Erelijst

@mustang 98 dat is ook een goed idee, zal er eens naar kijken

@Jan Brhoeveel vermogen heeft u nodig? Ik denk dat de hele constructie met de electonica erbij, kosten technische duurder is dan een aggregaat. Om op deze manier stroom op te wekken, heeft u een sterk frame nodig met looprollen die de auto kunnen dragen. Daaraan een zware dynamo die dit vermogen aankan. Een auto dynamo is dan niet sterk genoeg, eerder een zware electromotor. Dan is er ook nog electonica nodig om de stroom in de goede spanning en frequentie te krijgen en met een zuivere sinus. Als de frequentie of spanning niet zuiver zijn, gaan alle apparaten kapot of kan er zelfs brand ontstaan. Ik wil u zeker niet ontmoedigen, maar wil u er we op wijzen dat dit geen beginners project is 😉.

Dat is een beetje te veel eer misschien, Dick, want het is weer een tijd geleden dat ik achter de naaimachine zat. Tien kinderschorten voor het kookfeestje van mijn dochter, die toen misschien negen of tien werd en nu voor haar gym-examen zit. Dat was het laatste. Maar het is fijn om alvast onze gedachten te laten gaan over de praktijk van straks, want intussen heb ik daardoor ook een nieuwe stofschaar aangeschaft. Dit zit nu veilig in de kast van de trapnaaimachine en ik bewaak hem met mijn leven, want wist je dat hij waardeloos wordt voor stof, zodra er iets anders mee is geknipt, bijv. papier? Een goede schaar is erg belangrijk: bespaart stof, bij rondingen moet je de stof inknippen tot vlakbij het stiksel en zo zijn er tal van anderen redenen waarom hij van groot belang is. Ik heb hem gekocht bij een goede ijzerhandel. Ook belangrijk om alvast in huis te halen is: reparatie vlieseline (vliesofix). Dat is een film van lijm, tussen beschermbladen. Daarmee kun je (aan de binnenkant) een stukje stof op de dunne of kapotte plek lijmen met de strijkbout, waardoor je aan de goede kant praktisch niets meer ziet. Blijft beter zitten dan je verwacht. Het kost ongeveer drie euro voor ongeveer een halve vierkante meter. Ik haal ze hier op de markt. Ook handig is reparatiedoek, maar dat is kleur-gebonden. Verder heb ik ook alvast bedacht, dat het in een crisis anders werken wordt dan normaal. De kleding die je maakt moet zowel goed in te nemen, als ook goed uit te leggen zijn: groter te maken dus. Ik hoorde van een diëtiste dat veel mensen juist dikker worden als gevolg van armoede. Groenten worden vervangen door koolhydraten: macaroni, rijst, aardappelen. Ik noemde hierboven de engelse naad, als afwerkingsmogelijkheid, maar de franse naad is veel slimmer, want daar kun je wat centimeters stofrand in kwijt, die je later weer kunt gebruiken. En wat ook handig is: biaisband, ook daar kun je goed mee afwerken als je nog maar weinig stof over hebt. Fijn om er zo over na te denken, dat hebben je vragen 'op gang gebracht'.

Eerlijk gezegd vind ik het wel meevallen, knoopsgaten maken. Met de hand zelfs makkelijker dan met de (electrische) machine. Maar ja, ik heb dan ook goed kunnen oefenen. Nu je dat zo beschrijft weet ik het weer. Maar mijn moeder, die professioneel kleding maakte, deed ze ook op de hand, ondanks de steeds moderner wordende machines. Als ik er nog eens diep over nadenk, weet ik weer waarom: een goed knoopsgat is aan één van de uiteinden rond, namelijk de kant waar de knoop aan trekt, als het kledingstuk strak zit. De andere kant heeft dan een recht stukje van steekjes over elkaar heen, als afhechtsel. Lange tijd kon je dat op een elektrische niet maken, omdat je dan je kledingstuk onder de machine-arm zou moeten draaien, om de ronding te kunnen maken. Daarom hadden machine-knoopsgaten aan beide zijden een rechte kant en gingen ze eerder kapot. Misschien dat ze dit met die nieuwe Bernina hebben opgelost?