Iedereen heeft wel een afwijking. Van mijn eigen afwijkingen ben ik me - hoe ouder ik word - ook steeds meer bewust. Wat de buitenwereld van me denkt varieert van prettig gestoord tot 'daar zijn grote kosten aan'. Wellicht is het ook wel mogelijk om er een labeltje op te plakken al ben ik er nog niet helemaal uit wat het moet zijn. Voor mijzelf zijn er een aantal dingen die me erg helpen :
- Aanvaard wie jij zelf bent. Door jezelf niet continu in vraag te stellen leef je prettiger en krijg je minder stress.
- Sinds enkele jaren heb ik meer last om me te concentreren. Ik probeer minder taken tegelijk te doen en maak desnoods een lijstje. Daarna bepaal ik wat belangrijkst is. Dat doe ik eerst, en in die volgorde verder. Mijn volgorde komt niet noodzakelijk overeen met wat andere mensen verwachten. Interesseert me nauwelijks.
Daarnaast probeer ik te zorgen voor minder 'prikkels'. Het mobieltje is voor mijn werk mijn leven binnen geslopen. Vandaag heb ik nog wel een mobiel maar enkel voor noodgevallen. Wie me wil bereiken kan me thuis bellen of opzoeken. Dat heeft mijn stressniveau flink naar beneden gehaald.
Ik ben ook een nachtbraker. Onvoorstelbaar wat slaaggebrek met je brein doet. Tijdig slapen is de eenvoudige oplossing. Alleen ontbreekt het vaak aan de discipline maar we werken er aan. Het gaat iets eenvoudiger als mijn vrouw vraagt of ik 'meekom' naar boven. Krijg ik nog een beloning ook.
Door genoeg te bewegen word ik ook rustiger. Fietsen, wandelen, zwemmen. Het helpt echt.
Ben je net als ik erg slordig en ongeorganiseerd, dan kan dit helpen : verzamel minder rommel rond je. Hoe minder je hebt hoe minder rommel. Mijn schoolboeken heb ik digitaal gescand (die raak ik dus ook niet meer kwijt), taken en toetsen bewaar ik digitaal (dat scheelt rondslingerend papier). Wat ik meer dan een jaar niet gebruikte gooi ik weg of verkoop ik - zo veel mogelijk-.
Wat afspraken betreft hou ik eraan om op tijd te komen. Het resultaat is dat ik vaak de eerste ben en moet wachten op de rest. Maar toch liever zo. Mijn horloge staat 5min voor, ik vertrek tijdig en probeer niet snel snel nog wat te doen. Het vergt enorm veel moeite van me maar ik vind het een teken van respect tegenover mijn omgeving als ik er op tijd ben.
Als je er over nadenkt, dan is wat mij het meeste stress bezorgt de planning die mij door anderen wordt opgelegd. Om daar mee om te kunnen heb ik in mijn hoofd 4 categorieën :
- Belangrijk en dringend : dat doe ik onmiddellijk
- Belangrijk en niet dringend : doe ik als ik tijd/zin heb.
- Niet belangrijk en dringend : doe ik niet.
- Niet belangrijk en niet dringend : doe ik met zekerheid niet.
Dat pas ik ook op mijn werk toe. Nu is het probleem daarmee dat ik administratief werk inplan als belangrijk en niet dringend. Dat geeft wel eens problemen met mijn oversten.
Zo is er de verplichting om leerplannen in te dienen tegen 1 oktober. Dit jaar heb ik ze ingediend op 15.12. Gezien het feit dat niemand dat inkijkt vind ik dat niet zo spannend. Mijn omgeving krijgt er wel eens stress van. Zo ook met examens. Die moeten 2 weken voor de examenperiode worden ingediend. Dat is een beetje een probleem omdat ik er tegen die tijd nog helemaal niet aan begonnen ben. Maar ze zijn wel tijdig klaar voor de leerlingen.
Of fakturen betalen is ook wel eens zoiets. Ik krijg toch geregeld aanmaningen. Niet omdat ik het niet wil doen maar omdat ik er gewoon niet toe kom. Ik heb al gemerkt dat je niet in de problemen komt als je betaalt na de eerste aanmaning. Dus ook dat werkt nog redelijk.