Ga naar inhoud

philwar

Lid niveau 2
  • Items

    54
  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

Alles dat geplaatst werd door philwar

  1. Ik doe inderdaad heel weinig, kan nog niet eens de honden uitlaten. Het ademen gaat wel al een stuk beter, maar ik verdraag geen druk op mijn bovenlichaam. De grens ligt op dit moment bij zelf mijn brood en vlees snijden en sokken en schoenen aantrekken! @allen: dank voor de steunbetuigingen!
  2. Wist niet zo goed waar ik dit moest posten, dan maar hier. Ik was nog maar kort lid of ik was alweer lange tijd afwezig. Ik had er wel naar gehint maar hier de feiten in het kort: ik heb maart verleden jaar een fikse longontsteking opgelopen die uitliep op complicaties, en toen die voorbij waren kwam de longontsteking weer terug. Daar heb ik mee lopen worstelen tot begin december, toen men er eindelijk in slaagde alle vocht en infecties weg te krijgen. Ik zat toen 'alleen nog' met een klaplong. Na twee kleine ingrepen om te trachten het poliklinisch op te lossen werd besloten een kijkoperatie te doen om de long te plakken en een biopsie te van het borstholte weefsel. Men kwam er echter niet in met de apparatuur zodat ter plekke plan B werd uitgevoerd, dat was een chirurgische ingreep. Snijden tot de ribben, die spreiden met een soort krik, vervolgens weer snijden tot de borstholte. Long dicht nieten (bleek een groot gat), vlies verwijderen zodat de long zich aan de holte hecht, en alles weer dichtmaken. Oh ja, nog een drain erin, Dat was drie weken geleden, en ik voel me nog steeds alsof ik van 5 hoog uit het raam ben gevallen. En nu maar hopen dat ik echt overal vanaf ben. Ik ben wel van plan in mei te gaan kamperen, ik verwacht dan fit genoeg te zijn. In ieder geval ben ik weer terug van weggeweest.
  3. Je lacht erom, en deze is inderdaad erg komisch. Maar als ik sommige mensen hoor praten... Trek wat comfortabels aan, 'earth colors,' zorg dat je een systeem hebt waardoor je snel en makkelijk bij de spullen kunt die je nodig hebt. Wees de grijze man.
  4. Ik weet zeker dat ik als ooit een 'mall ninja' tegen kom in SHTF omstandigheden, ik uit zal gaan van het ergste. En dat gaat dus hoe dan ook geen nieuwe vriendschappen opleveren, terwijl dat onder meer neutrale omstandigheden misschien best wel mogelijk zou zijn.
  5. Er zijn twee manieren om te kijken naar een 'weerbaar' uiterlijk: Je kan overkomen als iemand met wie je niet moet f**ken, of, als de ander daar niet van onder de indruk is, als een bovengemiddeld interessant doelwit. We zijn nl in NL, en dus is in principe iedereen ongewapend. Dan is groepsgrootte of zelfs persoonsgrootte de doorslaggevende factor of iemand besluit erop te staan jouw spullen te inspecteren, en te proberen mee te nemen wat hij wil. Het is gewoon lastig, en ik denk dat het er uiteindelijk weinig toe doet hoe je eruit ziet. Presentatie en uitstraling hangen van meer af dan de kleding die je draagt, ik ken teveel wannabe's met potloodnekjes waarvan niemand onder de indruk zou zijn, zelfs al zouden ze een M4 in hun handen hebben.
  6. Dit zijn leuke algemene tips, maar totaal ongeschikt om serieuze conclusies aan op te hangen. Ik lach me altijd rot om politie agenten die beweren dat zij perfect weten wanneer iemand liegt... en jaren later wordt die iemand weer vrijgelaten omdat hij toch onschuldig veroordeeld blijkt te zijn. En politie heeft er zogenaamd training in ontvangen. Iedere psycholoog/psychiater zal je vertellen dat er tekens zijn, en vervolgens dat er zoveel uitzonderingen zijn dat je er eigenlijk niets aan hebt. Het is anders als je iemand goed kent, daar ben ik het wel mee eens. Dan kun je duidelijk veranderingen in gedragspatronen waarnemen. Maar bij vreemden, dan stop ik het denken (als het enigszins mogelijk is sluit ik mijn ogen) en ga op mijn gevoel af.
