geschuwd: energie, voedsel, gentechnologie, gezondheid. Een belangrijke 'vijand' vinden de biohackers in farmaceutische en biotechnologische multinationals. 'Wie is de eigenaar van biodiversiteit?', zegt Van Boheemen. Hij doelt bijvoorbeeld op zaadveredelaar Monsanto, die met zijn genetisch gemodificeerde mais wereldwijd miljarden verdient. Omdat de mais van Monsanto zo is gecreëerd dat het zaadje niet levensvatbaar is, moet een boer na elke oogst nieuw zaad halen. 'Dat is toch absurd? Ik zie ons een beetje als een tegenbeweging.' Biohackers vergelijken zichzelf graag met de eerste computernerds die thuis met hard- en software gingen spelen toen iedereen nog dacht: zo'n vreemd apparaat dat wil je toch niet in je huis hebben staan. Veel jongensromantiek en onbegrepen avant-gardisme. In de Verenigde Staten, waar de beweging het grootst is, worden biohackers soms met argusogen gadegeslagen door de autoriteiten. Enkele jaren geleden werd de wetenschapper annex kunstenaar Steve Kurtz - een biohacklegende - door de FBI opgepakt omdat zijn thuislab werd aangezien voor bioterroristisch broeinest. En hoewel ook veel wetenschappers de beweging met een milde frons bezien, acht de Groningse hoogleraar biotechnologie Gert Jan Euverink het gevaar nihil. 'Ik begrijp dat mensen bang zijn dat er gekke dingen gebeuren in die garagelabs.' Maar als er al gevaar bestaat, dan is dat er vooral voor de garagewetenschappers zelf. Als je met toxische bacteriën aan de gang gaat, stel je in eerste instantie jezelf bloot.' Daarom heeft Euverink de voorkeur voor gemeenschapslabs boven solitair geëxperimenteer. 'Wij mogen ook nooit in ons eentje op het lab werken.' Euverink snapt de aantrekkingskracht van het biohacken wel. Als hij niet bij de universiteit werkte, zou hij het waarschijnlijk ook doen. 'En het kan ook gewoon', zegt hij. 'Er is ontzettend veel informatie op internet te vinden en je kunt van alles een kit kopen. Dat is heel handig voor onderzoekers - ik koop mijn spullen ook op de tweedehandsmarkt via eBay of Marktplaats.' Maar, zegt Euverink, je moet ook echt wel wat weten om thuis aan de slag te gaan. 'Je eigen gezondheid monitoren lijkt me bijvoorbeeld lastig, daar heb je toch wel een behoorlijk gespecialiseerde kennis voor nodig.' Van Boheemen leidt rond in het gemeenschapslab in de Amsterdamse Waag op de Nieuwmarkt - wie er wil werken kan gewoon binnenlopen. Centrifuges, PCR-machine (voor het vermenigvuldigen van dna), een incubator (waarin kweekvlees ligt), microscopen, spectrometers (voor het meten van dna) en tupperwarebakjes in het raamkozijn met bacteriën op kweek in een poging er energie uit te genereren. Soms ontdekken biohackers functionele dingen. Zoals de Fairphone, die bij de Waag Society is ontwikkeld, gemaakt van eerlijke materialen en via eerlijke arbeid. Maar omdat er geen baas meekijkt, is veel onderzoek speels van aard. En dus zijn niet alle biohackers bezig een medicijn tegen kanker te vinden, maar maken ze lichtgevende planten, fluorescerende yoghurt of een op afstand bestuurbare kakkerlak. ZELF AAN DE SLAG De eerstvolgende bijeenkomst van de Dutch DIY Bio is in Amsterdam op 24 en 25 januari bij de Waag Society. Meer lezen over het dna-onderzoek van Hugh Rienhoff kan op mydaughtersdna.org en online in gesprek met andere biohackers doe je via het Google-forum diybio. Apparatuur zoals centrifuges of een PCR-machine om dna te kopiëren koop je tweedehands of maak je zelf. Stukjes kant-en-klare dna bestel je via biobricks.org. En verder kun je met wat huis-, tuin- en-keukenspullen al een heel eind komen, vertelt Van Boheemen. 'Met zout, zeep, wodka en wat lenzenvloeistof kun je dna isoleren uit bijvoorbeeld een kiwi.' JE EIGEN DNA LEZEN Biohacken wordt ook veel gebruikt door mensen die zich bezighouden met zelfdiagnostiek: je eigen dna lezen, bijhouden wat je consumeert, je gemoedstoestand of prestaties noteren en analyseren. Internationaal is deze technotrend bekend als quantified self. Directeur van de Waag Society Marleen Stikker denkt dat we aan de vooravond van een nieuwe technologische revolutie staan: 'Over een paar jaar doet iedereen het thuis.'

hahahahahahahahahahha Ja, het zit me niet mee! Als nou mijn DNA maar niet óók nog es vervelende ziekten in zich verbergt...

