kwakster
-
Items
409 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
-
Dagen gewonnen
5
Inhoudstype
Profielen
Forums
Kalender
Berichten die geplaatst zijn door kwakster
-
-
Met behulp van het Artu boortje en de kolomboormachine van een behulpzame messenmaker is de klus geklaard.
Ging niet heel erg gemakkelijk: eerst lijkt er niks te gebeuren tot het materiaal wat gaat opwarmen, en dan komt er een mooie blauwe spaan af en gaat de boor snijden.
Het boortje zelf heeft zo te zien niks geleden, alleen wat verkleurd.
En de bijbehorende foto's:
De patentschroeven van de greepdelen pasten in eerste instantie net niet, maar nadat ik met behulp van een Dremel met diamantfreesje een van de gaten een tikje had opgeruimd wel.
Vervolgens de patentschroeven ingekort (het M2 lemmet is natuurlijk beduidend dunner als het originele S30V Strider lemmet), de G-10 greepdelen gemonteerd, en als laatste het teveel aan "vlees" rondom weggeslepen.
(behalve bij de vingeruitsparing aangezien ik dat gedeelte niet te smal wil hebben)
-
Taaiheid is volgens de specificaties inderdaad niet een van de sterke punten van maximaal gehard M2 staal, maar desondanks heb ik in de jaren '80 ook enkele ruwe kapmessen van deze zaagbladen gemaakt, alsmede een soort bowiemes waar ik ook al aardig wat boompjes mee heb omgehakt zonder dat het ding brak.
Ik heb hem nog steeds (met de originele zaagtanden er nog op):
Bij het mesje dat ik nu aan het maken ben ligt het accent overigens meer op goede snijeigenschappen, en heeft het daarom ook een beduidend dunner uitgeslepen snede.
Voor ruw gebruik & hakwerk zal het dus ook niet ingezet worden.
-
@wiskers en @Heksenboot: Morgen gaan we het met een professionele kolomboormachine proberen, maar het is toch nog niet gezegd dat het zal lukken.
M2 is namelijk niet zomaar een willekeurig gekozen stuk gehard staal maar een zgn high speed steel, hetgeen betekent dat het zijn hardheid zelfs behoudt terwijl het roodgloeiend is.
Dit mesje komt uit een stuk oud machinezaagblad waarmee ooit stalen spoorrails gezaagd werden, en er worden bijvoorbeeld ook metaalboortjes van gemaakt.
Verhitten met een gasvlammetje in de hoop het staal aldaar zachter te maken is dus compleet nutteloos, en te heet worden tijdens het boren zal eveneens niet gebeuren.
Echter: omdat het bewerken in reeds geharde toestand gebeurt is e.e.a ook niet echt gemakkelijk, aangezien M2 staal in 2 dingen uitblinkt: hardheid & slijtvastheid.
En met 65-66 HRC is het ook beduidend harder & slijtvaster dan de meeste geharde staalsoorten die normaliter voor messen gebruikt worden.
-
-
@wiskers: aan boorolie/pasta had ik wel gedacht, maar niet gebruikt omdat Artu dat ook niet specifiek adviseert in de handleiding.
Een Australische messenmaker die veel met Artu boortjes werkt liet me dit weten:
You need a drill press.
With the Artu you need flat knacker speed and quite a bit of down force, then enjoy the show make sure you've got eye protection, Artu's can get a little messy.
Once you have pressure on and its looking like nothings happening, keep holding down and it will just start cutting through.
-
De 4 stuks 6 mm Artu boortjes zijn binnengekomen, dus maar eens uitproberen.
Op het begeleidend papier staat dat voor boren in gehard staal een kolomboormachine met 2000 t.p.m. gebruikt dient te worden, maar aangezien ik die (nog) niet bezit heb ik het boortje in een gewone boormachine ingespannen.
Mesje in de bankschroef met een stuk hout erachter en maar zien waar het schip strandt.
De diepere kuil is het resultaat van zo'n 15 minuten boren op deze manier.
Zoals te zien is er nog steeds geen sprake van een gat, maar het is toch vele malen beter dan het resultaat van een (geslepen) steenboor die enkel een vlekje op het M2 maakte en daarna ook meteen zichtbaar bot was.
Aan de punt van dit Artu boortje is geen verandering waar te nemen.
De 3 ongebruikte Artu boortjes gaan in de verkoop en ik ga een dezer dagen weer verder klooien met het ene boortje dat ik hou.
