Ant1

"Ik ben nu dus officieel een prepper!" Dit schoot door mijn gedachten heen toen ik vorig weekend de eerste serieuze stap heb gezet. Toen ging ik namelijk de supermarkt in om voedsel inslaan. Ik moest er trouwens nogal bij lachen, en dat lachen kwam doordat ik mezelf ineens schaarde bij die groep Amerikaanse preppers die ik op tv zag waarvan er sommige op zijn zachts gezegd best excentriek zijn (desalniettemin gaaf om te zien). Hoe dan ook, ineens kreeg een gevoel waar ik al jaren mee rond liep, vaste vorm. Zo'n 15 jaar geleden had ik gedachten over het voorbereid zijn om te overleven vanuit een onverwacht hachelijke situatie. Ik las wat boeken en heb nog steeds zo'n mini pocket SAS survival gids en nog een grappig boekje over hoe de meest maffe situaties te overleven (vanuit een vliegtuig op een rijdende auto terecht komen en zo...altijd handig). Deze kreeg ik kado van vrienden, want ik maakte vaak grappen over hoe de meest absurde situaties te overleven. Ondanks mijn luchtige houding deed ik aan vechtsporten en ben altijd erg alert op mijn omgeving in verband met risico's en veiligheid geweest. Natuurlijk keek en kijk ik graag survivalprogramma's op tv. Ook kijk altijd onbewust naar het mogelijk extra nut dat materialen of gereedschappen kunnen hebben. Toch heb ik er tot vorig weekend nooit echt vorm aan gegeven. Waarom dan nu toch? Door Doomsday Preppers begon het thema echt tot leven te komen, en ben ik dan toch maar gehoor gaan geven aan dat onderbuik gevoel. Toen ik afgelopen week deze website tegen kwam was ik verbaasd. Ik had niet verwacht dat er in NL al zoveel preppers zijn! O, en voor welke situatie prep ik? Ik zal me niet tot in detail voor één scenario voorbereiden, en het zal ook niet lukken om me in detail op alle mogelijke scenario's voor te bereiden; waar moet je aan denken? Een 2e Tsjernobyl? We mochten door de fall out toen geen groenten uit eigen tuin eten. Of wordt het een nacht vast zitten op een ondergesneeuwde snelweg zoals een paar winters geleden? Een superstorm en half NL onder water? Llees Zeitoun van Dave Eggers voor een verhaal over de storm in New Orleans, best bizar. Ik begin in ieder geval met het voorbereid zijn op een paar weken overleven in geval van wegvallen van voorzieningen als water en elektra, en het stokken van de aanvoer van voedsel naar supermarkten. Vervolgens stap voor stap uitbreiden in tijd, onafhankelijkheid en opties.