RAMP PSYCHOLOGIE; Hoe mensen reageren in een noodsituatie (PTSS)

[Tom]

Dit artikel is een inleiding over de psychologie bij rampen om te weten hoe mensen zullen reageren in noodsituaties, dat is interessant om te weten hoe de te verwachten reacties zullen zijn en u beter in staat zult zijn om de handelen en om beter te reageren in deze situaties. U zult zelf ook beter reageren met deze kennis in bepaalde situaties..

 

Ik heb een theorie waarom de ramp-achtige films (de zombie genre, Independence Day, 2012, enz.) zo populair zijn dat is dat ze dienen als een vorm van catharsis, waardoor wij onze angsten bij een toekomstige ramp leren te ontdekken in een veilige omgeving en ons hierdoor sterker maakt voor deze (ramp)scenario’s

 

Maar goed, genoeg theorieën. Op naar de feitelijke wetenschap!

 

 

 

Tijdens een noodsituatie

 

PERCEPTIE versus REALITEIT

 

 

Terwijl televisie en films de neiging hebben om mensen in rampen af te schilderen als snel in paniek te raken en al snel, egoïstische maniakken worden is de realiteit blijkbaar heel anders.

 

Ed Galea is een professor in de wiskundige modellering van de Universiteit van Greenwich, die zijn hele carrière bestudeerde hoe mensen reageren op rampen (een interessante carrière keuze om zeker te zijn van zijn job).

 

Hij stelt dat 99 van de 100 keer, mensen niet veranderen in krankzinnige individuen, maar zich heel rationeel gedragen.

Ze hebben de eigenschap om elkaar te helpen in ramp situaties

 

Hij heeft veel studie gemaakt van "onaangekondigde ontruimingsoefeningen" (wereldwijd) om te zien hoe mensen reageren op noodsituaties.

Het is bijvoorbeeld interressant om te zien als er een brandalrm in een gebouw afgaat als oefening en deze ontruiming wetenschappelijk te observeren.

 

Professor Galea vond enkele culturele verschillen (mensen in Azië hadden meer geduld om te wachten op iemand en deze person te vertellen hoe te reageren op het alarm, mensen in de westerse wereld waren minder ordelijk

 

Maar al deze mensen bleven kalm, rationeel en behulpzaam voor de anderen in de meeste gevallen.

 

 

De vecht-of-vlucht reactie

 

Een reden deze perceptie bestaat, is omdat mensen hebben een zeer reële stress respons bekend als de vecht-of-vlucht reactie.

Wanneer we geconfronteerd worden met dreigend gevaar, zal een vloed van hormonen die vrijkomen in het lichaam zich voor te bereiden op het potentieel van gewelddadige gespierde actie (die kan betekenen vechten of weglopen zo snel mogelijk).

 

Enkele symptomen van deze reactie zijn:

 

 Verhoogde hartslag en ademhaling

 Verwijding van de bloedvaten en pupillen (let ook hier op in een bedreiging door een persoon)

 Het beëindigen van onbelangrijke lichaamsfuncties, zoals de spijsvertering, seksuele functie en zelfs horen

 Versoepeling van de blaas en het verlies van de sfincter controle (sluitspier)

 Trillingen

 

Hoewel de fysieke reactie zeer reëel is zoals we hebben gelezen hierboven zullen bij de meeste mensen de zelfbeheersing de overhand krijgen en is het zaak om het hoofd koel te houden wat ook wel lukt in de meeste gevallen.

 

 

Het omstanderstandereffect

 

Een negatieve eigenschap, met betrekking tot noodsituaties, is het omstandereffect. Het is een vreemd feit dat hoe groter het aantal personen is bij noodsituatie (ongeluk) hoe minder waarschijnlijk het is dat het slachtoffer geholpen wordt.

We hebben allemaal gehoord en gelezen van de verhalen of kranten berichten van iemand die wordt beroofd of in elkaar geslagen en niemand bellde de politie.

Of een persoon die hulp roept in een drukke straat en geen enkele hulp krijgt van de omstanders.

U bent waarschijnlijk beter af als je hulp nodig hebt met enkele mensen om je heen dan door een menigte of grote groep die niet reageren, precies zoals het omstandereffect aangeeft.

 

 

Na een noodsituatie

 

Trauma / Post Traumatische Stress

 

Trauma, of post traumatische stress, is een emotionele reactie op een verschrikkelijke gebeurtenis, zoals een natuurramp of het verlies van dierbaren. Trauma kan ook gebeuren, zelfs als de ramp niet wordt beleeft in de eerste lijn, maar de familie van de slachtoffers kan het ervaren alsof ze erbij waren als ze niet meer in contact kunnen komen met hun geliefden, en worden blootgesteld aan een uitgebreide televisie-uitzending van het gebeurde

De eerste reactie is Psychische shock, wat kan komen als gevoelloosheid, maar ook als ontkenning. Dit wordt gevolgd, soms snel en soms langzaam door een verhoogde emotionele staat, die angst, schuldgevoel of depressie kunnen zijn.

