IndigoPixie

hier nog meer plaatjes...

Food Forests = Free Food For All ! Drie gratis e-boeken van Anastasia Limavera over voedselbossen: Voedselbossen in gematigd klimaat (Engels - 123 pag.) Handboek voor de aanleg en het beheer van voedselbossen (Nederlands - 46 pag.) Eetbare bomen en struiken voor het voedselbos (Nederlands - 59 pag.)

Inderdaad, de strikte reglementen ivm bouwvergunningen en urbanisatie wetgeving maken het lastig om elk gezin op een eigen stuk (agrarische) grond te laten wonen en bouwen. Evenwel zijn de wetten erg verschillend van land tot land. In Wales en de rest van Groot Brittannië wordt het wettelijk toegestaan om op agrarische grond te wonen en daar zelf een low-impact woning op te bouwen. De enige voorwaarde is dat je kiest om daar zelfvoorzienend te leven, dus dat je leeft van de opbrengsten van je land. Een rijke industrieel die agrarische grond koopt en daar een villa opzet, zoiets kan dus niet volgens deze wet. In andere landen zijn de wetten soepeler dan in België/Nederland en is veel mogelijk. Ik denk aan oost Europa, Noorwegen, Zweden, Portugal,...Een mooi en goed onderbouwd project kan vele deuren openen en zelfs (financiële) steun verwerven van de autoriteiten. Zo kreeg het familiedomein dorp in Wales (Lammas) 250.000 euro van de Welshe regering. In sommige landen willen ze het (leeglopende) platteland terug bevolken en worden projecten die dit faciliteren (en ook nog een ecologisch en kleinschalig landbouw aspect vooropstellen) met open armen ontvangen en krijgen volop steun (zelfs van Europa). Naast het kopen van aangrenzende stukken land (zoals voorgesteld door @Mrsjones) zijn er nog andere mogelijkheden om elke deelnemer op een eigen stekje te laten wonen. Want deze optie veronderstelt dat, ten eerste elke deelnemer over voldoende kapitaal beschikt en 2. dat er voldoende stukken grond naast elkaar te koop zijn. Niettemin ken ik vele gemeenschappen die op deze manier organisch uitgroeien tot een heus ecodorp. Een andere mogelijkheid zijn de vele verlaten dorpen (in Spanje, Portugal en Frankrijk). Toen ik er jaren geleden enkele bezocht, werden die nog gratis weggeschonken aan wie zich daar permanent wilde vestigen en het dorp terug nieuw leven wou inblazen. Maar ik weet niet of dit nog het geval is. Dit is 1 van de vele websites daarover: http://www.pueblosabandonados.com/mapa

energie uitstraling van bio broccoli (links) en conventionele broccoli (rechts) en sproeien maar... in de biolandbouw zijn GMO's NIET toegestaan, genoeg reden om voor bio te kiezen, noch afgezien van het gif en het dierenleed... het beste is zelf je voedsel telen, het is goedkoper en je weet wat je eet artikels die beweren dat bio niet beter is dan bespoten gewassen zijn meestal propaganda voor de reguliere landbouw en veeteelt

Er is een samenkomst op 30 maart in Amsterdam om een startgroep samen te stellen met de bedoeling een ecodorp in zuid Europa op te zetten. Dit is de Facebook link: https://www.facebook.com/events/212053165667832/ Uit de oproep: Maart 2014: met 2-3 man een uitvalsbasis creëren. Aanschaf van een terrein, met of zonder crowd-funding. September 2015: Eco-Village in wording met 6-12 mensen... Hoogstwaarschijnlijk blijft de uitvalsbasis bestaan en creëren we er een nieuwe plek naast BIJ ! Kan in de buurt zijn van de eerste uitvals basis, moet niet maar mag. Wij zijn een kleine groep mensen van verschillende leeftijden, allen met de wens om in de nabije toekomst te verhuizen naar een natuurgebied om daar een eco-dorp (communtiy) te beginnen. Eerst beginnen met 2-3 man als vaste kern (vast kan ook betekenen afwisselend steeds verschillende mensen die elkaar afwisselen op de nieuwe plek) Als u meer informatie wilt, wacht dan niet af maar reageer snel, met vragen, en wij antwoorden. ! Communiceren is the main thing ! Dan kunnen we u uitleggen, wat we willen en hoe we dat denken te gaan doen. Onze doelstellingen zijn we nog aan het verwoorden. We zijn hiermee al een eind op weg, maar het moet nog verder gekneed, verfijnd en uitgebreid worden… ! En dat willen we vooral met meer mensen doen ! We verkeren nog in de beginfase, en hopen dat de groep behoorlijk gaat groeien. Met slechts 'n paar mensen, hoe enthousiast ook, zet je niet zo gauw snel een eco-dorp op. 2015 is de planning ! Nog 19 maanden.... en aftellen maar Hoe meer mensen meedoen, des te meer kans dat onze dromen verwezenlijkt kunnen worden ! Heb jij belangstelling, of ken je iemand die deze dromen ook heeft. Neem gerust vrijblijvend contact met ons op! Je kunt ook altijd een ontmoetings(mid)dag bijwonen om eens kennis te maken, zonder je ergens aan te verplichten. Deze gaan meestal over Portugal, maar kan ook over Spanje zijn en/of Frankrijk ! U bent van harte welkom om met ons mee te denken!

