Maria

Hallo, Ik ben benieuwd hoeveel mensen hier een EHBO-cursus hebben gevolgd. Maakt niet uit bij welke organisatie (Oranjekruis, Rode Kruis etc.), maar hij moet wel echt op locatie gevolgd (dus niet een internetcursus). Ik probeer een beetje in te schatten hoe nuttig die hier worden geacht. Dus wie heeft dit gehad/gedaan? Groet, Maria P.S. ik heb oude berichten doorgenomen op titel en nog niet iets vergelijkbaars gezien, maar als er al zo'n topic bestaat, dan hoor ik het ook graag!

@Dreutel Dank voor je reactie. In eerder posts heb ik verteld hoe ik op het onderwerp ben gekomen. Dus dat is denk ik wel duidelijk. Als je een 'mensenfotograaf' bent zoals ik heb je denk ik over het algemeen veel interesse in wat mensen drijft in hun doen en laten. Wat doen deze mensen en waarom? Dat geldt dus niet alleen voor preppers, dat geldt voor mensen in het algemeen. Want voor mij is er niets boeiendere dan het fenomeen 'de mens'. Als fotograaf kijk ik ook naar welke onderwerpen er al (goed) vastgelegd zijn door andere fotografen. Dat hoef ik dan dus niet meer te doen. Ik kijk naar wat nog niet zo vaak is vastgelegd, of niet op een goede manier (naar mijn maatstaven). Dat probeer ik dus te doen, of beter te doen. En dat kan dus van alles zijn. Ik heb een boekje gevuld met ideeën, dat nooit meer leeg raakt

@Novitamya Dank voor je reactie! Op het eerste gezicht lijkt preppen me heel zinvol. Het wordt - in minimale mate - zelfs aangeraden door onze lieftallige overheid. Oke, ik weet hoe jullie over het noodpakket denken: met een fles water en drie waxinelichtjes kom je niet ver. Maar ik denk dat ieder weldenkend mens het niet NIET zinvol kan vinden. Ik heb me al in diverse „omgevingen” begeven, heb mensen van diverse pluimage ontmoet en gefotografeerd, zoals je hebt kunnen zien. Ik denk dat ik hun „werelden" goed kan weergeven, maar dat betekent niet dat ik hun hobby’s, bezigheden of manier van leven moest overnemen om ze goed weer te kunnen geven. Ik kan niet bij elk project dat ik fotografeer 'one of the guys’ worden, dat zou niet oprecht zijn en uiteindelijk zou ik zoveel hobby’s en bezigheden krijgen, dat ik niet meer toekom aan fotograferen . Mijn mening wil ik vooral baseren op mijn ontmoetingen met jullie. Het kan zijn dat ik, als ik zie en vastleg wat jullie doen, hier zeker het nut van ga inzien. Maar ik wil mijn mening vooral in mijn foto’s ventileren, niet in woorden: een foto vertelt meer dan 1000 woorden enz. Mocht iets van wat ik zeg je wat ik zeg redelijk in de oren klinken en je wilt meewerken, stuur me dan even een PM!

@ieder: ik heb de discussie over mijn eventuele aanwezigheid bij SC Veluwezoom met grote interesse gelezen. Hoewel het me een wezenlijk onderdeel van het project lijkt, waar zeker fotogenieke beelden te maken zijn, wil ik niet de oorzaak zijn dat mensen weg zouden blijven van een SC omdat ik er toevallig rondloop. Ook omdat het weekend al gepland was voordat ik met mijn project op de proppen kwam. Preppen is iets dat jullie graag IRL met elkaar willen delen en als dat door mij niet kan, moet ik dat niet willen. Dus hoewel ik het heel jammer vind, en ik denk ik wel goede afspraken met de aanwezigen had kunnen maken, zal ik niet aan de organisatie vragen of ik er mag fotograferen, ook om hen niet in een lastig parket te brengen. @Stuudje: ik zou wel graag bijvoorbeeld een middagje aanwezig willen zijn, zodat jullie kennis met mij kunnen maken (en ik met jullie), en je weet wat je aan me hebt. Is dat mogelijk? En misschien kan ik met de organisatoren van een volgend kamp van tevoren afspraken maken, zodat iedereen al op de hoogte is van mijn aanwezigheid. Een nachtje op een SC doorbrengen met jullie lijkt me namelijk helemaal super voor het project! Ik heb trouwens inmiddels met sommigen van jullie een afspraak gemaakt, dus misschien willen jullie me als je die foto's hebt gezien, wel uitnodigen voor een SC

@Lindaja, super, heel erg bedankt! Ga het gauw lezen, maar moet nu al een beetje grinniken, wat leuk in beeld gebracht!

Daar sluit ik me bij aan, als iemand hem heeft, lees ik graag mee. Jammer dat 'ie niet meer na te bestellen is

He, kijk, dat is een heel bruikbare tip: daar ga ik achteraan, thanx!