 

 

Enkele veel voorkomende symptomen, die kunnen optreden (info van de APA; Amerika Psychological Association):

 

 Intense, onvoorspelbare gevoelens zoals stemmingswisselingen, prikkelbaarheid, angst en depressie.

 Flashbacks naar het evenement, waarbij vaak fysiologische veranderingen, zoals zweten en versnelde hartslag.

 Verwarring, gebrek aan focus.

 Eten en slaap stoornissen

 Angst dat het evenement wordt herhaald

 Een meer teruggetrokken, of meer confronterende, persoonlijkheid

 Overlevenden schuld (je schuldig te voelen omdat menze het overleefd heeft, terwijl anderen het niet hebben overleefd

 Hoofdpijn

 Misselijkheid

 Pijn op de borst

 

 

 

 

 

Kinderen en Trauma

 

Kinderen zijn bijzonder gevoelig voor trauma. Sommige tekens kunnen zijn:

 

Kleuter Leeftijd :

duimzuigen, vastklampen aan ouders of dierbaren slaapstoornissen, verlies van eetlust, teruggetrokkenheid

 

Basisschool Leeftijd:

agressiviteit, prikkelbaarheid, vastklampen aan ouders of dierbaren, moeite met concentratie, teruggetrokken gedrag.

 

Tieners : agressiviteit, slecht gedrag, slaapstoornissen, veranderingen in eetpatronen, teruggetrokken gedrag.

 

 

 

Herstel

 

Hett is normaal om een trauma te ervaren na een ramp, en het slachtoffer moet zichzelf de tijd geven om te genezen en te rouwen. Alleen door het toe laten van emoties kan het gebeuren verwerkt worden en zal de door tijd te nemen de getraumatiseerde mens zich herstellen.

 

Communiceren met andere overlevenden kan zeer nuttig zijn, vooral als deze een helpende hand geeft dit kan helpen bij het verminderen van het gevoel van hulpeloosheid.

 

Een ander aspect naar herstel is het vrede met de omgeving te hebben wat kan door middel van religieuze of andere middelen.

 

Een consistente regelmaat kan helpen de spanning te verminderen en zal bijdragen tot genezing

 

Trauma slachtoffers moeten proberen te eten en te slapen op dezelfde vaste tijden

Trauma slachtoffers moeten ernaar streven hun lichaam zo gezond mogelijk te houden tijdens het herstel. Eet gezond voedsel en doe aan lichaamsbeweging, en blijf uit de buurt van drugs en alcohol.

Professionele hulp is aan te bevelen als het post traumatische stress langer dan een maand duurt.

 

Post Traumatische Stress Stoornis (PTSS) is wanneer deze symptomen aanhouden voor langere termijn dit is een minder voorkomende en zeer destructieve aspect van dit trauma.

 

 

 

Deze info is in het Nederlands vertaald van de site http://preparedforthat.com/ door prepper Tom

[spoonzor]

Interessant artikel.

 

Wil er wel even bij noemen dat het bestuderen van een brandoefening niet in verhouding staat met een échte brand. Eerste voorbeeld dat in me op kwam: Cafébrand Volendam.

Het is mij inderdaad wel in de praktijk opgevallen dat zo lang mensen niet in direct levensgevaar (denken te) zijn, ze over het algemeen té kalm blijven. Maar een kat in het nauw maakt rare sprongen.

 

Nog een voorbeeld wat in me op kwam is die ene herdenkingsdag op de dam. Want als er een schaapje over de dam is zullen andere volgen, okal is er niets aan de hand.

[MarcOhrens]

Dit is echt voer voor de psychologen onder ons. Niks mis mee, en goed om te weten. Oh die video is inderdaad een voorbeeld die wel allemaal wel kennen.

 

Marc

[Angela]

gelukkig (of juist niet...) ben ik uitgebreid "getraind" op het voorkomen, en/of omgaan met de verschillende aspecten van PTSS. wie weet komt dat ooit nog goed uit...

[XytraS]

Als er iets is dat ik enorm haat tijdens zulke momenten, dan zijn het vrouwen die beginnen te gillen, wakkert het gevoel van paniek onder de andere paniekzaaiers nog aan en ik kan er geen enkel voordeel in zien...

[Ronin Kogaratsu]

 

van je omstanders hoef je het meestal ook niet te hebben volgens dit experiment..

 

Daarom probeer ik ook verantwoordelijkheid te nemen te preppen, en ook op zelfverdediging.. alleen God weet wat ze met je doen nadat ze je bewusteloos slaan.

 

Dus ik probeer waar mogelijk de verantwoordelijkheid te nemen voor mijzelf, en mijn geliefden te zorgen.