Marc67NL

Kompas, naalden, firesteel, stanley mesjes, vishaakjes, loodjes. Een dun rubber slangetje van enige lengte valt er wel in te verwerken. Goeie. En die rietjes van @vheeswijk zijn inderdaad geniaal. Makkelijk te verwerken in een band. Die hele band is onderhand al een aardig EDC'tje. EHBO, bivak, vuur, water, voeding.

@Dick Berts Met of zonder ingebouwde handigheidjes. Kompas, naalden, firesteel, stanley mesjes, vishaakjes. Het kan allemaal. Nog speciale wensen? En/of nuttige toevoegingen?

Laat kinderen kinderen zijn. We zetten de ouders wel aan het werk. Uitbetalen met iou's vind ik een uitstekend idee. Wat dat betreft gaan we dan helemaal mee met de economie.

Product ontwikkeling, dat doe ik graag. Heb zo nog wel het één en ander. Produceren, misschien kunnen we wat mensen aan het werk zetten?

Bingo! Een kompas! Chique. Soms belangrijker dan de tijd. Alhoewel je met een analoog horloge ook de richting kunt bepalen, heb je daar wel de zon bij nodig. Dus, kompas, naalden, firesteel, stanley mesjes, vishaakjes. Wordt steeds interessanter. Band C ga ik later eens proberen.

Dank je. Ja, ik vind het geweldig spul. Al is het wat prijzig, de mil spec in ieder geval, ik heb het in diverse kits zitten. Nu we er toch over bezig zijn, je denkt dus dat je met band C op je foto iets dergelijks kunt doen? Quick deploy, en spullen erin? Hoe breder, hoe meer cord, en evt. meer handige zaken. Al kan ik zo even niet verzinnen wat.

Ben zelf recentelijk met paracord bezig. Ik vind het geweldig spul. Neemt weinig plaats in. Draagt tot 250 kg. De binnen kern bestaat uit 7 dunne nylon koorden, + 1 dunner gedraaid nylon koord. Visdraad en hechtdraad in geval van nood. De insteek van de banden voor mij is dat je altijd wat touw bij je hebt. De bovenstaande banden zijn zg. . Trek aan één kant en de hele band komt los. De grote, waar ik op de foto mee bezig ben, heeft 5 mtr. cord en de kleine 3,5 mtr. Ook ben ik aan het experimenteren met het insluiten van wat kleinigheden. Firesteel, stanley mes (klein formaat), vishaakjes. Ben nog niet verder gekomen. Wikkel de items in isolatie tape. Bescherming tegen roest en de scherpte van de mesjes etc. Plaats deze items 'op de bovenkant van de pols'. Ik gebruik een gebogen paperclip om vanaf de items garen door te voeren naar het slot. Zodat bij het lostrekken van de band deze niet op de grond vallen, maar netjes bij elkaar aan het garen blijven hangen. En wat extra garen is nooit weg. (Reken me ajb. niet af op de kwaliteit van de foto, noch de netheid van mijn werk. )

Nu ja, Stephen King kan leuk vertellen over moordende wasmachines en clowns in het riool, maar het einde van The Mist maakte een flinke indruk. Ik moest er ook aan denken, zeer toepasselijk betreffende dit topic.

De ultieme uitzichtloze situatie. Ja, inderdaad een goed punt om ook eens bij stil te staan. Maar ook een moeilijk. Hoe weet je wat je werkelijk zult gaan doen? Uiteindelijk zul je waarschijnlijk toch moeten erkennen dat je dat pas op het moment zelf werkelijk zult weten. Wie kent de film The Mist, van Stephen King? Specifiek het einde. Zeg, vanaf 1:47:00. De situatie lijkt hopeloos, en drastische maatregelen worden genomen. Vlak daarna blijkt het niet nodig te zijn geweest. Ik denk dat ik daar nog de meeste angst voor heb. Dus, (vermoed ik) overleven boven alles. Het kan niet allemaal slecht zijn, en/of slecht blijven. PS. Ook een mooie film om eens te zien hoe een groep deels onbekenden kan reageren in een noodsituatie. Wel een horror verhaal, dus met enige overdrijving. @appelflapje Ben je me net voor.

