Ga naar inhoud
GENEGEERD

Dood door het eten van 'veilige' erkend eetbare bessen


Gast

Aanbevolen berichten

Voor wie het boek of de film 'Into the wild' kent: de hoofdpersoon trekt de wildernis van Alaska in en wordt na een aantal maanden dood gevonden.

De doodsoorzaak was niet duidelijk. Men vermoedde dat hij verhongerd was.

Heersende mening in Alaska is dat het gewoon een loser uit de stad was die het bushcraften had onderschat.

 

Inmiddels lijkt duidelijk te zijn geworden wat er werkelijk is gebeurd.

Het artikel leest als een detective (maar ja, het is ook geschreven door een romanschrijver).

 

De schrijver van het boek heeft altijd gedacht dat Chris McCandless zichzelf per ongeluk vergiftigd had door het eten van een verkeerde varieteit van een bekende eetbare plant. Dat bleek niet zo te zijn. McCandless was ook niet slecht voorbereid of helemaal onkundig, hij had een uitgebreide veldgids bij zich.

 

Maar: "McCandless’s July 30th journal entry couldn’t have been more explicit: “EXTREMELY WEAK. FAULT OF POT[ATO] SEED.” "

 

Toen dook iemand opdie een interessant verband kon leggen:

Hamilton is writer who became acquainted with the McCandless story in 2002. When he happened upon a copy of “Into the Wild,” flipped through its pages, and suddenly thought to himself, I know why this guy died. His hunch derived from his knowledge of Vapniarca, a little-known Second World War concentration camp in what was then German-occupied Ukraine.

 

In dat concentratiekamp had men bij wijze van experiment grote groepen mensen brood gegeven dat was gemaakt van meel van de Lathyrus sativus, een siererwt waarvan al duizenden jaren bekend is dat hij erg giftig is. De symptomen bleken exact hetzelfde als die van McCandless in Alaska.

 

It’s been estimated that, in the twentieth century, more than a hundred thousand people worldwide were permanently paralyzed from eating grass pea. The injurious substance in the plant turned out to be a neurotoxin, commonly referred to as ODAP. It brings about paralysis by over-stimulating nerve receptors, causing them to die.

 

Vervelend bij deze kwaal is: als het proces eenmaal begint, dan is er geen weg meer terug.

Once the inmates had ingested enough of the culprit plant, it was as if a silent fire had been lit within their bodies. There was no turning back from this fire—once kindled, it would burn until the person who had eaten the grasspea would ultimately be crippled …. The more they’d eaten, the worse the consequences—but in any case, once the effects had begun, there was simply no way to reverse them ….

 

Duidelijk is dat deze neurotoxine het heftigste effect heeft bij jonge mannen, die ondervoed zijn en zwaar fysiek werk doen. Dus bij concentratiekampgevangenen. En bij een jongen die langdurig aan het bushcraften is.

Curiously, Hamilton reports, ODAP affects different people, different sexes, and even different age groups in different ways. It even affects people within those age groups differently …. The one constant about ODAP poisoning, however, very simply put, is this: those who will be hit the hardest are always young men between the ages of 15 and 25 and who are essentially starving or ingesting very limited calories, who have been engaged in heavy physical activity, and who suffer trace-element shortages from meager, unvaried diets.

 

Onderzoek stelde vast dat de bessen die McCandless in Alaska heeft gegeten inderdaad dezelfde neurotoxines bevatten, in een forse dosis.

According to Dr. Fernand Lambein, a Belgian scientist who coördinates the Cassava Cyanide Diseases and Neurolathyrism Network, occasional consumption of foodstuffs containing ODAP “as one component of an otherwise balanced diet, bears not any risk of toxicity.” Lambein and other experts warn, however, that individuals suffering from malnutrition, stress, and acute hunger are especially sensitive to ODAP, and are thus highly susceptible to the incapacitating effects of lathyrism after ingesting the neurotoxin.

 

De kwestie is: deze informatie stond niet in het gerespecteerde boek over eetbare planten dat McCandless bij zich had.

 

Zelf heb ik het ook al vaker gemerkt, dat in sommige boeken een waarschuwing vermeld staat over bv alkaloiden in een plant en dat je er dus alleen zo nu en dan heel spaarzaam van moet eten, omdat het anders schadelijk voor je is. In andere boeken is die info dan in geen velden of wegen te bekennen. Tricky dus!

