vheeswijk

In principe werkt dit (heel weinig op de aarde gestrooid) onbeperkt lang. Het is een mineraal en niet afbreekbaar. Als je de aarde echter omspit lijkt me dat de werkzaamheid zal verdwijnen. Je kunt het heel fijn doseren: bv. tussen duim en wijsvinger een beetje strooien op de toegang van een mieren-nest. Ik weet niet of je kippen hebt, maar hier bestaan andere werkwijzen voor. Wolf

@Piroska ,Een ander NATUURLIJK middel tegen kruipend ongedierte is diatomeeënaarde. (Google: "diatomeeënaarde kippen" ). het product bestaat uit skeletjes van kiezelwieren. Onder de microscoop zie je messcherpe punten en randen op de skeletjes en daar halen luizen, mijten, ed. zichzelf aan open. Dit mechanisme fascineert me omdat het het enige bestrijdingsmiddel is dat niet berust op chemische stoffen, zowel natuurlijk als synthetisch. Ik heb zelf geen kippen, maar mijn buurman heeft sierkipjes die we moeten verzorgen als hij weg is. Er bestaan ook mierenpoeders die uitsluitend diatomeeënaarde bevatten (goed op het etiket kijken!) @vheeswijk (huischemicus)

@Piroska , Leuk die kippenhoktruc: Een recept van het natuurlijke insecticide nicotine zie mijn posting. Zie ook: Nicotine en Neonicotines en bijensterfte. @vheeswijk (huischemicus)

Bedankt voor de UV-info. Ik ga meer aandacht besteden aan SODIS (Solar desinfection) als mogelijkheid na een filter-behandeling. Wolf