Hier is een mogelijk stappenplan: http://www.rivendellvillage.org/stappenplan.htm Hoe groter de groep, hoe moeilijker het is om overeenstemming te bereiken en dus hoe moeilijker om een blijvend resultaat te verwachten. Een kleine (maar sterk gemotiveerde) groep kan snel een levensvatbare gemeenschap opstarten. Geld blijkt dan een uitdaging. Oplossingen zijn: goedkopere landen kiezen, een geldstroom opstarten (bvb. zaden- en planten verkoop), subsidies en sponsors, gratis verlaten dorpen,... Je moet dit ECHT willen. Je moet dit NU willen. Geen uitvluchten of uitstel. Wie niet klaar is om (nu) de stap te zetten, blijft dan maar nog even verder lullen over de shtf die komt. Mogelijke beslissingsprocedures voor een groep: consensus, open space, sociocratie, talking stick, holacracy,... Een leider die het voortouw neemt en de groep voortdurend motiveert en aanspoort, kan handig zijn tijdens de heel moeilijke opstart fase. Later is een meer horizontaal besluitvormingsproces aangewezen. Geen piramidale structuur met een goeroe of leider die alles beslist, maar gezamenlijke beslissingen (vergelijkbaar met de indianen volkeren,... een vredespijpje mag). Mogelijke eerste fase: stel een gemotiveerde groep samen, bereik onderlinge overeenstemming, kies een land en een regio, breng het financiële aspect in orde (heeeeel belangrijk), zoek een geschikt terrein, schrijf statuten en visie op, koop het terrein, emigreer, plant fruitbomen, begin met de (voedsel)tuinen, bouw een duurzame woning, help elkaar waar nodig en deel zoveel mogelijk stuff, ook ruilhandel, start een inkomstenbron,... Tweede fase: werk samen met de lokale bewoners (essentieel !), ontvang mensen, geïnteresseerden en toeristen en toon hoe makkelijk het is om vrij en zelfvoorzienend te leven. Preppen gaat (wat mij betreft) niet om overleven en angst voor een crash of natuurrampen, maar om de creatie van een andere maatschappij gebaseerd op permacultuur, overvloed en educatie waardoor iedereen vrij wordt en loskomt van het slavensysteem.

Een foto zegt soms meer dan woorden. Vanaf nu is het ongeveer de ideale tijd om berkensap af te tappen en te drinken, dit kun je doen tot de berk blaadjes krijgt, dan de wonde dichtmaken met klei of aarde. Heel lekker, een beetje zoet zelfs en erg zuiverend. Kan tussen 5 en 15 liter per dag geven, afhankelijk van de grootte van de boom, dus regelmatig controleren. Kies een volwassen boom om sap af te tappen, die kan tegen een stootje. De jonge lenteblaadjes zijn lekker in sla.

https://www.youtube.com/watch?v=t5EdOQmZOMI Steeds meer mensen verlaten het systeem en stappen uit de matrix van angst en schaarste. Vrij bekend zijn de Preppers, mensen die zich op alle mogelijke manieren voorbereiden op een economische crash of verwoestende natuurrampen (stockeren van droogvoeding, zelfvoorziening bereiken, skills leren,...). In de U.S. alleen al zijn er 3 miljoen preppers en tal van websites actief. Een andere groep zijn de Survivalists, die nog een stuk verder gaan en zich vaak terugtrekken op afgelegen locaties en volledig off-the-grid leven. Een nieuwste beweging heet Human Rewilding, mensen die terug intens contact willen met de natuur en in harmonie met haar willen leven. Mike Dodge is ondertussen een legende in de wereld van Human Rewilding. Voor veel mensen wat extreem, maar de vrijheid en levensvreugde spreken boekdelen. Dit is ECHT leven! Zelf zou ik eerder kiezen voor een evenwicht tussen het ethisch gebruik van duurzame technologie (om zelfvoorzienend te worden) en respectvolle samenwerking met de natuur (via permacultuur). Website: http://rewildu.com/what-is-rewilding/

en deze natuurlijk ook...

