Ga naar inhoud

jan001

Lid
  • Items

    523
  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

  • Dagen gewonnen

    2

Berichten die geplaatst zijn door jan001

  1. @Ancestral viking Als jij daar beter van word en je hebt een hoop lol in wat je doet, ongeacht of het mag of niet, ga zo door.

    blauwe petten zijn ook jong geweest en preppen misschien ook? blijven oefenen.

  2. Brand Oosterhout,

     

    We zijn wakker en even beetje rondneuzen op twitter en preppers.nl en hoor dat er brand is.

    Na onderzoek blijkt dat het een chemische brand is waarbij explosie's en rook aanwezig zijn.

    Mijn vrouw kijkt naar buienradar naar hoe de windrichting staat. " Naar Breda!" roept ze.

    Ik zet de radio aan, want we weten dat er via de tv geen rampenzender is.(Omroep Brabant). Dit is toch ons zendertje.

    Ik loop naar beneden.

     

    Mijn vrouw is aan de tel en roept, "Grip 1 Jan". Oke roep ik terug en loop naar de keuken en draai 2 blikken kattenvoer open en vul 1 liter water in de bak voor de kat, je weet maar nooit ..... toch?

    De beelden op tv van de treinramp Belgie, overstroming vanaf Duitsland en eigenlijk centraal Europa, Moerdijkbrand en nog meer. Maar wat mij meer zorgen maakt, en ik ben daarin niet alleen, als ik de berichten lees op de site, is het tijdsbestek waarin dit allemaal heeft plaatsgevonden!

     

    Ik loop naar boven en kijk mijn vrouw aan, " Moet je ruiken "zegt ze. " Ja zeg ik".

    Wanneer gaan we Jan? De kinderen liggen nu vast te slapen.

    " Ik gooi de tassen vast in de auto " zeg ik en loop naar de tassen toe. 2 stuks.

    Ik loop naar de auto en gooi ze achterin.

    Ik bedenk me dat ik een week geleden alles goed had nagekeken. Olie, water, remvloeistof, ruitensproeier bijgevuld en de banden op spanning.

    Losse spullen uit de auto en weer in de krat waar de autospullen liggen.

    Kijk nog met een schuin oog over de stoelen, "Ja de 2 dekens van de jongens liggen er"

    Ik merk dat ik dit tegen mezelf zeg. Controle?

     

    Ik loop terug naar boven en roep naar mijn vrouw, “gebeurt!” en verder Oosterhout, wind, grip, meer info? Ze antwoord en ik hoor het aan , maar merk dat ik ook tegelijk nadenk over , welke richting gaan we rijden? de 16?, nee te druk, ja ik weet het boerenweg achter en richting de 27 richting noord. Pa en Ma, dat word het in de eerste plaats als we gaan, ja zeker!

     

    De tijd verstrijkt en er word opgeschaald, Copi geeft code grip 2.

    Mijn vrouw en ik kijken elkaar aan, we weten allebei wat dit betekent.

    Geen gevaar voor de volksgezondheid...............

     

    Even een tussenstuk,

    Mijn vrouw en ik met alle collega's van het werk hebben hierover diverse discussies gehad, " Dit kunnen we toch niet tegen de burgers zeggen!".

    We moeten ze wakkers schudden en zeggen wegwezen! rook, gevaar, gif!

    Maar mijn ervaring is, hoe erger het gevaar, des te nieuwsgierig de mensen worden.

    Kijk maar een naar de ramptoeristen of de mensen om bv een ambulance terwijl er gewerkt word

    ( en vaak tegengewerkt).

    Dit is maar een fractie van de voorbeelden.

    En ik lees hier op de site dat de meeste preppers toch anders in elkaar zitten! Geen schapen, maar denkers en doeners en dat is fijn om te lezen.

     

     

    maar verder met onze de-briefing,

    “Naar pa en ma? is wel een stuk van hier, de goeie richting op.” zegt mijn vrouw.

    Doen we!

    De jassen van de kinderen onder onze armen en we lopen de slaapkamers van de kinderen in.

    Mijn vrouw naar onze zoon en ik naar onze dochter.

     

    Voor privacy van onze kinderen, noemen we onze dochter " E" en onze zoon " F".

     

    " Wakker worden E , roep ik met een kalme, maar toch op een toon dat ze er wakker van moet worden.

    " Pappa"

    Wakker worden E, We gaan weg. Ga maar even zitten.