-
Voormalig lijsttrekker Libertarische Partij opgepakt door FIOD
FIOD doet invallen in Cyprus en Nederland
Den Haag, 20140131 -- De Fiscale opsporingsdienst FIOD heeft dinsdag jongstleden Toine Manders gearresteerd en meerdere invallen gedaan in onder andere Den Haag en Cyprus.
Manders (44) was bij de tweede kamerverkiezingen in 2012 lijsttrekker voor de Libertarische Partij.
Hij was tevens voorzitter van deze partij, die onder meer bekendheid geniet vanwege haar slogan 'Belasting is diefstal'.
Manders had al eerder aangekondigd zijn functie als voorzitter neer te leggen, bij de komende algemene ledenvergadering zal de Libertarische Partij een nieuwe voorzitter kiezen.
Manders is directeur van het Haagsch Juristen College, en dit bedrijf helpt ondernemers uit het MKB bij het ontwijken van belastingen.
Ook een naaste collega is gearresteerd.
Belastingontwijking is, in tegenstelling tot belastingontduiking, volledig legaal aangezien er gebruik wordt gemaakt van constructies die wettelijk zijn toegestaan.
De Libertarische Partij heeft geschokt gereageerd op de invallen en arrestaties, waarbij tientallen rechercheurs werden ingezet.
De arrestaties staan los van de activiteiten van de Libertarische Partij, die de afgelopen tijd een forse groei heeft doorgemaakt.
Quintus Backhuijs, bestuurslid van de partij, stelt dat er wat de Libertarische Partij betreft geen enkele reden is om te twijfelen aan de integriteit van Toine Manders.
'Het betreft hier vooral een persoonlijk drama. Toine Manders is onlangs vader geworden; er zit nu een klein jongetje thuis zonder zijn vader. Manders' bedrijf helpt ondernemers met belastingontwijking, iets dat voor multinationals (en het koningshuis) de normaalste zaak van de wereld is, maar heeft zich altijd verre gehouden van zaken die het daglicht niet kunnen verdragen.
We kunnen ons dan ook niet aan de indruk onttrekken dat de recente focus van de politiek en media op legale belastingontwijking, die wordt voorgesteld als illegale belastingontduiking, een rol heeft gespeeld bij deze plotselinge actie door de FIOD.
Of in deze verkiezingstijd ook imagoschade voor de Libertarische Partij heeft meegespeeld in de overwegingen is niet te zeggen, maar wij sluiten het niet uit.'
De Libertarische partij staat voor meer vrijheid, minder overheid, minimale belastingen en regeldruk, en doet mee met de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam, Leiden, Den Haag, Groningen, Arnhem, Utrecht en nog enkele andere steden.
Voor informatie: info@libertarischepartij.nl.
-
Weer een stukje verder.
Het oppervlak zoveel mogelijk blank geschuurd, maar de diepere groeven en plekken laat ik mooi zitten: is zowel teveel werk als teveel materiaalverlies.
Deze zaagbladen werden vroeger gebruikt voor het zagen van stalen treinrails, en dat ze daarvan wat sporen vertonen is geen schande.
Er zit nu een tantopunt op van 25 graden inclusief met (in elk geval voorlopig) een zero edge.
Het mini-beveltje op de lange snede is nu ietwat verder gepolijst met 6 micron diamantpasta op een Paper Wheel.
Tevens heb ik een paar Artu boortjes op E-Bay besteld, eens kijken of ik de gaatjes voor de greepdelen daarmee kan boren.
-
1
-
-
Even snel een foto van een eerste probeersel (de uiteindelijke slijphoek wordt nog wat kleiner), maar dit gaat het zo ongeveer worden met de punt.
Het slijpen van enkel dit facet kostte 2 uur, en voor de andere kant dus nogmaals 2 uur.
De lange snede doorstond na het afbramen mijn bureaubladtest niet (met kracht snijden in de rand ervan leverde wat platte delen op), dus een mini-beveltje bleek nodig.
Even over een Paper Wheel met 15 micron diamantpasta bleek voldoende voor een snede die de test vervolgens probleemloos aankon en daarna nog steeds scheermesscherp bleek.
-
Wilde zojuist de gaatjes voor de G10 greepdelen boren met een op de Tormek vers geslepen 6 mm steenboor, maar het hardmetalen puntje maakt enkel een klein vlekje op het M2 staal en was daarna ook meteen bot.
Iemand een volhardmetalen boortje in de aanbieding ?
