Charlie

Als we straks allemaal zonder werk zitten Preppie, hebben we alle tijd van de wereld om ons op het vinden en bereiden van voedsel te storten.

Kijk, hier hebben we wat aan. Dank voor de tip, Preppie! En nu we het er toch over graanmolens hebben: wat te denken van een pastamachine, je eigen spaghetti of tagliatelle draaien...

Ik ben niet weg van grote stormlantaarns, door de brede lont branden ze vaak moeizaam. Maar ik kan het slecht getroffen hebben. Koop er eerst 1 en probeer hem uit. Die van mij kwamen trouwens van Xenos. Da's rommel. En by the way, goedkope, merkloze stormlantaarns hebben de onhebbelijke neiging tot lekken, is mij al vaker opgevallen. Ik heb geen ervaring met die van Toplicht.de, maar daar staan nu ook van die vrolijke gekleurde op en dat wekt geen vertrouwen.

Op de site van toplicht.de kun je meest fraaie olielampen verkrijgen. Van de gewone stormlantaarn tot prachtige hang- of wandlampen. De meeste lampen zijn er in elektrische en olie uitvoering. Het is een site voor traditionele scheepvaart, dat maakt alles redelijk prijzig, maar het is kwalitatief goed materiaal. Ze hebben ook kachels en kooktoestellen op olie.

@Keyser Suze, En heb je het dan over gewone honing, zo uit de pot, van de supermarkt? Honing staat toch stijf van de suikers. Ik dacht altijd dat suiker in een open wond funest was, dat'ie dan niet meer dichtgroeide.

Wij zijn daar tot nog toe vrij open in geweest. Uiteraard zijn onze kinderen op de hoogte, die hebben we zelfs een B.O.B. gegeven. Verder hebben we het erover gehad met onze familie (broer en zusters) en vrienden. Maar het is zo'n moeizaam proces om mensen de ogen te openen, dat we daar maar mee gestopt zijn. We schuwen het onderwerp niet, maar beginnen er niet meer zelf over. M'n jongste zus gaat er nog wel in mee, maar haar vriend trekt fel van leer en vindt het allemaal maar belachelijk en doemdenkerij...tot hij zich liet ontvallen dat hij het allemaal niet weten wil. Oftewel, hij blijft liever in de ontkenningsfase zitten. Ik merk wel vaker dat mensen gewoon geen zin hebben er over na te denken. "De wereld is nog nooit vergaan en na elke recessie is er weer groei en bloei en blablabla..."

Niet om het een of het ander, maar is je auto al niet een kooi van Faraday? Ik bedoel, bij blikseminslag zit je in je auto toch veilig? Dus leg je spulletjes daarin..

Toen ik nog jong was, lang, heel lang geleden, hebben wij een paar jaar zonder auto gedaan. In plaats daarvan had ik mountainbike met daarachter een kar, ongeveer als het bijgevoegde plaatje, maar dan minder modern. Dat was ideaal, er ging een vracht aan boodschappen in, daar zeg je U tegen. In die tijd (halverwege jaren 90) waren we pioniers, we hadden veel bekijks en kregen een hoop positieve reacties. Ik heb ook wel met echte bakfietsen gefietst, maar die zijn erg zwaar. Dan liever een kar achter een fiets met voldoende versnellingen, want een klein verzet is wel een pré met een beladen kar.

Zie dit bericht voor het eerst, Mr. gold, en inderdaad heb ik daar ook veel over gedacht. Ik wil nog steeds een kleine generator aanschaffen, maar ook ik kan m'n geld maar 1 keer uitgeven. Dus het is er nog steeds niet van gekomen. Ik vind overigens dat we steeds vaker stroomstoring hebben in Nederland. Twee maanden terug was het een paar keer raak in Rotterdam voor een paar uur of zelfs een paar dagen. Een jaar of 4 geleden hadden we dat akkefietje met die Apache heli van defensie die een kabel stuktrok in Brabant. Daar zaten ze een midweek zonder stroom. Onze maatschappij wordt door toenemende mate kwetsbaar door verdere automatisering en de steeds grotere invloed van ITC technologie. Dat vind ik een zorgelijke ontwikkeling en ik begrijp niet goed dat een maatschappij dat wil. Als we in de winter wat overdadige sneeuwval hebben, ligt het hele circus op z'n gat. Een stroomstoring van een dag of 2 en er is voor miljoenen schade. Stel dat we echt eens een Electromagnetische Puls van de zon over ons heen krijgen. Dat kan volledige centrales stilleggen, voor maanden. Dan is een kleine generator ook geen oplossing meer (indien die het nog zou doen). Maar voor een stroom uitval van een dag of 2 dagen, lijkt het me een perfecte oplossing.

@Cardhu, Dit vind ik een leuke post, die ga ik bewaren. Hier hebben we wat aan.

@Medan, dan zul je moeten beginnen met het bouwen van een hout gestookte kleioven... Daar zijn vast wel plannen van. Maar je moet eens zoeken op internet. Ik las ergens dat er in sommige vissersdorpen nog scheepsbeschuit bij de bakker te verkrijgen is.

