De bereiding van Colloïdaal Zilver
Het maken van colloïdaal zilver, ook wel zilverwater genoemd, is een heel complex physisch-chemisch gebeuren. Het is niet de bedoeling hier veel te vertellen over de 'inner workings' van de techniek. Hierop kom ik in latere posts nog op terug voor de technici en liefhebbers onder ons. De bedoeling van deze post is om een fool-proof handleiding te geven voor het maken van een betrouwbaar preparaat die iedere prepper kan maken. De hier besproken procedure is geënt op een beschreven procedure op het internet met kleine wijzigingen zoals het gebruik van een
(glucose). U wordt aangeraden deze pagina te lezen.
Benodigdheden:
9 Volts batterijen (1 à 3 stuks). Preppersitem. Een voedings-adapter is ideaal maar als de SHTF totaal onbruikbaar als de electriciteit uitvalt. Met zo'n batterij en staalwol kunt u ook vuur maken.
kabeltjes (2 stuks ca. 30-40 cm)
krokodillenklemmetjes (4 stuks klein model, voor de kabeltjes hierboven)
2 * 10 cm zilver staafjes of lint (zuiverheid > 99% Ag) voor de electroden. Ik heb gebruikt Zetkastenband fijnzilver 4,0 mm * 20 cm van www.dezilverwinkel.nl.
Een laser penlight voor het meten van het Tyndall effect (licht verstrooïng) tijdens de bereiding. Veel preppers hebben zo'n speeltje. Alhier een echte prepper toepassing van de laser.
Natriumbicarbonaat (zuiveringszout, baking soda) als electrolyt (stroomgeleiding). Preppersitem.
Glucose (Dextrose, druivensuiker) Reductiemiddel. Preppersitem.
Gedestilleerd water (als de SHTF regenwater of gesmolten verse sneeuw)
Een doorzichtig plastic disposable glas of wijnglas.
roerstaafje (bv. dichtgesmolten rietje of satéstokje)
pipetje om te druppelen.
facultatief: AVO-metertje voor meten van voltages en milliampères. Voor de liefhebbers.
Basis-opstelling:
In dit experiment wordt slechts één 9 Volt batterij gebruikt. De zilver-electroden worden over de dunne wand van het doorzichtige plastic bekertje gevouwen en gefixeerd met de krokodillenklemmen.
Daarna wordt het bekertje voor driekwart gevuld met gedestilleerd water. U zult zien dat er helemaal niets gebeurt (geen stroom).
Bereiding van electrolyt:
In een klein volume water (bv. een half eierdopje) wordt een half theelepeltje Natriumbicarbonaat toegevoegd. U zult zien dat er maar een gedeelte oplost. De bovenstaande heldere oplossing heeft dus altijd dezelfde concentratie. Dat is makkelijk: u hoeft dus nooit iets te wegen.
Bereiding van het zilverwater:
Aan de inhoud van het bekertje wordt slechts 1 druppel (!) van de heldere electrolyt-oplossing hierboven toegevoegd en dit wordt even geroerd met het roerstaafje. Als u een AVO-meter heeft kunt u zien dan er een stroom gaat lopen. Als u geen AVO-meter heeft dan kan na ca. 5 minuten met de laser-pen de nano-zilver al worden gezien als een rode lijn door de vloeistof die allengs intensiever wordt. De laser houdt u tegen de zijwand van het doorzichtige plastic beker. De oplossing zelf blijft nagenoeg helder. Regelmatig even roeren! Na 20 minuten wordt de stroomkring verbroken en de zilver-electroden worden verwijderd.
Bij deze electrolyse worden altijd mengsels gevormd van ionisch zilver (Ag+) en colloïdaal zilver in wisselende verhoudingen. Dit is verre van ideaal.
Het aandeel in ionisch zilver kan echter alsnog worden omgezet in colloïdaal zilver door het toevoegen van een reductiemiddel als glucose of zelfs een half theelepeltje honing, '
' of glucosestroop aan de oplossing. Ik heb een mespuntje glucose (Dextrose, druivensuiker) gebruikt. Na enkele uren tot een nacht zal de oplossing licht-geel tot oranje of zelfs wijnrood kleuren.
Karakterisering:
Deze proef met slechts één batterij, ca. 100 ml gedestilleerd water en 20 - 30 minuten stroom geeft een heldere kleurloze oplossing met een duidelijk Tynndall effect (met rode laser) met ná 16 uur behandelen met glucose een lichtgele (als urine) volledig transparante oplossing. De smaak mag niet 'metallisch' zijn maar moet neutraal, zonder smaak, zijn.
Houdbaarheid/bewaren:
Men beveelt donkere glazen flessen aan om zilverwater te bewaren. Ik zelf geef de voorkeur aan kleurloze flessen die in het donker moeten worden bewaard. Men kan dan beter de kwaliteit beoordelen m.b.v. de laser (rode lijn in volkomen heldere oplossing). Als het zilverwater wijnrood (>100 ppm Ag) is, dan is de oplossing té geconcentreerd en kunt u deze verdunnen met gedestilleerd water tot de oplossing de kleur heeft van geel tot rosé (ca. 10 - 20 ppm Ag). Indien u verdunt met gewoon water dan is de oplossing na een paar uur al bedorven.
Hoeveel ppm Ag bevat uw zilverwater?
De enige methode om uw zilver-gehalte in uw preparaat te bepalen is het milli-amperage te bepalen met behulp van een AVO-metertje (Ampère Volt Ohm). Op deze WWW-pagina is ook een link te vinden naar een XLS-werkblad waarmee je dan het gehalte Ag in ppm kunt berekenen.
Referenties:
Zelf zilverwater maken.
(de beste in deze categorie, met electroliet en glucose)
Wordt vervolgd,
@vheeswijk (huischemicus)