Doorzoek de community

Voor het verwarmen van mijn garage en tuinschuur heb ik me in het verleden wel eens georienteerd op een gasgestookt heteluchtkanon en diverse petroleumkacheltjes. De belangrijkste reden om er uiteindelijk niet mee door te gaan was het feit dat mijn vader mij ooit eens voorrekende dat bij de verbranding van een liter brandstof ook bijna een liter water vrijkomt. Warm stoken zal dan nog wel lukken maar van droogstoken is er niet bepaald sprake. De kacheltjes zonder rookgasafvoer, werkend op petroleum, ethanol e.d. komen hier ook regelmatig voorbij. Doorgaans met een iets ander doel want het gaat dan niet zo zeer om de luxe van een verwarmde werkruimte maar het overleven op het moment dat het bitter koud is en je geen andere bronnen van verwarming meer hebt. De verkopers houden de prachtigste verhalen over superschone brandstoffen, turbobranders, keramische onderdelen enz. En uiteraard over de uitstoot die slechts bestaat uit de "natuurlijke en onschadelijke" componenten zoals CO2 en H2O. Dat die hoeveelheid water best hinderlijk kan zijn wordt er niet bij verteld. De vrijkomende CO2 klinkt ook niet zo spannend want dat zit ook in de lucht die we allemaal inademen. Ook niet onbelangrijk is de zuurstof die zo'n kachel nodig heeft. Die komt uit dezelfde ruimte waar de de verbrandingsgassen naar toe gaan en waar de verkleumde prepper een beetje probeert op te warmen. En toevallig hebben we zelf ook zuurstof nodig om te overleven. Naar aanleiding van een ander topic waar de ethanol kachel aan de orde kwam besloot ik om er maar weer eens wat rekenwerk op los te laten. Rekenwerk op basis van natuurkunde ligt me wel maar de beperkte scheikundekennis die ik heb is aardig roestig geworden. Wel een probleem want verbranding is niks meer of minder dan een chemische reactie. Ik heb de hulp ingeroepen van een forum member met een goede kennis van een een uitstekende reputatie op gebied van scheikunde, @vheeswijk. Per pm hebben we contact gehad en rekenwerk uitgewisseld en het resultaat is een excelmodel dat ons beiden achter de oren deed krabben als het gaat om de veiligheid van een ethanolkachel zonder schoorsteen. Uitgangspunt is het verbranden van 1 liter (bio)ethanol ofwel alcohol op een superschone manier. We gaan er van uit dat er inderdaad alleen maar CO2 en H2O vrijkomen, de meest ideale situatie. Meestal haal je die ideale situatie niet maar in het geval van alcohol kom je een heel eind, het is best een makkelijke brandstof om een volledige verbranding te realiseren. Ik vroeg mij af wat er zou gebeuren als je met je ethanolkachel in een volledig afgesloten ruimte probeert een beetje warm te worden. Uiteraard gaat er wat zuurstof verloren bij de verbranding en komt er wat CO2 en water bij vrij. Maar hoe erg kan dat zijn? Onderzoek op wikipedia levert op dat het natuurlijk percentage CO2 in de lucht die we inademen 0,039% bedraagt (binnenshuis is dat overigens al 0,15%) Niemand heeft daar last van en het is een erg laag percentage. Over hogere percentages zegt wikipedia: 1,5%: versnellen en verdiepen van de ademhaling. 2%: licht narcotisch effect, toename van bloeddruk en polssnelheid, afname van het gehoor. 4-5%: koolstofdioxidegehalte in uitgeademde lucht. Veroorzaakt naast bovengenoemde effecten ook duizeligheid, verwarring en een gevoel van ademnood bij langere blootstelling. Uiteindelijk raakt men bewusteloos. 8%: hoofdpijn, zweten, verlies van gezichtsvermogen en krampen. Bewusteloosheid na 5 tot 10 minuten, gevolgd door de dood na 30 minuten tot een uur. 20% en hoger: bewusteloosheid na enkele ademteugen, snel gevolgd door ademstilstand. Dood na enkele minuten. De hoeveelheid zuurstof in lucht bedraagt ruim 20%. Gegevens over wat er gebeurt bij een lager percentage zijn wat lastiger te achterhalen maar bij Shell vond ik in een werkvoorschrift het volgende: 20% Minimaal veilig zuurstofniveau 12 - 18% Moeilijker ademhalen, versnelde hartslag, slechte coördinatie 6 - 10% Misselijkheid, overgeven, immobiliteit en bewustzijnsverlies. Een beetje meer CO2 en een beetje minder zuurstof heeft dus niet direct dramatische gevolgen maar waakzaamheid is wel nuttig. Tijd om eens te kijken wat er gebeurt als we in een afgesloten ruimte 1 liter ethanol opstoken in een kacheltje zonder rookgasafvoer. In de tabel die we gemaakt hebben zien we de reactievergelijking van de oxidatie van alocohol en de berekening van restproducten. 