kwakster
-
Items
409 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
-
Dagen gewonnen
5
Inhoudstype
Profielen
Forums
Kalender
Berichten die geplaatst zijn door kwakster
-
-
Al een tijdje bezig met een gebruikersreview van een nieuw type keramisch mes, en heb nu de snede ervan gepolijst t/m 1 micron diamantpasta.
Handig als je vooral van dunne plakjes tomaat houdt.
-
Dit soort klusjes doe ik op mijn Tormek T7 natslijper, die is uitgerust met een silicium carbide slijpsteen (SB-250 Black Silicon)
Geen enkel risico op oververhitting van de snede.
Heb je nog wat meer info, zoals soort en merk mes, en zo mogelijk ook wat voor staalsoort ?
Die buts zoals jij het noemt bestaat uit plastisch vervormd staal (lees: ernstig verzwakt), en dat moet je geheel kwijt voordat je een nieuwe snede aanbrengt.
Een beetje terugtikken of buigen van dat verzwakte metaal is niet voldoende: de nieuwe snede zal in dat geval weliswaar scherp geslepen kunnen worden maar te lijden hebben onder een sterk verminderde standtijd op die plek.
-
Kreeg kort geleden te horen dat de heer de Beer zijn bedrijf & de know-how betreffende de fabricage van Rubber Wheels heeft verkocht aan dit bedrijf in Ierland:
ATTO ABRASIVES LTD.
DUNMAIN,NEW ROSS
CO.WEXFORD
IRELAND
Website: http://www.attoabrasives.com/
-
Mooie messen Johannes,
-
Een informatief linkje in dit verband: http://www.dayattherange.com/?page_id=3667
-
@tom666 Opnieuw een fraai basic mes, met die rustieke uitstraling waar je patent op lijkt te hebben :-)
Waar ik eigenlijk wel benieuwd naar ben is hoe scherp dat Hardox 500 staal precies te slijpen is, en vooral ook hoe lang het die scherpte behoudt bij normaal gebruik.
Kun je er bijvoorbeeld het haar van je arm mee scheren op de huid, of misschien zelfs treetoppen (scheren boven de huid) ?
-
H1 is uitermate goed geschikt voor gebruik in zoute of zure omgevingen, eigenlijk overal waar roest ongewenst is.
Zeevissers & duikers, offshore, levensmiddelenindustrie, etc.
In plain edge staat H1 overigens niet bepaald bekend om zijn fantastische standtijd (denk +/- AUS8 staal), maar het is wel gemakkelijk zeer scherp te krijgen.
De gekartelde uitvoering daarentegen behoudt zijn scherpte beduidend langer.
@fragalot Voor wat betreft de hardingswijze: google op precipitatieharden.
Hier een link naar het Instagram account van een Amerikaanse kajakvisser in Costa Rica die o.a. een aantal Spyderco H1 messen in gebruik heeft en daar ook over schrijft: https://instagram.com/crkayakfishing/
-
Sorry voor de kick, maar elke staal kan roesten.
Heb ook hele goede verhalen gelezen over de H1 serie, dat zijn toch die met het gele handvat?
de anti roest werking komt door een chroom laagje welke het staal beschermt. als dit is beschadigd moet het hersteld worden anders kan het zo weer roesten. herstellen van zoiets kan je doen door het rvs in een sterk zuur te stoppen(passiveren) en daarna zonder af te spoelen aan de lucht te laten drogen. Hierdoor kan de chroomlaag zich weer herstellen. Sterke nitric acid oplossingen of citroenzuur in zeer hoge concentratie wordt veel toegepast.
Maar ik zou zoiets pas doen als het heel ernstig is en anders gewoon bijhouden met wat olie.
Dat van die handvatten klopt, in de Spyderco Salt serie komen gele grepen vrij veel voor, al zijn ze er ook met zwarte grepen (en zwarte lemmeten)
Ik heb ooit wel eens vernomen dat het mogelijk zou moeten zijn met koningswater of andere sterke zuurcombinaties (overigens nooit enig bewijs van gezien), maar zelfs na jaren in zeewater of speciale zoutmistkamers gaat H1 niet roesten (serieus getest)
Het heeft in dit geval ook niks te maken met een oppervlakkig chroomlaagje: het materiaal is door-en-door roestvrij.
Geldt trouwens ook voor de veer van de backlock (eveneens uit H1), de schroefjes, en de pocketclip (titanium)
-
@Icewind Misschien ook even op het Messenforum zetten, daar zitten ook wel wat mensen die e.e.a kunnen waarderen,
-
Deze fabrikant maakt ook interessant snij- en steekwerend materiaal:
-
H1 staal is 100% roestvast, zelfs bij uitgebreide tests in zeewater.
