Ga naar inhoud

Japio

Lid
  • Items

    143
  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

  • Dagen gewonnen

    1

Berichten die geplaatst zijn door Japio

  1. Met een lage kiesdrempel heb je keuze genoeg, je hebt dan altijd een partij die bij je idealen past. Het geeft een kleine partij een kans om met de tijd groter te worden. Met een hogere kiesdrempel krijg je een parlement waarbij alleen de grote partijen genoeg kansen om aan macht te blijven. Het parlement blijft dan statisch, er is geen verandering met de tijd mogelijk. Bij een lagere kiesdrempel krijg je meer zicht op wat bij de mensen leeft, plus dat de tijdgeest duidelijker wordt. Bijvoorbeeld: wie had er ooit gedacht dat de SP zo groot als nu kan worden, of dat er een partij komt die ook voor dierenrechten op komt? Met een hoge kiesdrempel krijg je mensen zo ver dat ze niet met hun hart, maar met hun hoofd op een partij stemmen.

  2. Hallo allemaal,

     

    Ik was gisteren een beetje boos over wat er op dit draadje gezegd werd, maar ja, boos was ik. Ik was boos dat om de zoveel tijd dat over groepen mensen een kostenplaatje word gemaakt, terwijl we over die megaprojecten zo als de Betuwelijn bijna nauwelijks horen, pas als deze klaar zijn, plus de geraamde rendabiliteit niet halen. Of de JSF, die miljarden kost, maar omdat we oorlog moeten voeren, en omdat het banen oplevert, nauwelijks over gepraat wordt. Soms krijgen over deze zaken een parlementaire enquete, en schrikken we iedere keer. Voor deze projecten wordt dan geld vrij gemaakt, terwijl de zieken mogen hopen dat ze goedkoper uit zijn het volgende jaar, omdat ze de samenleving niet op meer kosten willen jagen.

     

    Of ben ik weer eens kortzichtig? Ik denk het wel, in mijn ogen kunnen we het geld beter stoppen in de zorg en onderwijs, dan het leger, maar ja onze verplichtingen dan? Dat wordt moeilijk.

    We kunnen voort beter onze defensie zo organiseren dat het onder de EU komt, dan kunnen we onze kosten delen en ook verminderen. We kunnen denk ik ook meer zaken op Europees niveau regelen, zo levert het in mijn ogen niet alleen geld op, maar dat het ook minder geld kan kosten.

     

    Eerst was ik niet zo voor een erg Verenigde Staten van Europa, maar ik denk dat we daar over moeten na denken. Het is eigenlijk aan de Europeanen zelf wat ze onder Europees niveau willen regelen, en welke door de staten binnen Europa zelf geregeld kan worden.

     

    Kunnen we onder de Europese Preppers ook dit balletje opgooien? Misschien voelen ze daar ook iets voor, en ik denk zelfs dat we als Preppers een eerste aanzet kunnen geven, door eensgezind een stem te laten horen.

     

    Japio.

  3. Ik ben dat verhaal over bezuinigen voort zat! Ook de verspilling als we het weer goed doen. Ik ben dan wel geen ambtenaar, maar ik kan me goed voorstellen hoe een ambtenaar of een ander mens zich kan voelen om steeds weer hetzelfde verhaal te vertellen. Niet iedere ambtenaar is het zelfde! Het gaat ook om zijn man of vrouw boven hem.

     

    Probeer je het voor te stellen om iedere keer de regels te gehoorzamen, ook als het voor je gevoel soms niet goed is. Dat probeerde ik met het gedicht duidelijk te maken. Ben er van bewust dat je deel van Nederland bent, ook als je daar buiten bent. Probeer als er iets niet klopt, met een duidelijke brief aan de ombudsman of de betreffende minister recht te zetten. Als je dat niet zint heb je altijd nog de vierjaarlijkse verkiezingen.

     

    Japio.

  4. Hoor je ze zingen op de straat?

    Nee ik niet want het zal ze een worst wezen.

    Iedereen kan kwaad worden op de ambtenaren.

    Als je ze dan zo haat,

    Laat ze ze dan de wet nog eens goed lezen.

    Pas dan weten ze het, we zijn allemaal "landseigenaren".

    Kijk ook waar je zelf op staat,

    En als je het niet zint, dan je beter weg wezen.

