vheeswijk

De kwestie inzake omgevingstemperaturen is reeds door @Raycoupe prima beantwoord. Uiteraard kun je een fijngestampte vitaminepil gebruiken, zeker als deze 1000 mg ascorbine bevat (!). Bruistablet is ook prima. Goed en smakelijk vitamine-drankje. Ik spreek in dit draadje over poedervormig ascorbinezuur omdat dit véél goedkoper is en in relatief grote hoeveelheden te krijgen. Maar pillen zijn prima.

mespuntje per liter !

Dit is een prima antwoord @Raycoupe ! Zo gesjeesd was je als student toch niet . Als je 40 minuten te lang vindt dan kun je natuurlijk i.p.v. 3 druppels 6 druppels dunne bleek toevoegen. Dan loopt de reactie weer 2 maal zo snel dus weer 20 minuten. Ook dan iets meer vitamine C gebruiken. De smaak van het water wordt er echter niet beter op. Persoonlijk zou ik, terwille van de smaak, het water iets verwarmen tot ca. 18 graden, bv. een waxine-lichtje op je theelichtje als het om kleine hoeveelheden water gaat. Voor chemici geldt dat "kamertemperatuur" ca. 18 graden is. Wolf

@gerbewoner , ik ga binnenkort wat onderzoek doen naar de capaciteit van Bison Vochtvreter (Calcium chloride, CaCl2) verpakt in papieren zakjes. Je opmerking houdt mij overigens wel bezig. De getallen die je noemt zijn nl. beslist juist! Er komt echter wat chemie bij kijken hoe het zit met die 160 gram water in 1 kg tarwe. Water in dit soort voedingsproducten kan gedeeltelijk ook aan de koolhydraten in tarwe gebonden zijn middels "waterstofbruggen". Dit gebonden water is niet beschikbaar voor microorganismen als bacteriën, schimmels en gisten, dus kunnen ze er ook niet op groeien. Dat dit water gebonden is aan "kurkdroge" tarwe blijkt uit het feit dat de relatieve vochtigheid van de atmosfeer boven deze producten beduidend lager is dan 20%. Je kunt ook met een héél krachtig droogmiddel dit "restvocht" ook niet verwijderen! Beneden die 15-20% relatieve vochtigheid van de atmosfeer is kunnen micro-organismen al niet meer groeien. Opmerkelijk, want als we 160 gram water (160 ml) in een liter vat doen ontstaat er een relatieve vochtigheid van 100% van de atmosfeer boven dat water. Het is dus zaak om maatregelen te nemen die zorgen dat de relatieve vochtigheid in de atmosfeer boven het product daalt tot ca. 15-20%. Dan zit je safe, hoeveel water er ook gebonden is aan je tarwe. In dit verband is het interessant te noemen dat de atmosfeer van de planeet mars zo droog is dat er geen leven mogelijk is terwijl de bodem gebonden water bevat. Ik hoop hiermee je vraag te hebben beantwoord en zal wat research plegen om dit te onderbouwen. @vheeswijk (chemicus)

Menigeen van u kent de brandgel als een middel om haarden, kampvuren en barbeque's aan te steken. Deze is bij de ACTION te koop in 2 liter flacons voor een lagere prijs dan 2 flessen 1 L bioethanol. Het idee was geboren om de brandgel te gebruiken om te koken, het liefst in esbit stoofje of een look-alike. Een beetje brandgel in een klein en laag model leeg waxine-cupje liet zien dat dit in principe mogelijk is. Het cupje werd echter zó heet dat de brandgel ging spatten wat brandgevaar kan opleveren en het stoofje ernstig vervuilt. De vlam is onrustig en overwegend geel gekleurd en wordt steeds groter naarmate de temperatuur in het cupje stijgt. Het is beslist geen schone verbranding. De esbit- en soortgelijke blokjes blijven dan toch aantrekkelijker. Naar aanleiding van een eerdere posting over het succesvol koelen van waxine-lichtjes met natte viscose vlies (aka. keuken-poetsdoekjes) werd hetzelfde experiment toegepast op een gekoeld cupje met aanmaakgel. De resultaten waren verrassend: De vlam was volkomen kleurloos zoals die van een spiritus-brander. De vlam bleef gedurende de hele brandtijd even hoog en rustig. Het gekoelde brandertje spetterde niet, gaf een volkomen schone verbranding en een wat langere brandduur. De resultaten zijn volkomen vergelijkbaar, ook in brandduur (ca. 10 minuten), met de bekende "alcohol stoves" (Google/Youtube: 'alcohol stoves') waarvan ik ook een aantal heb vervaardigd. Een plaatje zegt echter meer dan 1000 woorden: Happy prepping, @vheeswijk (chemicus)