dit is mijn favoriet, wel iets duurder maar nog altijd betaalbaar...(9000 dollar compleet afgewerkt)... foto's

Handleiding tot het opzetten van een voedselbos... Bostuinieren

@Wafels Ja, water is cruciaal... En dit is een hele boeiende docu over mulchen in plaats van de grond omspitten (de man is wel erg christelijk, maar zijn resultaten zijn schitterend): Back to Eden

Bill Mollison (grondlegger van de permacultuur): "You don't have a snail problem, you have a duck deficiency." Eenden eten met plezier vele slakken. Je hebt dan wel een poel of vijver nodig. Maar daar kunnen dan weer padden en kikkers wonen die ook slakken eten.

Ik vergat nog een andere belangrijke reden waarom veel projecten geen (ernstige) kandidaten vinden. Veel mensen zijn namelijk helemaal nog niet klaar om zo'n drastische stap te zetten. Preppen en erover praten op een forum is iets anders dan emigreren en zelfvoorzienend worden. Een bushknife kopen en bokalen met bonen in de kelder stockeren, kan iedereen. Maar vrienden, familie, land, uitkering, werk, de dagelijkse routine, de zekerheid, de verzorgingsmaatschappij,... verlaten om met onbekenden in een vreemd land een nieuwe en onzekere toekomst op te bouwen vanaf nul. Dat vraagt heel veel moed, doorzetting, focus, wilskracht, voorbereiding, openheid en optimisme. Vooral moed.

Mijn eigen ervaring met projecten voor zelfvoorzienend en duurzaam samenleven loopt gelijk met de wereldwijde ervaring en resultaten op dat vlak: namelijk 90% der projecten mislukt, vaak zelfs nog in de opstartfase. Er zijn verschillende hoofdredenen en vele kleine oorzaken die tot mislukking leiden. De belangrijkste hoofdoorzaken zijn: onoverkomelijke verschillen in visie tussen de bewoners; allerlei geldkwesties; wettelijke en administratieve obstakels; ruzies, spanningen en conflicten; geen geschikt terrein of geen voldoende kapitaal vinden en 'niet-geheelde ego's'... Niettemin is 10% der projecten wel redelijk levensvatbaar en blijft langere tijd succesvol bestaan. De ecodorpen gebaseerd op het 'familiedomein' model maken een grotere kans op succes dan de 'commune' vormen. Bij dit model woont elke familie of een individu op een eigen terrein waar hij zelf volledig verantwoordelijk voor is (levensonderhoud, huis, voedseltuin,..). De grootte van ieder individueel terrein varieert tussen 0,5 tot 2 hectare afhankelijk van de kwaliteit van de grond. De verschillende familiedomeinen vormen samen een ecologische dorpsgemeenschap. Er zijn wel (veel) gezamenlijke activiteiten (materialen delen, samen aankopen, elkaars huis helpen bouwen, feesten en workshops organiseren, voedsel ruilen, enz...) maar er is geen verplichting om daar aan mee te werken, de mogelijkheid is er gewoon. Verplichting werkt namelijk niet en leidt altijd tot conflicten, alles dient uit vrije wil en vanuit het hart te komen. In Rusland zijn er ondertussen 300 succesvolle 'kins domain' dorpen, hier is een . Ook in Wales is er zo'n dorp, echt de moeite om te bezoeken: Lammas. Nu, dit gezegd zijnde, de tijden veranderen snel en kleinschalige, ecologische, zelfvoorzienende leefgemeenschappen zijn gewoon de toekomst. Naar mijn aanvoelen gaan er vanaf nu heel veel projecten bijkomen met allerhande visies, uitgangspunten en doelstellingen. Sommige zullen slagen, anderen niet, maar altijd zal men heel wat ervaring opdoen en belangrijke lessen leren door gewoon de stap te zetten. Dus, alvast veel succes gewenst & go for it!.