kwakster
-
Items
409 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
-
Dagen gewonnen
5
Inhoudstype
Profielen
Forums
Kalender
Alles dat geplaatst werd door kwakster
-
@wiskers en @Heksenboot: Morgen gaan we het met een professionele kolomboormachine proberen, maar het is toch nog niet gezegd dat het zal lukken. M2 is namelijk niet zomaar een willekeurig gekozen stuk gehard staal maar een zgn high speed steel, hetgeen betekent dat het zijn hardheid zelfs behoudt terwijl het roodgloeiend is. Dit mesje komt uit een stuk oud machinezaagblad waarmee ooit stalen spoorrails gezaagd werden, en er worden bijvoorbeeld ook metaalboortjes van gemaakt. Verhitten met een gasvlammetje in de hoop het staal aldaar zachter te maken is dus compleet nutteloos, en te heet worden tijdens het boren zal eveneens niet gebeuren. Echter: omdat het bewerken in reeds geharde toestand gebeurt is e.e.a ook niet echt gemakkelijk, aangezien M2 staal in 2 dingen uitblinkt: hardheid & slijtvastheid. En met 65-66 HRC is het ook beduidend harder & slijtvaster dan de meeste geharde staalsoorten die normaliter voor messen gebruikt worden.
-
@wiskers:
-
@wiskers: aan boorolie/pasta had ik wel gedacht, maar niet gebruikt omdat Artu dat ook niet specifiek adviseert in de handleiding. Een Australische messenmaker die veel met Artu boortjes werkt liet me dit weten: You need a drill press. With the Artu you need flat knacker speed and quite a bit of down force, then enjoy the show make sure you've got eye protection, Artu's can get a little messy. Once you have pressure on and its looking like nothings happening, keep holding down and it will just start cutting through.
-
De 4 stuks 6 mm Artu boortjes zijn binnengekomen, dus maar eens uitproberen. Op het begeleidend papier staat dat voor boren in gehard staal een kolomboormachine met 2000 t.p.m. gebruikt dient te worden, maar aangezien ik die (nog) niet bezit heb ik het boortje in een gewone boormachine ingespannen. Mesje in de bankschroef met een stuk hout erachter en maar zien waar het schip strandt. De diepere kuil is het resultaat van zo'n 15 minuten boren op deze manier. Zoals te zien is er nog steeds geen sprake van een gat, maar het is toch vele malen beter dan het resultaat van een (geslepen) steenboor die enkel een vlekje op het M2 maakte en daarna ook meteen zichtbaar bot was. Aan de punt van dit Artu boortje is geen verandering waar te nemen. De 3 ongebruikte Artu boortjes gaan in de verkoop en ik ga een dezer dagen weer verder klooien met het ene boortje dat ik hou.
-
Weer een stukje verder. Het oppervlak zoveel mogelijk blank geschuurd, maar de diepere groeven en plekken laat ik mooi zitten: is zowel teveel werk als teveel materiaalverlies. Deze zaagbladen werden vroeger gebruikt voor het zagen van stalen treinrails, en dat ze daarvan wat sporen vertonen is geen schande. Er zit nu een tantopunt op van 25 graden inclusief met (in elk geval voorlopig) een zero edge. Het mini-beveltje op de lange snede is nu ietwat verder gepolijst met 6 micron diamantpasta op een Paper Wheel. Tevens heb ik een paar Artu boortjes op E-Bay besteld, eens kijken of ik de gaatjes voor de greepdelen daarmee kan boren.
-
Even snel een foto van een eerste probeersel (de uiteindelijke slijphoek wordt nog wat kleiner), maar dit gaat het zo ongeveer worden met de punt. Het slijpen van enkel dit facet kostte 2 uur, en voor de andere kant dus nogmaals 2 uur. De lange snede doorstond na het afbramen mijn bureaubladtest niet (met kracht snijden in de rand ervan leverde wat platte delen op), dus een mini-beveltje bleek nodig. Even over een Paper Wheel met 15 micron diamantpasta bleek voldoende voor een snede die de test vervolgens probleemloos aankon en daarna nog steeds scheermesscherp bleek.
-
Wilde zojuist de gaatjes voor de G10 greepdelen boren met een op de Tormek vers geslepen 6 mm steenboor, maar het hardmetalen puntje maakt enkel een klein vlekje op het M2 staal en was daarna ook meteen bot. Iemand een volhardmetalen boortje in de aanbieding ? :mrgreen: (Edit: ik denk dat ik het eens ga proberen met zo'n gediamanteerd tegelboortje,)
-
Een stukje gevorderd: het slijpen van de primaire bevels op de lange zijde van het lemmet, en zoals te zien is heb ik ervoor gekozen om e.e.a een klein buikje mee te geven. Met behulp van de "klem van Dirk" vele uren staan slijpen met de Tormek. Ik moest het oppervlak van de silicium carbide steen tot 2 x toe opruwen met de diamantritser, aangezien dit na een tijdje gewoon te glad wordt om tenminste nog een beetje op te schieten. De braam zit er overigens nog op, ik weet nog niet of het een zero grind blijft of dat er juist een uiterst klein secundair beveltje op moet komen ter versterking van de apex ( die op dit moment +/- 22,5 graden inclusief bedraagt) Volgende stap is het slijpen van het kleine stukje schuine snede bij de punt.