Daar ben ik het volledig mee eens @Heksenboot. Ik prep ook beiden. Aanstekers: Ik prep aanstekers met flint en wieltje. De electronische weigeren bij mij vaak en de flint kun je ook gebruiken als het gas op is. Ik heb ook een ZIPPO voorzien van een ringetje gemaakt uit een fiets-binnenband (week gemaakt met een beetje lampolie) tegen verdamping. Een ZIPPO werkt altijd als ie niet leeg is . Voordeel: de vlam waait niet gauw uit met wat wind. Ik heb ook een zippo-like als sleutelhanger. Tot mijn aangename verrassing verliest deze absoluut geen zippo-fluid ! Lucifers: Ik heb een voorraad normale lucifers die ik watervast heb gemaakt met heldere nagellak van de HEMA. Deze zijn samen met wat droogmiddel (Bison Vochtvreter) en een strijkvlakje verpakt in goed sluitende ZIP-lock bags. Ideaal voor beneden NAP. Stormlucifers zijn interessant omdat ze net zoals de ZIPPO aansteker niet gauw uitwaaien. Erg tevreden ben ik met de "Strike Anywhere" matches waar je niet meer afhankelijk bent van een normaal strijkvlak op een lucifersdoosje. Deze heb ik per 2 stuks waterdicht verpakt in dichtgesmolten rietjes. Een zo'n rietje zit altijd op de bodem van mijn portemonnaie en is van alle opties om vuur te maken de lichtste en kleinste unit. Alle hierboven vuurmakers en hun modificaties zijn weergegeven in de onderstaande foto. Happy prepping, Wolf

Hier kick ik nou op! Ik heb gisteren een ei gekookt in een van boven opgengesneden bierblikje met isolerende mantel op een opgevoerd klein waxinelichtje (turbobrander) zoals in de volgende opstelling. Gegevens: 10 grad. Celcius omgevingstemperatuur (garage). Na 19-20 minuten kookpunt bereikt. Na 25 minuten vlam uitgeblazen. Nog 5 minuten laten staan in geïsoleerd bierblikje. Ei bleek hardgekookt dus veel korter koken (ca. 20 min) moet mogelijk zijn. Na weging bleek dat slechts 4 gram waxine (!) in het kleine cupje is opgebrand hetgeen de efficiëntie van de isolatie met viscose doek duidelijk illustreert. Met een groot normaal waxinelicht moet op een bereidingstijd van ca. 2 maal zo lang worden gerekend in dezelfde opstelling. Wolf

Een zeer geschikt en zeer goedkoop voorfilter is beschreven in mijn eerdere posting. Het voorfiltreren van water is eigenlijk wel een must voor de volgende zuiveringsmethoden: De bioloog. SODIS (Solar Disinfection) Keramisch filter (tegen vervuiling van filter) Koolfilter. Wolf

Bedankt voor de link naar het keramisch filter van een bloempot ! Goede Info. Hulde! Wolf

Het moet dan wel een hobby zijn. Een bioloog is geen tool maar een huisdier. Je moet de bioloog altijd laten lopen en verwennen als een huisdier met kookvocht, beetje urine, beetje bier, slootwater anders verpietert de biofase (schmutzdecke). Als je dat niet doet dan treedt kannibalisme op. Als je de bioloog stopt dan komt er ook geen zuurstof meer mee en dan gaat ie over op anaerobe afbraak en krijg je een cultuur die niet meer geschikt is voor de zuivering van vervuild water. Ik zou pas beginnen met de bioloog (bv. in 2L PET-flessen) als de SHTF en alleen de hulpmaterialen aanschaffen en enten, zoals @Nonkel_Ries (posting hierboven) voorstelt vanuit een werkende bioloog (gemeentelijke waterzuivering). Een klein plastic flesje ca. 30 ml met bacteriëel slib invriezen. Een belangrijk item is o.a. een drieweg verbindingsstuk gemonteerd in een PET-fles dopje zoals getoond in foto 2 in mijn eerdere posting. Deze info is van het internet. Ik heb zelf nog geen ervaring met een bioloog. In de lente/zomer ga ik er er wellicht mee spelen. Wolf