:mrgreen:
(Edit: ik denk dat ik het eens ga proberen met zo'n gediamanteerd tegelboortje,)
-
Een stukje gevorderd: het slijpen van de primaire bevels op de lange zijde van het lemmet, en zoals te zien is heb ik ervoor gekozen om e.e.a een klein buikje mee te geven.
Met behulp van de "klem van Dirk" vele uren staan slijpen met de Tormek.
Ik moest het oppervlak van de silicium carbide steen tot 2 x toe opruwen met de diamantritser, aangezien dit na een tijdje gewoon te glad wordt om tenminste nog een beetje op te schieten.
De braam zit er overigens nog op, ik weet nog niet of het een zero grind blijft of dat er juist een uiterst klein secundair beveltje op moet komen ter versterking van de apex ( die op dit moment +/- 22,5 graden inclusief bedraagt)
Volgende stap is het slijpen van het kleine stukje schuine snede bij de punt.
-
Speelde al een tijdje met de gedachte, maar nu ben ik er maar eens aan begonnen.
Zo'n 25 jaar geleden heb ik eens een paar messen gemaakt van oude Sandvik zaagbladen, en daar had ik nog steeds een paar reststukken van liggen.
Zoals te zien op de foto's heb ik voor de vorm gekozen voor de Strider DB-L, mede omdat ik daar nog een paar losse greepschaaltjes voor heb liggen, maar ook omdat ik wil kijken of ik de tanto snede er goed op kan krijgen met de Tormek.
Weet overigens nog niet of die snede dubbel- of juist enkelzijdig gaat worden.
Het uitslijpen van deze ruwe vorm heb ik gedaan met behulp van een haakse slijper voorzien van een zgn "millimeterschijfje", en dat gaat eigenlijk best wel snel.
Het verder slijpen tot aan de lijntjes van de snede (heb al een stukje gedaan) en de uiteindelijke snede zelf gebeurt met de Tormek aangezien ik geen last wil hebben van eventuele nadelige effecten van warmteontwikkeling, zelfs al is dit een high speed steel dat op zich best wel wat kan hebben.
Dit Sandvik M2 is werkelijk knetterhard en tevens zeer slijtvast waardoor e.e.a wel een tijdje gaat duren, en het werk aan dit mesje zal dan ook tussen de bedrijven door gebeuren.
Wanneer ik weer een stukje ben opgeschoten volgen nieuwe foto's.
Specs:
Totale lengte: 21,3 cm
Dikte: 2,5 mm
Staalsoort: M2 High Speed Steel
Hardheid: 65-66 HRC
-
@Spyder: mijn Catcherman heb ik enkel voorzien van een betere snede, maar verder ligt hij in de vitrine.
Die G30's ken ik wel, maar ik ben niet zo'n voorstander van relatief gladde metalen grepen tijdens het werken met (bijvoorbeeld) glibberige vissen.
De beste productie-fileermessen qua staalkwaliteit, lemmetgeometrie en handling die ik tot nu toe ben tegengekomen werden enkele decennia geleden gemaakt in Japan voor het Amerikaanse merk G96.
Ze zijn niet meer in de winkels te koop, maar nog wel op E-Bay, vaak voor relatief weinig geld en soms zelfs nog compleet met zeewatervaste riemschede.
Voorbeeld:
-
Leuke gebruikersreview :-)
Hier nog een paar foto's van het gekartelde broertje, naast het reeds genoemde model Catcherman in H1 staal.
(dit betreft overigens een speciaal voor het Amerikaanse USN forum gemaakte versie met zwarte titanium carbonitride coating, alle standaard Catcherman modellen waren uitgevoerd in blank AUS-8 staal)
Het lemmet is overigens op zijn best semi-flexibel.
-
1
-
-
He wat gek: 4 reacties, en niet eentje heeft ook maar iets met het onderwerp te maken.
Mods aan het werk !
-
-
Deze lijst toont de verschillende normen naast elkaar: JIS, ANSI, FEPA-P, FEPA-F, de slijpsteentjes van de EdgePro, Shapton Pro, Chosera, en categoriseert ze allemaal t.o.v. hun korrelgrofte in micron.
-
1
-
-
@kwakster bedankt voor het aanvullen van mijn reactie. Ik heb geprobeerd mijn reactie zo kort en simpel mogelijk te houden voor de mensen met niet zoveel ervaring met het slijpen en heb veel van wat ik geschreven had daarom weer gedelete. Als ik het nu weer teruglees merk ik dat wat ik geschreven heb niet heel duidelijk is zonder uitleg.