Introductie. Veel hand-droge voedingsmiddelen bevatten nog veel water maar dit water is heel goed 'gebonden' aan het voedsel. Dit vocht is zélfs voor bacterieën niet toegankelijk en draagt ook niet bij in de relatieve vochtigheid (RV) van de lucht boven het voedsel. In het algemeen geldt dat als de relatieve vochtigheid van de atmosfeer beneden de 15-20% ligt dat bacteriegroei niet meer mogelijk is. Dat geldt zowel voor de aerobe (zuurstof-minnende) als anaerobe (zuurstof-onafhankelijke) bacterieën. Bacterie-groei is dus zeker mogelijk op een te vochtig product in een atmosfeer die géén zuurstof meer bevat. Het belang van een goed droogmiddel wordt alom onderschat. Die van een zuurstof-adsorber wordt overschat. In de wereld van de droogmiddelen geldt de wet: "Wie het sterkst is wint". Bijvoorbeeld: Met droge rijst kun je keukenzout drooghouden, het vocht trekt dan in de rijst. Maar rijst kun je weer drogen met calciumchloride of silicagel omdat deze middelen weer sterker zijn dan rijst in drogend vermogen. In dit nieuwe draadje worden kwantitatieve (meet)gevevens verstrekt van voornamelijk "Bison Vochtvreter" (calcium chloride) en silicagel. Kwantitatieve gevevens over luchtvochtigheid. (aka. hoeveel droogmiddel moet ik gebruiken). Het begrip absolute vochtigheid geeft aan hoeveel water (gram) maximaal in de lucht kan zitten bij een bepaalde temperatuur. Hier bestaan tabellen voor maar het mooiste is wel een calculator op het internet. Zo kan 1 kubieke meter lucht bij 20 grad. C maximaal 17,3 gram water bevatten. De relatieve vochtigheid is uiteraard dan 100%. In een opslag tonnetje of emmer van 25 Liter inhoud betekent dat dan 17,3*25L/1000L = 0,44 gram water aanwezig is. Deze hoeveelheid water kan gemakkelijk worden verwijderd met één papier zakje die ca. 20 gram calciumchloride bevat. Sterker nog: De hoeveelheid lucht in dat tonnetje is veel minder dan 25 liter als deze met prep-voedsel is gevuld. Bovendien zal de relatieve vochtigheid hopelijk ook fors lager zijn dan 100% als u afvult. Eén zakje met ca. 15-20 gram Bison vochtvreter (calciumchloride) is dan ruim voldoende om bv. 25 liter hand-droge rijst droog te houden. Een andere vraag is: Kom ik dan ook beneden die 15% relatieve vochtigheid die bacterie-groei onmogelijk maakt? Hiervoor bestaan ook tabellen op het internet. Dan blijkt dat de hoeveelheden rest-water Samenvatting van de resultaten. Ik heb van calciumchloride in zakjes zowel de opname-snelheid van water als de opname-capaciteit gemeten. De meeste leden van dit forum zijn eerder geïnteresseerd in de ter zake doende resultaten dan hoe de experimenten feitelijk zijn uitgevoerd. De opname van water is gemeten door zakjes met droogmiddel te leggen op een balans en de gewichts-toename te meten als functie van de tijd. Experimenten zijn uitgevoerd bij 8 graden en bij 20 graden celcius en bij de relatieve vochtigheden bij kamercondities en bij 75% en 100% RV. Bij zéér hoge luchtvochtigheid (bv. 75% en 100%) wordt het papier van het zakje respectievelijk vochtig en nat. Dit vocht lost wat calciumchloride op wat je ook kunt proeven aan de buitenkant van het zakje. Bij de heersende relatieve luchtvochtigheid treedt dit effect niet op. De opnamesnelheid hangt af van de relatieve vochtigheid; bij een RV van 75% moet de opnamesnelheid worden uitgezet tegen uren en onder kamercondities eerder tegen dagen. De voor de opnamesnelheid moet men in de praktijk rekenen van maximaal 0,32 gram water per dag voor een zakje van 20 gram CaCl2. De capaciteit van calciumchloride ligt rond de 1,4 gr (=1,4 ml) water per zakje van 20 gram. In feite ligt deze véél hoger, maar ik heb tevens gekeken naar het vochtig worden van het papier van het droogzakje. Praktische aanwijzingen voor de prepper. Producten moeten al droog zijn als je ze afvult. U kunt er van uitgaan dat de meeste handelsproducten al droog genoeg zijn (anders waren ze in de schappen al niet houdbaar). Gebruik ongeveer 20 gram (twee eetlepels calciumchloride) in papieren zakjes, bv. kant-en-klare theezakjes en maak deze zakjes op droge dagen. Bewaar uw droogzakjes in bv. een ZIP-lock bag. U ziet aan de grafieken hieronder dat het droogmiddel direct aan de gang gaat. Als u ze aan de lucht laat liggen zijn ze, net als zuurstofadsorbers, na een paar dagen uitgewerkt en waardeloos! Vul prep-voer af op dagen waar de relatieve vochtigheid van de lucht relatief laag is. Bijvoorbeeld op koude winterdagen of s'zomers met oostenwind. Het droogmiddel moet zorgen dat de relatieve vochtigheid van de atmosfeer boven het product beneden de 15% komt. Een zakje van 20 gram is ruim voldoende om een ruimte van 25L kurkdroog te maken. Een afgevuld tonnetje bevat uiteraard beduidend minder dan 25 L lucht. De snelheid van drogen zal afhangen van de "dichtheid" van prepvoer. Het vocht moet immers naar het droogmiddel toe kunnen diffunderen. Dat kan dagen tot weken duren. Dit droogproces kan worden versneld door meerdere zakjes over de massa te verdelen. Je hebt dan een "overkill" aan drogend vermogen. Calciumchloride is niet giftig. Mocht wat droogmiddel door een calamiteit in het voedsel komen dan is voor de bereiding spoelen met water voldoende om de stof geheel te verwijderen. In een SHTF-situatie kan calcium chloride worden gebruikt als calcium-suppletie bij calcium-deficiëntie en osteoporose. Minieme sporen van calciumchloride kunnen al corrosief zijn voor ferro-metalen. Gebruik derhalve silicagel voor het droog bewaren van batterijen en electronica. Hieronder vindt u relevante meetgegevens @vheeswijk (chemicus)

Die mooie glazige kristallen van bv. de Driehoek soda oogt watervrij maar bevat maar liefst 63% (gewichtsprocenten, exact) water. Daar kom je wel achter als je een eetlepel van dat spul verhit boven je fornuis. 1 euro voor een zak is nog te duur voor een product dat voornamelijk uit water bestaat. Dat water is gebonden in de vorm van kristalwater. @vheeswijk (chemicus)

