creske

Goed, dit draadje mag voor mij gesloten worden. Blijkbaar kan dit niet serieus genomen worden, en dat valt me zwaar. Ik kom hier niet meer lezen. Ik neem de wijze woorden van iedereen die me wel wou helpen in beraad, en ik ga er aan werken.

@martin Bedankt voor je post. Ik vind alles wat je schreef wel logisch klinken. Ik wou me er al in verdiepen, maar al die afbeeldingen jagen me de muur op. Zoals die hier op pagina 1 zijn geplaatst, dat vind ik ook niet bepaald aangenaam. Ik kan me zo'n dier heel goed voor de geest halen, zo'n super uitvergrote foto hoeft dan toch niet meer. Plaatjes uitschakelen in je browser, hoe doe je dat? Dat zou me wel geweldig helpen, dan kan ik er wat over lezen. Ik weet overigens dat ze heel nuttig zijn. De kleine laat ik zitten, maar die grote joekels zijn er teveel aan. Ik weet overigens precies wanneer ik de schrik heb opgedaan als kind. Of ik er weer vanaf geraak? Tja, ik hoop van wel. Overigens vind ik alles wat meer dan 4 poten heeft niet echt leuk, maar die diertjes kan ik best tolereren. Ik denk dat het voornamelijk de grootte is van die beesten. Ik ga proberen of ik er al aan kan wennen. Therapie kan ik hopelijk volgend jaar mee starten, ik ga alvast bij mijn psycholoog inlichtingen vragen over waar ik zo'n therapie kan volgen.

Je hebt helemaal gelijk. Ik heb helaas andere problemen die me verhinderen om hier nu mee verder te gaan. (daar wil ik niet te ver op ingaan) Daarom zocht ik even een tussenoplossing. Iets om eventjes 'het leed te verzachten'. Om me alvast klaar te stomen voor de dag dat ik wel in therapie kan. En daarnaast moet ook gezegd worden dat hulp zoeken een veel grotere stap is, dan het eventjes zelf op te lossen. Hoewel ik geen problemen heb met professionele hulp, die helpt mij er nu ook bovenop.

Wij hebben zo'n klepje in de stofzuigerbuis zitten dat opent als de stofzuiger aanstaat, en sluit als die niet aanstaat. En als je daarna de stofzuiger vacuum op iets zuigt (bijvoorbeeld een dikke handdoek) dan "zou" de spin moeten ontploffen. Maar of dat waar is, is maar de vraag natuurlijk. En netjes dat je er een glas over durft zetten. Dat lukt me absoluut nog niet. Op de bank blijven zitten, dat is voor mij ook herkenbaar Ik heb er ook een oog voor. Ik doe het licht aan ik kan meteen aanwijzen waar er 1 zit. Gisteren op 5 seconden 2 zien zitten. Mijn man was verbaasd over mijn kunsten Ik vind het verschrikkelijk. Ik merk dat ik de kamers onbewust afscan naar die dingen, en ze dan ook vaak vind.