Wat de strekking van mijn reactie was is dat je je mes scherp moet houden. Het is een gebruiksvoorwerp wat onderhoud nodig heeft.
Ik heb een paar decennia aanzetstalen gebruikt en dat werkt prima om je mes weer scherp te krijgen tussen het slijpen door. Ik heb het aanzetten en slijpen zelf vervangen door elke week mijn messen een paar keer over de fijne kant van mijn wetsteen te halen.
Als je je mes op een bandschuurmachine of een roterende slijpsteen scherp moet krijgen, dan hebben we het waarschijnlijk over de messen van je grasmaaier.
Met het gedeelte over de slijphoek wilde ik duidelijk maken dat daar verschil in zit. Zonder hulptools kan je nooit je mes op een graad nauwkeurig zelf slijpen maar het gaat om het idee dat er verschillende slijphoeken zijn voor verschillende messen.
Een terechte aanvulling is dat de hardheid van de staal(soort) van je mes bepaald hoe lang je mes scherp blijft. Dit is in mijn reactie verdwenen. Hoe harder het snijvlak, hoe scherper je het kan slijpen en scherp houden.
De roterende slijpsteen die ik gebruik is een langzaam draaiende Tormek T7 natslijpmachine, en mijn exemplaar is bovendien uitgerust met een aftermarket silicium carbide slijpsteen i.p.v. de standaard gemonteerde aluminium oxide versie. (dit aangezien ik ook veel carbiderijke staalsoorten slijp, en een silicum carbide steen werkt daarbij beter en slijt ook minder snel dan een aluminium oxide steen)
Deze machine gebruik ik voor het watergekoeld (dus compleet koud) uitdunnen & slijpen van (koks-) messen, jachtmessen, vouwmessen, beitels, en scharen.
De steen laat zich met behulp van een diamantritser graderen naar een relatief grof oppervlak (+/- korrel 220), en met behulp van een dubbelzijdige diamantsteen naar een relatief fijn oppervlak.(+/- korrel 1000)
Voor een verdere verfijning (lang niet altijd nodig) maak ik gebruik van verschillende Paper Wheels voorzien van silicium carbide of diverse diamantpasta's, en met name voor convexe snedes heb ik een aantal Rubber Wheels gevuld met silicium carbide.
Voor onderhoud van reeds scherpe snedes gebruik ik meestal hardleren strops met fijne diamantpasta in olie, maar soms ook gewoon een paar losse keramische staafjes.
-
-
@CrossbowClan: de aldaar aangeboden Fallkniven slijpstenen zijn goedgekeurd door de Nederlandse vereniging van messenforumbaasjes, mits je de stenen met beleid behandelt.
Vooral niet gaan duwen tijdens het slijpen (laat de steen het werk doen) anders bestaat er een vrij grote kans dat de diamantdeeltjes loskomen van de ondergrond.
Niet alleen gaat dit ten koste van de levensduur van de steen, ook kan het je slijpresultaten negatief beïnvloeden.
Diamant is met name een voordeel bij het slijpen van carbiderijke staalsoorten, voor veel standaard koolstofstaalsoorten (1095 e.d.) wil het nog wel eens wat te grof zijn en te snel teveel materiaal afnemen.
De keramische kant slijpt merkbaar fijner en is prima geschikt om je snede na het slijpen op de diamantzijde verder te verfijnen of deze gewoon op scherpte te houden.
Wel regelmatig schoonmaken met een schuursponsje en wat vloeibaar schuurmiddel, anders holt de bruikbaarheid achteruit (vanwege dichtslibben met metaaldeeltjes)
Het is de uitbaters van genoemde shop echter wel aan te raden om even de omschrijving aan te passen, de huidige tekst wekt nu niet bepaald vertrouwen bij laten we zeggen het beter geïnformeerde koperspubliek.
Zo'n keramisch Gatco staafje is ook prima geschikt om onderweg even je snedes op scherpte te houden, voor reprofileren zijn ze niet geschikt.
Ook hier geldt regelmatig schoonmaken anders slibt het oppervlak snel dicht.
-
@Ulco: Nu rommel ik zelf ook een beetje met messen & slijpen, dus ik ben zo vrij geweest om je post van wat kanttekeningen te voorzien:
slijpen van messen doe je uitsluitend met een wetsteen als je van je mes houdt.Er zijn meerdere goede wegen die naar Rome leiden, wetstenen zijn zeker niet zaligmakend.
Roterende slijpstenen en schuurbanden zijn funest voor je mes. NOOIT DOEN!
