Red

In Duitsland is het gebruik van statiegeld op honingpotten heel normaal. Maar ik doe het niet. Als iemand zijn potjes schoon en heel terug brengt wil ik ze wel her gebruiken. Maar als ik het aanbiedt moet je ik terug nemen en ze willen nog wel eens heel vies of kapot terug komen en dan zit je er maar mee.

Ik vind honing lekker, nuttig (inwendig en uitwendig) en vind bijen ook fantastisch interessante dieren. Honing wordt niet in zijn waarde gewaardeerd, dus de meeste imkers verdienen niet aan de honing. Ik vraag 8 euro voor 500 gr en zit daarmee in het hogere segment (en dat vinden mensen duur) Om echt mijn uren eruit te krijgen zal ik rond de 10-15 euro moeten zitten (is berekend door een Duitse imker-krant dus niet eens van toepassing op ondergetekende) en dan heb je "Duits" uurloon. Volkeren verkoop is wel renderend. In Duitsland heb je daar wel een gezondheidsverklaring voor nodig (Amerikaanse vuilbroed o.a.) maar dat is een paar tientjes op meerdere volkeren dus makkelijk weg te schrijven. Ik ben zelf nog een beginnende (autodidactische) imker, al krijg ik wel positieve reacties van andere imkers uit mijn imkervereniging. Dus lesgeven gaat hem niet worden (moet je ook bepaalde certificaten voor hebben), al wil ik best mensen helpen. Ik maak meestal geen foto's tijdens het imkeren. Meestal heb ik mijn handen vol en als ik plannen heb om foto's te maken vergeet ik het vaak als ik eenmaal bezig ben. Maar wil best een keer mijn kasten op de gevoelige plaat zetten.

Ik ben sinds 1 jaar een imker, heb dit jaar ca 35 kg honing geoogst en hoop nog minimaal 10 kilo te oogsten. Maar ben het niet met je eens dat het weinig werk is. Ik heb aardig wat uurtjes in afleggers maken, zwerm vangen, honing oogsten en verwerken, behandelen tegen varroa, etc. Maar het is piekbelasting in het voorhaar, want het wordt nu al weer rustiger, in de herfst eventueel bijvoeren en behandelen en ten slotte de winterbehandeling. En dan komt het echte werk pas weer in maart. Nu heb ik dit jaar alle problemen die er zo ongeveer zijn op mijn bordje gekregen. Maar dat is niet erg, zo leer ik alleen maar heel snel. Ik heb vorig jaar 2 volken gekocht, een 3e gemaakt, alle drie hebben de winter overleeft en heb deze lente uitgebreid naar 9 volken (door afleggers en ingevangen zwermen) Maar ik wil er geen 9 behouden.

Wij (en dan kijken ik naar mijn partner en ik) hebben aardig wat skills in huis. Maar ik denk ook dat het goed is om te weten wat je niet kunt. Wel: - Koken (ook op vuur/stoofpot) - tuinieren en klein-vee houden - Kip slachten - verbouw/rondom huis klussen/stuccen, metselen, hout-en timmerwerk (en ook zonder stroomaangedreven gereedschappen), metaalbewerking - Naaien, spinnen, weven - Basis leerbewerken, simpele schoenen maken - Basis zelfverdediging Niet -groot vee slachten - wecken/inmaken/langere tijd opslag van voedsel - geen ingewikkelde Electra kennis (kan stopcontact verwisselen) - goed schoeisel (als in wandelschoenen/laarzen) maken - radio-skills (zenden/ontvangen lastiger dan een walky talky) - lage kennis van kruiden en medische kennis

Het enige wat ik aan gedroogde groenten opsla heb ik of zelf gedroogd, of zijn bonen, linzen, pasta's en rijst. Maar die laatste groepen zijn mijn lange termijn opslag. Ik hoef er lekker niet naar om te kijken. Verder heb ik ik nog melk en ei-poeder in huis. Beide in de lange termijn opslag. Voor het dagelijks doen en koken (en de voorraadkast) heb ik eigenlijk gewoon blikvoer (voorraadkast) en vers.

Uitproberen. Als de tent plakkerig aanvoelt zou ik hem niet meer gebruiken.

Om je aan te vullen: Wat preppen vooral is, is kijken welke scenario's er kunnen plaats vinden en hier op voorhand op voorbereiden. Dat kan een brand in huis zijn (blusmiddel/noodplan, voorraad te korten bij supermarkten (voorraadje in huis) of pech/ongeluk tijdens 35 graden op een zwarte vrijdag waardoor de anwb 2 uur op zich laat wachten (water, dekens, reparatiesetjes, powerbank). De media heeft de indruk gegeven dat preppers altijd preppen om doomsday scenario's; maar de meerderheid is daar in mijn optiek niet (direct) mee bezig en zit er tussen in.

@AyoV wat ik zeg, je zult voor meerdere scenario's moeten preppen en kunnen inschatten wanneer het verstandig is te gaan lopen. Maar dat hoeft echt niet in alle gevallen. Je kunt ook prima samenwerken zonder te vertellen wat je inventaris is. En het is natuurlijk nog belangrijker om in te schatten wie je met welke info (in een SHTF-situatie) kunt vertrouwen, of überhaupt leren inschatten in hoeverre mensen betrouwbaar zijn. En het zal ook veel van je eigen houding afhangen. Als je jezelf als een loner opstelt die heel erg intern gefocust is, zal men zich "sneller" tegen je keren, dan als je je open opstelt (waarbij je niet gelijk iedereen in je voorraad laat duiken) Maar alles hangt natuurlijk af van de situatie, maar zeg nu zelf, als mensen 2 weken niks te eten hebben, mag ik hopen dat de verstandige niet met vreemden in een flatje zit, maar allang weg is. Dan wil je s.w.s. niet in een grote stad zitten. Maar in een wijk, waar je al snel als buurt het kunt organiseren met moestuinen, georganiseerde voedselvoorziening ect, zit je echt wel beter.