Spyderco gebruikt het in hun Salt serie.
-
@Heksenboot: ik vind het juist leuk dat Gordon de verkoop & het slijpen van messen op zijn eigen manier invult, daarom heb ik hem eerder al de mogelijkheid geboden om zich met zijn website op ons forum te presenteren.
Met name het hergebruik van oude messen in een tijd dat alles maar weggegooid wordt spreekt me aan.
Mijn post was juist een poging om enige humor in deze thread te krijgen.
-
Gordon timmert ook hier lekker aan de weg zie ik :-)
Misschien dat ik het nog een tijdje kan rekken door veters te gaan venten, maar op termijn zal ik me als ouwe scharensliep nu waarschijnlijk moeten laten omscholen.
De vooruitgang is nu eenmaal niet te stoppen.
-
Glock messen hebben een saber grind lemmet, weliswaar een hoge, maar toch.
Nu heb ik zelf nog nooit zo'n ding geslepen, maar volgens mijn bronnen is het staal op zich best scherp te krijgen (in elk geval scherp genoeg om een stuk papier te snijden)
Die scherpte schijnt echter niet lang stand te houden.
-
1
-
-
@netuyas: toch is deze snede geheel uit de losse hand gedaan.
Moest ook wel, want met een jig of geleid slijpsysteem (Wicked Edge of Edge Pro) zou je meteen hebben kunnen zien dat e.e.a nageslepen was.
Nu nagenoeg niet, en zeker niet met het blote oog.
De snede die je ziet is het resultaat van ervaring & de vorm van de dag.
De eigenaar was vanochtend in elk geval in zijn nopjes met dit resultaat, zowel qua esthetiek als qua scherpte.
En als profkok weet hij ook nog eens heel goed wat scherp is, dus ik ben ook tevreden.
-
Na het slijpen:
-
1
-
-
Een bevriende chefkok waar ik bij tijd en wijle de koksmessen voor slijp kocht gisteren deze Sebenza 25 bij Knivesandtools.
Fantastisch mooi gemaakt mes natuurlijk (mag ook wel voor 525 harde euries), maar de snede was helaas volkomen bot.
En dat was niet alleen bij dit mes het geval, de andere 4 of 5 stuks in de winkel waren zelfs nog beduidend botter.
Omdat hij helemaal weg was van het model heeft hij de minst botte uiteindelijk toch gekocht, en de winkelier zou contact opnemen met CRK om te kijken of de andere exemplaren teruggestuurd konden worden.
Vandaag kwam de kok bij mij met de vraag of ik iets aan de snede kon doen.
Het eerste wat me opviel was dat het lemmet van deze Sebenza 25 dunner lijkt te zijn uitgeslepen in vergelijking tot eerdere exemplaren die ik onder handen heb genomen, en dat bij een gemeten slijphoek van 35 graden inclusief van vrijwel hiel tot punt de snede dus ook mooi smal blijft.
Door mijn loepje zag ik echter dat die mooie smalle snede over vrijwel de gehele lengte licht weerspiegelde, en er viel zelfs nog geen stuk papier mee te snijden.
Ik denk dat de snede niet geheel ge-apexed was, maar met slechts een loepje was dat niet met 100 % zekerheid te zeggen.
In overleg met de kok en omdat het mes splinternieuw is besloot ik er een nieuwe snede op te zetten die visueel zoveel mogelijk overeenkwam met de fabriekssnede, zodat het lijkt alsof er niks aan gedaan is.
Eerst heb ik de "fabriekssnede" verwijderd door enkele malen in een silicium carbide slijpsteen te snijden, waarna ik een geheel nieuwe snede heb aangebracht met een experimenteel Rubber Wheel voorzien van 230 grit diamantpoeder.
Het hierdoor ontstane braampje heb ik vervolgens verwijderd met een Paper Wheel voorzien van 1 micron diamantpasta.
De nieuwe snede meet ook weer 35 graden inclusief, doorstaat mijn snijtestjes en is treetopping scherp.
Dit was het mes voor het slijpen:
-
Daar zijn vast weer andere mannetjes voor te vinden.
Ben ik te mooi voor.
-
Heb kort geleden deze Ontario Afghan Bush in (waarschijnlijk) 5160 staal gereprofileerd & geslepen voor een forumlid, en de eigenaar heeft het mes meteen na ontvangst even goed door de mangel gehaald.