  7. Klopt helemaal. Ik beschouw dit allemaal als voorbeelden van het denken dat ons verhindert effectief te handelen. Ik spreek helaas ook uit persoonlijke ervaring, dingen nalaten omdat je niet wil ingaan op onbestemde maar duidelijke voorgevoelens. Je kunt misschien niet achterhalen waar zo'n gevoel vandaan komt, en dan rationaliseren we het weg. Maar het heeft meestal wel degelijk een goede reden.
  8. Afgaan op je gevoel werkt perfect... als je gevoel niet constant in de war wordt gemaakt door je eigen gedachten. Mensen hebben de potentie op dezelfde wijze 'in tune' te zijn met hun omgeving en alles wat daar deel van uit maakt als wilde dieren, of zelfs huisdieren. Probleem is alleen dat de meesten van ons min of meer constant zodanig door hun eigen razende denken in beslag worden genomen dat we niet meer open staan voor ongefilterde indrukken. Maw, ons denken weerhoudt ons van acuut en helder waarnemen. Dit gebeurt in interpersoonlijke interacties, maar ook op patrouilles in het bos. Het vereist een hoop training dit af te leren. Maar de opbrengst is navenant groot.
  9. Om de een of andere reden hebben wij een nogal 'anders dan anders' leven, altijd gehad. Helemaal standaard zal het nooit worden, LOL. Maar we waarderen het sentiment.
  10. Natuurlijk heb ik het over militairen als het gaat over een kamp opzetten dat 'sustainable' is. Maar ook preppers, vooral als het een wat grotere groep is moeten op deze manier kijken naar een kamp als er van nul moet worden begonnen. En zoals je zegt, het is niet zoveel werk als je weet wat er gedaan moet worden en iedereen doet zijn deel. Overigens, vooropgesteld dat de tijd er is, de hutten waarin ze zitten kunnen veel gerieflijker als ze er de de moeite voor zouden doen. Vergis je niet, er is vaak veel meer mogelijk dan waar mensen zich toe kunnen zetten. Het moreel van zo'n groep bepaalt sterk hoe de levensomstandigheden eruit zien.
  11. Ik heb hem in dienst 2x gelopen. Maar dat was erg lang geleden (82/83). "Say hello to the army on your right!"
  12. De beschikbare hoeveelheid water maakt een groot verschil, evenals algemene bushcraft skills. Deze mensen hebben als belangrijkste opgave niet overleven in het bos, maar overleven in het algemeen. Ze zullen niet heel veel moeite steken in het bouwen van een plek waar het leven kwalitatief veel beter is omdat ze te vaak moeten verkassen. Er is relatief weinig voor nodig om comfortabler onderkomens te maken, putten te slaan, veilige en onderhoudbare latrines aan te leggen, etc, maar dat ga je niet doen als je niet weet of je over een week nog op die locatie bent. En dan is het dus een stuk moeilijker persoonlijke hygiene af te dwingen (als het leiderschap al over de vereiste zelf-discipline beschikt).
  13. De twee zijn goed te verenigen. De ideale situatie (voor NL begrippen) zou zijn een simpel maar woonwaardig huisje met alle noodzakelijke voorzieningen voor de eerste 3 maanden of zo, plus land/bewatering/klimaat voor de langere periode. Dat impliceert wel de aanwezigheid van de skills nodig om het eventueel de rest van je leven prettig uit te houden. Je BOL is dan dus wel degelijk voor permanente uitwijk geschikt. Ik weet zeker dat er zelfs in NL, maar ook in de Benelux, Duitsland en Frankrijk voldoende te realiseren valt binnen deze criteria, zonder dat je miljonair hoeft te zijn. Een vertrouwd samenwerkingsverband zou natuurlijk alles een stuk makkelijker maken.