Ik denk dat in een dicht bevolkt land als NL ook het platteland een groot probleem heeft door alle stedelingen die de stad ontvluchten. Maar midden in een oorlogsgebied zitten (stad) en aan de rand zitten zijn wel verschillende scenario's. Daarbij wil je zo ver mogelijk van grote steden af zitten als mogelijk, maar er is geen "ver genoeg" in NL. We hebben geen echte wilde out-back waar je lekker kunt onderduiken. Je beste prep (naast de basisbenodigheden) is kijken hoe je kunt voorkomen dat je onder de voet gelopen wordt en samenwerking met buren, vrienden of like-minded is je grootste kracht. Maar ben benieuwd of ze een prepper hebben gevonden. Een prepper in een stad kan juist ook preppen om zo snel mogelijk veilig uit de stad te komen. Niet alles is Bug-In. Het is juist heel goed om te preppen op bug-out. In grote steden zijn er legio scenario's te verzinnen waarbij het verstandig is om voor bereid te zijn op een korte bug-in of snelle bug-out.

Ik heb een tijd terug een stukje gezien van een permaciltuur YT-er. En hij denkt dat bladluizen mede te vinden zijn in bomen die niet helemaal gezond zjin (In zijn geval waren ze overbemest). Sinds hij de bemesting flink heeft teruggeschroeft heeft hij nog nauwelijks bladluizen (en wel prima oogst) In mijn moestuin gebruik ik een lokplant. Ze gaan graag in zonnebloemen en dan heb ik niks in de rest van de moestuin.

Spreek voor jezelf... Ik kijk heel graag SF en Last of us 1 en 2 zijn hier ook al uit gespeeld... Maareh... geen zomby-preps hier.

Samen werken in SHTF moet je zien als samen gaan wonen. En voordat je gaat samenwonen ga je eerst op zoek naar een passende persoon en dan daten om elkaar beter te leren kennen. Door op een forum te roepen dat je een partner zoekt om samen te wonen heeft zelden tot een relatie gezorgd. 😉 1 = geen geldt ook voor preppers. Dus samenwerken is essentieel wil je overleven, daar heb je helemaal gelijk in. De afstand maakt niet eens zo heel erg veel uit, want je wordt dan gewoon elkaars BOL. Ray's opmerking om eerst in de buurt te kijken is niet zo gek. Dat wil niet zeggen dat je een bord in de tuin moet zetten "wie wil met mij preppen", maar klets eens met de buren over de stijgende prijzen, angst voor onrust ect en misschien filter je dan het kaf van het koren en laat het groeien, zo krijg je je eigen burenprep-groep. Wil je met "bestaande" preppers samenwerken zal je ze eerst moeten ontmoeten. Denk aan meetings, bijeenkomsten etc. Moeten dat prepperbijeenkomsten zijn? Eigenlijk zijn er veel types waar je "preppers" kunt vinden. Moestuiniers, hikers, bushcraft, zelfverdediging en vast ook boeren conventies. Kijk bij onderwerpen die preppen aantikken en ga in gesprek met mensen. Waarbij je natuurlijk niet begint met "ik ben een prepper, jij ook?" maar wederom met aftasten wat ze vinden van de huidige omstandigheden. Succes!

Het valt mij dus op dat de menstruatie-cup binnen de prepperwereld een relatief hogere bekendheid heeft dan normaal. Misschien ligt dat ook aan het type mens, maar de community is kleiner, dus dit soort tips vallen dan misschien ook meer op. Maar het is gewoon een stuk handiger preppen dan maandverband.

Om maar in de termen van een motorclub te blijven. Dat is een groep die elkaar (door en door) kent. Dat is met een preppersgroep natuurlijk ook hetzelfde. Als de ventilator rond gaat wil je samenwerken met mensen waarvan je weet wat je eraan hebt en dat je qua karakter past. Niet dat je net 10 dagen in de "zombie Apocalyps" zit en er een ruzie ontstaat over leiderschap, eten, gedachtegangen ect. Je moet het een beetje zien als daten (en nee, een preppersdateapp is er nog niet) Je moet gelijkgezinden zoeken en kijken of het klikt. Dus actief zijn op fora, maar ook vooral naar bijeenkomsten/beurzen gaan waar je mensen met preppersgedachten tegen kunt komen. Denk aan bushcraft, ect en dan gewoon in gesprek gaan. Maar je kunt ook in je eigen omgeving polsen. Ga eens met de buren kletsen dat je je zorgen maakt over een blackout en of zij hier iets aan gedaan hebben. Zo kun je misschien zelfs al een goed voorbereide buurt krijgen. En dan heb je een spreekwoord over een goede buur of verre vriend die erg van toepassing is. 😉

Er zijn rookmelders met interne batterij die 10 tot 15 jaar meegaan en als hij eerder op gaat dat je een nieuwe krijgt. Dat heb ik met één hele batch gehad en ik kreeg ook gewoon nieuwe. En als ze een grote reset knop hebben is het extra fijn dan hoef je niet op je krukje op zoek naar dat knopje van een halve cm.