Hahaha, mijn doel is hier niet om mijn post count te verhogen, dat heeft voor mij geen enkele zin Maar serieus: ik antwoord meestal als ik een vraag tegenkom, maar misschien moet ik ze 'opsparen'. Is dat artikel in de Quest nog ergens te zien? Ben wel benieuwd hoe ze dat in beeld hebben gebracht. Ik vind het niet kies om nu al namen te noemen, omdat ik a) nog helemaal geen project heb en b) nog helemaal niet weet in wat voor vorm ik ze zou willen publiceren (boek? expo?). Maar als je op mijn Linkedinprofiel kijkt http://nl.linkedin.com/in/mariahermes, zie je een lijstje staan van publicaties waarin foto's van mij zijn gepubliceerd. Op http://www.fotoexpositie.nl/fotografen/maria_hermes.html zie je een (beperkt) overzicht met exposities van mij.

Naakt mag, maar dan moet het inderdaad wel een hoger doel dienen

Dank, @leidseprepper Toegegeven: jullie zijn heel lief! Ik kan wel tips gebruiken in het winnen van vertrouwen en mensen overtuigen van mijn goede intenties. Maar goed, dat is ook iets dat moet groeien, ik snap heel goed dat dat er niet van de een op de andere dag is. Zoals dat met al mijn onderwerpen gaat. En als ik tzt wat beelden kan laten zien, zal dat ook helpen.

@Omron en andere geïnteresseerden: ik geef even een samenvatting van een PM die ik zojuist verstuurde: Ik heb ervaring in het geheimhouden van identiteiten en locaties, van het desgewenst onherkenbaar in beeld brengen van mensen, bijvoorbeeld door met scherptediepte (een deel van de foto is scherp, een ander deel, bijvoorbeeld het gezicht, is wazig), lange sluitertijden (hierdoor komt "beweging" in de foto) of kadrering (je "hakt" een deel van de foto af) te werken. Dat zijn geen rare photoshoptrucs (daar heb ik zelf een hekel aan), maar is de basis van de fotografie. De fotograaf bepaalt wat er in beeld komt en wat niet. Wat ik me voorstel bij preppen of voorbereiden: Ik had al gezegd dat het mij gaat om alle gradaties of variaties. Het voorbeeld van de twee potten pindakaas is wat gechargeerd (want hoe breng je in beeld dat het een prepper is en niet een toevallige aanbieding van de supermarkt?) en een economische prepper is ook lastiger in beeld te brengen dan iemand met allerlei survivaltools, maar goed, dat is voor mij de uitdaging. Ik stel me ook voorraadkasten met eten en drinken voor, apparatuur (verwarming, voedselvoorziening), mobielen (omgebouwde auto's, campers, enz.), aanpassingen die iemand aan zijn huis heeft gedaan, misschien zelfs een bunker. Maar ook het aanleren van vaardigheden en skills: bij wijze van spreke het volgen van een cursus EHBO. Het maakt niet uit dat ook niet-preppers zo'n cursus volgen, dat betekent alleen maar dat het helemaal niet zo ongewoon is om je voor te bereiden. Of het inslaan van voorraden (even een voorbeeldje: stel de rijst is in de aanbieding, dan gaan we naar de supermarkt om in te slaan en dat dan dus te fotograferen). Eigenlijk ook weer een heel gewone handeling, maar binnen de context van dit verhaal wordt 'ie bijzonder. Normaliter zet ik geen dingen in scene, maar ik heb in het verleden gemerkt dat als ik mensen onherkenbaar in beeld moet brengen, dat dit bijna onvermijdelijk is (anders mislukken er heel veel foto's Maar dan nog zijn het geen geënsceneerde dingen die je normaal niet zou doen. Dus als het kan kom ik bij je thuis of ik ga met je op pad en jij doet de dingen die je normaliter ook gewoon doet, maar dan soms nog een paar keer 'opnieuw' zodat ik het goed op beeld kan vastleggen. Ik moet er ook nog even bij vertellen dat ik mijn vrije werk vaak nog op film schiet (analoog), dus ik kan niet meteen laten zien wat ik geschoten heb (helaas een steeds grotere zeldzaamheid tegenwoordig, maar ja, die mooie filmkorrel he? ). Zoals ik al zei, wil ik The Road niet als achtergrond nemen voor dit project, het boek was slechts de manier waarop ik bij het onderwerp ben gekomen. Het boek gaat niet over preppen, maar de manieren die de vader en de zoon inzetten om te overleven (wat is bijvoorbeeld belangrijk om mee te nemen of te bezitten) waren dat indirect wel. De beweegredenen van de personages komen in het boek ook veel beter naar voren dan in de film. Vanwege de indruk die dat boek op me heeft gemaakt, ben ik op preppers gekomen. In het algemeen geldt denk ik voor mijn fotografie dat ik gewone mensen wil fotograferen die iets bijzonders doen. Ik wil dan vastleggen hoe ze dat doen en als het enigszins mogelijk is, waarom ze dat doen. Ik hoop dat ik hiermee antwoord heb gegeven op je vragen. P.S. Maria Hermes en Maaike Hermes zijn dezelfde mensen Maaike is mijn roepnaam, Maria mijn fotografennaam.

@Range: dank voor je compliment! Zoals ik ook al @phaelin schreef: take your time, ik heb geen haast…

@popeye: Het filmpje van Communicator had ik inderdaad al bekeken. Heel overtuigend, ik kan niet anders zeggen, knap gemaakt! Als je het op deze manier bekijkt, ben ik eigenlijk ook al begonnen met preppen: ik heb me net ingeschreven voor een EHBO-cursus. Dat kwam eigenlijk voort uit een andere gebeurtenis (een reanimatie waarbij ik betrokken was, maar die het slachtoffer helaas niet meer heeft mogen baten, niet door mijn handelingen overigens), maar ik kan me voorstellen dat die vaardigheden van pas kunnen komen in een noodsituatie waarbij de reguliere hulpdiensten mij of mijn omgeving niet kunnen bereiken.

@Mr. Gold: dank!

@Tom : het is niet mijn bedoeling om The Road als achtergrond te nemen voor het project, het was slechts de weg om over de materie na te denken en hier te komen. Persoonlijk zou ik denk ik niet willen/kunnen leven in de post-apocalyptische wereld die in The Road wordt geschetst (ook al had ik allerlei survivaltools en -skills). Ja, er zit kannibalisme in (volgens mij niet onreeel), maar ik vind ook een andere boodschap (voor mij belangrijker): ondanks alle ellende aan het einde van de beschaving is nog steeds menselijkheid te vinden, tussen alle onmenselijkheid. Dat kleine beetje menselijkheid is eigenlijk de beschaving. Zoals in het boek gezegd wordt: de good guys who keep the fire going. Dat ontroert me. Dat is volgens mij de rode draad van het boek. Maar da's mijn interpretatie

@Vempain: dank voor je complimenten, het beste bewijs voor hoe ik mensen en thema’s benader, leveren denk ik mijn foto’s. Fijn dat jullie een goede ervaring met fotografie gehad hebben, dat sterkt mij ook in mijn overtuiging dat het ook goed kan gaan!

@phaelin: Whenever you’re ready! Ik heb geen haast :-) Dank voor de complimenten!

@MyronPrps en @Loreen: dank voor de website-met-de-lange-naam!

@Shadow: een dag als prepper is waarschijnlijk niet genoeg, dat moeten zeker enkele weken inleven worden, maar ik neem je suggestie mee! Het gasmasker was maar een voorbeeld, er zijn meer manieren om wel in beeld te komen en toch niet herkenbaar te zijn. Ik ben daar met sommige fotoseries een beetje een specialist in geworden Mocht Greener-met-gasmasker geïnteresseerd zijn, dan hoor ik het graag!

Pfff, preppers zijn toch best aardig! @iedereen die met me mee heeft gedacht en tips heeft gegeven (eigenlijk iedereen behalve Highway dus : hartelijk dank! Ik zal zo nog even ieder apart beantwoorden.

Beste allen, Mr. Gold heeft me toestemming gegeven voor dit topic, so here goes nothing! Vlak voor het uitkomen van de film heb ik het boek The Road gelezen van Cormac McCarthy. Ik weet niet in hoeverre het boek (of de film, het boek was nog beter) bij jullie bekend is, maar het liet mij niet los. Ik ben (nog) niet zover dat ik prep, maar ik wil het onderwerp graag onderzoeken, omdat ik documentair fotograaf ben. Ik heb gezien dat een aantal van jullie terughoudend is met fotografie, om zeer goede redenen (begrijp ik ook uit The Road). Ik hoop van jullie te horen hoe of onder welke voorwaarden of omstandigheden jullie WEL mee zouden willen werken aan dit project (anonimiteit/onherkenbaarheid, denk bijvoorbeeld aan gasmaskers). Ik heb op dit forum gelezen hoe fotografen soms afgebrand worden. Een van de consequenties van internetfora, denk ik, maar ik waag het erop: ook degenen die fotografie al bij voorbaat uitsluiten, nodig ik uit om me serieuze tips te geven En ja, ik zou graag alle gradaties willen vastleggen: van twee potten pindakaas in de voorraadkast tot een complete bunker, van het overheidspakket tot de prepwinkels. Het is voor mij niet belangrijk hoe 'serieus’ anderen je vinden als prepper, als je voor mij maar een prepper bent (dus als je je op een of andere manier voorbereidt). Ik heb ervaring met het fotograferen van mensen die terughoudend zijn over hun bezigheden, hun hobbies of hun manier van leven. Deze foto’s staan op http://www.mariahermes.com. Daar zie je hoe ik te werk ga. Neem er eens een kijkje en vorm dan je mening. En neem dan alsnog contact met me op Zoals waarschijnlijk elke fotograaf, maak ik geen foto’s om ze daarna in een la te leggen. Een vorm van publicatie (of dat nou een boek, een tentoonstelling, een tijdschrift o.i.d. is), is uiteindelijk het doel. Die vorm weet ik nu nog niet, maar dat is wel iets om rekening mee te houden. Beste groet, Maria