Doorzoek de community

De overal verkrijgbare plastic drinkrietjes zijn van polypropyleen (PP). PP is een thermoplast en je kunt ze daarom aan de einden dichtsmelten. PP is volkomen vocht/waterdicht, maar is niet volkomen gasdicht (H2, O2 en N2). PP-rietjes zijn ideaal om kleine voorwerpen en kleine hoeveelheden vloeistoffen of vaste stoffen (poeders) in te bewaren. De verpakking is nauwelijks groter dan het volume van het ingesloten materiaal. Het idee van opslag van materiaal in PP-rietjes is niet nieuw. Het is zeker niet mijn idee! Drugs-criminelen en couriers hebben al met succes heroine/cocaïne in rietjes ingesmolten en deze werden bv. in de zomen van hun kleding ingenaaid. In deze verpakking kunnen zelfs speciaal getrainde drugs-honden niet de narcotica opsporen en ze overleven zelfs een wasmachine beurt. Het rietje kan worden dichtgesmolten (geseald) door deze met een aansteker te verwarmen tot verweking en daarna onmiddellijk met de vingers dicht te knijpen. U hoeft niet bang te zijn dat u uzelf bezeert want PP is zo'n slechte warmtegeleider dat u het hete uiteinde nauwelijks voelt. U moet wat oefenen en spelen met rietjes tot u de juiste techniek gevonden heeft. Als het goed gaat is het rietje volkomen waterdicht. Het een en ander wordt duidelijk gevisualiseerd in de volgende foto: In dichtgesmolten rietjes kunt u materialen/vloeistoffen bewaren zoals magnesium schaafsel/boorsel, een naaigarnituurtje, zink-loodjes (vissen), lucifers, vuurwerk-sterretjes (samen met stormlucifer, signaalfunctie), garens, vaseline, lamp-olie, smeerolie (naaimachine-olie), aspirine-poeder, arcorbine-zuur (Vitamine C), glucose-poeder (instant energie), vloeibare zeep, ontsmettingsmiddelen, medicijnen, e.t.c. Je kunt ook hier en daar rietjes bekomen met een wat grotere binnen-diameter die geschikter zijn voor iets grotere voorwerpen zoals kruiden, vishaken, kleine knoopcellen (batterijen), en pillen (medicijnen), e.t.c. Een dichtgesmolten PP-rietje met een vloeistof zoals bleekwater, zie posting, kan aan het einde worden geperforeerd met een fijne naald (beter: injectienaald) waarna de vloeistof druppelsgewijs kan worden gedoseerd als uit een pipetje voor het ontsmetten van water of voorwerpen. Bijvoorbeeld 3 druppels dunne bleek aan 1 liter water (>20 min laten staan). Geopende rietjes kunnen veelal weer worden dichtgesmolten. Rietjes kunnen worden gedocumenteerd met piepkleine etiketjes of beschrijven met een fijne CD-pen. Foto 2 toont een aantal gedocumenteerde toepassingen. Rietjes hoeven niet per sé dichtgesmolten te zijn om al nuttig te zijn. Garens, dun jute-touw, dental floss (tand-zijde) kunnen tussen wijsvinger en pink of duim en pink worden gewikkeld tot een bundel die nét in een rietje kunnen worden geschoven. Foto 2 toont zo een gewikkelde dental-floss bundel die tevens (niet zichtbaar) een naainaald of borduurnaald bevat voor kleding reparatie, hechten of andere toepassingen. Zulk een gewikkelde bundel vervaardigd van jute koord kan worden geschoven in een rietje waarna één uiteinde wordt gedompeld in gesmolten waxine of kaarsvet. Na afkoelen vormt dit een soort "handvat" voor de bundel jute in het rietje. Voor vuurmaken wordt de bundel met de tanden uit het rietje getrokken inclusief "handvat". De lussen worden doorgesneden. Men neemt het "handvat" van de bundel tussen duim en wijsvinger en trekt deze herhaaldelijk tussen een mes en bovenbeen tot voldoende losse jute-vezels zijn verkregen. Oppassen: Niet het mes bewegen maar stilhouden en de bundel steeds opnieuw doortrekken tussen mes en bovenbeen. Het "handvat" met waxine op de losse vezels leggen en doen ontvlammen met uw firesteel. Het met waxine geïmpregneerd "handvat" brandt zeker 30 - 45 seconden. Het een en ander wordt verduidelijkt in foto 3 Het zal duidelijk zijn voor de lezer dat het hier gaat om zowel bushcraft- als urban survival trucs. Echter, beide gebieden overlappen elkaar gedeeltelijk en voor de survivalist/prepper zijn genoeg ideeën aangevoerd. Voor forumleden die beneden NAP wonen zal de absoluut waterdichte opslag van dichtgesmolten rietjes mogelijk belangrijk zijn. Tevens zal het absurd kleine volume en gewicht van rietjes een aandachtspunt zijn. Mogelijk kunt uzelf nog ideeën aandragen voor de opslag in (dichtgesmolten) rietjes. Het tampon-waterfilter waarin tevens een rietje is geïngegreerd wordt in een andere posting behandeld. Happy prepping, @vheeswijk (chemicus)