    Want alleen samen en eensgezind kunnen we de klus klaren.

     

    Wees op je plek en wees sterk,

    Want daarmee kan je aan het werk.

    Als je alle ambtenaren zou slaan.

    Dan heb je straks geen poot om te staan.

    Als je de verkwisting niet zou willen,

    Kijk ook naar je zelf, zou je niet rillen?

     

    Heel veel mensen hebben schulden,

    Ook dat kunnen we niet dulden.

    Dat kunnen we niet maken.

    Maar over geld en macht lijkt ons allen te raken.

    Kijk ook naar de mens,

    Rust en zekerheid is zijn wens.

     

    Toch verliest een mens zich in zijn dromen,

    En laat zich door de werkelijkheid afromen.

    Dit kost geld en ook banen,

    Toch verliest hij zich in zijn wanen.

    Dit gaat vaak goed op korte termijn.

    Maar later komt toch het chagrijn.

     

    Aan deze kwesties, zo als onze hebzucht, hebben wij allen schuld,

    Daarom, mensen, verlies toch niet uw geduld.

    Want eens komt de tijd van vreugde en voorspoed,

    En kunnen wentelen in een goede overvloed.

    Eens zullen we het allemaal in een les leren,

    Pas dan zal wat er dan gebeurt ons niet deren.

     

    Japio

  5. Ben ik nou op het verkeerde spoor gezet, of wordt daarentegen in de hoofden groei of krimp aangepraat? Ik heb voort meer het idee dat we een thuis hebben, de aarde. Zoals we ons eigen huis laten verslonsen (vuil worden) om meer geld te verdienen, zo doen we dat ook met onze planeet. Gaya heeft met ons als levend wezen niet het eeuwige leven, dan was ze met de dino's beter af. Als we onze aarde met de begrensde limieten zien, en daar ons aan houden, dan wordt niet alleen de aarde, maar ook de mens beter van.

     

    Er is namelijk geen groei of krimp, er is alleen een zeer nauw luisterend balans, als dat balans weg is dan worden wij allemaal de dupe van!

     

    Japio

  6. Kijk naar hoeveel kruizen en sterren er op een van de begraafplaatsen in de wereld die met de WW II te maken hebben. Kijk naar de namen en de foto's bij een van de holocaustmusea. Denk in, voor ieder spoorbiels een dode bij de Birma spoorweg. De aantallen zijn niet te bevatten.

     

    Nu nog herhaalt de geschiedenis zich iedere keer, maar dan op kleine schaal. Leren we het dan ooit nog af? Misschien wel, misschien niet. Hoop op vrede kan iets moois zijn, laten we dat niet kwijt raken.

     

    Licht uw ogen op met hoop,

    Niet door een vizier van een geweer.

    Zing een lied voor de liefde,

    En niet voor de oorlog.

     

    Zing een lied voor de vrede,

    Fluister geen bede.

    Zing dan dat je vrede wil,

    En doe dat met een gil.

     

    (Shir la Shalom, vrij vertaald, ik ken geen Hebreeuws, op internet is de tekst ook in het Engels vertaald. Het Lied voor de Vrede was een favoriete lied van Rabin. Voordat hij vermoord werd zong hij het lied, de volle plein waar hij was, zong het lied mee.)

     

    Japio

  7. Hallo allemaal,

     

    Allemaal hebben we kunnen lezen over het tekort aan medicijnen. Uiteindelijk kan ik er KWAAD om WORDEN! Als zieke moet je het recht kunnen hebben om het juiste medicijn te krijgen.

    Maar in NL worden apothekers verplicht om alleen het goedkoopste medicijn aan de zieke te geven. De zieke krijgt daardoor iedere keer weer een medicijn van de werkzame stof, maar steeds weer een andere merk. Soms zit in dat andere merk medicijn ook andere stoffen, waardoor het medicijn anders werkt voor die persoon. Ik moet iedere keer weer het vertrouwen hebben dat ik het juiste medicijn krijg.

     

    Met mijn lijstje aan medicijnen waar iedere keer een andere merk aan verschijnt, dat is iedere keer hetzelfde liedje, ik heb nog redelijk het vertrouwen dat het goed is. Dat heeft niet iedere zieke, maar dat soms de medicijnen niet beschikbaar zijn, en dat je dan een paar dagen later weer naar die drukke apotheek moet, daar kan je letterlijk van ongeduld ZIEK worden. En dan heb ik nog geluk, er zijn ook zieken waarvoor het medicijn niet meer beschikbaar is, is dat pech? NEE, dat is SCHANDE, geld moet een middel zijn om mensen beter te maken, niet om mensen nog zieker te maken!