Mensen met een IQ onder de 140 zouden zich sowieso niet moeten voortplanten. ;P Sent from my GT-S5310 using Tapatalk

Ow zie net dat ie al angeraden is.iig zeer goeie film! Sent from my GT-S5310 using Tapatalk

Ook een mooie film.niet post apocaliptisch.maar wel prepper in hoofdrol. Prisoners. Sent from my GT-S5310 using Tapatalk

Found it! http://www.popsci.com/technology/article/2013-09/thousand-dollar-ikea-house-refugees-big-pic 1000 dollar

Tis is a link with a lot of information about the shelter and its insulation and solarpanels. http://www.360magazine.nl/politiek/2678/ikea-maakt-huisjes-voor-vluchtelingen#.UosEP9JWwyo Didn't find the costs yet. maybe you can contact Ikea? http://www.ikeafoundation.org

Opvouwbaar, vervoerbaar of semi-permanent. Zelfvoorzienend of noodwoninkje. Sommigen echt mooi om te zien ook. (Al zou ik voor zo onopvallend mogelijk gaan) Toch erg leuk om te bekijken. http://inhabitat.com/8-innovative-emergency-shelter-designs-for-when-disaster-hits/ikea-refugee-shelter2-2/?extend=1

Er worden al 30 jaar bostuinen in de praktijk uitgevoerd en mee geëxperimenteerd. Wat je nu aan informatie kunt vinden hierover is al behoorlijk verfijnd. Prachtige link, heel mooi gefilmd.

Ten eerste: in het bos tuinieren is niet hetzelfde als een bostuin creeëren. 2e. in de SHTF situatie kan het heel gevaarlijk zijn om door een bos te dwalen op zoek naar eten. 3e. In een normaal bos zoeken naar eten betekend veel energieverbruik want je loopt hele einden om voldoende te vinden om er volledig van te kunnen eten. Dat is niet efficiënt. In je eigen bostuin heb je alles onder direct bereik, zonder dat anderen, -leken-, het voedsel dat daar voor het oprapen ligt, het als zodanig herkennen. (anders dan een moestuintje in rijen, dat zeer kwetsbaar is in een SHTF situatie. De opbrengst per m2 is veel hoger dan in een natuurlijk bos. Terwijl met een bostuin je wel een krachtig, samenhangend en zichzelf instand houdend ecologische evenwichtige voedseltuin hebt.