1 liter alkohol heeft 1154 liter zuivere zuurstof (= 6 m3 lucht) nodig om te verbranden. Daarbij komt 769 liter CO2 vrij en ruim 900 gram water. Haal je dit kunstje uit in een afgesloten ruimte, een kleine caravan, een bestelbus of een klein kamertje dan krijg je het nooit meer koud. Tegen de tijd dat je liter ethanol op is ben je zelf ook op. Staat je kachel in een ruimte van 50 m3, een kleine huiskamer of een grote keuken dan lijkt het allemaal wat minder ernstig. Hoewel een beetje koppijn en wat minder alertheid naar mijn idee wel tot de mogelijkheden behoort. E.e.a. is tot achter de komma uitgerekend in onderstaande tabel. In de oranje gemarkeerde kolommen staan de gehaltes voor O2 en CO2. De waarden worden "beter" naar mate waarin de ruimte groter wordt. Als je stookt met een kacheltje zonder rookgasafvoer is er voldoende reden tot waakzaamheid. Sluit jezelf niet op een een potdichte ruimte maar zorg voor voldoende VENTILATIE, ook al gaat dite ten koste van wat verlies aan warmte. En denk vooral niet dat je kachel zelf wel wat verse lucht binnentrekt via roosters of kieren want de totale volumeafname in de ruimte is slechts 400 liter in dit rekenvoorbeeld. Die 400 liter verse lucht die dan binnenkomt is beslist onvoldoende om de totale luchtkwaliteit weer op peil te brengen.

HELP !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Hallo mede preppers, Ik heb een vraag.. Wie kan mij vertellen over de inhouden van een voedsel emmer? Welke maat "mylar bag" moet in welke grootte emmer en welke type "oxygen absorber" moet erbij? Heeft iemand toevallig een soort van schema voor de inhouden en groottes?? kan het nergens op internet vinden. alvast bedankt

Het is me gelukt! Een DIY-zuurstof-adsorber voor de prepper. Maar het was niet gemakkelijk. Het principe is om ijzer te laten roesten in een afgesloten ruimte waarbij zuurstof uit de lucht wordt verwijderd. Lucht bevat 20% zuurstof dus de luchtdruk in een afgesloten ruimte zal dalen tot 0,8 atmosfeer. Een kleine onderdruk, maar voldoende om bijvoorbeeld een PET-fles in te laten deuken. Deze PET-fles truc gaan we ook gebruiken om onze zelfgemaakte zuurstofadsorber te testen om te kijken of ie het ook doet. De ijzerbron is gewoon staalwol die we bv. kunnen kopen bij de FIXIT (schuurmiddel). Pas op voor keukenproducten want die kunnen behandeld zijn met zeep of komen zelfs in een grovere roestvrij-stalen versie. Ontwerp van zuurstof-adsorber. Voor het roesten van ijzer heb je water nodig en hier lag het probleem wat ik op moest lossen. Water moet je niet hebben in je droge geprepte producten. Er is niet voor niets zoveel te doen rond het superdroog bewaren van uw prepvoer. Het idee was geboren om Bison Vochtvreter (calciumchloride, CaCl2) te gebruiken. Deze trekt water aan die kan worden gebruikt voor het roestproces. Bekend is bovendien dat het chloride ion Cl- van CaCl2) roestbevorderend werkt. Datzelfde geldt ook voor zuren. Een beetje glycerine (voedings-toelating) of in noodgevallen een beetje antivries (géén voedingstoelating!) kan ook worden toegevoegd. Glycerine is in staat het eigen gewicht aan water vast te houden. Een dergelijke receptuur geeft hechtingsproblemen aan het ijzer. Dit probleem werd opgelost door gebruik te maken van een bepaald type behangplaksel die een coating oplevert die de receptuur goed "plakt" aan het staalwol. Bereiding 1% oplossing van methylcellulose (basiscoating). 1 gram methylcellulose (kijk op het doosje) behangplaksel poeder wordt geroerd in 100 ml water. Men laat het mengsel 24 uur staan met nu en dan roeren. Het duurt erg lang voor alle gel-deeltjes geheel zijn opgelost. Het volkomen heldere product is tevens een goede bureau- en kindvriendelijke niet giftige papierlijm. Bewaren dus. Bereiding van de corrosieve receptuur. Aan 10 ml tafelazijn (of beter: schoonmaakazijn) in een whiskeyglas wordt 5 gram Bison Vochtvreter (calciumchloride) toegevoegd en met een saté-stokje geroerd tot deze geheel is opgelost. Hieraan wordt Zoutzuur van de Praxis toegevoegd met een klein injectiespuitje (slechts een halve ml, 0,5ml). Dat kleine injectiespuitje heeft