Watervrije soda wordt heden uitsluitend verkocht door de chemicaliënboer. Voor de eindconsument is heden alleen de mooie heldere kristallijne vorm verkrijgbaar met 10 mol kristalwater. Je koopt dus voornamelijk gewoon water. En de consument is tevreden. Gebruik voor consumptie de Natuurazijn die gemaakt wordt met Acetobacter uit wijnen en andere laag-alcoholische dranken. Deze azijnen bevatten nog de uitgelezen natuurlijke aroma's en geuren van de oorspronkelijke wijnen, en bieren. De hogere concentraties aan azijnen (>4%) zijn veelal synthetisch maar kunnen worden gemengd met natuurproducten zodat er prima consumptieazijnen kunnen worden gemaakt. Deze zijn volledig gelijkwaardig aan de natuurlijke azijnen en prima in de keuken. Een zuiver 4% azijnzuur oplossing (bv. gemaakt door 1:1 verdunning van 8% schoonmaakazijn) is niet slecht als azijn, maar heeft toch niet het culinaire karakter van bv. een wijn-azijn. Ik gebruik vaak in mijn postings het woord "Bison Vochtvreter" omdat de term "calcium chloride" de gemiddelde prepper niets zegt. Uiteraard zijn er alternatieve leveranciers van deze stof. @vheeswijk (chemicus)

Het zijn 1kg verpakkingen. Ik zou ze niet kleiner verpakken. Waarom? Puur proteïne (eiwit) is een werkelijk ideale voedingbodem voor bacterieën. De zakken zijn heet afgevuld, dus steriel, anders lagen ze al bedorven in de winkels. Ik heb de zakken in iets grotere zakken (ZIP-lock bags) gedaan met wat calciumchloride (in zakjes erbij). Op die manier behoud ik het sterilisatie-proces in de fabriek en blokkeer ik bovendien de toegang van water (dat nodig is voor bacteriegroei). Goed dat je dat vraagt, want bv. voor rijst zou ik jouw procedure volgen. Witte rijst bevat weinig tot geen stikstofbronnen (zoals eiwitten) die nodig zijn voor bacteriegroei. Vochtadsorberende deksels van potjes goed gesloten bewaren op orginele lege potjes. Zijn altijd handig voor andere medicijnen (zoals aspirine), kruiden, batterijen, etc.. Wolf

Weer een leuke opmerking: "ik ben dan ook meer van de goedkopere schoonmaak alternatieven zoals soda en natuurazijn" Soda (Natriumcarbonaat, Na2CO3.10H2O) kun je ook indikken. Het bevat veel (kristal)water. Op de verwarming lukt dat niet goed maar op een gasfornuis op lage stand gaat dat uitstekend. Het product smelt in zijn eigen kristalwater en wordt een wit poeder. Gewichtswinst: 60-64%. Blijft over: 36-40%. Gebruik een stalen pannetje want aluminium wordt door smeltende soda gemold!!! U bent gewaarschuwd! Het ontstane product moet je wat fijnmaken. Je kunt het dan ook in rietjes insmelten. Watervrij soda kan ook als droogmiddel worden gebruikt maar is niet zo krachtig als Bison Vochtvreter (calcium chloride, CaCl2). Wat azijn betreft: Natuurazijn bevat 4% azijnzuur terwijl schoonmaakazijn 8% azijnzuur bevat. Dit is al 100% winst. Natuurazijn en schoonmaakazijn NIET indampen. Azijnzuur is vluchtig!. Gebruik voor schoonmaken nooit soda en azijnzuur (natuurazijn & schoonmaakazijn) samen. Het bruist de pan uit als het tegenzit. @vheeswijk (chemicus)

