kwakster

Originele grove snede van 40 graden inclusief: Nieuwe, iets fijnere & licht convexe snede van tussen de 25 en 30 graden inclusief: Eerst e.e.a uit de vrije hand volkomen koud gereprofileerd op de watergekoelde Tormek, en daarna op dezelfde manier verfijnd met het harde type R.O.K Rubber Wheel korrel 60. De nieuwe snede scheert haar boven de huid en heeft nog steeds veel bite. Binnenkort maar weer eens het bos in,

De impact toughness van M390 roestvast staal is ongeveer hetzelfde als van A2 niet-roestvast gereedschapstaal, terwijl de slijtagebestendigheid en de roestvastheid op een beduidend hoger niveau liggen. Noem het de zegeningen van de moderne poedermetallurgie,

Er waren blijkbaar wat mensen die hun twijfels hadden over het gebruik van M390 roestvast staal in de GSO 4.1,

Nope, nummer 2 is uiteindelijk verkocht voor 150 euro.

Vanmiddag even het bos in geweest met mijn nieuwe GSO 4.1 (en mijn +/- 70 jaar oude Cattaraugus 225Q) Vriendinlief mocht ook mee :-) De gemodificeerde 225Q is al een tijdje mijn favoriet waar het aankomt op het snijden & hakken van hout; van hiel tot 1 cm voor de punt is de slijphoek zo'n 25 graden inclusief (vergelijkbaar met mijn Mora 2000), maar in tegenstelling tot deze voorzien van een uiterst smal microbeveltje. Dikte net achter dat beveltje: 0,25-0,30 mm En waar de Mora met zijn slechts 97 gram natuurlijk te licht is voor enig hakwerk, doet de 225Q dat met zijn 289 gram beduidend beter, hetgeen het mes in mijn ogen meer allround maakt. De greep heb ik aangepast aan mijn hand en de stalen knop kan in voorkomend geval ook nog als hamer gebruikt worden. Kortom: mijn referentie-buitenspeelmesje. Mijn GSO 4.1 is door Guy uitgerust met een gelijkmatige slijphoek van 40 graden inclusief, een grove snedefinish, en een dikte van 1,05-1,08 mm net achter de snede. Inderdaad meer geschikt voor een allround survivalmes dat het e.e.a aan misbruik aan moet kunnen dan een bushcraftmes, maar het mesje deed het eerlijk gezegd redelijk goed op zowel zacht groen hout als enigszins uitgedroogd hard eikenhout: zowel schillen van dikke takken, aanpunten, alsook het met kracht doorhakken ervan. De gewichtsverdeling voor hakwerk is voor zo'n compact mesje natuurlijk verre van ideaal, maar ik wilde met name weten hoe de relatief grove snedefinish zich hierbij zou houden. Wat opviel was de ogenschijnlijk simpele, maar goed doordachte greep die een veelheid aan handposities mogelijk maakt, en dankzij het gecontourde & gestraalde Micarta is ook de grip zonder meer uitstekend te noemen. Ook mijn vriendin heeft het mes een tijd gebruikt, en ook voor haar smalle handjes bleek de greep uitstekend geschikt. Daarnaast was ze te spreken over het feit dat de snede "goed in het hout beet", in haar eigen woorden. Voor gebruik kon de snede de haren op mijn handrug scheren (met enig trekken), nadien bleek dat enkel nog mogelijk op bepaalde delen van de snede, en ook niet echt gemakkelijk meer. Bij inspectie met een loepje bleken er tevens kleine chipjes te zitten in de snede van de buik tot aan de punt, waarschijnlijk door mijn gehak op het harde eikenhout. De genoemde 40 graden inclusief is in mijn ogen ruimschoots teveel voor wat ik normaliter met een mes doe, dus dat ga ik binnenkort maar eens uitdunnen tot minstens 30 graden inclusief, misschien nog wel iets minder. De finish van de nieuwe snede zal ook beduidend fijner worden, al wil ik wel de nodige bite overhouden. Tot zover mijn eerste bevindingen met dit mesje.

Wat is je oude mesje eigenlijk voor merk en type, toevallig een Buck 110 ?