u al aangeschaft voor de dunne bleek waterzuivering. Dat is wel weinig maar wel aan te bevelen. Ook kan nog bij voorkeur 0,5 ml glycerine met het spuitje worden toegevoegd. Glycerine maakt de coating plastisch en is bovendien in staat het eigen gewicht aan water vast te houden. Het mengsel wordt met het saté-stokje geroerd waarna we het satéstokje goed met een keukenpapier afvegen. Het sate-stokje wordt daarna gedoopt in een vaat-wasmiddel (2 cm diep), het overtollige vaatwasmiddel wordt afgetikt in de hals van de fles, waarna met dit stokje de massa nog even goed wordt geroerd. Dit ingrediënt (bijna niets) is absoluut noodzakelijk gebleken voor een goed contact van het staalwol met het corrosieve mengsel. Bereiding van de corrosieve coating. Aan het bovenstaande mengsel wordt 10-12 ml van de papier-/behangplaksel lijm (hierboven) toegevoegd, geroerd met het satéstokje en de basiscoatreceptuur is klaar. De bereiding van de zuurstofadsorbers. U weegt plukjes staalwol af van ca. 1 gram. Wéér wat magie: Met een metalen hamer hamert u een paar keer op het staalwol met een tuintegel of baksteen als ondergrond. Hierdoor ontstaan lokale deformaties en spanningen in het staalwol waardoor het roesten ook wordt versneld (google: iron stress rust). Dat hameren kunt u achterwege laten maar een versnelling in zuurstof-adsorbtie is wel waargenomen. Zo'n plukje staalwol moet worden gedoopt in het corrosieve mengsel in bv. een whiskey-glas of schaaltje en boven het schaaltje stevig uitgeknepen tot u een natte "keutel" krijgt. Het mengsel is corrosief voor metalen maar veel minder voor uw huid. U kunt als u dat wilt latex handschoenen gebruiken voor dit klusje, maar ik doe dat zelf niet eens. De metalen "keutels" worden uiteengetrokken tot deze de vorm hebben van een grote wattenpad (zie foto). Deze wordt afgevloeid tussen keuken-papier (maar niet te fanatiek). Nadat alle plukken staalwol zijn behandeld de handen wassen. De "wattenpads" van behandeld staalwol worden te drogen gelegd tot ze niet meer vochtig aanvoelen. Dit kan wel 4 uur duren. U kunt de metalen wattenpads wat opvouwen en losjes (!) een beetje samendrukken en de verkregen bolletjes opslaan in een transparante ZIP-lock bag. U bent klaar! U zult zien dat in de gesloten ZIP-lock bag de reeds begonnen roestvorming snel tot stilstand komt. Kwaliteitscontrole van uw DIY-oxygen adsorber. U haalt een "bolletje" behandeld staalwol uit de ZIP-lock bag en sluit deze weer onmiddellijk. De DIY-zuurstof-adsorber wordt gewurmd in een droog PET-flesje. De tuit wordt goed afgeveegd (géén staalwol vezeltjes) en daarna stevig gesloten en weggezet. Na enige uren al begint de PET-fles al in te deuken door het binden van de zuurstof. Dit indeuken is zéér evident na bv. 16 uur (1 nacht). Als dat zo is heeft u een prima product. Capaciteit van de DIY-zuurstofadsorber. Een pluk behandeld staalwol van 1 gram, zoals hierboven beschreven, consumeert theoretisch 0,3 liter zuurstof dus maakt 1,5 liter lucht zuurstofvrij. Merk op dat een vat van 10 Liter, tot de nok gevuld met prepvoer veel minder lucht bevat dan 10 Liter. Het geeft een idee van de effectiviteit van dit preparaat. Gebruik van de zuurstof-adsorber Haal 1 of 2 bolletjes behandeld staalwol uit de ZIP-lock bag en sluit dan de ZIP-lock-bag onmiddellijk. U wurmt het staalwol in papieren thee-zakjes of koffiefilters en deze worden dichtgevouwen en geniet. Linnen zakjes zijn ook OK. U voegt deze zakjes, samen met een extra droogmiddel, toe aan uw jerrycan met prep-voer. Klaar is kees. Het "indeuken" van ook jerrycans met prepvoer is ook eerder waargenomen door @Nonkel Jones . De bolletjes staalwol worden pas verpakt als u ze wilt gaan gebruiken. U kunt dan visueel nog controleren of het materiaal nog goed is in de transparante ZIP-lock bag. (Weinig roest). Voor de argeloze lezer lijkt het alsof de beschreven methodiek van het maken van DIY-zuurstofadsorbers erg complex en moeilijk is. Dat valt wel mee omdat de beschrijving van het preparaat erg gedetailleerd en uitgebreid is. In de praktijk zal het wel erg meevallen. Indrukwekkend, zeer bevredigend en overtuigend voor de prepper is dat hij/zij kan controleren dat het door hem/haar gemaakte preparaat ook echt werkt (De PET-fles test). @vheeswijk (chemicus)