Ik heb vandaag bij de "Tuinen" het product PROTEÏNE gekocht. 1 pak van 1 kg kost ca. 20 euro en een 2e pak voor de halve prijs. 2 kg kosten dan ca. 30 euro. De verkorte specificaties zijn per 100 gram product zijn: Energie: 1615 KJ = 393 kCal Eiwitten: > 90 gram koolhydraten: 0 gram vet: en verder foliumzuur en een hele lijst mineralen. Ten minste houdbaar tot 1-10-2014 (maar vermoedelijk véél langer). Er staat expliciet bij dat je het pak na gebruik goed moet sluiten. De slimme lezer maakt hieruit op dat het product vochtgevoelig is en dus GOED DROOG MOET WORDEN BEWAARD !!! B.v. met droogzakjes Bison Vochtvreter (calciumchloride). Vetten en vooral koolhydraten laten zich in de regel goed preppen en daar gaan op dit forum een aantal draadjes over, maar met eiwitten ligt dat wat moeilijker. De energie (aantal kCal) in eiwitten is ook beduidend minder, maar een gebrek aan essentiele aminozuren kan leiden tot o.a. spierafbraak. Op het pak staat dan ook het advies om 2 tot 6 eetlepels per dag in te nemen geroerd in bv. water, melk, yoghurt, sap, etc. o.a. bij sporters (spieropbouw) en bij extra eiwitbehoefte. De Nederlandse Voedingsmiddelentabel die u inmiddels heeft gedownload toont de volgende eiwit-bevattende voedingsmiddelen weer gesorteerd van hoog naar laag: Als u het plaatje download en daarna bekijkt op volledige schermresolutie dan kunt u het kleine font beter lezen. Het product PROTEÏNE van "De Tuinen" scoort dan zeer hoog (>90% eiwit), bevat alle essentiele aminozuren en ik ben dan ook zeer in mijn nopjes. Twee eetlepels per dag op 2 kg. Dat is erg lang om in noodgevallen de minimum aminozuren/eiwit behoefte te dekken. Onder dit draadje vallen: Eiwitten, Proteinen, Aminozuren, Stikstofbronnen (Tags). @vheeswijk (chemicus)

Bij toevoegen van zout wordt het product inderdaad "dikker" (visceuzer) maar dit betekent niet dat de concentratie aan feitelijk wasmiddel toeneemt, integendeel. Toch leuk dat je de 'zout-truc' noemt want is wat veel fabrikanten juist doen, vooral met shampoo's, maar dat is gewoon volksverlakkerij. Zo'n stroperig product suggereert de argeloze koper een hogere concentratie en dus kwaliteit, maar hij koopt in feite minder was-product. Er is zéker geen sprake van gewichts en ruimtebesparing zoals @Raycoupe terecht opmerkt. Het is het zelfde verhaal met de dunne en dikke bleek die echter beiden maar ca. 5% 'actief' chloor bevatten. @vheeswijk

@Raycoupe, een mogelijk probleem is misschien de handelbaarheid van deze pasta. Deze is veel te dik om in rietjes in te smelten, maar je kunt het materiaal misschien overspatelen in een plat metalen doosje bv. nivea-crème of nog mooier in een klein leeg blikje potters pastilles. Bij lichte verwarming op een electrische kookplaat wordt de massa misschien wat dunner/vloeibaar en beter over te brengen in een handzame verpakking. Groet, Wolf

Ik heb deze kant-en-klare testjes gevonden op het Internet. Ik vind ze wel erg duur en vaak te specifiek (bv. alleen E. Coli). Ik zoek verder bv. ook voor zwembadwater. Er moeten goekopere zijn voor een breedspectrum van bacterieën. Voor het zelf maken van tests op petri-schalen moet je goed steriel kunnen werken en dat kan ik niet in de garage. Bovendien ben ik chemicus en geen micro-bioloog. Ik moet mezelf ook niet overschatten. Bacterietests: http://www.amazon.com/PurTest-Bacteria-Water-Nitrate-Nitrite/dp/B000A1CLKQ http://labstuff.nl/contents/nl/d109.html http://www.amazon.com/Professional-Lab-BA110-Pro-Bacteria/dp/B000DZFX2C/ref=pd_sim_k_3 http://www.amazon.com/Pro-Lab-WQ105-Water-Quality-Yourself/dp/B0009E5YIA/ref=pd_sim_hi_1 http://www.hydrotense.eu/Coliform-water-test-Kit/nl @vheeswijk