     

    Geldgebrek of een beperkt budget moet geen reden zijn om mensen nog zieker te maken, in Cuba doen ze het goed. De gezondheidszorg moet daar met beperkte middelen een goede gezondheid voor iedereen garanderen, door preventie en het draagbaar maken van aandoeningen, plus met beperkte middelen goede therapieén te verzorgen, zorgt voor een goede gezondheid onder de mensen.

    Waar wij voor medicijnen en therapieén per persoon meer dan 1550 euro per jaar betalen, plus de miljoenen die de regering bij moet leggen, en dan nog een povere gezondheidszorg hebben is een SCHANDE.

     

    Cubanen hebben gratis toegang tot de gezondheidszorg, ook betalen maar weinig in vergelijking met het salaris dat ze verdienen in tegenstelling met Nederlanders.

     

    Zijn de Cubanen dan beter af? Niet in de zin dat ze echte vrijheid van meningsuiting hebben, de Cubaanse regering bepaalt letterlijk alles in het leven van de Cubanen, daar betalen ze dan voor hun gratis gezondheidszorg en onderwijs. De Nederlanders hebben met de Europeanen een grote vrijheid van meningsuiting met grote keuzemogelijkheden.

     

    Wat zal dan je keuze zijn, dat de kwaliteit van de gezondheidszorg in je land goed is, maar dat je niets te zeggen hebt over je leven?

    Of dat alles te zeggen hebt over je leven, maar dat je gezondheidszorg in je land niet zo goed is?

     

    Een moeilijke keuze dus.

     

    Japio

     

    PS: ik draaf door, de gezondheidszorg in Nederland is in vergelijking met de meeste landen nog redelijk goed op orde. Al kan het geen kwaad om te kijken of de medicijnen die goed werken voor een grote of een kleine groep mensen, om die medicijnen in massapoductie te nemen, zodat de prijzen voor de medicijnen misschien omlaag kunnen.

    • Leuk 1
  8. Mooie discussie!

     

    Ik heb al een aantal vegetarische kookboeken in mijn kastje staan, ik zou daaruit wel leren koken, maar ik ben nu nog niet zeker van mijn zaak. Als ik de keuze zou maken, dan zou ik de eieren en zuivel in mijn voedselpatroon houden, en de vis hoogstens bij uitzondering eten. Echter zijn mijn familie en de bewoners van mijn woonvorm echte carnivoren. Ik eet dan geen fruit, maar ik durf bijna te zeggen dat ik op een dag meer dan de 200 gram groente naar binnen werk. Ik ben een van de weinige liefhebbers van groente. Eerst wacht ik tot ik zeker van mijn zaak ben om de keuze te maken.

     

    Wie heeft er van de term Ahimsa gehoord? De staat van geweldloosheid vindt ik een nobel streven om te behalen, al zal het mij dan zeer moeilijk worden om dat na te streven. Achteraf moet ieder zelf zijn keuze kunnen maken, als ze dat kunnen doen, het is zeer moeilijk om je je eigen van de heersende gewoonten en je cultuur los te weken. Weet iemand nog goede vegakookboeken aan te raden? Bij de volgende artikel zal ik een lijst geven van boeken die ik in bezit heb.

  9. @drent: Ik woon zelf in een groot dorp met een stadsachtige kern. Als 'stadsmens' heb ik niks te zeggen over hoe je je (klein)vee houdt. Als je de dieren volgens je eigen goed behandeld, dan is dit in mijn 'stadsogen' ook goed. In mijn provincie kwamen er stemmen op om megastallen te bouwen, daar zou ik meer moeite mee hebben. De gewone boer heeft in mijn ogen meer verstand van levende have dan een stadsmens die zijn leven grotendeels binnen vier muren met een raam met zicht naar buiten werkt en woont.