  14. Fietsen zou perfect zijn, levert veel meer energie dan een klein zwengeltje.
  15. Ik heb de onduidelijkheid zelf gecreeerd. Ik ben specifiek op zoek naar apparaten die stroom genereren dmv een zwengel of andere mechanische aandrijving. Dus geen solar, water, brandstof, nucleair, etc, etc.
  16. Er zijn oa survivalradio's die een generator hebben waarmee je externe devices kan opladen zoals smartphones en tablets, bv deze. Heel handig. Maar ik ben op zoek naar een stand-alone apparaat, dat dus niets anders doet dan stroom opwekken en het afgeeft via (oa) een (micro) USB stekker. Als backup voor eerder genoemd apparaat. Iemand ideeen?
  17. Als echt alle electronica weigert en dood is lijkt dit op een EMP event te wijzen. Ik zou proberen mijn auto te starten, als die het niet doet weet ik het zeker. En dan weet ik ook zeker dat het niet in een paar dagen over is. WROL is now a fact of life. Act accordingly.
  18. Goeie vraag! Ik ga eens kijken bij Amazon, maar ik vermoed dat de accu niet zo maar te koop is. Ach, na 5 jaar heb ik alles wel overgeschreven... en hij kan altijd aan de lader blijven liggen natuurlijk, mocht'ie het begeven hebben.
  19. My vote: ebook reader. Ik heb een Kindle die met een micro USB wordt opgeladen, maw, ieder apparaat dat mobieltjes ed kan opladen werkt hier ook op. En de Kindle leest eigenlijk alles, ook PDF's.
  20. Hee Kwakster! Goed je hier te zien. En altijd goed voor info over sharp pointy objects. (Ik ben ook lid van messenforum.nl, zelfde nick)
  21. Dank voor alle warme reacties. Hier nog een foto van Dram, samen met de ondersteunende troepen. Een boerboel teef, 58kg, zeer waaks, wantrouwig en eenkennig. Een snoes voor het gezin, een monster voor de rest van de wereld. Dram is echter de baas!
  22. Dram is als een kind voor ons, en zou in een SHTF met dezelfde voorrang behandeld worden. Mijn jongste heeft er nooit last van gehad. Mijn oudste, die zich tijdens het incident erg kranig en verantwoordelijk gedroeg, heeft jaren moeite gehad met slapen. Dan lieten we Dram bij hem slapen, en dan was alles ok.
  23. Hieronder een verslag van een incident dat mijn gezin is overkomen in Portugal. Het verslag is in het Engels omdat ik het ooit optekende voor vrienden op bladeforums.com. Het doel van het posten van dit verslag is het trekken van lessen. Een paar die ik er uit heb opgestoken (in willekeurige volgorde): Honden zijn waanzinnige goede wakers. Ik heb er sinds die tijd een Boerboel bij gekocht. Slapen op de begane grond is 'a big no-no.' De begane grond is niet te verdedigen, zelfs stalen blinderingen falen uiteindelijk. Communicatiemiddelen moeten bij de hand zijn, liefst meer dan een, liefst draadloos. Een vrouw alleen met twee kinderen voelt zich een stuk minder zwak met een flink mes in haar handen, MOD On Onderdeel verwijderd i.v.m. strijdigheid forumregels. MOD Off Reken niet op hulp. Doe het maximum mogelijke om jezelf te kunnen redden, al het overige is meegenomen. Bij voorbaat mijn excuses als dit niet het juiste (sub)forum is. Ik heb gezocht, kon geen geschiktere vinden. DRAM THE HERO My family lived in Portugal in 2009. I tried to find a job similar to what I do in Holland (software design and analysis) but I was totally unsuccessful. So I worked in Holland and traveled to Portugal every other weekend, stayed for three days, and went back. The first 6 months we rented a villa on the Algarve, a one-story building with an amazing view: Naturally, we had some furniture in there once we moved there. The lady who rented it to us was a lawyer, fairly well-off and nice. She had a father, and not much family beside that... as far as we knew. One Thursday night when I was in Holland (actually 5 AM) my oldest son (10 at the time) woke up to the sound of the metal blinds being beaten with a brick or a stick, accompanied by insane screaming and yelling. He woke up his mother and younger