Ik maak uit je posting op dat je toegang hebt tot bacteriologische tests. Vroeger testten we wasemulsies op bacterieën door gebruik te maken van dompelcellen. Ze werden ook gebruikt voor urine-onderzoek. Een kokertje met en dop met daaraan bevestigd een plaatje met agar/voedingsbodem. Even losschroeven en dompelen in de te testen vloeistof en weer terug in het kokertje schroeven. Na een paar dagen kon je al met je neus al stank detecteren als het product besmet was met bacterieën. De buisjes waren niet duur. Ik ben nu gepensioneerd en wil gewoon in de garage dit soort tests doen op ontsmettingsmiddelen zoals dunne bleek, maar ik kan die goedkope buisjes niet meer vinden op het internet. Wel dure professionele tests op bv. alleen E. coli, maar niet een breed-spectrum bacterie-test. Kun je mij misschien een goed idee of een link geven zodat ik voor preppers.nl dit soort tests kan uitvoeren? @vheeswijk (chemicus)

70% van het volume (én gewicht) is een heel grote winst. Bovendien zal het in je backpack niet gaan lekken omdat het nu kennelijk een soort zalf is. Je hoeft er maar een beetje van mee te nemen! Dit soort postings zie ik graag! Hulde! @vheeswijk

Ik ben er grotendeels uit. In dit draadje is sprake van twee Lifestraw producten. Die geproduceerd vóór 2011 en de huidige nieuwe lifestraw. In de oude bevindt zich een kamer met een vulling welke korrels met jodium bevat en in de huidige versie vindt men de zg. "draadjes". Die draadjes zijn hol en gemaakt van een membraan dat absoluut geen bacterieën en virussen doorlaat. Een dergelijk kamer behoeft dan uiteraard géén extra chemicaliën zoals jodium om te ontsmetten, immers, zij laten micro-organismen gewoon niet door. Volgens de specificaties zijn deze "hollow tubes" (die draadjes dus) zelfs beter dan keramische filters. De lifestraw bevat dus geen keramiek. Die "hollow fiber -technologie" heeft Lifestraw kennelijk geleend van de constructie van de kunstnier (ook hollow fibers) die gebruikt wordt voor nier-dialyses. Heel knap! Ik heb een (keramisch) Tulip Waterfilter maar nu wil ik er ook de laatste versie van Lifestraw (met die "draadjes" dus) bijhebben. De flux van het kunstnier-ontwerp is immers véél groter dan van keramiek. Als het membraan niet vervuilt dan is de levensduur nagenoeg onbeperkt. Het nieuwe "draadjes"-filter kan het beste in een vochtige atmosfeer worden bewaard. Dan blijft die goed werken. Het oude model met de met jodium geïmpregneerde bolletjes heeft géén onbeperkte levensduur, want de jodium raakt op een gegeven moment op. Sterker nog, in een bericht wordt vermeld dat het nageschakelde koolfilter eventueel overtollig jodium wegfiltert. Deze 'verspilling' geeft te denken. Ik heb geen info kunnen vinden over de opbouw/samenstelling van de jodium-bolletjes, dus ik kan géén adviezen geven over houdbaarheid/onderhoud van deze filters. Jodium in de gebruikte concentratie is absoluut veilig. Ik zou me aan de door de fabrikant aangegeven 'houdbaarheid' houden. Niet wat de tijd betreft, maar aan het gefiltreerde volume! Het oude filter van vóór 2011: Here's what happens when you take a drink using LifeStraw: Water passes through a mesh filter that removes the larger sediment and dirt. The holes in the filter are about 100 microns in diameter. A polyester filter with a much smaller mesh of about 15 microns -- about a tenth of the diameter of a human hair -- catches bacteria. The next step sends the water through iodine-coated resin beads. Iodine is a halogen (reactive nonmetal) that kills parasites, viruses and bacteria. These halogenated resin beads lie in a specially designed chamber that maximizes the exposure of pathogens to the iodine. The water passes through an empty chamber. The water is pulled through an active carbon filter to remove any taste left from the iodine and block any remaining pathogens. Het nieuwe huidige filter: When untreated water is poured into the feed water bucket, the prefilter removes coarse particles larger than 80μm. Gravity pushes the water with particles finer than 80μm to flow down the plastic hose towards the purification cartridge. The purification cartridge, which contains an ultrafiltration (hollow-fibre) membrane of 20nm porosity, stops all particles larger than 20nm (including all microbes: protozoan parasites, bacteria and viruses). Turbidity particles are also stopped by the membrane by size exclusion. The untreated water is pushed through the ultrafiltration (hollow-fibre) membrane by gravity, i.e. by the pressure applied by the 1m long plastic hose, which corresponds to 0.1 bar pressure. This 0.1 bar pressure forces the water through the pores of the hollow-fibre membrane; particles and microbes larger than 20nm stay on the dirty side of the membrane and clean/purified water passes through the membrane. Purified water can be collected from the blue tap. @vheeswijk (chemicus)