Voor mensen die niet zo handig zijn met knutselen om de geavanceerde "inline" tampon-filter (zie posting hierboven) te maken bestaat een eenvoudiger methode om in het veld snel troebel water te filtreren: Snij de bodem weg van een lege PET-fles. Houd een tampon in de flessehals van deze fles en dompel deze in water. Het tampon zwelt op en klemt zich vast in de flessehals. Filter is klaar voor gebruik. De fles kun je gemakkelijk ergens ophangen of tegenaan spijkeren. Heel luxe is de mogelijkheid het filtreren te onderbreken met een afsluitbaar dopje zoals je vaak ziet in drinkflesjes. Het een en ander is getoond in de volgende foto: In een BOB of survival kit kun je een tampon toevoegen en eventueel een afsluitbaar dopje. Lege PET-flessen zijn gemakkelijk te bekomen op straat, bos, heide en parken . Happy prepping, Wolf

Ik ben geen voorstander voor het eten van ranzig voedsel maar in een SHTF-situatie is het toch veel lekkerder dan wormen en maden. Het vet in rijst is echter miniem en dat had ik in mijn achterhoofd bij het schrijven van deze posting. Dat verhaal van die vrije radicalen is juist. Vocht, zuurstof en licht spelen hierin een centrale rol. Dit mechanisme kan voor rijst worden tegengegaan door respectievelijk een KRACHTIG droogmiddel, zuurstofadsorber en in het donker bewaren. Vitamine C is een radicaalvanger, maar is niet te homogeniseren in rijst of olieën. Het werkt allleen zo in het lichaam.

Gewoon een mespuntje zelfrijzend bakmeel bij de rijst of tijdens de bereiding. Het stinkende boterzuur wordt gebonden (je ruikt het dus niet meer) maar is uiteraard wel nog steeds aanwezig maar stoort niet.

Het eten van ranzige zilvervliesrijst kan absoluut GEEN kwaad. Zelfs het gevormde stinkende boterzuur (denk aan ranzige boter) heeft nog voedingswaarde. Het vet-aandeel van dit voedingsmiddel is beschadigd, maar de koolhydraten (rijst-aandeel) zijn volledig intact. Volkomen veilig! Wolf

De olie dringt door in de rijst en zeker tijdens de bereiding. Ranzige olie doet verder geen kwaad. De aanname is dus juist. De kwaliteit van de (onverzadigde) olie is in 'voedingstermen' echter wel achteruitgegaan. De rijst zelf blijft in prima conditie. Ik heb nagedacht over je postings over het "oplappen" van zilvervlies rijst. Die zou volgens jou op het Internet zijn beschreven. Die ranzige lucht komt o.a. van gevormd boterzuur (stinkt behoorlijk). Ik zou voor de grap eens de volgende proef doen: Doe in klein goed-sluitend potje wat stinkend zilvervliesrijst en voeg een mespuntje natriumbicarbonaat (zelfrijzend bakmeel) toe. Even schudden en na een nacht staan potje openen en even ruiken of de stank weg is. Als dat zo is dan is er inderdaad boterzuur gevormd en gebonden. Dit is alleen een "cosmetische" correctie van je zilvervliesrijst. Feit blijft dat de uiterst voedzame onverzadigde vetzuren wel blijven beschadigd. Je kunt het eten maar het biedt niets of weinig meer dan gewone gepelde witte rijst. Wolf

Ik ben bang @Nonkel_Ries dat je de kwaliteit niet meer kan herstellen. Mogelijk kun je de muffe geur wegnemen, ik weet het niet, maar de reeds toegebracht schade aan de vetten in zilvervliesrijst kun je niet herstellen. Over het bewaren van zilvervliesrijst heb ik al eerder gepubliceerd. Vooral onverzadigde vetten kunnen onder invloed van water en zuurstof worden "geëpoxideerd" (in gewone taal: kapotgemaakt). Deze schade is niet reversibel. Dat vocht kunnen we bestrijden met een goed droogmiddel (sterker dan rijst zelf) en de zuurstof met een zuurstofadsorber. Licht speelt vaak een belangrijke rol bij de teloorgang van hoogwaardige (onverzadigde) vetten. Zilvervliesrijst en gekleurde rijstsoorten moeten daarom bovendien in het donker worden bewaard ! Wolf