-
Speelde al een tijdje met de gedachte, maar nu ben ik er maar eens aan begonnen. Zo'n 25 jaar geleden heb ik eens een paar messen gemaakt van oude Sandvik zaagbladen, en daar had ik nog steeds een paar reststukken van liggen. Zoals te zien op de foto's heb ik voor de vorm gekozen voor de Strider DB-L, mede omdat ik daar nog een paar losse greepschaaltjes voor heb liggen, maar ook omdat ik wil kijken of ik de tanto snede er goed op kan krijgen met de Tormek. Weet overigens nog niet of die snede dubbel- of juist enkelzijdig gaat worden. Het uitslijpen van deze ruwe vorm heb ik gedaan met behulp van een haakse slijper voorzien van een zgn "millimeterschijfje", en dat gaat eigenlijk best wel snel. Het verder slijpen tot aan de lijntjes van de snede (heb al een stukje gedaan) en de uiteindelijke snede zelf gebeurt met de Tormek aangezien ik geen last wil hebben van eventuele nadelige effecten van warmteontwikkeling, zelfs al is dit een high speed steel dat op zich best wel wat kan hebben. Dit Sandvik M2 is werkelijk knetterhard en tevens zeer slijtvast waardoor e.e.a wel een tijdje gaat duren, en het werk aan dit mesje zal dan ook tussen de bedrijven door gebeuren. Wanneer ik weer een stukje ben opgeschoten volgen nieuwe foto's. Specs: Totale lengte: 21,3 cm Dikte: 2,5 mm Staalsoort: M2 High Speed Steel Hardheid: 65-66 HRC
-
@Spyder: mijn Catcherman heb ik enkel voorzien van een betere snede, maar verder ligt hij in de vitrine. Die G30's ken ik wel, maar ik ben niet zo'n voorstander van relatief gladde metalen grepen tijdens het werken met (bijvoorbeeld) glibberige vissen. De beste productie-fileermessen qua staalkwaliteit, lemmetgeometrie en handling die ik tot nu toe ben tegengekomen werden enkele decennia geleden gemaakt in Japan voor het Amerikaanse merk G96. Ze zijn niet meer in de winkels te koop, maar nog wel op E-Bay, vaak voor relatief weinig geld en soms zelfs nog compleet met zeewatervaste riemschede. Voorbeeld: http://www.ebay.ca/itm/CUDA-Fillet-Knife-G96-2078-Sheath-6-1-4-Blade-Excellent-Rare-Blue-Japan-/121208615985
-
Leuke gebruikersreview :-) Hier nog een paar foto's van het gekartelde broertje, naast het reeds genoemde model Catcherman in H1 staal. (dit betreft overigens een speciaal voor het Amerikaanse USN forum gemaakte versie met zwarte titanium carbonitride coating, alle standaard Catcherman modellen waren uitgevoerd in blank AUS-8 staal) Het lemmet is overigens op zijn best semi-flexibel.
-
@Raycoupe: Deze lijst toont de verschillende normen naast elkaar: JIS, ANSI, FEPA-P, FEPA-F, de slijpsteentjes van de EdgePro, Shapton Pro, Chosera, en categoriseert ze allemaal t.o.v. hun korrelgrofte in micron.
-
@Ulco: De roterende slijpsteen die ik gebruik is een langzaam draaiende Tormek T7 natslijpmachine, en mijn exemplaar is bovendien uitgerust met een aftermarket silicium carbide slijpsteen i.p.v. de standaard gemonteerde aluminium oxide versie. (dit aangezien ik ook veel carbiderijke staalsoorten slijp, en een silicum carbide steen werkt daarbij beter en slijt ook minder snel dan een aluminium oxide steen) Deze machine gebruik ik voor het watergekoeld (dus compleet koud) uitdunnen & slijpen van (koks-) messen, jachtmessen, vouwmessen, beitels, en scharen. De steen laat zich met behulp van een diamantritser graderen naar een relatief grof oppervlak (+/- korrel 220), en met behulp van een dubbelzijdige diamantsteen naar een relatief fijn oppervlak.(+/- korrel 1000) Voor een verdere verfijning (lang niet altijd nodig) maak ik gebruik van verschillende Paper Wheels voorzien van silicium carbide of diverse diamantpasta's, en met name voor convexe snedes heb ik een aantal Rubber Wheels gevuld met silicium carbide. Voor onderhoud van reeds scherpe snedes gebruik ik meestal hardleren strops met fijne diamantpasta in olie, maar soms ook gewoon een paar losse keramische staafjes.