(Goed, ik hoop dat het hier goed staat. Vond niet meteen een beter plekje.) Sedert 2 weken is het weer zover. Grote monsters die over de vloer lopen en op de muren zitten. Niks mis mee? Nee, op zich niet. Maar helaas zijn er personen met een spinnenfobie. Bij de ene neemt dat al wat extremere vormen aan dan bij de andere. Ik heb er ook last van. Vorige week durfde ik mijn huis amper nog in. Lijkt overdreven he? Ja, natuurlijk is dat overdreven, dat weet ik ook. Maar goed, ik zit er wel mee. Het grote probleem is de afmeting van die beesten. Mijn man lachtte toen ik hysterisch hem uit zijn bed haalde toen ik het eerste exemplaar zag in de afwasbak. Hij zei dat ik blij mocht zijn dat er bij ons geen tarantula's zijn, want die zijn pas groot. Maar hij had er niet op gerekend dat die eerste goed in de buurt kwam. Groot dat ze zijn dit jaar?! Ik wou op onderzoek gaan op internet. Over het waarom dat iemand er schrik van heeft , en vooral waarom die beesten binnen komen en misschien hoe ik ze misschien buiten kan houden. Helaas begint zowat elk artikel met een foto van de grootste en meest angstaanjagende spin die ze konden vinden. Daar slaap ik dus niet van. Als ze buiten zitten, heb ik er minder problemen mee. Vooral het feit dat ze binnen rondlopen is een probleem. Kleine spinnen zoals hooiwagens laat ik zitten op de muur, maar die grote huisspinnen mogen uitgeroeid worden. Ik kan ze ook niet dooddoen. Ik kan ernaar staren, of ver weglopen. Dichter dan 2 meter van de monster geraak ik ook niet. De stofzuiger nemen lukt wel, maar dan durf ik weken niet meer te stofzuigen, als ik weet dat dat beest erin zit. (het moest er eens uitkomen en mij aanvallen) Oh.. Dit is zo absurd. Heeft iemand een mogelijke oplossing of advies om zo'n angst iets beter onder controle te houden? Om in therapie te gaan is het voor mij nog te vroeg, wegens andere problemen. Misschien is er advies over andere angsten die ik ook kan toepassen op mezelf? Als prepper wil ik niet zo hulpeloos zijn zoals ik me nu voel. Ik heb al angsten overwonnen, maar deze trek ik niet. Dingen zoals; verman jezelf of; spinnen komen binnen in een gezond huis wil ik echt niet horen. Ik sluit mijn huis liever hermetisch af, dan in een gezond huis te wonen.

Haha, @lewieke Als er iemand met de salami methode bij mij iets wil kopen, gaat die toch van een koude reis terugkomen. Ik heb veel geduld, maar dat lappen ze mij toch niet meer. Overlangs had ik een partij spullen te koop gezet, netjes met een degelijke vraagprijs. Of ze mochten komen kijken naar de spullen? Uiteraard. En dan begon het.. Kan dit, en dat, en als we het zo eens regelen, en en en... Ik heb ze uiteindelijk alle spullen uit handen genomen en ze buiten gezet. Mooi dat jij je bankdeal nog hebt weten af te ronden. Of misschien beter dat die andere nog genoeg geduld over had

Ik heb mij 1 keer geweldig in 't zak laten zetten, en sindsdien vertrouw ik geen enkele verkoper meer met hun gladde praatjes. Onderhandelen doe ik al met tegenzin, maar ik word er wel beter in. Zelfvertrouwen heb je er alvast voor nodig. Er staat een nieuwe badkamer op de planning, dus dit draadje gaat me geweldig helpen. En ik merk dat er nog heel veel ruimte voor verbetering is. Goe bezig @lewieke

Een receptje voor als het snel moet gaan, met dingen uit de voorraad en de moestuin. Gebakken rijst, 4 pers olie, 3 eieren, rijst (ong 400g), 1 ui, 3 tomaten, 3 eetlepels soja, peper Rijst koken Eieren oproeren in de wok, apart leggen ui versnipperen en glanzend bakken in de wok, in olie Rijst bijvoegen en even opbakken (1min) Tomaten in blokken snijden en toevoegen oja toevoegen en afkruiden met peper Ei toevoegen. Klaar! Wel direct opdienen, de tomaten smelten anders helemaal weg. Wat kan ook: toevoegen van paddestoelen, erwtjes, boontjes, andere kruiden, stengels van de ui, lente-ui, kersttomaten,... Plunder je voorraad of gebruik restjes, het past er allemaal bij, maar hou het sober, dat is het lekkerst. Ik serveer er soms ook vis of gevogelte bij, dan gebruik ik minder ei.

Chapeau @Geert dat je dat allemaal doet!! Velen van ons, waaronder ik ook, streven naar wat jij doet. Nadat ik je verhaal gisteren las, ben ik vanmorgen om bloem gereden en heb mezelf een met de hand gekneed brood gebakken. Het was overheerlijk. Bedankt voor je verhaal en je inspiratie!!