 

 

 

Voor wie het artikel wil lezen (een aanrader):

http://www.newyorker.com/books/page-turner/how-chris-mccandless-died

Link naar reactie
Delen op andere sites

Begin nu je eigen moestuin. Bekijk de zadenpakketten Op zoek naar waterfilters, messen, tools of lang houdbaar eten? Ga dan naar www.prepshop.nl!

Internet wijsheid: Bij twijfel (en geen keus) doe je er goed aan een aantal test stadia te doorlopen. De bes of plant kneuzen en tegen je huid drukken. Als binnen een half uur of zo geen tintelingen of andere zaken voelbaar zijn dan tegen de lippen duwen, zelfde proces. Daarna tegen de tong drukken en weer wachten. Zonder effecten een klein beetje in de mond nemen en kauwen en weer uitspugen. Vervolgens een kwartier wachten en beducht zijn op symptomen. Als die symptomen er niet zijn een heel klein beetje kauwen en doorslikken en minimaal 8 uur wachten. Als dat allemaal goed gaat is er een redelijke kans dat je jezelf niet vergiftigt. Disclaimer: nogmaals dit is internet wijsheid.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Internet wijsheid: Bij twijfel (en geen keus) doe je er goed aan een aantal test stadia te doorlopen. De bes of plant kneuzen en tegen je huid drukken. Als binnen een half uur of zo geen tintelingen of andere zaken voelbaar zijn dan tegen de lippen duwen, zelfde proces. Daarna tegen de tong drukken en weer wachten. Zonder effecten een klein beetje in de mond nemen en kauwen en weer uitspugen. Vervolgens een kwartier wachten en beducht zijn op symptomen. Als die symptomen er niet zijn een heel klein beetje kauwen en doorslikken en minimaal 8 uur wachten. Als dat allemaal goed gaat is er een redelijke kans dat je jezelf niet vergiftigt. Disclaimer: nogmaals dit is internet wijsheid.

 

 

Op zich een prima strategie.

Maar ik vraag me af of hij hier zou werken, omdat er sprake is van een omslagpunt.

Geen idee of je daarvoor ook al iets merkt qua symptomen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het is natuurlijk ook niet voor niks dat veel van die planten in de berm staan en niet in de groentewinkel liggen.Ze smaken vaak ook wrang of bitter - deels omdat ze niet net zolang 'veredeld' zijn tot alle smaak er zo'n beetje af is, maar ook omdat ze inderdaad stoffen bevatten waardoor het geen goed idee is om ze als standaard onderdeel van je dieet te maken. Laat staan dat je er nogal eenzijdig op zou moeten overleven (dan juist niet dus...)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het is natuurlijk ook niet voor niks dat veel van die planten in de berm staan en niet in de groentewinkel liggen.Ze smaken vaak ook wrang of bitter - deels omdat ze niet net zolang 'veredeld' zijn tot alle smaak er zo'n beetje af is, maar ook omdat ze inderdaad stoffen bevatten waardoor het geen goed idee is om ze als standaard onderdeel van je dieet te maken. Laat staan dat je er nogal eenzijdig op zou moeten overleven (dan juist niet dus...)

 

Hmm, daar ben ik het niet helemaal mee eens. Ik denk dat gezondheid niet het criterium is dat bepaalt of iets wel of niet in de groentewinkel komt.

Volgens mij draait het vooral om gemak: gemak voor de teler (zo min mogelijk kosten en zo veel mogelijk baten) en gemak voor de consument (schorseneren zijn een pokkewerk om schoon te maken, dus die motte we nie meer)

Link naar reactie
Delen op andere sites

heb het gisteren gelezen toevallig, kwam voorbij op fb.

Bij het zoeken van eetbare planten is het verstandig om meerdere, zo recent mogelijke boeken (of internet indien mogelijk) te raadplegen, en bij twijfel niet doen!

 

Cruciaal dit. Ik zelf ben al sinds mijn kindertijd bezig met plantjes uit de natuur en regelmatig ben ik onwaarheden tegengekomen in boekjes hierover. Vandaar dat ik altijd de hele verzameling doorpluis en zo leer je ook welke boeken zorgvuldiger zijn samengesteld dan anderen. Op het internet tref ik nog veel vaker foute informatie aan, of onvolledige. Een goede informatie bron heeft het niet alleen over een bepaalde soort plant, maar ook over planten die daarop lijken die niet eetbaar/bruikbaar zijn. Voorbeeld de brem. Onze inheemse daar kun je de bloemen van eten, bv leuk een salade mee versieren. Er bestaat echter ook de Spaanse Brem (uitgestrooid door Rijkswaterstaat als berm versiering) en die is zwaar giftig!