Tampon-waterfilter is nu gepubliceerd. happy prepping, Wolf @vheeswijk

Het tampon water filter wordt in bushcraft in verscheidene configuraties gebruikt. Google of Youtube: "Tampon filter". Bij voorbeeld een tampon omwikkelen met duct tape en deze gebruiken als een kokertje om troebel water op te zuigen, of, iets geavanceerder, de tampon plaatsen in de hals van een opengesneden PET-fles en hierin troebel water doen en gebruiken als trechter-filter. In deze mededeling wordt de vervaardiging van een tampon-filter beschreven die ook als "inline filter" kan worden gebruikt, bv. als voorfilter voor een keramisch filter, koolfilter of een biosand filter (google: "biosand filter" ; biologische waterzuivering). Het beschreven tampon-filter verwijdert uiteraard geen bacterieën en virussen. Ook verwijdert het niet opgeloste chemicaliën (bv. landbouwchemicaliën) of zouten. Het verwijdert alleen het in het water gesuspendeerde vuil. Toch is dat heel belangrijk omdat met name juist dit soort vervuiling de werking en levensduur van een duur keramisch filter sterk doet achteruitgaan. Dit geldt overigens ook voor een kool-filter. Het verkregen heldere water is nu tevens geschikt voor sterilisatie met zonlicht. Zie mijn posting over SODIS. De kracht van het filter ligt voornamelijk in het feit dat deze kan worden geschakeld in één opstelling bestaande uit meerdere waterfilters. Materialen & Methoden. Leg een tampon in water en laat deze zich geheel volzuigen. Gebruik een potlood om vanaf de top van de kletsnatte tampon een kanaal voor te boren tot het midden van de tampon. Daarna wordt een drinkrietje geplaatst halverwege in het tampon. Het een en ander wordt verduidelijkt in foto 1 hieronder: Hierna wordt met de volle hand het kletsnatte tampon uitgeknepen en worden beide einden afgebonden (ingesnoerd) met een geschikt koord, bv. van katoen of nylon. Deze bewerking verhoogt de performance van het filter. Het vervelende van deze constructie is dat het rietje gemakkelijk weer uit de tampon kan worden losgetrokken. Het rietje kan echter worden vastgezet door deze te fixeren met naald en draad (dubbel 0.5 meter tandzijde {dental floss} = 1 meter). Gewoon het rietje door het tampon heen doorboren en steeds spiraalsgewijze een kwart slag draaien. Het rietje wordt hierdoor muurvast gezet in het tampon. Het een en ander wordt verduidelijkt in foto 2. Het aldus verkregen rietje met tampon wordt te drogen gelegd en bewaard. Je kunt het gebruiken om troebel water op te zuigen in het veld maar ook in een urban survival situatie schakelen naar een meer gespecialiseerd filter als hierboven beschreven. Het gemakkelijkst gaat dat door deze weer te verbinden met een aquarium slangetje en de verkregen configuratie opnemen in een hevel-opstelling. Voor de verbinding van het rietje naar het aquarium-slangetje kan een drieweg T-stukje worden aangeschaft dat eveneens verkrijgbaar is in de aquarium-winkel. In de foto 2 is deze uitgevoerd met een dopje van een PET-fles (volg mijn postings), maar de zijtak van het T-stukje kan ook gewoon worden afgesloten met een eenzijdig dichtgesmolten kort rietje. Happy prepping, Wolf @vheeswijk

Vaseline kun je ook insmelten in rietjes en dan in je BOB of survival tin doen. Vaseline iets verwarmen. bv. op centrale verwarming en dan 3 à 4 cm opzuigen in rietje. Rietje bijknippen en dichtsmelten. Gebruik: Met een klein schaartje, toch al aanwezig in zwitsers zakmes of multitool eindje van rietje afknippen en rietje uitknijpen voor een beetje vaseline. Een grote pot vaseline in je BOB is niet erg handzaam.

Er zijn mededelingen waaronder die van @eva1986 op dit forum te vinden waaruit blijkt dat je op waxine-lichtjes geen water kunt koken. In principe moet één waxine-lichtje al theoretisch qua totaal-energie ruim voldoende zijn, maar het "vermogen" is te laag. Het toepassen van warmte-isolatie door viscose brengt het doel echter dichterbij. Indien een opgevoerde waxinelicht (turbobrander) wordt gebruikt dan heb je op één lontje 200 ml water binnen 15 minuten aan de kook. Genoeg voor een kop thee of nescafé. Het gros van de preppers zal echter niet overgaan tot het vervaardigen van opgevoerde waxinelichtjes. Het maken van de speciale lontjes is wel monnikenwerk en eigenlijk alleen te doen door monniken, gedetineerden en gepensioneerden zoals ik . In deze mededeling wordt het aan de kook brengen met een normaal groot waxinelicht van 200 ml water binnen 45 minuten bij een omgevingstemperatuur van 10 graden Celcius gemeld gebruikmakend van voor iedereen gemakkelijk toegankelijke materialen en zonder tijdrovend geknutsel. Materialen: Bierblikje (niet gemodificeerd) met 200 ml water. Koelmantel (9 cm hoog) van viscose schoonmaak doekje voor de isolatie van het bierblikje Dekseltje: omgekeerd cupje van een groot waxinelicht. Een Esbit-stoofje of een look-alike (die heeft u vast al wel). Een normaal (niet opgevoerde) waxinelicht groot model. Deze heeft een lontje dat wat groter is dan die in de kleinere cupjes. Met een klein waxinelicht wordt de kooktemperatuur niet bereikt. De totaal-opstelling van dit experiment wordt getoond in de volgende foto: 45 minuten voor het aan de kook brengen van 200 ml water is wel wat lang, maar in tegenstelling tot eerdere berichten op dit forum nu zeker haalbaar geworden dank zij één groot waxinelicht en een zeer goede isolatie van het kookvat. Het experiment kan door iedereen worden gereproduceerd met gemakkelijk toegankelijke spullen en zonder noemenswaardig geknutsel. Wolf @vheeswijk (chemicus)

