Erelijst

Maar dan echte vertegenwoordiging van het volk en niet via juridische opleiding gevormde beroepswitteboordcriminelen die de illusie wekken dat we voor hen konden kiezen. (Of voor andere soortgelijke volksverlakkers.)

@phtvs... helaas, ik behoor tot het uitstervend ras dat geen mobieltje (met camerafunctie) heeft en ook niet de hele dag met een camera rond loopt... Dus in jouw beleving,, it didnt happen... Leuk torentje trouwens Iewieke...

How man, ik wou gewoon een tip geven. Voor de geïnteresseerden. Staat het je niet aan negeer het dan ipv wat denigrerend te komen doen.

Anarchie is een top idee! Als we het foutieve element "mens" nou maar konden weren..

Al sinds 1997 vertrouw ik nog maar weinig mensen die ik niet goed ken. Na een spuitbus rotzooi in m'n gezicht bij de geldautomaat (godzijdank toen 25 gulden) ben ik erg terughoudend geworden. Toen ik 5 jaar later een mes op m'n keel kreeg (telefoon, ID-kaart en contanten weg) ben ik pro-actief oplettend/ontwijkend geworden. Gelukkig heb ik hierna maar eenmaal meegemaakt dat twee lui voor m'n fiets gingen staan om me tot stilstand te krijgen. Hierop reageerde ik door gas bij te geven, impact vergroten. Het is voor mij goed afgelopen (vrije doorgang). Deze ervaringen hebben er wel toe geleid dat ik me jaren vooral met een auto heb vervoerd. De laatste jaren is een scooter de vervanging geworden vanwege het weer buiten zijn en kostenbesparing. Op de route die ik nu rijd wil ik het fietsen wel weer op gaan pakken (22 km, veel polder). Ben bezig een GHB samen te stellen, eerst opbouwen wat ik nu nodig zou hebben op de scooter, daarna op de fiets. Andere kwestie van vetrouwen: een familielid in huis nemen om de schulden op te lossen na twee schuldencreërende exen achter zich te laten. Dit was een aanbod om de problemen op te lossen, vooral de kredieten die in de 20 tot 40% kosten lopen. Dat loopt nu 3/4 jaar maar nu blijkt dat een deel van de schulden verzwegen is. En dat na gratie van een half jaar 'gratis wonen' (huur = aflossing na overname en afbetaling). Uiteraard ben ik "niet blij" met het verzwijgen na het brengen van meerdere financiële offers, maar er rest weinig anders dan vinger aan de pols te houden. Het doet me intussen denken aan Griekenland vs EU op kleine schaal. Kamerhuur wordt nu dus gewoon huur i.p.v. deels aflossing. Boodschappengeld werd en wordt gewoon betaald. Alles uitgerekend hebbende voor het verzwijgen, loopt de persoon in kwestie positief, alleen betaalt die geen rente. Er loopt na ontdekking nog teveel voor afbetaling op korte termijn. Soortgelijke ervaring heb ik met nog twee bekenden. Met allebei heb ik geen contact meer. De een betaalde uiteindelijk wel terug, de ander heb ik geholpen met het traject naar schuldhulpverlening en heb ik een groot deel kwijtgescholden. Strekking voor mij inmiddels: helping never helps... Van binnenuit ben ik uit overtuiging (en daar komt geen boek aan te pas) een behulpzaam persoon. Het feit dat ik nu meermaals teleurgesteld ben in de mensen om me heen, maakt dat ik nu wel 3x naar links en rechts kijk alvorens ik oversteek. Volgens mij moeten we vanaf nu eerst alleen maar onszelf helpen. Als ik het met anderen heb over eventuele rampen of financiële ongein sta ik alleen. Al 3 maanden zie ik geen 4x doos van 6x bar le duc in de supermarkt. Wie moet zich nu zorgen maken? Intussen vertrouw ik nagenoeg niemand meer. Dat doet me best pijn. Ik heb niemand meer over om even uit het dagelijkse leven te stappen en een biertje op het terras te pakken, terwijl je het over je zorgen kunt hebben. Te zwaar te ver weg.