Ook voor de hond is het een SHTF-situatie. Dus ook de hond mag meewerken. Jagen kan ze niet, maar trekken en sjouwen wel. Dus in plaats van een reddingsvest, zet haar (hem) onder een kar en laat haar d'r eigen eten meevoeren. Kan je BOB er misschien ook nog bij !! Ik zal hier maar niet herhalen wat John Lofty Wiseman in zijn Survival boek schrijft over honden als huisdier.

Het zal mij benieuwen, Preppie. Laat eens horen hoe het smaakt en wat de onkosten bij de tandarts bedragen.

Ik zal het ook hier nog eens plaatsen, aangezien het hier over eten gaat. Op een thread over bug-out-boten kwamen we over noodrantsoenen in sloepen te praten. Ik moest daardoor denken aan het aloude Scheepsbeschuit of Zeekaak. Zo hard gebakken dat het erg lang houdbaar is. Hier een recept: 4 koppen bloem, 4 theel. zout, water ( niet meer dan 2 koppen, meestal iets minder) Verwarm de oven voor op 190 graden C. Mix de bloem en het zout zorgvuldig. Voeg net zoveel water toe dat het deeg aan elkaar gaat plakken. Meng het met de handen tot een zeer dik deeg. Rol het deeg uit tot het ong. 12 mm. dik is. Steek er met een glas rondjes uit en prik er met een vork wat gaatjes in zoals bij crackers. Draai de stukjes deeg om en doe hetzelfde aan de andere kant. Leg ze op een droge bakplaat en bak ze ca. ½ uur tot ze lichtbruin zijn aan beide kanten. Als ze nog vers zijn, zijn ze makkelijk te breken, maar als ze uitgehard zijn zijn ze zo hard als steen. Deze crackers waren vaak het enigste wat de soldaten tijdens de burgeroorlog (1861-1865) kregen verstrekt en de scheepslui op de verre overzeese reizen. Ze waren soms al zo oud dat de schimmel erop zat. Ze noemen het ook wel; ‘Hard Tack’. Vroeger moest het goedkoop en makkelijk, dit is dus het originele recept zoals het gemaakt werd. Ik weet niet of je een origineel recept het geproefd of een meer aangepast met bijv. boter en suiker. Ze zijn eigenlijk te hard om zo te eten, men gebruikte ze om in hun warme eten te dippen en doordat ze zo hard waren waren ze lang houdbaar. Ik zou ook zeker minder zout gebruiken, 1 kleine theel. lijkt me beter. Het lijkt me ook als ik het recept goed bekijk dat het iets langer moet bakken, maar dat zal je even uit moeten testen. Smakelijk!

You're welcome. Wat die noodpakketten in die sloepen betreft; dat scheepsbeschuit is jaren houdbaar. Het is een soort Liga, maar dan zo hard als gips. Dus vanuit preppers oogpunt is scheepsbeschuit een zeer goede investering. Het moet nog wel te verkrijgen zijn. Zie hier een recept. En hier nog een ander recept. Eet smakelijk, maar pas op je tanden... 4 koppen bloem, 4 theel. zout, water ( niet meer dan 2 koppen, meestal iets minder) Verwarm de oven voor op 190 graden C. Mix de bloem en het zout zorgvuldig. Voeg net zoveel water toe dat het deeg aan elkaar gaat plakken. Meng het met de handen tot een zeer dik deeg. Rol het deeg uit tot het ong. 12 mm. dik is. Steek er met een glas rondjes uit en prik er met een vork wat gaatjes in zoals bij crackers. Draai de stukjes deeg om en doe hetzelfde aan de andere kant. Leg ze op een droge bakplaat en bak ze ca. ½ uur tot ze lichtbruin zijn aan beide kanten. Als ze nog vers zijn, zijn ze makkelijk te breken, maar als ze uitgehard zijn zijn ze zo hard als steen. Deze crackers waren vaak het enigste wat de soldaten tijdens de burgeroorlog (1861-1865) kregen verstrekt en de scheepslui op de verre overzeese reizen. Ze waren soms al zo oud dat de schimmel erop zat. Ze noemen het ook wel; ‘Hard Tack’. Toegevoegd na 3 minuten: Vroeger moest het goedkoop en makkelijk, dit is dus het originele recept zoals het gemaakt werd. Ik weet niet of je een origineel recept het geproefd of een meer aangepast met bijv. boter en suiker. Toegevoegd na 18 minuten: Ze zijn eigenlijk te hard om zo te eten, men gebruikte ze om in hun warme eten te dippen en doordat ze zo hard waren waren ze lang houdbaar. Ik zou ook zeker minder zout gebruiken, 1 kleine theel. lijkt me beter. Het lijkt me ook als ik het recept goed bekijk dat het iets langer moet bakken, maar dat zal je even uit moeten testen.