ik hoop eigenlijk dat ik met groenbemesting deze wel erg woekerende plant kan intomen! Groenbemesting: 1-jarige planten die voedingstoffen uit de bodem halen en daarna deze voedingstoffen aan de bodem teruggeven door ze onder te spitten of op de composthoop te gooien. Ook kunnen ze de bodem losser maken wanneer ze diep wortelen. De voordelen: • Humus; door het onderspitten van de gewassen voeg je organisch materiaal aan de bodem toe (en dat levert dan weer licht en lucht in de bodem op, een gezondere bodem met veel “leven”, etc. • Het houdt voedingsstoffen vast: de soorten die je in de nazomer zaait nemen in de winter de voedingsstoffen op die anders vaak door regen uit de bodem worden uitgespoeld. Bij het onderspitten in het vroege voorjaar komen deze voedingsstoffen weer vrij in de bodem. Sterker nog; sommige soorten groenbemesters wortelen zeer diep en kunnen zo uit de onderlaag voedingsstoffen opnemen die dan vervolgens bij het onderspitten in de bovenlaag weer vrijkomen. • Bescherming en verbetering de grond(structuur): Door de bedekking voorkomt de groenbemester aantasting van de bodem. Het weert onkruid, voorkomt uitspoeling door regen, voorkomt verwaaien van zanddeeltjes en gronddeeltjes en daardoor erosie. Het voorkomt het “dichtslaan” van de grond bij hevige regenval. Het verbetert door de worteling de afwatering (de diepwortelende soorten dan), etc. • Vastleggen stikstof; sommige groenbemesters kunnen door bacteriën stikstof vastleggen uit de lucht en die aan de bodem beschikbaar stellen (vlinderbloemigen staan hierom bekend). • Bij een dichte begroeiing helpt het tegen onkruid, en hoef je veel minder te wieden. • Bodem-ontsmetting: sommige groenbemesters hebben een bodemontsmettende werking (Tagetes, Tropaeolum, Calendula) Diverse soorten groenbemesters: Kruisbloemigen Deze groenbemesters hebben als eigenschappen dat ze veel blad en stelen maken (goede onderdrukking onkruid), en het zijn goede bijenplanten. Nadeel is dat ze in de vruchtwisseling mee moeten draaien. Ze mogen in ieder geval 4 jaar lang niet op het perceel van koolgewassen (ook kruisbloemigen) gezaaid worden en andersom dus ook; koolgewassen mag je niet telen op percelen waar in de laatste 4 jaar een groenbemester uit deze groep is geteeld. • Bladkool (Brassica napus napus) Vooral geschikt als nateelt. Maakt veel bladmassa, gebruikt zelf relatief veel voedingsstoffen uit de grond. Zeer gevoelig voor knolvoet. • Gele Mosterd (Sinapsis alba) – foto bovenaan de pagina Snelgroeiend, kan zowel als hoofdteelt als nateelt worden gezaaid. In zomerteelt wel afknippen omdat ze zich anders uitzaait. In nateelt bevriest ze in de winter en laat dan een mooie losse grond achter. Sterk gevoelig voor knolvoet. • Raap (Brassica rapa) Geschikt als nateelt (maar wel voor half september zaaien). Gebruikt ook relatief veel voedingsstoffen uit de grond, redelijk gevoelig voor knolvoet. • Bladrammenas (Raphanus sativus oleiferus) Deze Rammenas maakt nauwelijks een knol maar vooral veel blad. Vooral geschikt voor nateelt, bevriest snel en kan dan gemakkelijk ondergewerkt worden. Waardplant voor het bieten-cystenaaltje, weinig bevattelijk voor knolvoet. Vlinderbloemigen De vlinderbloemigen staan bekend om het feit dat ze stikstof uit de lucht kunnen “vangen” en vastleggen in de bodem (aan de wortels). Ze bedekken de grond redelijk goed en wortelen redelijk diep, maar leveren relatief weinig organisch materiaal. Ze kunnen wel uit diepere lagen van de bodem voedingsstoffen opnemen en die later aan de bodem afgeven. Vlinderbloemige groenbemesters zijn uiteraard wel familie van de vlinderbloemige groenten als erwten, peultjes, bonen, tuinbonen, kapucijners en moeten dus wel meesdraaien in de vruchtwisseling. Niet zo streng als bij de kruisbloemigen maar zaai minimaal 1 jaar, en liever nog 2 jaar geen vlinderbloemige groenbemesters voor of na peulgewassen. • Gele Lupine (Lupine luteus) Eenjarig, vooral geschikt voor lichte zanderige zure gronden. Legt goed stikstof vast, groeit in het begin traag maar later levert ze voldoende organische stof. • Alexandrijnse Klaver (Trifolium alexandrinum) Deze klaver kan zowel als hoofdteelt als nateelt gezaaid worden. Ze bevriest in de winter, wortelt niet zo diep maar levert goed stikstof uit de wortels. • Incarnaatklaver (Trifolium