Niet per definitie.
Aanzetstaal (keramisch of staal) zijn bedoeld om de braampjes van je mes te halen, niet om ze scherp te maken. Tegenwoordig overbodig met wetstenen met hele fijne korrelgrootte.
Een stalen aanzetstaal zet bij correct gebruik (delen van) een omgebogen snede bij met name zachtere staalsoorten (tijdelijk) weer recht, en gegroefde versies verwijderen wel degelijk materiaal.
Keramische staven worden zeer zeker gebruikt om messen scherp te maken, en ze verwijderen nog beduidend meer metaal dan gegroefde stalen aanzetstalen
Af te raden bij de betere Japanse messen en hardere staalsoorten in het algemeen.
Dat zijn de twee uiterste 'messenscherpers'.
Als het moet kan je een mesje van 1 euro van de Xenos zo scherp als een scheermes te krijgen. Als je een messen van 200 euro en meer scherp wilt houden is het een kwestie van bijhouden.
De meeste messen slijp je in en hoek van ongeveer 18 tot 20 graden per kant. Hardstalen messen worden scherper geslepen, zo'n 15 graden per kant. Als je niet weet van welk staal je mes is gemaakt of als je niet precies weet onder welke hoek je slijpt, zoek dat uit om je mes zo scherp mogelijk te houden en zo weinig mogelijk van je mes af te halen.
Een goed gemiddeld koksmes (bijvoorbeeld Wüsthof) houdt prima een snede van zo'n 25 tot 30 graden inclusief (12,5 tot 15 graden per kant) en de beduidend hardere Japanse messen met 50/50 snedes (bijvoorbeeld een Eden Kanso in Aogami Super Blue van Knivesandtools.nl) een snede van rond de 20 graden inclusief (10 graden per kant)
Een beetje sushi-kok gebruikt enkelzijdig geslepen messen met zelfs nog een beduidend kleinere slijphoek
Simpel gezegd is het zo,hoe kleiner de slijphoek hoe scherper je mes. Hoe fijner de slijpgroeven, hoe langer je mes scherp blijft.
Het eerste deel van je zin klopt vrij aardig, het tweede deel geheel niet.
In de praktijk hangt het er vanaf met wat voor staalsoort, op welke manier & tot hoe hard deze gehard is, en wat je precies snijdt welk type snede langer scherp blijft.
Een fijner geslepen snede blijft dus zeker niet per definitie langer scherp
Het is natuurlijk geheel afhankelijk wat voor mes je hebt en waarvoor je het gebruikt maar bovenstaande regels blijven bestaan. Ik heb zelf voor ruim 1000 euro aan keukenmessen die ik wekelijks zo scherp mogelijk hou.
Het belangrijkste is om je mes scherp te houden. Onderhoud van je messen. Elke week je messen slijpen op de juiste manier.
Een mes is een gebruiksvoorwerp en moet dus gebruikt en onderhouden worden. Een scherp mes is veel prettiger dan een "scherp" mes.
Er is nog zoveel meer te vertellen over messen slijpen maar dit is toch wel de basis.
-
Spyderco Forum mes 2013 - Native 5 met lemmet van CPM-S110V roestvast poederstaal:
Aan dit mesje is duidelijk aandacht besteed, met name aan de passing van de mid-backlock: op een engelenhaartje na spelingvrij.
De fabriekssnede (zichtbaar op bovenstaande foto's) was helaas een ander verhaal: deze bleek over zo'n 2 centimeter in het geheel niet ge-apexed, en ook de rest was bij lange na niet scheermesscherp.
Maar e.e.a is reeds opgelost.
-
De beste kijkers ter wereld worden nog steeds gemaakt door Swarovski, maar daar hangt ook een prijskaartje aan, net als aan de kijkers van de nummers 2 en 3, Zeiss en Leica.
Hele goede kijkers met een prima prijs/kwaliteit verhouding zijn de Eden kijkers van Knivesandtools.nl
-
Op dit moment een stuk of 80 messen, van klein keramisch vouwmesje tot Hanwei Raptor katana, en van alles daar tussen in.
Spyderco, Microtech, Buck, vintage Puma, vintage Gerber, vintage BenchMark, vintage Kershaw, enkele goede kukri's, etc.
Work in Progress - Mesje in M2 HSS staal
in Messen
Geplaatst:
Of het mesje scherp is durf ik zelf niet te zeggen.
Moet nog eens een keer iemand vinden die me kan leren slijpen,