    Schommelend gaat ze zitten en ik ondersteun haar en zeg haar wat ik ga doen.

    We gaan naar opa en oma en ik ga je sokken aandoen, help je mee?

    Oke pappa, haar stem trilt van de slaap.

    Ik kreeg een rilling die ik een lange tijd niet meer had gevoeld.

    Sokken aan, oke nu je jas, kom maar staan op je bed.

    " Maar ik heb mijn pyjama nog aan pappa".

    Geef niet, kom. Ik probeer om op een snelle, maar toch ook een " zachte" manier de vaart erin te houden. (Want we gaan weg!)

    Ik graaide wat speelgoed mee.

     

    Mijn vrouw heeft F wakker gemaakt, rustig praattend, maar ondertussen wel al zijn sokken en jas aan gedaan. Ook zij heeft hem verteld wat we gaan doen.

     

    We tillen de kinderen naar beneden. Ga maar even allebei op de bank zitten.

    Mijn vrouw bereidt ze voor op wat we gaan doen en hoe we dat gaan doen. Dit deed ze op een rustige, maar op een serieuze toon.

     

    Ik liep naar de auto en deed de beide achterdeuren open en deed de riemen van beide kinderzitjes goed, zodat ze zo in de stoelen kunnen.

    Ik liep naar binnen en zag dat mijn vrouw de oplaadsnoer en dergelijke van de kasten graaide en in haar tas deed.

    Ik liep langs de fruitschaal en propte 2 appels in mijn broekzak, voor de kinderen onderweg. Ik weet dat als ze afgeleid zijn door iets te eten of met iets te spelen." Dan hebben ze geen tijd om te huilen" zei ik tegen mijn vrouw die mij dit zag doen.

    We trokken de stekkers overal uit.

    We tilde de kinderen de auto in en vertrokken.

     

    Mijn vrouw was de chauffeur en ik deed de communicatie. Normaal andersom. Het liep zo en we deden het gewoon.

    Ik belde mijn schoonouders en vertelde dat we onderweg zijn.

    Ze maakte de logeerkamers in orde voor ons. Geweldig, dacht ik. Het loopt zoals het loopt en het loopt goed!

     

    Onderweg veel hulpvoertuigen met blauw blauw.

    Ik zat ook tegelijkertijd op de prepsite en gaf updates.

    Ik las mijn vrouw voor, wat jullie ons schreven en dat voelde goed, heel erg goed!

    Op de een of ander manier kregen we hulp van jullie, geweldig voelde dat, echt waar!

     

    De kinderen achterin voelde de spanning echt wel, " F" heeft nog wel even gehuild achterin.

    Ik draaide mij half om en aaide hem over zijn wang en zei' " Niets aan de hand, jongen", maar dacht jij bent echt niet gek je weet dat er iets is.

    E zei ook een paar keer " We gaan weg he, Mamma het is nog donker buiten", maar we gaan naar oma en opa.

     

    Mijn hartslag tikte sneller en dat viel mij op in deze situatie, maar geen tunnelvisie, alles onder controle!.

     

    Nu was het een redelijk ‘simpel’ ding. Brand, spullen pakken en voor een korte periode ergens anders heen. Maar stel dat we nu eens langer weg moeten blijven? Wat doen we dan? Hebben we dan alles? En waar gaan we heen? Veel stof tot nadenken. We hebben er best veel leermomenten uit kunnen halen. Zeker met kinderen. Want het grootste waar we tegen aan liepen was het moment om te gaan. Wanneer ga je? Je haalt toch kleine kinderen uit hun slaap. Is het nodig? Ja/ nee, luiers, speen. Het is net wat lastiger dan zonder kinderen. Maar we stonden achter het besluit om te gaan.

     

    Ik voelde mij trots op mijn vrouw en kinderen. We zijn een gezin wat voorbereidt is.

    Toen we weg gingen uit ons huis stonk het erg en je zag licht branden bij de buren in de straat, maar handelen ho maar.

    Ik ben blij dat we preppers zijn of hoe ze het ook willen noemen, maar voorlopig zijn we veilig en doen wij ons "DING" ook al gaat dat tegen sommigen in.

    Ook ben ik blij met deze site waar ik goeie ideeën en meningen hoor.

    Namens ons,

     

    Bedankt allemaal!

    • Leuk 4
×
×
  • Nieuwe aanmaken...