brother, and they all retreated to the master bedroom. My wife didn't panic but it was close. She didn't know who it was, or if there was more than one. She didn't know what they were after. There were lots of knives in the house (go figure...) but no guns. My wife had my Cold Steel X2 in her trembling hand. At that time, we had two dogs, an American Staffordshire of 11 years old. She must be the kindest dog in the world, she still hasn't figured out what purpose her teeth serve. And there was Dram, the Old Victorian Bulldog, 3 years old, 34 kg (just under 80 lbs), fearless, loyal to a fault, all muscle and willpower - but untrained and untested. My wife phoned friends, but at that time of day no one answered. She phoned me and I told her 112 (European equivalent of 911) works in Portugal too. She'd already called the cops but they were taking their bloody time. Windows were breaking, the screaming, yelling and pounding was almost literally scaring the sh1t out of them, and I sat there helplessly. I could hear the racket thru the phone. I told her to set Dram loose. They needed a lightning rod at the very least, and who knew what the dog might do? So my wife went to him (he was very charged already, foaming at whatever window or door was subjected to abuse outside) and she told him she was very sorry but she felt she had no choice. Now remember, she didn't know who it was, if there was more than one, if they were armed and if so, what with. She realized she might be sending him to his death. Dram charged out the door like the maniac he can be. She heard him running over the veranda to the other side of the house, where the noise was coming from, and all of a sudden they heard a terrifying wail, as Dram was barking and growling at his most menacing. He has the voice of a dog twice his size and the head to go with it. The wailing continued, as did the growling, almost screaming of Dram. It went on for what seemed like ages (might have been 10 minutes or more), until finally the police arrived. They assured my wife it was safe to come out the front door (the noise was still coming from the back), and together (the cops with pistols drawn in front) walked to where Dram was. What they found was a man, standing in the corner of the railing with his back towards the dog, who was foaming and spitting while jumping like he was ready to charge, growling with his lips curled. The police were unable to restrain him and he actually eyed them too, but my wife set him at ease. The intruder was taken into custody without further drama. The day after, the whole story was told. The man was the brother of my landlady, who had at one time lived in that house. He had a long history of psychotic attacks, he'd stabbed his mother with a kitchen knife once, beaten his father senseless more than once, and had attacked the house before with an axe. The landlady had never told us any of this of course. He was still catatonic three weeks after Dram scared the hell out of him, the therapist who treated him said he'd never seen anything like it. Dram made my family feel safe when there was no one else, and very possibly saved lives that day. I can never look at him without thinking of that. He never seems to think it was a big deal. ================================================ Hier is Dram nu: Vragen en opmerkingen zijn natuurlijk welkom.
  24. Geen probleem, ik deel mijn ervaringen, en al mijn meningen zijn daarop gebaseerd. Ik accepteer direct dat anderen andere ervaringen en voorkeuren hebben, soms zelfs gebaseerd op wat ik oneigenlijke gronden acht - zoals wat anderen ervan denken. Ook dat moet iedereen zelf weten. Het werkt voor hun, en dat is de enige belangrijke maatstaf. Wees niet bezorgd, ik wissel graag meningen uit, zowel met beginners/leken als met ervaren mensen als rescue. Het zal altijd alleen maar informatief (en hopelijk interessant) blijven.