@Raycoupe: mocht het een Endura worden, probeer dan een flatground ZDP-189 versie te pakken te krijgen. Als je het mes gebruikt waar het voor bedoeld is (uitsluitend snijden en niet wrikken of breken) dan heb je er een fantastisch mes aan. Blijft merkbaar langer scherp dan de VG10 versie en is prima te slijpen met (bijvoorbeeld) een Spyderco Sharpmaker of een Fallkniven DC-3 of DC-4. Ik heb er toevallig net vandaag eentje binnengekregen uit de VS voor een forumlid. Kost hem 90 euro.

@Raycoupe: Als je tijd & zin hebt zou je kunnen overwegen om zaterdag a.s naar de Dutch Knife Exhibition in Tiel te komen. Het is het grootste en belangrijkste evenement op het gebied van messen dat we in Nederland hebben, en het wordt georganiseerd door de Nederlandse messenmakers Toni Oostendorp en Ed de Pauw. Prima plek om een goed mes te scoren voor heel redelijke prijzen, met als bijkomend voordeel dat je alles ook zelf kunt bepotelen. Ik sta daar zelf ook met een tafel voor Messenforum.nl Verder ben ik het ten dele eens met @XytraS; ook ik zou je een Spyderco aanraden, maar ik ben niet zo'n fan van E-Bay waar het de aanschaf van relatief prijzige mesjes betreft. Liever koop ik via mij bekende VS webwinkels of forumleden, oftwel mensen waarvan ik weet dat ze verstand van zaken hebben. Van goedkoop naar duurder zou je eens naar deze modellen kunnen kijken: Tenacious, Resilience, Endura, Paramilitary 2, Military.

Wat is je budget voor die flinke jongen en wat voor dat compacte & degelijke vouwmes ?

Nummer 2 staat al in de veiling op messenforum.nl , degene voor wie dat exemplaar bedoeld was ziet er vanaf. Kwestie van smaak en daar valt nu eenmaal niet over te twisten.

Kwakster is alleen een beetje lui, jullie redden je best zonder mij zo te lezen :-)

Mijn laatste aanwinst, een handig compact mesje afkomstig van Survive! Knives: https://www.surviveknives.com/ Deze GSO 4.1 is het kleinste model uit een serie messen die allen afkomstig zijn uit de eenmans-werkplaats van Guy Seiferd, een hardwerkende Amerikaan in Gettysburg, Pennsylvania. De man is geobsedeerd door kwaliteit & praktische bruikbaarheid, hetgeen je terugziet in zijn messen: no-nonsens ontwerpen uitgevoerd in hoogwaardige staalsoorten & greepmaterialen. Guy werkt met een voorverkoopsysteem en gaat pas produceren als zijn orderboekje vol is, en mede dankzij de gunstige reviews op de internationale forums is de vraag naar zijn messen aanzienlijk toegenomen. Ik heb vorig jaar November 2 stuks van dit model bij hem besteld (1 voor mij en 1 voor een vriend van me), en vandaag kwamen ze pas binnen. Totaalprijs inclusief verzendkosten en (helaas) wat importtax: 105 euro per mes. Binnenkort gaan ze mee het bos in. Specs: Totale lengte: 22,7 cm Lemmetlengte: 11,0 cm Lemmetdikte: 4,0 mm Staalsoort: Böhler M390 3de generatie roestvast poederstaal (gehard bij specialist Peter's Heat Treat) Hardheid: 60 HRC Greepmateriaal: Groen Canvas Micarta Gewicht: 185 gram Voorlopig zonder schede Een kleine zoektocht op YouTube levert overigens genoeg kijkplezier op over Guy & zijn mesjes, en deze (over een Bear Grylls mes en zo'n GSO 4.1) is wel aardig om te zien:

Ik heb er vaker van gehoord, er schijnen ooit een paar batches met een slechte lijmlaag op de markt te zijn gekomen. Probleem is bekend bij Fallkniven en een beroep op garantie zou geen problemen moeten opleveren, maar zelf even opnieuw lijmen kan ook best zoals je al aangeeft.

Da hedde gij goed gedaan, en ook netjes van de importeur Die Buck Vantage is een veel beter mesje dan dat grijze horrel,

Als ik een Opinel wilde hebben kocht ik deze met kunststof greep: http://www.marktplaats.nl/a/sport-en-fitness/overige-sport-en-fitness/m622348178-opinel-look-a-like.html?c=8c285449651fa109c354bbabe740c1b&previousPage=lr

Deze Strider Crash Axe is zo'n beetje de king of the hill voor wat betreft demolition tools / axes: http://www.arizonacustomknives.com/CR-Crash-Axe-by-Strider-Knives.aspx De bijl zelf is van titanium en de business ends zijn van S7 shock steel, welke met een beweeglijke verbinding aan het titanium bevestigd zijn. Hierdoor ontstaat een dubbelslag effect waardoor de bijl erg effectief is voor het werk waar hij voor bedacht is: je een weg hakken en breken door obstakels (deuren, muren, etc)

Is een zgn brandweerbijltje met meestal een isolerende rubber greep (veilig tot 20.000 Volt), prima geschikt om deuren e.d. open te hakken. Zeg maar een soort "demolition tool".