Ik heb een tijd sint-janskruid genomen, vrij te verkrijgen bij de apotheek in Vlaanderen. Ik kon weer helder denken, na jaren een warhoofd te hebben, was dat een verademing. Uiteindelijk mocht ik het niet meer nemen, dag op dag moeten stoppen en dan is de hel pas echt losgebarsten. Een heel goede psychiater heeft mij onder haar vleugels genomen en ik ben tot op vandaag pillenvrij!! Heb mij 2 maanden vrijwillig laten opnemen. En ik vind ook dat dat uit het taboe-sfeertje moet komen. Moraal van het verhaal: Pillen helpen, maar verdoven de oorzaken. Laat je behandelen en spreek erover. Dat is pijnlijk, maar wel noodzakelijk. Je moet ermee leren omgaan, ipv te verdrukken. Hoewel ik 'genezen' verklaard ben, heb ik nog verschillende dipjes. Maar omdat ik die dipjes vroeg herken, kan ik me snel herpakken. Ik heb ook ten alle tijden het telefoonnummer van mijn psychiater. Als het echt nodig is, bel ik. Liever even bellen, dan helemaal te ontsporen (het kan soms snel gaan). Bij een SHTF helpt het om een eerdere ervaring hier mee te hebben. Je leert en je kan je sneller herpakken, zonder pillen. Ik vrees vooral voor alle mensen die op een pillencocktail leven en dan opeens zonder vallen omdat de voorraad op is. Dat wordt pas een feestje.

Die site staat nu bij mijn favorieten. Ik weet weer wat doen met onze zoon. Bedankt voor de leuke link!! @Davena

Voor de Vlaamse fans: http://www.deeleenkoe.be/ Werkt exact hetzelfde, maar de pakketten zijn groter. Gratis levering, ook voor de grensgebieden. Bedankt voor de review @Simurgh Ik ben alvast overtuigd. Ik ga manlief overhalen vanavond om ook een pakketje te bestellen, maar dan in Vlaanderen.

wauw, wat een lijst @lewieke Daar kan ik nog veel uit leren. Wat is dat voor iets? Dat lijkt mij wel interessant. Kan je misschien een goed merk aanbevelen? En wat kost dat ongeveer? Ik weet niet wat ik ongeveer bespaar omdat ik het nooit anders heb gedaan. Maar het zou toch over ongeveer €3000 gaan volgens mijn man op jaarbasis. Ik werk nog aan het verminderen van de gas en elektriciteit factuur. Wij besparen vooral op de extra's, door een eenvoudiger leven te lijden. Volgens mijn collega's heet dat gierig zijn, maar ik vind van niet. Ik koop geen merken, maar wel degelijke kledij, en herstel die ook zelf. Wij hebben elk 3 paar schoenen, en 1 paar wandelschoenen, ipv 20 paar. Ik heb 1 handtas ipv 20, die ik overigens gebruik tot hij stuk is. De kinderen (zeker onze jongste) dragen veel tweedehandskledij, of uit de solden (ze groeien als kool). Het duurdere speelgoed is ook meestal tweedehands. Printen doe ik in een copycenter. Dat kost niks. Als we een uitstapje doen, is het met korting. Nooit de volle pot. We gaan niet op restaurant, vinden we gewoon niet leuk. Wij kopen zeer degelijke tweedehandswagens ipv de allernieuwste bmw, die liefst ook energiezuinig zijn. Ik knip zelf het haar van de jongens (2 jongens x €10 per knipbeurt x 8 knipbeurten = €160 per jaar). Zelf ga ik 1x per jaar naar de kapper om te laten knippen. Dat kost €10. We delen spullen, zoals bijvoorbeeld het babygerief (park, maxi cosi, buggy's, bedje, bad,...) Dat gerief gaat van baby naar baby. Speelgoed voor de kinderen (lego, houten blokken, puzzels, fietsen,..) worden gedeeld. Maar ook groot gereedschap zoals een wipzaag, een haagschaar, hoge drukreiniger, stoomreiniger,... We helpen elkaar met klusjes (mijn man legt de elektriciteit bij mijn broer, mijn broer komt in ons huis vloeren en pleisteren, enz) zodat we geen vakmannen moeten betalen. En ik ben om de hoek komen werken zodat ik meer de fiets kan nemen en meer thuis ben voor de kinderen. Dat scheelt heel veel geld en vooral tijd. (zo hoef ik geen poetshulp of iets dergelijks, en al zeker geen avondopvang meer voor de kinderen) En we hebben andere opvangmogelijkheden gezocht die goedkoper zijn voor de kinderen.