-
@Raycoupe: [ATTACH=CONFIG]7209[/ATTACH]
-
@CrossbowClan: de aldaar aangeboden Fallkniven slijpstenen zijn goedgekeurd door de Nederlandse vereniging van messenforumbaasjes, mits je de stenen met beleid behandelt. Vooral niet gaan duwen tijdens het slijpen (laat de steen het werk doen) anders bestaat er een vrij grote kans dat de diamantdeeltjes loskomen van de ondergrond. Niet alleen gaat dit ten koste van de levensduur van de steen, ook kan het je slijpresultaten negatief beïnvloeden. Diamant is met name een voordeel bij het slijpen van carbiderijke staalsoorten, voor veel standaard koolstofstaalsoorten (1095 e.d.) wil het nog wel eens wat te grof zijn en te snel teveel materiaal afnemen. De keramische kant slijpt merkbaar fijner en is prima geschikt om je snede na het slijpen op de diamantzijde verder te verfijnen of deze gewoon op scherpte te houden. Wel regelmatig schoonmaken met een schuursponsje en wat vloeibaar schuurmiddel, anders holt de bruikbaarheid achteruit (vanwege dichtslibben met metaaldeeltjes) Het is de uitbaters van genoemde shop echter wel aan te raden om even de omschrijving aan te passen, de huidige tekst wekt nu niet bepaald vertrouwen bij laten we zeggen het beter geïnformeerde koperspubliek. Zo'n keramisch Gatco staafje is ook prima geschikt om onderweg even je snedes op scherpte te houden, voor reprofileren zijn ze niet geschikt. Ook hier geldt regelmatig schoonmaken anders slibt het oppervlak snel dicht.
-
@Ulco: Nu rommel ik zelf ook een beetje met messen & slijpen, dus ik ben zo vrij geweest om je post van wat kanttekeningen te voorzien:
-
Laat je laatste aanwinst zien!
kwakster reageerde opeen topic in Messenmafketels's Messenmafketels Topics
Spyderco Forum mes 2013 - Native 5 met lemmet van CPM-S110V roestvast poederstaal: Aan dit mesje is duidelijk aandacht besteed, met name aan de passing van de mid-backlock: op een engelenhaartje na spelingvrij. De fabriekssnede (zichtbaar op bovenstaande foto's) was helaas een ander verhaal: deze bleek over zo'n 2 centimeter in het geheel niet ge-apexed, en ook de rest was bij lange na niet scheermesscherp. Maar e.e.a is reeds opgelost. -
De beste kijkers ter wereld worden nog steeds gemaakt door Swarovski, maar daar hangt ook een prijskaartje aan, net als aan de kijkers van de nummers 2 en 3, Zeiss en Leica. Hele goede kijkers met een prima prijs/kwaliteit verhouding zijn de Eden kijkers van Knivesandtools.nl
-
Op dit moment een stuk of 80 messen, van klein keramisch vouwmesje tot Hanwei Raptor katana, en van alles daar tussen in. Spyderco, Microtech, Buck, vintage Puma, vintage Gerber, vintage BenchMark, vintage Kershaw, enkele goede kukri's, etc.
-
Mooi ding, niet duur ook. Perfect om onderhands het kanaal in te gooien.
-
Informatief filmpje over de nieuwe 2013 Tora kukri's: http://www.youtube.com/watch?v=TbUg4dt674A#t=504
-
Wat heb jij gegeten dat over de datum was?
kwakster reageerde op Dreutel's topic in Eten, drinken en voorraad
Een rolletje drop uit 40-45, en dat was op dat moment de lekkerste drop die ik ooit had gegeten. -
E.e.a ligt aan die idiote notch in de lemmetrug van die Buck Hoodlum, degene die dat bedacht heeft zouden ze moeten kielhalen. Het gebruikte 5160 staal is ruimschoots taai genoeg om er complete zwaarden van te maken, laat staan dit soort messen. Uit de thread over staalsoorten op Messenforum.nl: 5160 is een populaire high-end staalsoort bij messensmeden. In feite eenvoudig verenstaal waar een beetje chroom aan is toegevoegd om de hardbaarheid te verbeteren. Kent een goede standtijd, maar is vooral bekend vanwege zijn extreme taaiheid (vergelijkbaar met L-6) Wordt met een hardheid van net boven de 50 HRC veel gebruikt voor zwaarden vanwege de reeds genoemde taaiheid, maar ook voor heavy-duty messen, echter dan voorzien van een hardheid van net onder de 60 HRC. Koolstof: 0,56 - 0,64 % Chroom: 0,70 - 0,90 % Kobalt: - Koper: - Mangaan: 0,75 - 1,00 % Molybdeen: - Nikkel: - Stikstof: - Fosfor: 0,035 % Silicium: 0,15 - 0,30 % Zwavel: - Tungsten: - Vanadium: -
-
@12gauge: zeker weten doe ik het niet, maar ik meen dat e.e.a ergens begint bij 400 a 500 euro.
-
Is misschien heel gek, maar ik heb een tijdje terug uit voor mij zeer betrouwbare bron vernomen dat in elk geval sommige messen van Andrew Jordan helemaal niet zo degelijk & betrouwbaar zijn als je voor de hoge prijs zou mogen verwachten. In dit geval ging het om enkele door hemzelf gesmede exemplaren die onder relatief lichte belasting permanent verbogen. De kopers waren in elk geval niet bepaald blij, en werden als klap op de vuurpijl door Jordan ook nog eens weggezet als leugenaars.