incarnatum) Wortelt ondiep en legt minder stikstof vast dan bij de andere Klavers. Maar groeit snel en daardoor geschikt voor nateelt, levert een gemiddelde hoeveelheid organische stof. • Rode Klaver (Trifolium pratense) Vaste plant, alleen geschikt als hoofdteelt. Legt voldoende stikstof vast en is groter als plant en levert daardoor meer organische stof. • Witte Klaver (Trifolium repens) Vaste plant, is alleen geschikt als hoofdteelt. Bevriest niet en heeft de neiging in het voorjaar weer gewoon “boven te komen”. Daarentegen wel een goede stikstofbinder. • Serradella (Ornothopus sativus) Levert een gemiddelde hoeveelheid stikstof. Bedekt de grond niet volledig wat wieden noodzakelijk maakt. Daarentegen maakt ze zeer lange penwortels die goed zijn voor de drainage van de grond. Allen geschikt als hoofdteelt. • Veldboon (Vicia faba) Familie van de Tuinboon. Legt relatief veel stikstof vast maar bedekt de grond niet volledig (wieden). • Wikke (Vicia sativa) Ze bedekt de grond niet helemaal goed (wat wieden noodzakelijk maakt), bevriest gemakkelijk en levert een goed hoeveelheid stikstof. Kan tot 20 augustus gezaaid worden. Grassen Deze groenbemesters hoeven niet in de vruchtwisseling mee te draaien (grassen hebben geen familie in de groentewereld). Verder bedekken ze over het algemeen de bodem heel goed. Ze geven geen stikstof maar leveren wel veel organisch materiaal. Ze gebruiken relatief veel voedingsstoffen maar houden die dan ook weer vast, samen met een teveel aan vocht in de winter. Gras-groenbemesters moeten wel ondergespit worden. • Engels Raaigras (Lolium perenne) Sterk en snelgroeiend. Levert niet zo veel stikstof en het heeft zelf voedingsstoffen nodig om te groeien maar levert veel organisch materiaal. Het bevriest niet snel. • Rogge (Secale cereale) Kan zowel als hoofdteelt als nateelt gezaaid worden. Kan zelfs tot half oktober nog gezaaid worden en daardoor zeer geschikt als late nateelt. Ze wordt dan pas in het voorjaar ondergespit. Levert relatief weinig stikstof, wel veel organisch materiaal en bedekt de grond goed. • Westerwolds raaigras (Lolium multiflorum westerwoldicum) Bedekt de grond zeer goed met frisgroen blad. Is wel wat lastig onder te spitten in de winter omdat ze relatief dikke vaste wortels maakt. Wellicht beter wachten tot in het vroege voorjaar, wanneer ze afsterft. Levert veel organische materiaal en kan tot half september gezaaid worden. Levert niet zo veel stikstof Overigen Deze soorten zijn niet verwant aan groenten en hoeven dus ook niet in een vruchtwisseling te worden aangepast. Sommige soorten zijn niet alleen nuttig maar bloeien ook nog mooi. Goed voor bijtjes. • Bernagie (Borago officinalis) – foto Komkommerkruid kan tot eind augustus nog gezaaid worden. Geschikt voor kleigronden omdat ze relatief veel vocht nodig heeft. Groeit snel maar bedekt de grond niet volledig. Bevriest snel. Enige nadeel: verwijder wel de zaden want ze heeft de neiging om zich behoorlijk uit te zaaien. • Boekweit (Fagopyrum esculentum) Heeft amper voedingsstoffen nodig om te groeien en doet het daarom ook zeer goed op arme zandgronden. Bijenplant, zeer gevoelig voor vorst. • Phacelia (Phacelia tanacetifolia) Bijenplant met mooie lilapaarse of roze bloemen. Groeit snel en bedekt de grond goed, daardoor houdt ze onkruid goed tegen. Geschikt als hoofdteelt, ze kan heel slecht tegen lage temperaturen. 60 dagen na het zaaien zijn de planten al zo sterk ontwikkeld dat de wortels al gaan afsterven en de bodem dus profijt krijgt van de planten. De wortels schijnen ook de ontwikkeling van aaltjes te remmen. • Spurrie (Spergula sativa) Vooral geschikt voor lichte zanderige gronden. Snelgroeiend, goed bestand tegen droogte. Bedekt de grond redelijk. Zaaien tot 15 augustus, sterk vorstgevoelig.

Hier een lijst met meerjarige, zelfuitzaaiende groenten: https://docs.google.com/document/d/1RWJOQhMfZ79oqyCkEr_ENGe-Zc522zSFCI0hc-UNjyY/edit?pli=1

Handig een lijst. Moest wel erg lachen om zevenblad. Dat woekert enorm en heb deze zomer juist alles verwijderd! Wist niet dat het eetbaar was... Sent from my GT-S5310 using Tapatalk

Het bleek idd een grap! Een actie van verzekeraars om je te verleiden tot het afsluiten van een extra tandartsverzekering.zit tenslotte niet meer in het basispakket. .. Sent from my GT-S5310 using Tapatalk