 

Internet wijsheid: Bij twijfel (en geen keus) doe je er goed aan een aantal test stadia te doorlopen. De bes of plant kneuzen en tegen je huid drukken. Als binnen een half uur of zo geen tintelingen of andere zaken voelbaar zijn dan tegen de lippen duwen, zelfde proces. Daarna tegen de tong drukken en weer wachten. Zonder effecten een klein beetje in de mond nemen en kauwen en weer uitspugen. Vervolgens een kwartier wachten en beducht zijn op symptomen. Als die symptomen er niet zijn een heel klein beetje kauwen en doorslikken en minimaal 8 uur wachten. Als dat allemaal goed gaat is er een redelijke kans dat je jezelf niet vergiftigt. Disclaimer: nogmaals dit is internet wijsheid.

 

Dit is idd een standaard test, maar als 't even niet hoeft zoek het eerst uit, nu heb je die mogelijkheid nog.

 

Het is natuurlijk ook niet voor niks dat veel van die planten in de berm staan en niet in de groentewinkel liggen.Ze smaken vaak ook wrang of bitter - deels omdat ze niet net zolang 'veredeld' zijn tot alle smaak er zo'n beetje af is, maar ook omdat ze inderdaad stoffen bevatten waardoor het geen goed idee is om ze als standaard onderdeel van je dieet te maken. Laat staan dat je er nogal eenzijdig op zou moeten overleven (dan juist niet dus...)

 

Niet helemaal mee eens. Juist onze gekweekte groenten en fruit ontberen veel stoffen die we toch nodig hebben. De kweken/supermarkt/commercie is geïnteresseerd in grote uniforme vruchten en planten, niet in gebalanceerde voeding. Wildpluk is mijn vitamine en mineralen bron, ik prep dus geen kruidvat pilletjes. Honderd jaar geleden was het heel normaal om op deze manier al in het zeer vroege voorjaar de onontbeerlijke vitamines aan te vullen na de winter.

 

Wel is het zo dat sommige planten erg veel van een bepaalde stof bevatten en dat het consumeren van substantiële hoeveelheden niet altijd even gezond is. Dit vergt verregaande kennis van welke stoffen in een plant zitten en daar is zelfs een heuse studie voor. @Richa is hier meester in en heeft al een hele interessante workshop gegeven op een meeting. Deze informatie vind je meestal niet zo snel in diverse boekjes, heb je echt wat serieuze literatuur voor nodig. Veel mensen weten bijvoorbeeld wel dat het niet handig is elke dag rabarber te eten vanwege het hoge gehalte oxaalzuur.

 

Dus zelfs met alles wat als zeer eetbaar bekend staat is het raadzaam hier geen grote hoeveelheden van te nuttigen en veel te variëren. Zelfs met bv. de bekende brandnetel.

  • Leuk 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

zo zijn er ook berichten te vinden dat eikels eetbaar zijn, en dan zijn ze in eerste instantie ook.

Maar je kunt er leverschade van oplopen...dat wist men niet vroegah.

Alleen in geval van een nood doen dus.

 

Eikels kun je prima bereiden, je moet ze alleen in kleine stukjes gehakt, langdurig en zorgvuldig schoonspoelen. Op die manier spoel je het calciumoxylaat weg. Dit is een mineraal met microscopisch scherpe puntjes, dat je nieren kan beschadingen. Als je het wegspoelt, kun je de eikels veilig klaarmaken. Ik zou het niet elke dag eten, want het is namelijk erg bewerkelijk en niet bijster lekker. Maar voor nood of heel af en toe, is het een prima oplossing als je het op deze manier klaarmaakt.

  • Leuk 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Eikels kun je prima bereiden, je moet ze alleen in kleine stukjes gehakt, langdurig en zorgvuldig schoonspoelen. Op die manier spoel je het calciumoxylaat weg. Dit is een mineraal met microscopisch scherpe puntjes, dat je nieren kan beschadingen. Als je het wegspoelt, kun je de eikels veilig klaarmaken. Ik zou het niet elke dag eten, want het is namelijk erg bewerkelijk en niet bijster lekker. Maar voor nood of heel af en toe, is het een prima oplossing als je het op deze manier klaarmaakt.

 

Ok, duidelijk :) je hoeft het dan dus niet te koken?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt dit nu plaatsen en later registreren. Indien je reeds een account hebt, log dan nu in om het bericht te plaatsen met je account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Geplakt als verrijkte tekst.   Herstel opmaak

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in

×
×
  • Nieuwe aanmaken...