@Dr.Prepper Geweldig! Dank. En ik zag dat de hele review, incl. link naar preppers.nl op de site van Roos Boum te vinden is. Dat gaat goed!

@DutchSurvival101 Als je op de kerstman moet wachten, .... Dit boekje is voor onze klimaat zone. @leidseprepper De staccato manier van omschrijven bevalt mij ook goed.

@leidseprepper En gelijk heb je. Zeker bij dit soort boeken zijn plaatjes van levensbelang. Bij deze dus: (Vergeef me, geen scanner, moest improviseren, randen ontbreken. Klik voor vergroting).

Leuk. Dat zijn de goede cadeaus om te krijgen. . Feitelijk een zelfde boek dus. Jaargetijden? Of per maand, zoals in PlukPlanten voor als de Pleuris uitPreekt. Ik kende al een aantal boeken over kruiden en planten, maar ken er verder geen met humor. Dat is toch wel één van de redenen dat ik dit boek geweldig vind.

Als planten gids kan ik zeker 'PlukPlanten voor als de Pleuris uitPreekt' aanraden. (Nee, er staan geen taalfouten in de titel ) Ik heb er een review over geschreven. 110 Eetbare planten door het hele jaar heen. Met vermelding van de medicinale eigenschappen.

@betersavethansorrow Dank je voor je tip. Daar had ik niet aan gedacht. Ik zal daar een korte post aanmaken.

Mocht je honger hebben en een zware behoefte om te lachen, pak een grote tas en dit boek, en ga erop uit. Nee, dit is geen gein. Door het hele jaar heen is er wel wat te eten te vinden in de plantenwereld. En het lachen? Ook daar voorziet dit boek prima in. Volgens eigen zeggen van de schrijfster, Roos Boum, is dit boek ontstaan als geheugensteuntje voor eigen gebruik. En waarschijnlijk omdat je het beste die zaken onthoudt waar je om moet lachen, is het boek doorspekt met humor. Zo is er over de distel te lezen: Giftigheid? Stekels kunnen verd.. irriteren. En over de brandnetel: Typisch kenmerk? Niet in de (blote) hand houden. Roos Boum leeft een leven waar veel mensen van dromen. Vanaf 2000 verblijft zij op een rustiek boerderijtje in Zuid-Frankrijk. Ver van het jachtige stadsleven en met een minimum aan huishoudelijke verplichtingen. Tot 2000 werkzaam als paardentrainer en woonconsulente, besloot ze in 2006 dat het tijd was om haar pen op te pakken en de boeken die daarom vroegen het levenslicht te laten zien. En met succes. Reeds 8 boeken en diverse verhalen zagen het daglicht. Van autobiografie, roman en fictie, tot reis/land/cultuurverslag en plantengids. In 2011 redacteur voor het tijdschrift "Pure Thrillers", jurylid van de PTA, en schrijfcoach voor de fantasy manuscriptenwedstrijd van Castlefest/Pure Fantasy. Daarnaast staat ze collega-auteurs bij met proeflezen en redigeren. De beste manier om een boek te leren kennen waarin 110 eetbare planten staan is ermee de hort op te gaan. Aldus. Ik start in mijn tuin. En dat begint al niet goed. Van huis uit meegekregen, heb ik van de complete tuin een moestuin gemaakt. Zo midden in de winter staat er nog wat boerenkool, wat kale bomen en wat struiken die op de lente wachten. Dit jaar maar eens wat minder onkruid wieden. Pardon, kruid. Dan maar naar de weilanden die hier niet ver vandaan liggen. Onderweg, lopend door de straat, kom ik langs een groot aantal voortuinen, en een aantal gemeenteplantsoenen. Nu begint het ergens op te lijken. Het is ongelooflijk wat ik zo al in het boekje terugvind. Mensen moesten eens weten wat ze aan eten en medicatie in de tuin hebben staan. Al gaat dit boekje expliciet over wilde planten, enkelen daarvan zijn ook in netjes aangelegde tuinen terug te vinden. Waar ze bedoeld of onbedoeld naar binnen kruipen. Na het voorwoord en de inhoudsopgave volgt een medische index en een kalender die per maand aangeeft wat er zoal te vinden is. Dankzij deze kalender en de goede index heb ik geen enkele moeite om een lekker maaltje samen te stellen. Daarnaast middeltjes tegen hoofdpijn, slechte adem, buikloop, en diverse andere onaangename zaken. Volgende keer als ik een avondje ben wezen stappen, weet ik wat ik moet doen. Helaas is het een beetje onbeleefd om zomaar tuinen leeg te plukken. De weilanden wachten. Gewoonlijk ziet een weiland er vrij eentonig uit. Laag bij de grond groeiend groen, weinig variatie. Niet met dit boekje in de hand. Nu ik nauwkeurig kijk, en alles wat ik in en rond het weiland tegenkom opzoek, blijkt er ook hier een veelvoud aan eetbaars te vinden. Zelfs in de winter. Ook al staan er geen recepten in dit boek, het water loopt me in de mond. En over griepjes en bloeddruk hoef ik me ook niet meer druk te maken. Onder de ouderwets aandoende en uitgebreide botanische tekeningen, staan kort en overzichtelijk de eigenschappen en toepassingen opgesomd. Gebruik, giftigheid, hoogte, waar vind je hem, bloei, vruchten, wat is eetbaar, smaakt rauw, medicijn, bereiding, typisch kenmerk. En door de volledigheid van de tekeningen is het eenvoudig erachter te komen met welk plantje je te maken hebt. Plantvorm, bladvorm, bloem, vrucht, stam, wortel, alles staat erin. Geen mogelijkheid tot vergissen, tenzij je echt niet goed kijkt. Rest er nog 1 test. Het bos. Maar waarom daar nog over uitgeweid? Is het verrassend dat ook hier veel te vinden valt? Veel bomen, uiteraard. Ik ga naar huis, en dek de tafel. Kortom, dit boekje is een must bij een lege maag en in zorgelijke tijden. Terwijl het daarnaast uitstekend dienst doet als zakapotheek. Had ik al verteld dat ik regelmatig dubbel gelegen heb? Zelfs de disclaimer heeft humor. PlukPlanten voor als de Pleuris uitPreekt Paperback, 144 Blz. Te verkrijgen via de vertegenwoordigster van Roos Boum op dijkvanmonique1963@gmail.com € 19,00 (ex. 2,50 € verzendkosten)