De sleeves voor het bier blikje zijn niet genaaid maar gewoon geplakt met lijm. Een lapje en een paar elastiekjes doet het ook prima .

Nou die hoeveelheden zijn nogal een "overkill" in drogend vermogen. Vier zakjes per 10 kg (dus 8 bij 20 bij gedroogd fruit moeten wel voldoende zijn). Ze moeten wel verdeeld zijn over de gehele massa. Het vocht moet wel kunnen diffunderen naar de droogpunten. Deze mogen niet te ver weg zijn, anders duurt het te lang. Gelukkig is Bison vochtvreter erg goedkoop in en grote hoeveelheden verkrijgbaar. Nog een paar opmerkingen over dit overigens zéér nuttige draadje: Er zijn aerobe (zuurstof-minnende) en anaerobe micro-organismen (onafhankelijk van zuurstof). Beide organismen hebben echter water nodig om te leven. De rol van een goed droogmiddel in geprept voedsel wordt alom onderschat en die van een zuurstof-adsorber wordt overschat. Exo-biologen stellen terecht dat op andere planeten géén leven mogelijk is als water ontbreekt of slechts in sporen aanwezig is. Onttrek al het water en al het (bacterieel) leven is dood. Voorbeeld: TBC kun je overdragen met een vochtige handdoek maar niet met een droge handdoek. Zelfs zuurstof staat dan "buitenspel" omdat water toch nodig is voor anaeroob leven. Goed droog bewaren is dus een pré-requisiet voor de prepper. Waarom dan die opwinding over zuurstof-adsorbers (ander draadje)? Wel, sommige voedsel-producten bevatten stoffen die ook "zonder leven" door zuurstof achteruit kunnen gaan. Vooral de anti-oxydanten (zuurstof-vreters) , zoals de naam al zegt, zijn heel belangrijk in de voeding. Vandaar dat ik bij gedroogd fruit een hogere "dosis" aanbeveel dan bij rijst en macaroni. Deze bevatten nl de zeer nuttige anti-oxydanten. Bij gedroogd fruit zou ik dan wél de toevoeging van zuurstof-adsorbers aanbevelen, naast het droogmiddel, om deze goed te bewaren. Terwille van de anti-oxydanten. Bij witte rijst en macaroni zijn zuurstof-adsorbers volkomen overbodig als je goed heel droog bewaart.

In ieder zakje zit 2 flinke eetlepel Bison vochtvreter. Dus vrij veel. Veel meer "vermogen" dan de silica-zakjes. Voor rijst en macaroni: één zakje. Voor gedroogd fruit wel twee zakjes. Eén op de bodem en één bovenop. Dat moet wel ruim voldoende zijn. Wolf

Een goed mes: "Mon premier Opinel" {Mijn eerste Opinel} (Google: "Mon premier Opinel") Scherp mes waar je ook vuur mee kunt maken maar met een afgeronde botte punt waar je niet mee kunt steken. Echte Franse traditie. Maar ze kunnen, in tegenstelling tot Frankrijk, in Nederland daar uiteraard nog steeds moeilijk over doen.

Mijn eerste experimenten met de fresnel lens (credit-card formaat) waren bedroevend. Recentelijk heb ik echter ontdekt dat charcloth (verkoold katoenweefsel) vrijwel onmiddelijk gaat gloeien, zelfs met een matig zonnetje. met zo'n gloeiend weefsel maak je met katoen (watten) een "vogelnestje", blaast even en je hebt snel een vuurtje. Ik bewaar een fresnel-lens met hoesje in mijn sigarenblikje van charcloth. Google charcloth. Wolf