De foto's tonen het mes met de nieuwe snede (voor de liefhebber; deze meet 35 graden inclusief)
Dit bericht kreeg ik van de eigenaar nadat hij klaar was met testen:
Hierbij de uitslag van de batontest: Mijn arm doet zeer en het mes lacht me gewoon uit.
Ik ben begonnen met wat regulier brandhout, geen enkel probleem.
Vervolgens een hardhouten paal met een grote knoop erin: dwars erdoorheen (met veel moeite van mijn kant).
Ik heb mijn baton vervangen door een hardrubberen stoeptegelhamer voor wat meer comfort en slagkracht, en vervolgens heb ik hem nog een centimeter crossgrain naar binnen geslagen in een stuk tropisch hardhout, en toen ben ik m gaan schoonmaken.
Puntjegave snede en hij maakt gewoon nog steeds pushcuts door papier !
Vergeten te vermelden, ik heb het mes ook met de punt schuin op het hakblok gezet en vervolgens 20+ harde klappen met de rubber hamer op de zijkant van het lemmet gegeven aan weerskanten.
De punt heb ik getest door m in (hard)hout te steken en zijwaarts eruit te wrikken.
Ik denk dat dit mes nu al meer te verduren heeft gehad dan ooit in de praktijk.
Hierna kon ik nog makkelijk een kaal plekje op mijn been maken.
Even een paar keer over de strop en hij schoor net als voorheen.
Kwaliteit ?
Ik zou het wel denken.
-
2
-
-
-
Helder stuk op Vrijspreker.nl:
Tijdens een recente vlucht merkte ik dat een derde van de passagiers een bepaalde bestseller zat te lezen. Het zette me aan het denken.
Elke politiek actieve groep wil iets van de overheid en de overheid is altijd graag bereid om het te geven, zeker in verkiezingstijd. Anders gezegd, de regering heeft veel te geven in de vorm van wetten, subsidies, privileges en straffen. Elke belangengroep en politieke partij heeft een idee over hoe die macht over ons moet worden gebruikt.
Maakt het werkelijk enig verschil wie de buit krijgt? Niet echt, niet voor de gewone man. Of u nu belast wordt om fietspaden met zonnepanelen aan te leggen of missies in Afghanistan te financieren. U bent de controle over uw geld kwijt, zodat politici en bureaucraten hun dromen kunnen realiseren. Of de regels nou zeggen dat je niet kan werken voor minder dan 8 Euro per uur, of dat je onder geen beding een bepaald plantje mag kopen, uw vrijheid om contracten te sluiten is in elk geval beperkt.
We kunnen eindeloos discussiëren over hoe de overheid zou moeten worden gebruikt. Moet de overheid zich bemoeien met Sinterklaas en Zwarte Piet? Het komt er altijd op neer de overheid in stelling te brengen om mensen te vertellen wat ze wel en niet kunnen doen. Zodoende hebben linkse en rechtse partijen veel meer gemeen dan ze willen toegeven: Beide hebben een plan hoe de staat beter de sociale orde zou moeten vormgeven.
Moeten banken too big to fail worden gemaakt of gepest met extra regelgeving, zodat ze eigenlijk hun werk niet meer kunnen doen? Moeten bedrijven worden beschermd en gesubsidieerd, of moeten ze kapot worden belast? Moet er een vet tax komen? Moet er nog meer genivelleerd worden? Moeten er windmolens op zee komen?
Dit zijn de grote debatten van onze tijd. Maar dit zijn eigenlijk helemaal geen fundamentele debatten. Bij elke uitkomst is de enige echte winnaar de overheid en haar handlangers. Haar bevoegdheden en haar plaats in ons leven en onze cultuur blijft onbetwist.
Mogen ouderen jongeren beroven om een luxe pensioen te genieten, of moeten senioren worden belast voor hun disproportionele gebruik van de zorg? Hoe dat debat ook eindigt, onze vrijheid wordt aangetast en ieders eigendomsrechten zijn minder veilig.
Dit is de grote tragedie van het leven onder Leviathan. Mensen hebben verschillende ideeën over hoe men zich dient te gedragen. Wie moet worden beloond? Wie moet gestraft worden? Wie krijgt de privileges? Wie moet de kosten dragen? Het wordt een oorlog van belangen groeperingen, iedereen tracht op kosten van iedereen te leven.
Wat is dit ding dat we de overheid noemen? Het bestaat uit een georganiseerde bende die regels maakt en ze handhaaft. Maar zelf houdt zij zich niet aan de regels die zij oplegt aan de rest van de bevolking. Wij mogen niet stelen, maar de overheid wel. We mogen niet doden, maar de overheid wel. We kunnen niet doen aan valsemunterij, fraude en ontvoering, maar de overheid wel. Dit ding dat we overheid noemen heeft uiteraard een groot belang heeft bij het handhaven van haar macht, prestige, en financiering.
