Doorzoek de community

Ik schreef al eerder dat ik mijn huis deels verwarm op petroleum en soms ook op petroleum kook. http://preppers.nl/forum/threads/3412-Review-Grootmoeders-prep-Valor-amp-petroleum-stelletje?highlight=grootmoeders Mijn ex-vrouw vond dat prima en zag zeker de voordelen in van het alleen maar, met Zibro, verwarmen van kamers waar je daadwerkelijk bent. Maar tegen olielampen kon ze gek genoeg niet, terwijl ik die alleen maar wilde branden voor de sfeer. Op een of andere manier kreeg ze er hoofdpijn van. Ik beschouw petroleum als een energiebron die voor een prepper veel voordelen heeft; het is makkelijk op te slaan en in verhouding tot hout en bijvoorbeeld kolen neemt het relatief weinig ruimte in. Bovendien lijkt het me als prepper uiterst zinnig je zoveel mogelijk te beperken tot één brandstof om te verwarmen, om op te koken en om de boel te verlichten. Bijkomend voordeel is dat de gebruikte techniek doorgaans uiterst simpel is en er dus weinig kan misgaan. Vandaar dat ik mijn kleine verzameling olielampen weer eens goed bekeken en zo nodig hersteld heb. Niets ten nadele van mijn ex-vrouw, maar zelf heb ik nog nooit enige last gehad van de bescheiden uitstoot van dergelijke lampen, en ik ken verder niemand – ook niet bij navraag – die er last van heeft. Het is wel belangrijk de lamp goed af te stellen en er voor te zorgen dat deze niet gaat walmen. Als je voor het eerst een nieuwe lont gebruikt, is het raadzaam met weinig petroleum te vullen, en daarna de lamp helemaal te laten uitbranden. Dat stinkt behoorlijk, maar de bovenkant van de lont is dan overal gelijk van hoogte t.o.v. de brander. De volgende keer brandt de lamp rondom gelijkmatiger, feller dus, kun je hem lager zetten, bespaar je dus op de brandstof en heb je minder geur. Een andere tip heb ik van mijn moeder. Vraag me niet waarom, het mensje is dood en ik weet het niet, maar het schijnt zo te zijn dat een olielamp beter brandt als je een nieuwe lont eerst een nachtje in de azijn laat weken. Bij gebruik van Zibro Kamin brandstof, of petroleum van de pomp, ruik je sowieso amper iets en mocht je iets ruiken dan lijkt het net alsof je er aan went en ‘verdwijnt de geur vanzelf’. Het is juist dat wat als lámpenolie wordt verkocht dat problemen veroorzaakt. En dan vooral die flessen die ook nog eens ‘geparfumeerd’ zijn. Mijn advies: niet kopen dus, of alleen in de openlucht gebruiken. Olielampen heb je in allerlei soorten en maten. De z.g. stormlampen kent iedereen wel. Van de aller-goedkoopste die bijvoorbeeld de Action voor een paar euro verkoopt – Made in China of nog erger – kun je het beste afblijven. Ze roesten bij het minste of geringste, het tandrad waarmee de lont moet worden versteld is van inferieur blik en het schroefdraad van de brander en de vuldop beschadigt al van normaal gebruik. Weggegooid geld dus. Je zult zien dat zo’n lamp het laat afweten op het moment dat je hem het hardste nodig hebt. Voor een paar euro extra, vanaf zo’n € 10, heb je al een Duitse Dietz 76. De mijne zijn verchroomd of vernikkeld, ik kan dat verschil nooit goed zien, maar je hebt ze ook met een kleurtje. De lampen op de foto staan bij mij zomers vaak buiten, soms dagen achter elkaar, en ik kan nog steeds geen roest vaststellen. Ondanks dat ze zeker tien jaar oud zijn. Ik ben er zuinig op. Maar toch hebben ze regelmatig het een en ander te verduren, zeker ook omdat ik ze ook tijdens mijn vakanties meeneem. Eentje uit grootmoeders tijd is de veel grotere Uhu stormlamp, van het Duitse Bing uit Nürnberg. Deze lamp is een militaire uitvoering en werd zowel in 1914 – 1918 als in 1939 – 1945 aan het front gebruikt. Het ding is werkelijk onverslijtbaar, toch ga ik er heel voorzichtig mee om want er is volgens mij niet meer aan het glas te komen. Van een heel andere orde is mijn Franse olielamp uit ongeveer 1880. Hij zou uitstekend in het interieur van Frans Bauer passen en is niet bepaald mijn smaak. Toch ben ik eraan gehecht. Grootmoedertijd pur sang: hij is al lang in mijn familie en ik kreeg hem van mijn … grootmoeder. Door zijn hoogte is het eigenlijk een gevaarlijk onding. Als je even niet oplet, valt hij om. Wel zorgt de lamp voor gezelligheid. De extra glazen kap uit Bohemen, om het glas op de brander, zorgt voor diffuus licht. Ik kom nog uit een tijd waarin mijn ouders me vertelden dat je het beste antiek kon kopen, omdat dat nooit waarde zou verliezen. Nou: mooi niet! De prijzen van antiek zijn enorm gekelderd en omdat de huidige generatie(s) een hekel aan het poetsen van koper heeft, is koper voor een groot deel uit de hedendaagse interieurs verdwenen. Mij maakt dat niet zoveel uit: ik creëer toch wel de sfeer die mij aanspreekt, ongeacht of anderen dat mooi vinden of niet. Voor preppers betekent het dat kringloopwinkels en rommelmarkten vaak koperen olielampen in de aanbieding hebben. Dit is troep, het plaatje heb ik van internet: Het is wat vroeger in de handel een Teheranlamp werd genoemd. Ze werden eind zeventiger jaren in Nederland massaal , vanuit Irak, geïmporteerd waar het grif verkocht werd omdat antiek in de mode was. Dun koper, uiterst kwetsbaar mechaniek, kortom veredeld afval. Maar goed. Je kunt ook een lampje als deze aantreffen. Een eerlijk lampje zonder poespas, naar schatting uit het begin van de twintigste eeuw: Kostte me een euro of twee, drie in de plaatselijke kringloopwinkel. Eerlijkheidshalve moet ik erbij vertellen dat er een koperen buisje tussen de voet en de brander zat, die ingedeukt en geknikt was, en ik deze daarom verwijderd heb. Vandaar misschien de prijs. Nou begrijp ik wel dat niet iedereen verstand van antiek of olielampen heeft en het mooie is dat je dat eigenlijk ook helemaal niet hoeft te hebben. Kijk goed of het mechaniek, datgene waardoor de lont omhoog en omlaag gaat, soepel werkt en niet schoksgewijs. Als verder alles goed op elkaar aansluit, dan heb je voor weinig geld uitstekend geprept. Met een litertje petroleum kom je wat betreft verlichting verder dan met dozen vol batterijen, en het geeft ook nog eens warmte. Als er belangstelling voor is laat ik meer lampen zien.