@Lindaja @Stuudje Ik mag heel blij zijn dat ik en mijn man samen op 1 lijn zitten voor de opvoeding. Het heeft heel wat moeite en tranen gekost (van allebei) om te komen waar we nu zijn. (Een 3-jarige die je even doodleuk vertelt dat hij jullie haat, daar krijg je koude rillingen van, maar dat is nu gelukkig over!) Ik had er eerder nog niet bij nagedacht tot ik toevallig enkele weken geleden op nat geo een programma zag over preppers. Ze hadden een stroomuitval gesimuleerd en 1 van de mensen die ze volgenden had een BOL waar ze ook meteen naartoe reden, met hun BOB. Het heikel punt was dat het vriendje van de dochter ook mee moest omdat ze hem niet alleen konden achterlaten (zijn ouders waren op reis of iets dergelijks) Uiteindelijk was het het vriendje dat aan de buren op de BOL vertelde dat ze voldoende eten hadden en daardoor stond ook de hele buurt op hun erf, gewapend. Uiteindelijk ging de stroom weer aan. Dat terzijde. Dat zette mij aan het denken. Want, wat doe je in zo'n situatie? Ik kan mijn eigen kinderen goed voorbereiden en hun de ernst laten inzien (op voorhand), maar voor onze zoon zal dat moeilijker worden. Hij krijgt namelijk tegenstrijdige informatie van zijn mama. Maar, ik ga dus de kelder afsluiten, dat lijkt me inderdaad het verstandigst. Hij mag daar sowieso niet komen, maar een slot zal hem net iets langer tegenhouden. En er wordt al niet veel gesproken over preppen. Mijn man is absoluut geen fan van het woord, maar een voorraad vind hij wel al oké. Bedankt voor jullie bijdrage!!! @Iamlordx Geen idee. Misschien elke keer heel voorzichtig aanbrengen, en met kleine, simpele dingen beginnen?

Wat een goede tips allemaal!! Ik ga ze zeker ook toepassen op onze kinderen!! Helaas zit ik ook met een ander probleem: Een bijna 5 jarig jongetje als stiefkindje. Hij is week om week bij ons en is rotverwend bij zijn mama. Het is al pakken beter omdat wij heel goed met hem communiceren en omdat hij nu ook beseft dat wij onze opvoeding echt niet gaan bijschaven omdat meneer liever chocolade als avondeten heeft dan groenten. Dan eet meneer maar niks, dat is voor ons ook ok. Als hij honger heeft, is er fruit. Om een lang verhaal kort te maken, hij zaagt en klaagt over alles en nog wat. Wandelen en fietsen is een opgave, water drinken weigert hij tot hij net niet omvalt van dorst (maar cola kan hij liters van drinken), en het eten, tja.. Hij heeft een eigen moestuintje, maar zijn handjes worden daar vies in. En hij wil groentjes uit de supermarkt, niet uit de tuin. Uiteindelijk komt het wel goed hoor, dat merken we nu al. We zetten door, en hij moet mee. Willen of niet. Ooit gaat hij ons daar dankbaar voor zijn. Hij mag al een tijdje mee koken. Groentjes snijden met een echt koksmes. Vindt hij geweldig. Maar ervan eten doet hij niet. In een boom klimmen durft hij niet. (maak dat mee) Daar werken we nu aan. Wij willen low-profile blijven? Maar hij tatert er op los. Overal en met iedereen. Verschrikkelijk. En zijn mama is nogal anders dan ons. Ze gaat elke dag naar de supermarkt, en geeft haar geld uit voor ze het heeft verdiend. Dus.. als SHTF komt, hebben wij een probleem. Ik ga echt niet preppen voor haar en haar kroost erbij. Laat staan voor al zijn vriendjes. Het is een verstandig jongetje. Heel verstandig zelfs. Maar ik vrees ervoor dat als hij in onze kelder komt, dat de hele buurt weet wat daar in zit. Ik krijg het hem maar niet aan zijn verstand dat sommige dingen binnenshuis moeten gehouden worden. En dat sommige geheimpjes best wel mogen. Heeft iemand een manier om hem dat te vertellen? Of een manier om het aan te pakken?