Doorzoek de community

Voor wie niet weet wat guerrilla gardening is: Op stedelijke of braakliggende plekken (illegaal) tuintjes aanleggen. meestal bedoeld om de natuur te stimuleren of om lelijke plekken in de stad op te fleuren. Vrijwilligers planten plantjes of gooien zaadbommetjes. Guerilla gardening prep-style is nét iets anders.... Al enkele jaren zoek ik in de omgeving naar braakliggende terreinen; bosranden, waterkanten, weiland randen, perkjes en andere plaatsen waar niet geschoffeld of gemaaid wordt. Daar zaai of plant ik planten die zichzelf zonder hulp kunnen redden. Als er ooit een situatie komt waar ik gebrek aan voedsel krijg kan ik daar oogsten. mijn omgeving wordt op deze manier mijn onderhoudsvrije tuin... Er zijn best wel veel eetbare planten die daar uitermate geschikt voor zijn. Prioriteit is dat het sterke, zelf reddende planten zijn die zichzelf uitzaaien of anders uitbreiden zonder menselijke tussenkomst én dat ze er niet direct als kant en klare groenten uitzien... Bij het uitzoeken van een plekje om te guerrilla gardenen zou ik wel rekening houden met evt milieuvervuiling... Enkele voorbeelden: Zonnewortel Deze plant met mooie zonnebloemachtige bloemen heb ik 4 jaar geleden aan de rand van een productiebos bij een slootje geplant.Hij doet het er geweldig. Er heeft nog nooit iemand aan gezeten, hooguit om bloemen te plukken! De knollen zijn voedzaam, goede bron van zetmeel, smakelijk, gemakkelijk te bereiden, eenvoudig te oogsten. breidt langzaam maar gestaag uit. deze soort ga ik op meer plaatsen planten... Tip: niet te dicht bij de wortels van de bomen planten want dan wordt het oogsten knap lastig... Crosne Deze soort heb ik op een braakliggend terrein geplant. op den duur gaan ze hier weer bouwen maar voorlopig heb ik er stiekem een tuintje van gemaakt. Staat er nu 3 jaar, breid netjes uit, al 2 keer geoogst om de uitbreiding binnen de perken te houden. Deze plant ziet er bijzonder weinig spectaculair uit. als je hem niet kent dan loop je ze zó voorbij... Knapperige knolletjes. voedzaam, lekker als afwisseling. kan rauw en gekookt gegeten worden. eet ze als krieltjes of wok ze als groenten. Melganzevoet Wilde plant, wordt al sinds mensenheugenis gebruikt als groente (spinazie) Van de zaden kan een meel (Melganzevoet) gemalen worden.Vorig jaar in een ruigte(natuurgebied) gezaaid. er stond dit jaar een veldje van 4 vierkante meter, goed uitgezaaid. de planten waren zeker anderhalve meter hoog en zagen er goed uit dus ik heb er alle vertrouwen in dat er volgend jaar nóg meer staat. Quinoa Familie van bovenstaande. Dit jaar aan de rand van een aardappelveld gezaaid. De quinoa heeft vrij veel voeding nodig dus leek een plek bij landbouwgrond me een goede plek. ze waren enorm! helaas te laat om zaden te oogsten, de muisjes waren er eerder bij... de zaden van de quinoa zijn behoorlijk groter dan die van z'n wilde grote broer dus ze zijn ook eenvoudiger te oogsten. Deze zaden kunnen gebruikt worden als graansoort maar is er geen familie van. glutenvrij. de blaadjes worden als spinazie bereid. niet teveel blad oogsten want dan krijgt hij minder zaden. Haver, rogge en gerst Bij veel mensen bekend maar niemand oogst er zaden van... Deze heb ik ook aan de rand van een weiland aan de slootkant gezaaid.gewoon wat losjes gestrooid. walkanten worden zelden gemaaid, hooguit worden de sloten gehekkeld (fries woord?). Jaren geleden gezaaid en helaas stonden er dit jaar alleen nog planten van de Haver. blijkbaar de sterkste soort van de drie. Genoeg zaden kunnen oogsten van de overige soorten om op meerdere plaatsen weer uit te zaaien. en ach, daar gaat het me ook eigenlijk om. om de verse zaaizaden.... Struisvaren (matteuccia struthiopteris) Op verschillende plaatsen uitgezet. in perkjes, bosranden en braakliggende terreinen. prachtig noodrantsoen! er weten maar weinig mensen dat deze varen te eten is.... hij schijnt te smaken als een kruising tussen asperges en broccoli, Zelf helaas nog nooit gegeten...ik durf nog niet... de jonge scheuten, ook wel fiddleheads genoemd, kun je na 15 minuten koken eten. ze zijn rijk aan vitaminen A en C, niacine en riboflavine. Breiden zichzelf prima uit door middel van wortelstokken. na twee jaar zijn ze groot genoeg om van te oogsten. Hemelsleutel Omdat hij bij mij in de tuin vreselijk groot werd heb ik hem gedeeld en her en der uitgeplant. hij houd er echt niet van om gemaaid te worden maar wel van zon dus heb ik hem op de westkant van een nagemaakte grafheuvel geplant. het is een mooie sierplant en er komen weinig mensen dus laten ze daar mooi staan. er stonden eerst 5 kleine stekken, nu zijn het enorme bossen geworden.... De jonge scheuten en toppen van de hemelsleutel zijn eetbaar. apart door de sla. Bosaardbei Natuurlijk de bosaardbei overal uitgeplant! deze plant breid zichzelf prima uit...zelfs op zonnige plaatsen. en als je de witte variant (ananasaarbei) plant dan blijven de vogels er ook nog eens vanaf..... en de meeste mensen weten niet eens dat de witte aardbei rijp is en wordt dus ook door hen niet geplukt. Zeker als er geen lekkernijen meer zijn is dit een heerlijke aanvulling op het dieet. doordat de aardbeitjes zo klein zijn heb je weinig oogst...of je moet ze op veel plaatsen uitgeplant hebben! Salomonszegel Deze plant houd van bos dus daar heb ik hem ook geplant... Alleen de jonge scheuten zijn eetbaar, de besjes zijn zelfs heel giftig. Dus perfect voor de schoonmoedersalade;) Niet een favoriet van me maar wel ontzettend leuk! Er zijn natuurlijk nog veeeel meer planten, knollen, bessen en noten waarmee ik dit gedaan heb. er zijn zelfs ín de stad mogelijkheden genoeg om een geheime stash groenten aan te leggen. De stappers zijn weer thuis dus ik ga naar bedje... volgende keer meer....

Voor wie het boek of de film 'Into the wild' kent: de hoofdpersoon trekt de wildernis van Alaska in en wordt na een aantal maanden dood gevonden. De doodsoorzaak was niet duidelijk. Men vermoedde dat hij verhongerd was. Heersende mening in Alaska is dat het gewoon een loser uit de stad was die het bushcraften had onderschat. Inmiddels lijkt duidelijk te zijn geworden wat er werkelijk is gebeurd. Het artikel leest als een detective (maar ja, het is ook geschreven door een romanschrijver). De schrijver van het boek heeft altijd gedacht dat Chris McCandless zichzelf per ongeluk vergiftigd had door het eten van een verkeerde varieteit van een bekende eetbare plant. Dat bleek niet zo te zijn. McCandless was ook niet slecht voorbereid of helemaal onkundig, hij had een uitgebreide veldgids bij zich. Maar: "McCandless’s July 30th journal entry couldn’t have been more explicit: “EXTREMELY WEAK. FAULT OF POT[ATO] SEED.” " Toen dook iemand opdie een interessant verband kon leggen: In dat concentratiekamp had men bij wijze van experiment grote groepen mensen brood gegeven dat was gemaakt van meel van de Lathyrus sativus, een siererwt waarvan al duizenden jaren bekend is dat hij erg giftig is. De symptomen bleken exact hetzelfde als die van McCandless in Alaska. Vervelend bij deze kwaal is: als het proces eenmaal begint, dan is er geen weg meer terug. Duidelijk is dat deze neurotoxine het heftigste effect heeft bij jonge mannen, die ondervoed zijn en zwaar fysiek werk doen. Dus bij concentratiekampgevangenen. En bij een jongen die langdurig aan het bushcraften is. Onderzoek stelde vast dat de bessen die McCandless in Alaska