Behalve chemicus ben ik ook Delphi programmeur en ik heb met in het verleden bezighouden met het schrijven van applicaties rond de Nederlandse Voedingsmiddelentabel. De Nederlandse Voedingsmiddelentabel en vele andere tabellen zijn te raadplegen op het internet. Men kan dan zoeken naar voedingsmiddelen en zien wat daar zoal inzit aan calorieën (1 cal = 4,18 Joule), eiwit, vet, koolhydraten, vezel, vitamines, mineralen en watergehalte. Deze internet-tabellen schieten echter tekort als we geavanceerd willen zoeken, bijvoorbeeld: "Geef mij alle voedingsmiddelen met meer dan 0,418 KJ (= 0,1 kCal = 100 Calorieën) die bovendien meer dan 10 gram vet per 100 gram voedingsmiddel bevatten". Dat blijkt dan opeens onmogelijk. Hiervoor heb je dan een echte database-applicatie nodig met de bijbehorende tabel. In deze posting (nieuw draadje) wil ik de preppers community trachten te voorzien in de Nederlandse Voedingsmiddelentabel in verschillende database formaten. Deze zijn te downloaden van mijn website waarin het raadplegen van dit soort voedingsmiddelentabellen uitgebreid wordt behandeld. Sommigen uit deze community hebben veel ervaring met het werken met databases en beheersen zelfs SQL, terwijl anderen liever werken met een gewone dBase- of Excel-tabel. Beide groepen kan ik voorzien van een geschikte database-tabel in bijna ieder gewenst formaat. U roept maar: Ik wil de tabel voor MySQL, MSAccess, Firebird, Openoffice, SQLite, etc. De kans bestaat dat ik daar voor kan zorgen, vooral voor veel belangstelling. Voor download staan nu reeds ter beschikking: Tabel in dBase formaat (ook te importeren in veel andere applicaties) Tabel in Excel-formaat (2 bladen: autofilter en uitgebreid zoeken) Tabel in Treepad-formaat (Treepad Lite freeware moet worden geïnstalleerd). Alle tabellen zijn geZIPt. Mogelijk zijn er ook forumleden die geen enkele ervaring hebben met databases en willen toch ook van eigen kant-en-klare recepturen de energie, koolhydraten, vetten en eitwitten berekenen. Dat kan. Hiervoor kunt u het Nederlandstalige programma Voedcalc downloaden. Happy prepping, @vheeswijk (Delphi programmeur)

Hier komt spoedig een antwoord op. Ik weet ook niet alles. Ik moet eerst wat huiswerk doen, maar ik kom hierop terug. @vheeswijk (huischemicus)

Puur zetmeel misschien? Van mais, aardappel of tarwe? Mits droog bewaard moet zetmeel onbeperkt houdbaar zijn. Iemand ideeën, kennis of ervaring? @vheeswijk

Okay, dit dreigt een ideologische discussie te worden en geen chemische. Geraffineerde kristalsuiker (sucrose, google sucrose, C12H22O11) is dus géén natuurstof. Offtopic dus! @vheeswijk (chemicus)

Uiteraard kun je gaan voor vitaminen. Die zitten niet in snoep. Maar noem mij een paar onnatuurlijke suikers . Ik ken er maar één: xylitol (bv. de zoetstof in kauwgum) sythetisch gemaakt uit het natuurlijke xylose (houtsuiker), maar het is strikt genomen eigenlijk geen suiker meer. @vheeswijk (gepromoveerd op een koolhydraat-chemisch onderwerp)