     

    Het idee dat doordat een mens in de stad goedkoop eten wil, en dat boeren daarin mee moeten gaan, dat is iets waar we over moeten denken. Mijn zusje heeft in haar tuin een klein moestuintje, ze kweekt zeer kleinschalig haar groente en fruit. Het tuintje produceert dan ook niet veel, maar het geeft haar en haar man de voldoening dat ze iets van zaadje tot oogst iets zien groeien en kunnen eten. Daarnaast laat ze haar kinderen ook zien dat ons eten van planten en dieren komt, en niet zo als de meeste kinderen nu denken, uit de supermarkt. Mijn neefjes zijn nu nog te klein om tegen ze te zeggen dat ze eten niet moeten verspillen, maar het tuintje is al een mogelijkheid om dit aan hen te leren. Toen ik medio mei met mijn zusje in haar tuin zat te schoffelen, zag ik dat het zeer droog was. Omdat de temperaturen normaal of daaronder zaten, viel de droogte me niet op. Als mijn medebewoners in de woonvorm zeggen dat het de hele tijd slecht weer was, dan vertel ik hen over de droogte, plus de lage temperaturen, maar ja, ze blijven dan nog volhouden dat het slecht weer was.

  10. @drent: precies, goed uitgelegd Drent. Amerikanen zijn zo bang voor bacterien en de ziektes die ze veroorzaken, dat ze het kippenvlees in een chloorbad en rundvlees in een bad met een ammoniakoplossing leggen! Als dat verdrag werkelijkheid wordt, dan mogen we niet eens ziek worden omdat het juist geld kost terwijl je het vaak niet kunt voorkomen, je hebt soms pech. In Amerika betaal je als je ziek wordt duizenden dollars aan het ziek zijn omdat je dokters en de medicijnen moet betalen. In Cuba betaal je een schijntje aan de gezondheidszorg en de Cubanen hoeven zelf zelfs niets te betalen. Daarnaast is de gezondheidszorg in Cuba gericht op preventie en als je ziek wordt, op het draaglijk maken van de aandoening, op een manier die de gezondheidszorg minder geld kost.

     

    Het meest gekke is dat Amerikanen door de lange werkdagen die ze hebben, na een dag werken te moe zijn om nog in de keuken te koken. Groente is duur, en een hamburger vanwege massaveeteelt goedkoop, doordat de runderen geen sprietje gras, maar mais eten, komen er gevaarlijke darmbacterien in het vlees. Naast het gevaar om ziek te worden door de bacterien, hebben de meeste Amerikanen door de (supergrote) fastfoodafhaalmaaltijden ook nog het risico groot te worden in gewicht, tel daarbij het gebrek aan lichaamsbeweging bij op, en een arts kan je het wel vertellen wat het resultaat kan zijn

     

    Als je naar Amerika kijkt, zijn ook de kosten in de gezondheidszorg en de sociale stelsel daar medeverantwoordelijk voor de in onze ogen absurde claims. In onze ogen absurd, maar het gaat ook hier werkelijkheid worden. Door het hameren op een zo hoog mogelijk niveau van zelfredzaamheid, zijn de Amerikaanse Doomsday Preppers op een andere level met het voorbereiden op een ramp.

     

    Kijk de volgende films maar eens:

     

    Sicko.

    Capitalism, a love story

    The shock doctrine.

    Food inc.

    No Impact man.

     

    Ik zou de film No impact man nog willen bekijken, de andere boven genoemde films heb ik zelf al gezien.

     

    Ik ben van mening dat de Amerikanen een heleboel dingen goed geregeld hebben, maar ze kunnen ook kijken naar de landen die sommige dingen beter dan zij hebben geregeld en van daaruit iets leren.

    Als we allemaal gaan kijken naar dingen die we als mensheid goed geregeld hebben, plus naar zaken kijken die misschien in het verleden goed geregeld waren, maar dat we vergeten zijn en weer tot leven brengen. Dan zal de wereld een heel stuk mooier uitzien, daarnaast moeten we ook kijken wat vandaag de dag goed geregeld is in vergelijking met vroeger.

