Ik vind het heel vervelend voor je dat je vroeger bent gepest en daardoor nu een laag zelfbeeld hebt.
Ik ben vroeger niet echt gepest (beetje gepest worden overkomt iedereen wel en is denk ik zelfs belangrijk voor je ontwikkeling) maar er was één jongen die de pik op mij had. Je kent het wel, de brugklas, zware leren tas achterop je fiets en dan hij achter je aan fietsen en steeds de tas van je fiets trappen. En dat een aantal weken bijna iedere middag. Ik was bang voor die jongen want hij was wat groter en vocht wel eens, ik vocht nooit. Na die paar weken had ik er echter genoeg van en nam mij voor hem dan maar te confronteren. De volgende middag trapte ik zijn tas van zijn fiets, waardoor hij viel, ik ben van mijn fiets gesprongen en heb hem één keer op zijn bek geslagen. Daarna heeft hij mij nooit meer lastig gevallen, sterker: we zijn daarna nog een tijdje vriendjes geweest. Overigens pleegde die jongen op wat latere leeftijd zelfmoord, maar dat terzijde.
Moraal van het verhaal...tja, gewoon anekdote over pesten