  25. Als jij het zegt. Ik koop mijn messen meestal ook wel op uiterlijk, al is het niet de doorslaggevende factor. Ik vind messen erg mooi, maar in Europe is het gewoon 'not done' om iets anders dan een Mora bij je te dragen op een kampeertocht. We zijn toch mannen? (de meesten van ons dan ) Is er iets mis met een mannelijk mes? Klopt. Heb mezelf meer dan eens (soms ernstig) verwond met een niet-scherp mes. Je gebruikt al gauw teveel kracht, verliest daardoor controle en... Hier neig ik ook naar. Er is zelfs discussie over wat een 'full tang' is, de puristen (waaronder ik) vinden dat een mes alleen full tang is als de tang de volledige breedte van het handvat beslaat, maw, het handvat bestaat feitelijk uit twee platen die de tang bedekken. Mag eventueel wat uitgehold zijn voor gewichtsbesparing en balansbepaling. Ik begrijp deze niet echt maar je kan alles verliezen, als je de keus hebt, dan heb je backups. In principe ook mee eens, maar wild en vooral vis schoonmaken met messen van die dikte is een stuk lastiger dan een 2.5 mm of zo. Daarom heb ik ook een folder of klein fixed blade bij me. Ok, ik geef het toe: een van de missies in mijn leven is het bestrijden van PC. Wat heeft opvallen met een groot mes te maken met mijn keuze voor dat mes? REALLY? Ik heb een aantal convex geslepen messen, ben nooit handig geworden met de muismat maar dat ligt vast aan mij. Geef me een wetsteen en ik doe wat ik wil. Thuis gaat alles op de Sharpmaker, voor het zware werk op de Edge Pro. Maar ieder zijn meug. Absoluut. Het verbijstert me echt hoe weinig mensen echt met een mes kunnen werken, veilig omgaan met messen was een onderwerp in een bushcraft cursus en ik vond het belachelijk, maar de cursusleider had gelijk. Er zijn basisregels, volg die, en oefen dan. Veel en vaak. Meh. Ik gebruik de tool die bij de firesteel hoort. Weegt niets, doet het beter en ik hou m'n messen netjes. In een noofgeval werkt het hoe dan ook wel. Zoals gezegd, ik heb lang geleden besloten me hier niets van aan te trekken en ik adviseer iedereen dat te doen. De zgn 'tactische' messen zijn meestal hoe dan ook geen goede survival/outdoors messen, en ik ben er niet op uit wie dan ook te provoceren. Maar mocht mijn keuze rationeel de beste zijn - en natuurlijk legaal - dan is dat mijn keuze, en jammer dat iemand er aanstoot aan wenst te nemen. Ik heb een tijdje getraind met een leraar Eskrima. Jaren daarvoor heb ik getraind met een Krav Maga instructeur. Ik heb tot ieders tevredenheid aangetoond dat een 'berserker' aanval met een mes (nul kunde, 100% agressie) niet te pareren is en altijd wonden oplevert, meestal ernstig. (rode lippestift van rubberen messen op witte t-shirts). Vooral de Escrima leraar vond het een ontnuchterende ervaring. Een mes is misschien wel het belangrijkste survival gereedschap. Het dient als basis voor zo veel andere taken en vaardigheden, die zonder mes vaak niet of nauwelijks te realiseren zijn. De keuze voor een mes (liefst meerdere) is dus belangrijk. Minstens zo belangrijk is het de mogelijkheden en beperkingen van dat mes te kennen. Kies je toch voor Mora (goed mes hoor, niets mis mee) en je hebt er maar een, dan moet je dus een aantal dingen niet doen, want breekt hij, dan heb je niets. Op bladeforums wordt er vaak een irritant en afgezaagd cliche gebruikt "Het beste mes is het mes dat je bij je hebt." Ik haat dat gezegde echt (omdat mensen het vaak interpreteren als "het maakt dus niet uit wat voor mes ik heb" maar als je het interpreteert als "Zorg nou maar dat je uberhaupt een mes bij je hebt." dan is het opeens heel zinnig.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...