     

     

    Japio

  11. Als dat verdrag werkelijkheid wordt, en de chloorkippen Europa binnenkomen, dan ga ik het vlees zeker uit mijn dieet halen. Of ik moet dan zeker weten dat er ECHT NIET mee gerommeld is met het vlees. Ik heb teveel documentaires gezien waarin de Amerikanen dingen doen die echt niet door de beugel kunnen! Er wordt achter onze rug veel bekokstoofd waar we echt geen weet van hebben. Gelukkig zijn er in Amerika ook mensen die het licht hebben gezien en zeggen: Ho, stop en niet verder. Maar ja, waar de dollars de dienst uitmaken zijn de mensen blind voor waar het in een mensenleven echt om gaat. Dat zijn de waarden die over rust, stabiliteit en regelmaat gaan. Dat is beter dan heel die onzin over haast, onzekerheid en hebzucht gaan. We worden doodgegegooid met het heilige moeten. Als je weet dat door je opleiding een keuze kunt maken om minder te werken, dan heb je waarschijnlijk een luxe tegenover een laagopgeleide die voor het zelfde salaris langer moet werken. Dan zou ik zeggen: geef die laagopgeleide ook de luxe die hoogopgeleide kan hebben. Geef dus aan iedereen de mogelijkheid om keuzes te maken. Maar geef ook aan iedereen de kans om een goede levenstandaard te hebben.

     

    Japio

  12. Hallo allemaal.

     

    Buiten het forum voor preppers is door meneer Berts een idee voor de heroprichting van de Bescherming Bevolking voorgesteld. Voor mensen die zich wel willen inzetten voor het land, maar niet buiten de landsgrenzen, kan dit een mooi idee zijn. Het is dan een vrijwilligersorganisatie die de bevolking in extreme omstandigheden helpt, zoals een ramp of een oorlog. Ik ben om mijn lichamelijke vorm te verbeteren meer gaan bewegen dan dat ik eerst deed, als het me lukt om in goede vorm te komen, dan zou ik eventueel lid willen worden van de nieuwe BB of het Rode Kruis. Het Rode Kruis doet af en toe rampenoefeningen, dit kan de nieuwe BB dan samen met het Rode Kruis doen. Ook kan de BB op uitnodiging van Defensie binnen Nederlandse landsgrenzen grootschalige oefeningen doen.

     

    Misschien is zo iets ook een idee voor Belgie. Ik denk dan dat de Nederlandse BB en de Belgische BB met een organisatie in Luxemburg kunnen samenwerken. De BB zal dan net zoals een vereniging als het Rode Kruis leden moeten hebben, die een bijdrage aan de vereniging moeten leveren. Daarnaast kan de Staat een bijdrage geven, zodat de bijdrage voor leden behapbaar zijn. De BB organiseert zelf of samen met het Rode Kruis of het leger, de oefeningen. Door oefeningen te doen worden de mensen weerbaar en inventief, ze worden ook er fitter door. Door rampen en oorlogen in de oefeningen op te nemen, kunnen de leden van de BB de bevolking in het land door de noodsituatie heen helpen of begeleiden.

     

    Als dit ook een idee voor andere landen binnen de EU kan zijn. Dan moeten alle landen voor de nieuwe BBs in hun land de geschikte wetgeving en draaiboeken maken.

     

    Ik denk dat wij als Preppers dit idee moeten omarmen, immers zijn wij de mensen die dit idee, denk ik goed kunnen uitvoeren met onze diverse scenario's en manieren van preppen.

     

    Groeten,

     

    Japio

  13. Ik zie niet graag gebeuren dat ik bij de winkels zelfs de kleine bedragen giraal moet afrekenen, ik heb liever dat er ook cash geld kan blijven bestaan. Anders moeten ze voor de ouderen, zieken, en andere zwakkeren een betalingssysteem ontwerpen dat net zo goed is als het cash geld. Kortom, ik heb liever overzicht in wat ik kan uitgeven. De overheid moet dan maar uit zoeken welke kleine waardevolle dingen als ruilmiddel gebruikt kan worden. Misschien kunnen ze van gebruikt plastic verschillende kleuren en maten kaurischelpen maken, met iedere kleur en grootte een andere waarde, ook kan er dan met speciaal papier coupons van verschillende waarden gemaakt worden Als de overheid dat niet kan doen, dan mag van mij een onafhankelijk rechtspersoon die actief is in de economie dat ruilmiddel scheppen.

     

    Het idee is dan dat bepaalde bedrijven of rechtspersonen ruilmiddelen scheppen als beloningsmiddel voor positief gedrag, of als wederzijds krediet een mogelijkheid bieden om de economie niet afhankelijk te maken van een wettelijk ruilmiddel. Zo als Meneer Lietaer het in een aantal boeken omschreef, het scheppen van een vitaal monetair ecosysteem met meerdere munten (waarin iedere munt een bepaald doel heeft), dan alleen een monocultuur van een munt.