Ikke? Doe eens een gok.

Wijn, nicotine, en batterijen. Ruilhandel. De rest heb ik niet nodig.

Leuk, hoe zelfvoorziening blijft stijgen, en preppen na 21-12-2012 keldert.

Laat staan hallucinaties. Was dat een olifant?

Hoe hield de oermens zich fit. . Humor met een boodschap. Of, zo je wil, een boodschap met humor.

Geen reden tot zorg. Dit is vast getweet door een lid van dit forum. Kon er alleen niet bijzetten om maar eens op preppers.nl te gaan kijken. Ongetwijfeld zal iemand die tip in de commentaren zetten.

Absoluut! Preppen, maar ook survivallen, zet je aan het denken over hoe je het red zonder dat wat nu vanzelfsprekend is. En maakt je dus bewust van dat wat werkelijk belangrijk is. Dan blijkt dat je ook een lekker leven kunt leven op een andere manier dan als lid van een consumptie maatschappij. En wordt zelfvoorzienend leven aantrekkelijker. Dat het niet gestimuleerd wordt heeft puur een economische reden. Veel welvaart hebben we te danken aan economische groei. En dat werkte alleen maar als iedereen er aan meedeed. Nog afgezien van het feit dat winstzoekers niet graag zien dat schapen de kudde verlaten. Maar dingen veranderen. Zelfvoorzienend leven is bezig met een comeback. Steeds meer mensen hebben het erover, en steeds meer mensen streven ernaar. De toekomst ziet er goed uit!

Allen dank, mijn plezier. Hygiëne? Niet echt. Het staat natuurlijk wel op de lijst van to do's, maar sowieso pas na drinken en eten. Zelf ben ik het als stressfactor nooit tegengekomen, ook niet in wat ik erover gelezen heb. Natuurlijk kun je het wel zo bont maken dat het stress wordt. Zeker voor eventueel gezelschap.

In Enschede zijn de problemen opgelost na het optreden van een stroomstoring in de stroomvoorziening die was aangelegd na een stroomstoring in de stroomvoorziening. Ik heb altijd al eens zo'n zin willen schrijven.