Als je er rivieren mee wil afzakken, is het nog wel te doen, denk ik. Tegenstroom, de rivieren op, lijkt me een drama. Onderdoorvaart kan geen probleen zijn. Er zijn niet veel bruggen lager dan 2,50 m, of je moet midden uit de grachtengordel willen vertrekken. Extra brandstof meenemen moet geen probleem zijn.

Ik weet niet of de koop al gesloten is, Medan, maar ik zou eerst een proefvaart eisen. Dit soort sloepen is niet echt comfortabel. Ze zijn vooral bedoeld om bij een brandend of gevaarlijke stoffen lekkend zeeschip weg te komen. Midden op zee blijf je in de buurt van het zinkend schip, zodat reddingsploegen je snel vinden. Bij land in zicht kun je dat stukje wel overbruggen. Binnen is het erg lawaaierig en snel erg warm. Echt veel karcht/snelheid hebben ze niet. Bovendien, in een beetje zeegang, slingert ze als een duikelaar. Zo'n sloep is dus niet bedoeld om een oversteek mee te maken, maar de actieradius kun je altijd vergroten met extra brandstof. Nee, ik zou daar geen etmaal in willen rondtuffen op de Noordzee. Maar veel ruimte heeft ze wel. Dan kun je beter een open sloep hebben waar je een mast op kunt zetten en onder zeil gaan. Een grote buiskap erop waaronder je kunt schuilen en pitten. Lekker met je kop in de frisse wind.

Per 1 april werd de tabak weer met 20 cent verhoogd. Nu is klaar, dacht ik, nu stop ik. Op 4 april ben ik door de knieën gegaan en heb ik weer shag gekocht. Wat was ik chagrijnig. Ik ben wel vaker gestopt, soms voor meerdere jaren, dus ik weet dat ik het kan. Maar ik was nog nooit eerder zo chagrijnig. Ik was in staat m'n collegae op hun bakkes te slaan als ze me zaten te 'zieken'. Maar voor €60,- per pakje, ja, dan moeten mijn collegae het toch echt ontgelden....

Jazeker: kaart en kompas.

Dat is wel een goeie, Preppy. Indien zo'n zak luchtdicht is, zal hij ook wel waterdicht zijn, zodat je hem later als waterreservoir kunt gebruiken.

Mooie site Grid. Gebookmarked!

Dat was ook als grapje bedoeld Experi.

Ik moet zeggen Dutchy, ik heb ook wel over een boot nagedacht. Maar dat is toch wel kostbaar. Een jaar of 8 geleden had ik een zeewaardig jacht, een verkleinde Collin Archer van 12 m. Lief, stoer scheepje, kits getuigd. Maar veel werk, veel onkosten. Dus tenslotte weer verkocht, ik had ook weer geld nodig voor een auto. Maar goed, nu we in deze situatie zitten.... Nee, ik kan me geen zeewaardig schip veroorloven, maar... misschien kan ik er nog een uitzoeken als de shtf. Gewoon naar een haven aan de kust, eentje kiezen, je survival mes tussen de deurtjes en KRAK !! "Amazing, zorg jij voor een kop koffie, dan zal ik voor-en-achter maken." "Kijk jongens, de havenmeester staat te zwaaien. Met twee armen nog wel. Zwaai eens terug." Dus ja, misschien toch ook een paar zeekaarten aanschaffen en wat overzeilers voor de grote plas. Het klinkt wellicht als onzin, maar hoeveel mensen zijn er nu werkelijk bezig met preppen? Wat zal het zijn, 10%? En zouden dat nu net de mensen met de grote jachten zijn? Welnee, die vluchten in hun Mercedes naar hun chateau in Zwitserland. Amazing Dre vindt het geen goed plan. Ik ga te ver. Awel, we zullen het wel zien

Dit is een leuke link. Bravo Johnny !

Er is al veel over geschreven, er wordt veel over nagedacht. Het beste zou zijn om een Martial Art onder de knie te krijgen (voor mij wordt dat dan Tai Chi ), maar dat is niet iedereen gegeven en het kost jaren om je erin te bekwamen. Maar laatst kwam ik een dingetje tegen dat zo eenvoudig is en zo doeltreffend, dat het haast belachelijk leek. Het is de Kobutan stick. De kobutan stick is niet meer dan een aluminium staafje van zo'n 14 cm lang en 1 cm in doorsnee. Je kunt het los in je zak dragen of aan je sleutelbos. Het doel van kobutan is pijnprikkels veroorzaken waarvan de grootste en sterkste tegenstander in elkaar krimpt. Ook met kobutan kun je door middel van veel trainen een master worden, maar dat hoeft niet. De basistechniek heb je in een paar uur onder de knie. En ja, hoe meer je traint, hoe effectiever het wordt. Oké, je zult er geen horde voetbal hooligans mee op de knieën krijgen, maar dat gaat je met een shotgun misschien ook niet lukken. Zie dit artikel in Spits. Verder zijn er veel demo filmpjes op you tube te vinden. Toevoeging: Ik heb dit niet geplaatst als het ultieme verdedigingswapen bij wtshtf situaties. Meer als handig voor het dagelijkse, normale leven.