een paar jaar geleden werd ik zonder pardon het huis uitgezet ba gedoe met m'n ouders.(m'n vader bleek ziek achteraf waardoor z'n gedrag veranderde,leeft ondertussen nietmeer.
maar schuld lag bij mij vond hij)
erg treurig maar ik was als meisje opeens dakloos want er was zo snel geen huis beschikbaar.eigenlijk had gemeente me moeten helpen maargoed dat weet ik nu jaren later.
ik ben toendertijd in een daklozenopvang beland terwijl ik wel gewoon geld had.
vervolgens zit je tussen de verslaafden en mensen met schulden entc.
en wordt je geplukt door de opvang omdat ze weten dat je geld hebt.wrg vervelend.ik heb nu gezien en meegemaakt hoe mensen dakloos. Raken.en weet men hier vaak zelf niet voor kiest.
mensen worden teweinig geholpen vind ik en aan hun lot overgelaten. Ook de kerk kon niks voor me doen.behalve dat dominee keertje met me ging koffiedrinken.
gelukkig ven ik ondertussen uit dit traject en heb ik een eigen plekje.mooie bejaarden woning in een rustig buurtje.
heerlijk.maar mensen waarom zijn er zo weinig goede gespecialiseerde hulpverleners als het om een dorp gaat.
woon je in stad kunje je overal terecht erc.
Maar in dorpen ist niet goed geregeld.
Vr gr monique