     

    Japio

  14. Hallo allemaal,

     

    Omdat ik nu zo af en toe dingen citeer, wil ik er enkele van opnoemen en hoe ik nu en voor de toekomst over na denk. Vooral over het kopen en hebben van boeken

     

    De wereld heeft genoeg voor ieders noodzakelijkheden, maar niet genoeg voor ieders hebzucht. (Gandhi)

    Wees zelf de verandering die je in de wereld wenst te zien. (Gandhi)

    Pas als de laatste boom is geveld,

    Pals als de laatste vis uit het water is gehaald.

    Pas als alle grond is uitgeput.

    Dan pas kan je begrijpen dat je geld niet kunt eten. (Wijsheid van de indianen, misschien ook fout geciteerd)

     

    Vroeger kocht ik boeken om wijsheid uit te halen, ik kocht vaak boeken die mijn interesse wekte. Zo vulde ik mijn boekenkast, het was ook om mijn hebzucht en nieuwsgierigheid naar wijsheid en kennis van mensen. Nu kijk ik ook naar de toekomst, en wil ik mij zelf dingen aanleren om later ook zelfredzaam te zijn. Nu wil ik naast het zoeken naar die boeken ook het budget daarvoor aanpassen, ik denk dat een groot deel van die boeken in de ramsj sectie van de boekenwinkel of de boekensectie van de kringloopwinkels te halen zijn. Omdat de ruimte in mijn boekenkast van nu naar verhouding tot mijn vorige kasten klein is, wil ik mijn collectie dynamisch maken door ieder jaar te kijken welk boek ik heb gelezen en welke niet. Alle boeken die ik te weinig of niet heb gelezen kunnen dan na een jaar in de boekenkast te hebben gestaan, in een tijdelijke boekenkast, zijn ze na een jaar nog niet gebruikt, dan gooi ik ze weg. Het is voor mijzelf als 'boekenliefhebber' makkelijk om boeken aan te schaffen, maar het is ook moeilijk om die boeken een plaats te geven in een (volle) boekenkast.

     

    Japio

  15. De Nederlandse vertaling van "No impact man" van Colin Beavan. Er is ook een documentaire over deze man en zijn gezin gemaakt. Het gaat over de manier hoe hij een jaar in New York klimaatneutraal probeerde te leven.

    Daarnaast "Groeten uit Transitë" (het is een panel die dit geschreven heeft).

    Uiteindelijk zijn dit boeken die geschreven zijn op de manier hoe we met de planeet moeten omgaan, het is denk ik ook handig voor preppers.

     

    Japio

    • Leuk 1
  16. Hallo,

     

    De beste manier om een kind tegen overmatig plagen of pesten, is hem of haar weerbaar te maken. Probeer het de gewoonte aan te leren om niet 'toe te happen' op pestgedrag door niet op pestgedrag te reageren. Ook kan een cursus voor zelfverdediging of een vechtsport helpen. Geef het kind een veilige haven thuis, en zorg ervoor dat zijn zelfvertrouwen behouden blijft. Daarnaast kan als het zelfvertrouwen laag is, door therapieën opgekrikt worden, praat in ieder geval met de docent,dan kan het pesten ook aangepakt worden. Is het kind zelf een pestkop? Leer het dan aan dat pesten iemand kan tekenen voor het leven, kijk ook of de gezinssituatie voor het kind belastend is, soms zijn er problemen die een kind niet kan behappen.

    Ik wil in dit topic niet zeggen of ik zelf gepest ben, dat mogen jullie er op uit maken, ik heb wel een laag zelfbeeld.

     

    Japio

  17. Hallo,

     

    Ik ben het nog niet, maar ik draag het vegetarisme een warm hart toe. Sterker nog, ik wil binnenkort een keuze maken, omdat ik nu zo vaak een milde buikgriep (het mag eigenlijk geen naam hebben) heb en er rare berichten over vlees eten komen in de krant. Als ik een keuze maak, dan wil ik het liefst een lacto-ovovegetarier worden, al zou ik ook af en toe wel eens uitstapje maken naar het veganisme willen maken. Ik heb nu nog geen keuze gemaakt, maar ik zou wel als ik de keuze maak, voor een volwaardige voeding gaan.