Dit geldt ongeacht de structuur van de overheid. Oligarchie, absolute monarchie, constitutionele monarchie, republiek, democratie allemaal hebben ze één ding gemeen: Ze creëren een speciale kaste van burgers die leven op kosten van alle anderen.
Met name in een democratie weet de overheid ons voor haar karretje te spannen. Zolang mensen ruzie zoeken over HOE de overheid te gebruiken, en niet OF het moet worden gebruikt om sociale en economische doelen te bereiken, komt de overheid als winnaar uit de bus. Alle belangengroepen zijn eigenlijk alleen maar bezig met het belonen van de politieke klasse, de overdracht van macht en geld van ons naar hen. Ongeacht wat precies het excuus is dit verandert voordurend het maakt niet uit voor de overheid.
De overheid is een kameleon, bereid om elke culturele of ideologische dekmantel te dragen teneinde op te gaan in de heersende sociale en culturele omgeving. In een krakelende, worstelende pakken-wat-je-pakken-kan-democratie als de onze, zijn er vijftig tinten van de overheid, die elk geschikt zijn voor een bepaalde tijd en plaats, allemaal leidend tot een versteviging van de positie van de heersende klasse.
Dit is waar het hele politieke spectrum over gaat. Overheid domineert en wij kruipen. Het bindt ons vast en wij gehoorzamen haar. Er moet een goed excuus zjn anders zouden we het nooit toelaten. We moeten geloven dat de overheid ergens iets doet dat wij heimelijk wensen. Misschien zelfs dat wij eigenlijk zelf de overheid zijn!
Mensen zeggen dat in het tijdperk van het geloof , de Middeleeuwen, religieuze verschillen hebben geleid tot oorlogen. Historici die hier zorgvuldig naar hebben gekeken hebben kwamen tot een andere conclusie. Overheden die oorlogen willen, gebruiken graag religie als excuus.
En vandaag de dag, in het tijdperk van de wetenschap , krijgen we wetenschappelijke sociale planning waarin experts verondersteld worden de mensen met hun handen aan de knoppen te vertellen hoe ze te gebruiken. Maar of het excuus nu religie is of wetenschap, veiligheid of het milieu, het maakt niet uit voor ons hulpeloze slaven. Onze rechten en vrijheden worden immer opgeofferd voor de politieke agenda van iemand anders.
Misschien is het tijd om het juk af te werpen en afscheid te nemen van deze destructieve sado masochistische meester-slaaf relatie. Vijftig Tinten Staat is al honderden jaren een bestseller. Het is tijd dat de lijfeigenen een geheel nieuw boek gaan schrijven.
Jeffrey Tucker
-
Afgaande op bovenstaande foto's lijkt het alsof de passing tussen de veernok en de lemmetuitsparing waar deze invalt als het ware "uitgelubberd" is, slijtage dus.
En ik betwijfel ook of daar met wat laswerk nog een betrouwbaar werkende vergrendeling van te maken valt.
Hoe staat het trouwens met de kracht in het veerelement zelf: kost het nog een beetje moeite om het mechanisme te bedienen of kun je de mid-backlock bij wijze van spreken met 1 vinger ontgrendelen ?
Ik heb vroeger nogal wat Buck 110, 112, en 560 modellen gerepareerd, en daar was vaak het veerelement zelf (een rond stukje verenstaal ter lengte van een lucifer) aan vervanging toe.
-
Kun je er zelf geen klompje metaal op lassen en dat vervolgens in model vijlen ?
Dan zou je weer een werkend vouwmes hebben.
Heb zelf ooit iets soortgelijks laten doen met een afgebroken nok van een luchtpistool (ik kan niet lassen) en na wat vijlen/slijpen kwam er weer een nieuwe nok te voorschijn.
Het ding werkt nu nog steeds, en het is toch alweer 25 jaar geleden.
-
Die van mij komt van de Tschibo en kostte me iets van 30 euro, en het ding werkt uitstekend.
Maar ook met enkel een oude tandenborstel, zo heet mogelijk water en wat verdund afwasmiddel kom je een heel eind.
Als je nou weer eens zo'n mooi oud mesje scherp wil hebben, zoek dan iemand die wel weet wat hij (of zij) doet.
Verder zeg ik niks ;-)
Slijpen van keramische messen
in Messen
Geplaatst: