Doorzoek de community

Deze post zit al een tijd te spelen in mn hoofd maar ik probeer het nu onder woorden te brengen. Ik plaats deze bij gezondheidstopics omdat het er ergens mee te zien heeft en niet zou weten waar wel te plaatsen. Nu ... Jaren ben ik al bezig met (vooral psychologisch) voor te bereiden op zaken die zich kunnen voordoen. Veiligheid speelt bij mij een enorme rol. Toen ik nu 23 jaar geleden een heel zwaar verkeersongeval had ben ik nadien overbeschermend geworden naar zaken die ik liefheb...dit kan soms,heel soms heel ver gaan.....tot daar. Nu meer op het preppen gebasseerd te zijn ,is er de laatste jaren een gevoel van tekortkoming opgekomen. Wat ik daarmee bedoel is ,het moet of mag niet te lang duren voor ik x of y in orde wil brengen. Ik heb steeds het gevoel dat ik te laat ben of nog erger niet genoeg meer kan ''genieten '' va x of y. Heeft x of y wel zin om uit te voeren want stel dat dit of dat gebeurt.... Ben ik onbewust te veel bezig met een soort doemdenken ..soms zeg ik tegen mezelf (nu komt het ) pas op man je bent al 40...zou je dat nog wel doen... Het besef van snelheid van tijd is heel hard aanwezig en brengt me soms in een toestand van ,hoe zou ik het zeggen ...lichte paniek..lichte vrees of...voor wat komen gaat.. Het besef dat reeds veel tijd is verstreken baart soms zorgen.. Nu kan ik deze euhhh hoe noem ik het mmmmmm ''aanvallen'' afwenden door me op een project te storten en mij bezig te houden...overdag compenseer ik dit met zo hard mogelijk te werken ( wat mn baas dan weer heel leuk vind natuurlijk). OF....ik ben gewoon een denker..ik denk al heel mn leven en ik zal heel mn leven denken..(misschien te jong te zware lectuur gelezen...) Nu ik ben niet zot he ,ik functioneer normaal (wat is normaal ???) en het leven gaat door maar voor mij persoonlijk is niets zomaar...voor mij heeft alles een reden... Daarom mn titel is het leeftijd , verstand of gewoon waanzin.....?