Momenteel ben ik op vakantie in Zweden...heel mooi, alles voor handen.
Ja...leuk, kerst! Vriendin van mij wou naar het natuur park takken knippen voor kerst stukjes te maken. Dus wij stappen lekker in de auto,en rijden naar het park -half uur rijden-. We lopen het park in,en kwartiertje later kwam ze eindelijk een paar bomen tegen waarvan ze een paar takken wou...mooie naaldbomen...lekker scherp en zo.
Ze grijpt in haar zakken, en trekt ze weer leeg er uit.....mes of schaar vergeten! Ik niets bij mij, haar vriend ook niet.
Ik dus rond kijken...ligt er flint (een bewerkbaar soort steen) op de grond bij de rotsen. Survival kennis schiet door mijn kop als een kogel met vleugeltjes. begin lekker weg te chippen van een stuk flint, en ze kijkt verbaast naar wat ik doe. Dacht dat een boom op mijn kop was gevallen of zo. ik zei dat ze moest wachten...5 minuten later had ze een steen scherp genoeg en toch sterk genoeg om de -niet zo dikke- takken er af te snijden. Grote lach op haar gezicht!
Wij lopen door....en ik zie haar om de minuut de takken van ene hand naar de andere over brengen. Moeilijk doen met haar mouw.....dus ik vraag wat er is....de naalden deden haar pijn, maar ze wilde absoluut niet dat ik de takken over nam.
Dus alweer kijk ik rond. En ja hoor,alweer survival kennis......ik bukte mij hier en daar,plukkend....en ze kijkt alweer vreemd op. Ik begin een glimlach -ze rende gelukkig niet weg hierdoor-.
Wat ik geplukt had waren half droge lange grassen, kon je gewoon zonder moeite pakken. Paar keer draaien...toen zag ze het. Ik was een touwtje voor haar aan het maken!
Touwtje vastgemaakt aan de takken....probleem opgelost!
Half uurtje later weer terug naar de auto via een andere route. Kwamen we op een stuk waar het pad bevroren was. Hun liepen schuin achter mij, maar ik kwam op mijn wandelschoenen veel sneller vooruit dan hun met hun sneeuwlaarsen. ik steeds wachten.
Op een gegeven moment werd ik ongeduldig...dus ik zei hun...om sneller vooruit te komen, loop niet op de paden, waar het ijs mooi plat gestampt is. Loop naast de paden,kijk waar er sneeuw ligt, of waar er uitsteeksels van rotsen zijn waar je je voeten neer kunt zetten zonder weg te glijden. Ze keken mij aan alsof ik gek was, en ploeterde zo nog minuten voort, en zag toen eindelijk dat ik prcies liep zoals ik zei dat ze moesten lopen. Toch maar proberen dus. Toen konden ze mij wel bijhouden, en ik kon lekker zonder klagen terug naar mijn lekker warm logeer plekje.......zonder klagen!
vond toch grappig hoe simpel kennis zo makkelijk blijft steken, en zelfs nu VOOR shtf gebruikt kan worden!
:-)