heeft gegeten inderdaad dezelfde neurotoxines bevatten, in een forse dosis. De kwestie is: deze informatie stond niet in het gerespecteerde boek over eetbare planten dat McCandless bij zich had. Zelf heb ik het ook al vaker gemerkt, dat in sommige boeken een waarschuwing vermeld staat over bv alkaloiden in een plant en dat je er dus alleen zo nu en dan heel spaarzaam van moet eten, omdat het anders schadelijk voor je is. In andere boeken is die info dan in geen velden of wegen te bekennen. Tricky dus! Voor wie het artikel wil lezen (een aanrader): http://www.newyorker.com/books/page-turner/how-chris-mccandless-died

Er zijn in Nederland diverse tamme kastanjebomen (eetbare kastanjes met een puntje bovenaan). Helaas niet veel in het Noorden, maar wanneer het gaat om bomen op openbaar terrein dan is iedereen vrij daar een aantal kastanjes te gaan verzamelen en op te slaan. Zie een overzicht van de locaties van 'monumentale' tamme kastanjes...http://www.monumentaltrees.com/nl/nld-tammekastanje/ Wanneer iemand daar in de buurt woont, wil je ook een tasje voor mij verzamelen:D ? Goed laten drogen voordat je ze opbergt, anders gaan ze schimmelen. Ook in de Amsterdamse leidingwaterduinen zijn veel bramen te vinden, http://awd-bossie.blogspot.nl/2009/08/bramen-plukken-awd.html Vlierbessenstruiken zijn ook goed te vinden en in het begin van de zomer handig voor jam/ranja e.d. http://plazilla.com/wilde-eetbare-planten-vlier Wie kent er fruitbomen op openbaar terrein? Misschien leuk om meer van dit soort locaties te delen? (had even op tamme kastanjes gezocht en geen topic gevonden.. dus hoop dat ik geen dubbele topic maak...)

Heb m net ook al gepost in het draadje Guerilla tuinieren, maar hij verdient een eigen draadje. Omdat het vandaag 25 juni is - de dag na 24 juni dus. Kortom, de eerste dag van @Mr.Gold 's Brand New World.. Dus bij deze: The Peas and Love Revolution van Mary Clear uit Todmorden, a small city in England 'with a microclimate of rain, mist and rain'. Vier jaar geleden kwam daar een groepje doodgewone mensen bij elkaar. Ze waren bezorgd over de stijging van de zeespiegel, het smelten van het poolijs, over de benzineprijzen, waar hun kinderen naar school zouden moeten, over de mensen in Afrika waar de mensen honger hadden terwijl het eten daarvandaan naar onze supermarkt werd overgevlogen. "We are living in extra-ordinary times. Where we have the technology, science and all the things that are required to make a better world and we choose not to do it." "You can say I'm gonna blame the government. I'm gonna blame the bankers. I'm gonna blame the Americans. Or: I'm not gonna blame anybody. I'm gonna do something!" "We found out that the rules are rubbish. There is no reason to obey the rules. There is no reason to hide behind bureaucracy, health, safety and consultation.You can make a choice with your life." “We had no money. We had no desire for money. We had no strategy document. And we were gonna take action. We didn’t wait for permission. We just did it.” Hun doelstelling: Todmorden zelfvoorzienend maken, qua groente. Nu staat er sla op het station, aardappels op de rotonde, staat zelfs de brandweer gezellig mee te schoffelen. De stekelplanten uit de tuin van het ziekenhuis zijn weg en er groeit Oostindische kers op de graven op het kerkhof ("the soil is extremely good"). En nog mooier: iedereen mag gewoon plukken wat-ie nodig heeft. Er is genoeg. Incredible Edible heet het project. Ze krijgen bezoek vanuit de hele wereld. En een TED-talk van de andere initatiefnemer: Ietsje zakelijker, maar doorspekt met evenveel Britse humor. Echt super-inspirerend! En als het daar kan, dan kan het toch vast ook bij jou in de buurt?!