Is misschien heel gek, maar ik koop mijn messen al jaren uitsluitend via forumleden en/of enkele aangesloten Amerikaanse winkeliers op het messenforum. Geen enkele Nederlandse winkelier annex dozenschuiver komt ook maar in de buurt van de gemiddelde prijzen aldaar, en laten we het maar helemaal niet over de kennis omtrent de materie hebben.

Voor wie nog een goed bijltje zoekt voor weinig, kijk eens naar deze Estwing timmermansbijltjes op MP. Uitstekende bouw- en staalkwaliteit, kop en steel uit 1 stuk gesmeed, en multifunctioneel inzetbaar: http://www.marktplaats.nl/a/verzamelen/militaria-algemeen/m653175072-bijl-estwing.html?c=c40de5ad629ab42516ec13768067e2e0&previousPage=lr Is overigens niet mijn advertentie,

In diverse Nederlandse webwinkels kost dit model rond de 260 euro, maar ik kocht hem voor 125 euro van een messenforumlid (en horlogeliefhebber) die hem net gekocht had maar na rijp beraad toch liever de automatische versie had (mijn exemplaar is quartz) Hoe nauwkeurig hij precies is weet ik eigenlijk niet, maar voor mij in elk geval ruimschoots voldoende. (nauwkeuriger dan al mijn vorige Casio G-Shock modellen)

Een Traser 6502 Navigator. Het horloge loopt prima op tijd, en de tritium buisjes geven zoveel licht dat je er 's nachts net bij kunt lezen (als je ogen eenmaal aan de duisternis gewend zijn)

Deze Cattaraugus 225Q stamt uit WOII, en ik kocht hem voor 20 euro omdat er een stuk van de punt miste en er geen schede bijzat. Met behulp van mijn Tormek T7 natslijper heb ik de fabrieksslijping veranderd van saber-flat naar saber hollow met een zero edge, waarna ik een convex microbevel van ongeveer 35-40 graden inclusief heb aangebracht met behulp van een leren handstrop voorzien van 6 micron diamantpasta. De holslijping zorgt ervoor dat het metaal net achter de snede mooi dun wordt (waardoor het mes goed snijdt), en de convex microbevel zorgt voor sterkte (zodat er zelfs mee gehakt kan worden) Daarnaast heb ik de afgebroken punt bijgeslepen tot een soort van bowiemodel en de enigszins aangetaste leren greep met schuurpapier bijgewerkt & gevormd tot deze me goed in de hand lag en vervolgens voorzien van een paar laagjes Nikwax. Een passende schede gevonden in de uitverkoopbak bij een dumpzaak, dus e.e.a is ook weer aan de riem te dragen. Het mes snijdt nu vergelijkbaar met de gemiddelde Mora, maar heeft tegelijkertijd de sterkte van een degelijk militair mes. Gaat dan ook regelmatig mee op dagtochtjes hier op de Veluwe. Specs: Totale lengte: 25,8 cm Lemmetlengte: 14,5 cm Lemmetdikte: 4,0 mm Staalsoort: 1095 koolstofstaal (niet roestvast) Greepmateriaal: leren schijven met stalen guard & knop Gewicht (zonder schede): 289 gram

Da's een Benchmade Elishewitz Nimravus,

Dit mes is niet van mij, ik heb hem slechts geslepen voor een forumlid. Voor zover ik weet draagt & gebruikt de eigenaar al zijn messen, en hoe vreemd het misschien mag klinken: deze GB is eigenlijk nog een van zijn goedkopere vouwmessen. De meeste messen in zijn collectie kosten 1000 euro of meer, en dat zijn dan meestal custom modellen van Hinderer en Rockstead.

Wil je ook kwijt welk gedeelte je niet met me eens bent, en waar mijn vermeend liefhebberssentiment mogelijk meespeelt ? Ook ik wil graag bijleren waar mogelijk.