Oliën zoals olijfolie hebben uiteraard een nóg hogere energie-inhoud dan suikerwaren. Het preppen van oliën dient zorgvuldiger te worden gedaan dan voor suikerwaren. Vooral in het donker bewaren !!. Zuurstof kan onverzadigde oliën en vetten oxyderen maar de reactie treedt niet op in het donker. Voor een zo hoog mogelijke calorie-uptake uit oliën wordt de lezer verwezen naar mijn eerdere posting uit een ander draadje. Wolf

Laat ik nou inderdaad van plan zijn om wat experimenten met staalwol te doen als zuurstofadsorber als het in de garage wat warmer is. Ik liet leerlingen thuis een proefje doen. Maak wat staalwol (zonder zeep, en niet roestvrij) een beetje nat met zout water, dep dit af en wurm dit in een leeg PET-flesje. Zorg dat het mondstuk goed schoon is en schroef de dop er dan héél stevig op. Absoluut luchtdicht. Na een paar dagen begint het flesje in te deuken omdat het zuurstof wordt opgegeten. Ik wil echter iets ontwikkelen met staalwol in een droge omgeving. Ik houd je op de hoogte. Chemicus Wolf

Ja grotendeels, maar je krijgt er water/vocht voor terug. Bij de volledige verbranding van waxine/kaarsvet ontstaat water en CO2. @vheeswijk (chemicus)

De hoogste opbrengst aan caloriën per gram en per euro is snoepgoed van glucose of sucrose (suiker) of mengsels hiervan na olieën en vetten. Snoepgoed gebaseerd op deze ingrediënten zijn de ouds bekende "instant energy bars" die we kennen, vooral als ze naast normale suiker (= sucrose, C12H22O11) ook glucose (C6H12O6) bevatten. Glucose (bv. dextropur) wordt onmiddelijk in het bloed opgenomen. Een product par excellence is Kendal Mintcake (Google: "Kendal Mintcake"). Kendal Mint Cake heeft een heel hoge voedingswaarde en is met zijn pepermuntsmaak lekker verfrissend om te eten. Het was er al bij toen de mount Everest voor de eerste keer werd beklommen. Sir Ernest Shackleton had het zelfs al mee tijdens zijn Imperial Trans_Atlantic Expedition in 1914-1917. Kendal Mintcake maakt deel uit van de survivalpakketten van de Ierse krijgsmacht. Het zijn repen van 50g. De houdbaarheid is onbeperkt. Kendal Mintcake is hier te verkrijgen voor (10 voor 0.80 cent of 20 voor 0.70 cent) en hier (0.60 cent / reep / 50 gr). Als zinvolle alternatieven voor deze "energy bars" komen, op basis van soortgelijke recepturen, in aanmerking: lollies, toffee's, marshmellows, etc, en vooral de zuurstokken (candy bars) van de kermis. Zuurstokken zijn in bulk hoeveelheden verkrijgbaar op het internet (Google: zuurstokken). De recepturen hiervan komen in de richting van de Kendal Mintcake en kunnen veel goedkoper zijn. Vooral als u ook voor kinderen prept in een TSHTF is massa-opslag van deze calorieën-concentraten hoogst aantrekkelijk en zinvol en redelijk goedkoop. Het argument dat dit ook slecht zou zijn voor het gebit gaat maar gedeeltelijk op omdat tandbederf door 'plak' met name optreedt bij een constante blootstelling aan suiker. Tandenpoetsen direct na het snoepen van kinderen, desnoods met gewoon water, is al voldoende om 'plak' te voorkomen in een TSHTF-situatie. Ook het argument dat u daar 'dik' van wordt is uiteraard absurd als dit snoepgoed als voedings-supplement wordt gezien/gebruikt in een tijd waarin we uitsluitend onze calorie-opname per dag willen bewaken. Waar kiest u voor? Honger? Calorieëndeficiëntie? Prep vooral géén "suikervrij" snoepgoed. Prep vooral voor véél onbeperkt houdbare calorieën per gram/euro in een zo'n klein mogelijk opslagvolume. Meer ideeën over snoepen of goedkope massa-opslag van houdbare caloriën? Please Post! Happy prepping, @vheeswijk