DIY Zuurstofadsorbers gemaakt van de warmtepleisters van de action. De vervaardiging van zuurstofadsorbers uit staalwol is al eerder beschreven in dit forum. Deze voldoen nog steeds prima. Deze adsorbers hebben nog wat verbeteringen ondergaan welke nog niet op dit forum zijn gepubliceerd. Toen verscheen een draadje over de "Mini Warmers" warmtepleisters op dit Forum en werd onmiddelijk een onderzoek gestart of je hier goede zuurstof-adsorbers van kunt maken en mijn inspanningen zijn ruim beloond. De "Mini warmers" van de ACTION bevatten elk 4 paar warmtepleisters (totaal 8) waarvan elke pleister ca. 12,4 gram vochtig ijzerpoeder bevat. De warmtepleister kun je optillen met een magneet. Het ijzerpoeder laat zich gemakkelijk inbrengen in rietjes van 7,5 cm (lengte) * 0,5 cm (binnen-diameter). Deze, wat dikkere rietjes, zijn ook verkrijgbaar bij de ACTION met een lengte van 75 cm (!). Je kunt er haast niet overheen kijken als je er naar zoekt. Twee warmtepleisters (2*12,4 g Fe) blijken dan goed voor 13 rietjes met ca. 1,9 gram ijzer per rietje. De vulling (Fe) van het rietje is aan beide zijden geflankeerd door een klein plukje watten zoals in onderstaande foto goed is te zien. Je kunt er in korte tijd (ca. 15 minuten, van openen van de warmtepleisters tot het dichtsmelten) tamelijk grote hoeveelheden van maken. Het is belangrijk dat de "open tijd" zo kort mogelijk is omdat de capaciteit van vochtige ijzer in contact met de lucht achteruit loopt. Verwacht werd, naar analogie van mijn eigen DIY adsorbers dat het ijzer roest naar het rode Fe2O3, maar dat bleek niet het geval. De vulling bleef zwart van kleur waarbij de conclusie werd getrokken dat het ijzer wordt geoxideerd naar het zwarte FeO. Hieruit is de theoretische capaciteit van zo'n rietje berekend: 1 gram Fe komt overeen met 0,2 L zuiver zuurstof. Een (dik) rietje bevattende 1,9 gram Fe kan theoretisch 1,9 liter lucht zuurstofvrij maken, maar in de praktijk zal dat door andere triviale factoren veel minder zijn. De goed dichtgesmolten rietjes kunnen we, in tegenstelling tot de commerciële preparaten, bv. Ageless of Conserva gewoon aan de lucht worden gemaakt en bewaard. Als we er een nodig hebben kunnen de hoekjes van de las voorzichtig schuin worden afgeknipt en hierbij blijkt het doel van de plukjes watten in het rietje. Zo'n plukje watten verhindert dat het rietje los ijzerpoeder "lekt" terwijl de zuurstof wel in het rietje kan komen. Om de zuurstof-opname verder te kunnen verhogen kunnen we het rietje ook nog perforeren (bv. 20 maal) met een scherpe naald (zie injectienaald, foto hieronder). Effectiviteit DIY zuurstofadsorber De effectiviteit van deze zuurstof adsorber werd gedemonstreerd met de PET-fles test. Je neemt een rietje, knipt er schuin de 4 hoekjes af, prikt er nog wat gaatjes bij, en doet deze in een droge PET-fles en sluit deze goed. Na een paar uur al begint deze in te deuken en na 16 uur is er geen activiteit meer. De fles is dan behoorlijk ingedeukt (onderdruk, Zie foto hieronder). Voordelen van deze zuurstofadsorber. Het grootste voordeel is de prijs van deze adsorber. 8 stuks warmtepleisters kosten 1,29 Euro. Hier kun je ca. 52 zuurstof-adsorbers maken. Eén zuurstofadsorber kost dan 2,5 eurocent. Je kunt ze gewoon aan de lucht bewaren. Als je er een nodig hebt dan pak je er gewoon een en prepareer je deze als hierboven beschreven. Bij commerciële preparaten moet je je gehele voorraadzak openen en worden alle andere zuurstofadsorbers (alweer) blootgesteld aan de lucht. In contrast met de commerciële preparaten (Ageless, Conserva) kun je de staafvormige adsorbers gemakkelijk toepassen in nauwhals flessen (Glas en PET). Géén gewurm met dubbelgevouwen commerciële sachets. Voedsel-opslag in nauwhals-flessen wordt wel heel aantrekkelijk samen met de eerder beschreven vultrechters en droogpatronen. Nadeel van deze adsorber. Zoals hierboven beschreven bevat het poederijzer een beetje vocht. Dit water speelt een rol in de oxydatie van ijzer naar FeO. Overigens is dit water alleen "ontdekt" als condens in de PET-fles als er té veel zuurstof-adsorber werd toegepast. Dit condens-effect werd niet waargenomen als in de PET-fles tevens een droogpatroon werd toegepast. De droogpatroon remt echter weer de zuurstof-opname tenzij de zuurstof-adsorber en het droogpatroon geen contact maken met elkaar en zo ver mogelijk van elkaar in de fles worden geplaatst. Met voedsel erbij zal ik dus de droogpatroon op de bodem van de fles plaatsen en de zuurstof-adsorber bv. in de hals van de fles. @vheeswijk (huischemicus)