Nu nog even een raar onderwerp voor de meeste denk ik.
Wij zijn nog in de gelukkige positie dat we meer of minder kunnen preppen en hamsteren.
Als ik zo om me heen kijk dan valt me op dat het toch in een rap tempo verslechterd.
Laatst kwam ik bij vrienden op bezoek. Beiden geen werk (zzp), geen vangnet en absoluut aan de grond.
Op dit moment worden ze geholpen door familie en vrienden om in ieder geval een dak boven hun hoofd te hebben en een prakkie te kunnen eten.
Ik krijg sterk de indruk dat meer mensen in een sneller tempo aan de grond komen en meteen in de survival modus moeten.
De mensen die nergens meer terecht kunnen, daar heb ik het echt mee te doen. De mensen die wel ergens terecht kunnen dat geeft me een warm gevoel.
Dus waar ik eigenlijk naar toe wil is het volgende.
De voorraad is berekend op het moment dat de SHTF.
Als je naar het financiele debacle kijkt bijvoorbeeld, maar dat kan ook anders zijn, dan zie je dat het processen zijn. Sommige sluipen er in anderen zijn zichtbaar van kwaad tot erger.
Stel je bent zzp-er, je hebt net genoeg werk om je vast lasten te betalen en je besluit om je voedselvoorraad aan te spreken omdat het legitiem is op dat moment.
Je voorraad wordt zo langzaam aan leeggegeten, zonder opnieuw te aanvullen.
Op het moment dat wellicht iedereen de broekriem aan moet trekken ben jij al de sjaak.
De meeste denken in events, terwijl ik denk dat we in ieder geval een zwaar proces vooraf krijgen.
Is iedereen daarop voorbereid?
Ik heb daarom nu toch (omdat ik nog niet kan oogsten uit mijn tuin om te hamsteren) besloten om extra te bufferen.
Om te beginnen een half jaar.
En nee, geen angst, maar gezond verstand omdat ik conclusies trek uit wat ik om me heen zie.
Driehart