     

    Japio

  18. Hallo allemaal.

     

    In een tijd lang geleden, moesten de mensen 10% van hun loon afdragen aan de kerk als belasting. Kunnen we als vuistregel maken dat we 10 % van wat we overhouden, besteden aan het preppen? Daarnaast kunnen we ook 10% van onze tijd besteden om aan onze vorm of onze kennis voor het overleven te verbeteren? Dat zal namelijk een mooi idee zijn om zoiets te kunnen bewerkstelligen.

     

    Japio

  19. Je kan ook op andere manieren voor jouw of andere mensen om je heen vechten. Ik kreeg mijn briefje van Defensie in 1998, toen ik zeventien werd, de dienstplicht was al geruime tijd opgeschort, maar dat was al voldoende om angstig uit mijn dak te gaan. Ik achtte me eigen ongeschikt. En ik blijf me ongeschikt voor het leger vinden.

     

    In 2005 had ik voor het eerst een brief naar de koning van Thailand geschreven. Ik kwam daarbij op voor eventuele mensen als toerist die met een mentale beperking voor mogelijke drugsdelicten in de Thaise gevangenis konden komen. Ik had voor het eerst op DVD de film Bangkok Hilton gezien, en volgens mij kon een persoon met een mentale beperking de Thaise gevangenis niet overleven, ik had gevraagd om een proefproces dat het onderwerp van mijn brief duidelijk kon maken. Ik kreeg toen geen brief van de koning terug.

     

    Later in 2005 schreef ik een brief naar de Israelische president, met de vraag of hij aan de minister-president kon vragen om iets voor het vredesproces in het Midden-Oosten te doen. Ik kreeg toen een maand later een brief terug met een dankjewel voor de interesse en het bericht dat ze hoop op vrede in hun regio hebben.

     

    Weer later in 2005 tot 2007, begon ik met een actie om een vrouw in Myanmar vrij te krijgen. Ik schreef tot juni 2007 iedere maand een brief naar de Myanmarese president, tot de monniken voor hun volk vrijheden begonnen te vragen, ondertussen vroeg ik aan de Nederlandse minister-president of hij ook iets kon doen. Toen ik tijdens de actie aan Amnesty International een brief schreef, schreven ze aan mij in hun brief dat duizenden mensen op de wereld voor het volk van Myanmar streden door middel van brieven schrijven. Dit gaf me wel moed tijdens mijn actie, ondertussen kregen ook mijn vader en mijn moeder interesse in wat ik deed, ze vonden het knap van me dat ik dit deed toen. Toen de vrouw in Myanmar vrijgelaten werd, was mijn vader als eerste van de familie op de hoogte, hij vertelde mij dit nieuws, ik was blij en opgelucht toen ik dit hoorde.

     

    Toen ik in 2013 in de nachten in mijn dromen inderdaad op een kazerne kwam, en een kolonel mij ging vertellen wat ik ook overdag als ik wakker was, moest doen. Was ik wel geschrokken. Een aantal maanden later na veel mislukkingen, ik kon het echt niet, vroeg de kolonel mij om te komen. Hij vertelde me dat hij mij ongeschikt acht voor het leger. Hij vertelde me dat hij het genoeg vond om twee jaren een iedere maand een brief voor de vrede en de mensenrechten te schrijven. Dit was volgens hem mijn manier om op te komen wat ik en de wereld belangrijk vond, dat was mijn "dienstplicht" door mij op mijn manier vervuld. De kolonel en ik bleven tot op een moment bevriend, hij bleef me toen net zo als mijn ouders steunen.

     

    Ik blijf soms brieven schrijven, maar zo intensief als toen doe ik het niet meer. Ik ben nog wel een idealist en activist, maar ik zie mij zelf niet te gaan strijden voor een land of iemand die zijn leven gaat geven voor idealen die niet de mijnen zijn. Er zijn andere manieren om te vechten voor wat je van grote waarde vindt. Mijn manier was om de pen te gebruiken.

     

    Overigens vindt ik de meningen op dit stukje zeer waardevol, laten we hopen dat de hoge heren dit ook zo vinden, voordat ze ons als kanonnenvoer gaan gebruiken.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...